ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 43
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | VULGATA |
---|---|
1 εις το τελος τοις υιοις κορε εις συνεσιν ψαλμος | 1 In finem. Filiis Core ad intellectum. |
2 ο θεος εν τοις ωσιν ημων ηκουσαμεν οι πατερες ημων ανηγγειλαν ημιν εργον ο ειργασω εν ταις ημεραις αυτων εν ημεραις αρχαιαις | 2 Deus, auribus nostris audivimus, patres nostri annuntiaverunt nobis, opus quod operatus es in diebus eorum, et in diebus antiquis. |
3 η χειρ σου εθνη εξωλεθρευσεν και κατεφυτευσας αυτους εκακωσας λαους και εξεβαλες αυτους | 3 Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos ; afflixisti populos, et expulisti eos. |
4 ου γαρ εν τη ρομφαια αυτων εκληρονομησαν γην και ο βραχιων αυτων ουκ εσωσεν αυτους αλλ' η δεξια σου και ο βραχιων σου και ο φωτισμος του προσωπου σου οτι ευδοκησας εν αυτοις | 4 Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos : sed dextera tua et brachium tuum, et illuminatio vultus tui, quoniam complacuisti in eis. |
5 συ ει αυτος ο βασιλευς μου και ο θεος μου ο εντελλομενος τας σωτηριας ιακωβ | 5 Tu es ipse rex meus et Deus meus, qui mandas salutes Jacob. |
6 εν σοι τους εχθρους ημων κερατιουμεν και εν τω ονοματι σου εξουθενωσομεν τους επανιστανομενους ημιν | 6 In te inimicos nostros ventilabimus cornu, et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis. |
7 ου γαρ επι τω τοξω μου ελπιω και η ρομφαια μου ου σωσει με | 7 Non enim in arcu meo sperabo, et gladius meus non salvabit me : |
8 εσωσας γαρ ημας εκ των θλιβοντων ημας και τους μισουντας ημας κατησχυνας | 8 salvasti enim nos de affligentibus nos, et odientes nos confudisti. |
9 εν τω θεω επαινεσθησομεθα ολην την ημεραν και εν τω ονοματι σου εξομολογησομεθα εις τον αιωνα διαψαλμα | 9 In Deo laudabimur tota die, et in nomine tuo confitebimur in sæculum. |
10 νυνι δε απωσω και κατησχυνας ημας και ουκ εξελευση εν ταις δυναμεσιν ημων | 10 Nunc autem repulisti et confudisti nos, et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris. |
11 απεστρεψας ημας εις τα οπισω παρα τους εχθρους ημων και οι μισουντες ημας διηρπαζον εαυτοις | 11 Avertisti nos retrorsum post inimicos nostros, et qui oderunt nos diripiebant sibi. |
12 εδωκας ημας ως προβατα βρωσεως και εν τοις εθνεσιν διεσπειρας ημας | 12 Dedisti nos tamquam oves escarum, et in gentibus dispersisti nos. |
13 απεδου τον λαον σου ανευ τιμης και ουκ ην πληθος εν τοις αλλαγμασιν αυτων | 13 Vendidisti populum tuum sine pretio, et non fuit multitudo in commutationibus eorum. |
14 εθου ημας ονειδος τοις γειτοσιν ημων μυκτηρισμον και καταγελωτα τοις κυκλω ημων | 14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris ; subsannationem et derisum his qui sunt in circuitu nostro. |
15 εθου ημας εις παραβολην εν τοις εθνεσιν κινησιν κεφαλης εν τοις λαοις | 15 Posuisti nos in similitudinem gentibus ; commotionem capitis in populis. |
16 ολην την ημεραν η εντροπη μου κατεναντιον μου εστιν και η αισχυνη του προσωπου μου εκαλυψεν με | 16 Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meæ cooperuit me : |
17 απο φωνης ονειδιζοντος και παραλαλουντος απο προσωπου εχθρου και εκδιωκοντος | 17 a voce exprobrantis et obloquentis, a facie inimici et persequentis. |
18 ταυτα παντα ηλθεν εφ' ημας και ουκ επελαθομεθα σου και ουκ ηδικησαμεν εν διαθηκη σου | 18 Hæc omnia venerunt super nos ; nec obliti sumus te, et inique non egimus in testamento tuo. |
19 και ουκ απεστη εις τα οπισω η καρδια ημων και εξεκλινας τας τριβους ημων απο της οδου σου | 19 Et non recessit retro cor nostrum ; et declinasti semitas nostras a via tua : |
20 οτι εταπεινωσας ημας εν τοπω κακωσεως και επεκαλυψεν ημας σκια θανατου | 20 quoniam humiliasti nos in loco afflictionis, et cooperuit nos umbra mortis. |
21 ει επελαθομεθα του ονοματος του θεου ημων και ει διεπετασαμεν χειρας ημων προς θεον αλλοτριον | 21 Si obliti sumus nomen Dei nostri, et si expandimus manus nostras ad deum alienum, |
22 ουχι ο θεος εκζητησει ταυτα αυτος γαρ γινωσκει τα κρυφια της καρδιας | 22 nonne Deus requiret ista ? ipse enim novit abscondita cordis. Quoniam propter te mortificamur tota die ; æstimati sumus sicut oves occisionis. |
23 οτι ενεκα σου θανατουμεθα ολην την ημεραν ελογισθημεν ως προβατα σφαγης | 23 Exsurge ; quare obdormis, Domine ? exsurge, et ne repellas in finem. |
24 εξεγερθητι ινα τι υπνοις κυριε αναστηθι και μη απωση εις τελος | 24 Quare faciem tuam avertis ? oblivisceris inopiæ nostræ et tribulationis nostræ ? |
25 ινα τι το προσωπον σου αποστρεφεις επιλανθανη της πτωχειας ημων και της θλιψεως ημων | 25 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra ; conglutinatus est in terra venter noster. |
26 οτι εταπεινωθη εις χουν η ψυχη ημων εκολληθη εις γην η γαστηρ ημων | 26 Exsurge, Domine, adjuva nos, et redime nos propter nomen tuum. |
27 αναστα κυριε βοηθησον ημιν και λυτρωσαι ημας ενεκεν του ονοματος σου |