ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 138
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | DOUAI-RHEIMS |
---|---|
1 εις το τελος ψαλμος τω δαυιδ κυριε εδοκιμασας με και εγνως με | 1 Upon the rivers of Babylon, there we sat and wept: when we remembered Sion: |
2 συ εγνως την καθεδραν μου και την εγερσιν μου συ συνηκας τους διαλογισμους μου απο μακροθεν | 2 On the willows in the midst thereof we hung up our instruments. |
3 την τριβον μου και την σχοινον μου συ εξιχνιασας και πασας τας οδους μου προειδες | 3 For there they that led us into captivity required of us the words of songs. And they that carried us away, said: Sing ye to us a hymn of the songs of Sion. |
4 οτι ουκ εστιν λογος εν γλωσση μου | 4 How shall we sing the song of the Lord in a strange land? |
5 ιδου κυριε συ εγνως παντα τα εσχατα και τα αρχαια συ επλασας με και εθηκας επ' εμε την χειρα σου | 5 If I forget thee, O Jerusalem, let my right hand be forgotten. |
6 εθαυμαστωθη η γνωσις σου εξ εμου εκραταιωθη ου μη δυνωμαι προς αυτην | 6 Let my tongue cleave to my jaws, if I do not remember thee: If I make not Jerusalem the beginning of my joy. |
7 που πορευθω απο του πνευματος σου και απο του προσωπου σου που φυγω | 7 Remember, O Lord, the children of Edom, in the day of Jerusalem: Who say: Rase it, rase it, even to the foundation thereof. |
8 εαν αναβω εις τον ουρανον συ ει εκει εαν καταβω εις τον αδην παρει | 8 O daughter of Babylon, miserable: blessed shall he be who shall repay thee thy payment which thou hast paid us. |
9 εαν αναλαβοιμι τας πτερυγας μου κατ' ορθρον και κατασκηνωσω εις τα εσχατα της θαλασσης | 9 Blessed be he that shall take and dash thy little ones against the rock. |
10 και γαρ εκει η χειρ σου οδηγησει με και καθεξει με η δεξια σου | |
11 και ειπα αρα σκοτος καταπατησει με και νυξ φωτισμος εν τη τρυφη μου | |
12 οτι σκοτος ου σκοτισθησεται απο σου και νυξ ως ημερα φωτισθησεται ως το σκοτος αυτης ουτως και το φως αυτης | |
13 οτι συ εκτησω τους νεφρους μου κυριε αντελαβου μου εκ γαστρος μητρος μου | |
14 εξομολογησομαι σοι οτι φοβερως εθαυμαστωθην θαυμασια τα εργα σου και η ψυχη μου γινωσκει σφοδρα | |
15 ουκ εκρυβη το οστουν μου απο σου ο εποιησας εν κρυφη και η υποστασις μου εν τοις κατωτατοις της γης | |
16 το ακατεργαστον μου ειδοσαν οι οφθαλμοι σου και επι το βιβλιον σου παντες γραφησονται ημερας πλασθησονται και ουθεις εν αυτοις | |
17 εμοι δε λιαν ετιμηθησαν οι φιλοι σου ο θεος λιαν εκραταιωθησαν αι αρχαι αυτων | |
18 εξαριθμησομαι αυτους και υπερ αμμον πληθυνθησονται εξηγερθην και ετι ειμι μετα σου | |
19 εαν αποκτεινης αμαρτωλους ο θεος ανδρες αιματων εκκλινατε απ' εμου | |
20 οτι ερεις εις διαλογισμον λημψονται εις ματαιοτητα τας πολεις σου | |
21 ουχι τους μισουντας σε κυριε εμισησα και επι τοις εχθροις σου εξετηκομην | |
22 τελειον μισος εμισουν αυτους εις εχθρους εγενοντο μοι | |
23 δοκιμασον με ο θεος και γνωθι την καρδιαν μου ετασον με και γνωθι τας τριβους μου | |
24 και ιδε ει οδος ανομιας εν εμοι και οδηγησον με εν οδω αιωνια |