ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 104
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150151
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | NEW JERUSALEM |
---|---|
1 αλληλουια εξομολογεισθε τω κυριω και επικαλεισθε το ονομα αυτου απαγγειλατε εν τοις εθνεσιν τα εργα αυτου | 1 Bless Yahweh, my soul, Yahweh, my God, how great you are! Clothed in majesty and splendour, |
2 ασατε αυτω και ψαλατε αυτω διηγησασθε παντα τα θαυμασια αυτου | 2 wearing the light as a robe! You stretch out the heavens like a tent, |
3 επαινεισθε εν τω ονοματι τω αγιω αυτου ευφρανθητω καρδια ζητουντων τον κυριον | 3 build your palace on the waters above, making the clouds your chariot, gliding on the wings of thewind, |
4 ζητησατε τον κυριον και κραταιωθητε ζητησατε το προσωπον αυτου δια παντος | 4 appointing the winds your messengers, flames of fire your servants. |
5 μνησθητε των θαυμασιων αυτου ων εποιησεν τα τερατα αυτου και τα κριματα του στοματος αυτου | 5 You fixed the earth on its foundations, for ever and ever it shal not be shaken; |
6 σπερμα αβρααμ δουλοι αυτου υιοι ιακωβ εκλεκτοι αυτου | 6 you covered it with the deep like a garment, the waters overtopping the mountains. |
7 αυτος κυριος ο θεος ημων εν παση τη γη τα κριματα αυτου | 7 At your reproof the waters fled, at the voice of your thunder they sped away, |
8 εμνησθη εις τον αιωνα διαθηκης αυτου λογου ου ενετειλατο εις χιλιας γενεας | 8 flowing over mountains, down val eys, to the place you had fixed for them; |
9 ον διεθετο τω αβρααμ και του ορκου αυτου τω ισαακ | 9 you made a limit they were not to cross, they were not to return and cover the earth. |
10 και εστησεν αυτην τω ιακωβ εις προσταγμα και τω ισραηλ διαθηκην αιωνιον | 10 In the ravines you opened up springs, running down between the mountains, |
11 λεγων σοι δωσω την γην χανααν σχοινισμα κληρονομιας υμων | 11 supplying water for al the wild beasts; the wild asses quench their thirst, |
12 εν τω ειναι αυτους αριθμω βραχεις ολιγοστους και παροικους εν αυτη | 12 on their banks the birds of the air make their nests, they sing among the leaves. |
13 και διηλθον εξ εθνους εις εθνος εκ βασιλειας εις λαον ετερον | 13 From your high hal s you water the mountains, satisfying the earth with the fruit of your works: |
14 ουκ αφηκεν ανθρωπον αδικησαι αυτους και ηλεγξεν υπερ αυτων βασιλεις | 14 for cattle you make the grass grow, and for people the plants they need, to bring forth food from theearth, |
15 μη απτεσθε των χριστων μου και εν τοις προφηταις μου μη πονηρευεσθε | 15 and wine to cheer people's hearts, oil to make their faces glow, food to make them sturdy of heart. |
16 και εκαλεσεν λιμον επι την γην παν στηριγμα αρτου συνετριψεν | 16 The trees of Yahweh drink their fill, the cedars of Lebanon which he sowed; |
17 απεστειλεν εμπροσθεν αυτων ανθρωπον εις δουλον επραθη ιωσηφ | 17 there the birds build their nests, on the highest branches the stork makes its home; |
18 εταπεινωσαν εν πεδαις τους ποδας αυτου σιδηρον διηλθεν η ψυχη αυτου | 18 for the wild goats there are the mountains, in the crags the coneys find refuge. |
19 μεχρι του ελθειν τον λογον αυτου το λογιον κυριου επυρωσεν αυτον | 19 He made the moon to mark the seasons, the sun knows when to set. |
