ΙΩΒ - Giobbe - Job 9

LXX	JERUSALEM
1 υπολαβων δε ιωβ λεγει	1 Job prit la parole et dit:
2 επ' αληθειας οιδα οτι ουτως εστιν πως γαρ εσται δικαιος βροτος παρα κυριω	2 En vérité, je sais bien qu'il en est ainsi: l'homme pourrait-il se justifier devant Dieu?
3 εαν γαρ βουληται κριθηναι αυτω ου μη υπακουση αυτω ινα μη αντειπη προς ενα λογον αυτου εκ χιλιων	3 A celui qui se plaît à discuter avec lui, il ne répond même pas une fois sur mille.
4 σοφος γαρ εστιν διανοια κραταιος τε και μεγας τις σκληρος γενομενος εναντιον αυτου υπεμεινεν	4 Parmi les plus sages et les plus robustes qui donc lui tiendrait tête impunément?
5 ο παλαιων ορη και ουκ οιδασιν ο καταστρεφων αυτα οργη	5 Il déplace les montagnes à leur insu et les renverse dans sa colère.
6 ο σειων την υπ' ουρανον εκ θεμελιων οι δε στυλοι αυτης σαλευονται	6 Il ébranle la terre de son site et fait vaciller ses colonnes.
7 ο λεγων τω ηλιω και ουκ ανατελλει κατα δε αστρων κατασφραγιζει	7 A sa défense, le soleil ne se lève pas, il met un sceau sur les étoiles.
8 ο τανυσας τον ουρανον μονος και περιπατων ως επ' εδαφους επι θαλασσης	8 Lui seul a déployé les Cieux et foulé le dos de la Mer.
9 ο ποιων πλειαδα και εσπερον και αρκτουρον και ταμιεια νοτου	9 Il a fait l'Ourse et Orion, les Pléiades et les Chambres du Sud.
10 ο ποιων μεγαλα και ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος	10 Il est l'auteur d'oeuvres grandioses et insondables, de merveilles qu'on ne peut compter.
11 εαν υπερβη με ου μη ιδω και εαν παρελθη με ουδ' ως εγνων	11 S'il passe sur moi, je ne le vois pas et il glisse imperceptible.
12 εαν απαλλαξη τις αποστρεψει η τις ερει αυτω τι εποιησας	12 S'il ravit une proie, qui l'en empêchera et qui osera lui dire: "Que fais-tu?"
13 αυτος γαρ απεστραπται οργην υπ' αυτου εκαμφθησαν κητη τα υπ' ουρανον	13 Dieu ne renonce pas à sa colère: sous lui restent prostrés les satellites de Rahab.
14 εαν δε μου υπακουσηται η διακρινει τα ρηματα μου	14 Et moi, je voudrais me défendre, je choisirais mes arguments contre lui?
15 εαν τε γαρ ω δικαιος ουκ εισακουσεται μου του κριματος αυτου δεηθησομαι	15 Même si je suis dans mon droit, à quoi bon lui répondre? C'est mon juge qu'il faudrait supplier.
16 εαν τε καλεσω και υπακουση ου πιστευω οτι εισακηκοεν μου	16 Et si, sur mon appel, il daignait comparaître, je ne puis croire qu'il écouterait ma voix,
17 μη γνοφω με εκτριψη πολλα δε μου τα συντριμματα πεποιηκεν δια κενης	17 lui, qui m'écrase pour un cheveu, qui multiplie sans raison mes blessures
18 ουκ εα γαρ με αναπνευσαι ενεπλησεν δε με πικριας	18 et ne me laisse même pas reprendre mon souffle, tant il me rassasie d'amertume!
19 οτι μεν γαρ ισχυι κρατει τις ουν κριματι αυτου αντιστησεται	19 Recourir à la force? Il l'emporte en vigueur! Au tribunal? Mais qui donc l'assignera?
20 εαν γαρ ω δικαιος το στομα μου ασεβησει εαν τε ω αμεμπτος σκολιος αποβησομαι	20 Si je me justifie, sa bouche peut me condamner; si je m'estime parfait, me déclarer pervers.
21 ειτε γαρ ησεβησα ουκ οιδα τη ψυχη πλην οτι αφαιρειται μου η ζωη	21 Mais suis-je parfait? Je ne le sais plus moi-même, et je fais fi de l'existence!
22 διο ειπον μεγαν και δυναστην απολλυει οργη	22 Car c'est tout un, et j'ose dire: il fait périr de même l'homme intègre et le méchant.
23 οτι φαυλοι εν θανατω εξαισιω αλλα δικαιοι καταγελωνται	23 Quand un fléau mortel s'abat soudain, il se rit de la détresse des innocents.
24 παραδεδονται γαρ εις χειρας ασεβους προσωπα κριτων αυτης συγκαλυπτει ει δε μη αυτος τις εστιν	24 Dans un pays livré au pouvoir d'un méchant, il met un voile sur la face des juges. Si ce n'est pas lui, quidonc alors?
25 ο δε βιος μου εστιν ελαφροτερος δρομεως απεδρασαν και ουκ ειδοσαν	25 Mes jours passent, plus rapides qu'un coureur, ils s'enfuient sans voir le bonheur.
26 η και εστιν ναυσιν ιχνος οδου η αετου πετομενου ζητουντος βοραν	26 Ils glissent comme des nacelles de jonc, comme un aigle fond sur sa proie.
27 εαν τε γαρ ειπω επιλησομαι λαλων συγκυψας τω προσωπω στεναξω	27 Si je décide de refouler ma plainte, de changer de mine pour faire gai visage,
28 σειομαι πασιν τοις μελεσιν οιδα γαρ οτι ουκ αθωον με εασεις	28 l'effroi me saisit en face de tous mes maux, car, je le sais, tu ne me tiens pas pour innocent.
29 επειδη δε ειμι ασεβης δια τι ουκ απεθανον	29 Et si j'ai commis le mal, à quoi bon me fatiguer en vain?
30 εαν γαρ απολουσωμαι χιονι και αποκαθαρωμαι χερσιν καθαραις	30 Que je me lave avec de la saponaire, que je purifie mes mains à la soude?
31 ικανως εν ρυπω με εβαψας εβδελυξατο δε με η στολη	31 Tu me plonges alors dans l'ordure, et mes vêtements mêmes me prennent en horreur!
32 ου γαρ ει ανθρωπος κατ' εμε ω αντικρινουμαι ινα ελθωμεν ομοθυμαδον εις κρισιν	32 Car lui n'est pas, comme moi, un homme: impossible de lui répondre, de comparaître ensemble enjustice.
33 ειθε ην ο μεσιτης ημων και ελεγχων και διακουων ανα μεσον αμφοτερων	33 Pas d'arbitre entre nous pour poser la main sur nous deux,
34 απαλλαξατω απ' εμου την ραβδον ο δε φοβος αυτου μη με στροβειτω	34 pour écarter de moi ses rigueurs, chasser l'épouvante de sa terreur!
35 και ου μη φοβηθω αλλα λαλησω ου γαρ ουτω συνεπισταμαι	35 Je parlerai pourtant, sans le craindre, car je ne suis pas tel à mes yeux!