20 απεστειλεν βασιλευς και ελυσεν αυτον αρχων λαων και αφηκεν αυτον | 20 You bring on darkness, and night fal s, when al the forest beasts roam around; |
21 κατεστησεν αυτον κυριον του οικου αυτου και αρχοντα πασης της κτησεως αυτου | 21 young lions roar for their prey, asking God for their food. |
22 του παιδευσαι τους αρχοντας αυτου ως εαυτον και τους πρεσβυτερους αυτου σοφισαι | 22 The sun rises and away they steal, back to their lairs to lie down, |
23 και εισηλθεν ισραηλ εις αιγυπτον και ιακωβ παρωκησεν εν γη χαμ | 23 and man goes out to work, to labour til evening falls. |
24 και ηυξησεν τον λαον αυτου σφοδρα και εκραταιωσεν αυτον υπερ τους εχθρους αυτου | 24 How countless are your works, Yahweh, al of them made so wisely! The earth is ful of yourcreatures. |
25 μετεστρεψεν την καρδιαν αυτων του μισησαι τον λαον αυτου του δολιουσθαι εν τοις δουλοις αυτου | 25 Then there is the sea, with its vast expanses teeming with countless creatures, creatures both greatand smal ; |
26 εξαπεστειλεν μωυσην τον δουλον αυτου ααρων ον εξελεξατο αυτον | 26 there ships pass to and fro, and Leviathan whom you made to sport with. |
27 εθετο εν αυτοις τους λογους των σημειων αυτου και των τερατων εν γη χαμ | 27 They al depend upon you, to feed them when they need it. |
28 εξαπεστειλεν σκοτος και εσκοτασεν και παρεπικραναν τους λογους αυτου | 28 You provide the food they gather, your open hand gives them their fil . |
29 μετεστρεψεν τα υδατα αυτων εις αιμα και απεκτεινεν τους ιχθυας αυτων | 29 Turn away your face and they panic; take back their breath and they die and revert to dust. |
30 εξηρψεν η γη αυτων βατραχους εν τοις ταμιειοις των βασιλεων αυτων | 30 Send out your breath and life begins; you renew the face of the earth. |
31 ειπεν και ηλθεν κυνομυια και σκνιπες εν πασι τοις οριοις αυτων | 31 Glory to Yahweh for ever! May Yahweh find joy in his creatures! |
32 εθετο τας βροχας αυτων χαλαζαν πυρ καταφλεγον εν τη γη αυτων | 32 At his glance the earth trembles, at his touch the mountains pour forth smoke. |
33 και επαταξεν τας αμπελους αυτων και τας συκας αυτων και συνετριψεν παν ξυλον οριου αυτων | 33 I shal sing to Yahweh al my life, make music for my God as long as I live. |
34 ειπεν και ηλθεν ακρις και βρουχος ου ουκ ην αριθμος | 34 May my musings be pleasing to him, for Yahweh gives me joy. |
35 και κατεφαγεν παντα τον χορτον εν τη γη αυτων και κατεφαγεν τον καρπον της γης αυτων | 35 May sinners vanish from the earth, and the wicked exist no more! Bless Yahweh, my soul. |
36 και επαταξεν παν πρωτοτοκον εν τη γη αυτων απαρχην παντος πονου αυτων | |
37 και εξηγαγεν αυτους εν αργυριω και χρυσιω και ουκ ην εν ταις φυλαις αυτων ασθενων | |
38 ευφρανθη αιγυπτος εν τη εξοδω αυτων οτι επεπεσεν ο φοβος αυτων επ' αυτους | |
39 διεπετασεν νεφελην εις σκεπην αυτοις και πυρ του φωτισαι αυτοις την νυκτα | |
40 ητησαν και ηλθεν ορτυγομητρα και αρτον ουρανου ενεπλησεν αυτους | |
41 διερρηξεν πετραν και ερρυησαν υδατα επορευθησαν εν ανυδροις ποταμοι | |
42 οτι εμνησθη του λογου του αγιου αυτου του προς αβρααμ τον δουλον αυτου | |
43 και εξηγαγεν τον λαον αυτου εν αγαλλιασει και τους εκλεκτους αυτου εν ευφροσυνη | |
44 και εδωκεν αυτοις χωρας εθνων και πονους λαων εκληρονομησαν | |
45 οπως αν φυλαξωσιν τα δικαιωματα αυτου και τον νομον αυτου εκζητησωσιν |