1 δια τι δε κυριον ελαθον ωραι | 1 Why does Shaddai not make known the times he has fixed; why do his faithful never see his Days? |
2 ασεβεις δε οριον υπερεβησαν ποιμνιον συν ποιμενι αρπασαντες | 2 The wicked move boundary-marks away, they carry off flock and shepherd. |
3 υποζυγιον ορφανων απηγαγον και βουν χηρας ηνεχυρασαν | 3 They drive away the orphan's donkey, as security, they seize the widow's ox. |
4 εξεκλιναν αδυνατους εξ οδου δικαιας ομοθυμαδον εκρυβησαν πραεις γης | 4 The needy have to keep out of the way, poor country people have to keep out of sight. |
5 απεβησαν δε ωσπερ ονοι εν αγρω υπερ εμου εξελθοντες την εαυτων πραξιν ηδυνθη αυτω αρτος εις νεωτερους | 5 Like wild desert donkeys, they go out to work, searching from dawn for food, and at evening forsomething on which to feed their children. |
6 αγρον προ ωρας ουκ αυτων οντα εθερισαν αδυνατοι δε αμπελωνας ασεβων αμισθι και ασιτι ηργασαντο | 6 They go harvesting in the field of some scoundrel, they go pilfering in the vineyards of the wicked. |
7 γυμνους πολλους εκοιμισαν ανευ ιματιων αμφιασιν δε ψυχης αυτων αφειλαντο | 7 They spend the night naked, lacking clothes, with no covering against the cold. |
8 απο ψεκαδων ορεων υγραινονται παρα το μη εχειν αυτους σκεπην πετραν περιεβαλοντο | 8 Mountain rainstorms cut them through, unsheltered, they hug the rocks. |
9 ηρπασαν ορφανον απο μαστου εκπεπτωκοτα δε εταπεινωσαν | 9 The orphan child is torn from the breast, the child of the poor is exacted as security. |
10 γυμνους δε εκοιμισαν αδικως πεινωντων δε τον ψωμον αφειλαντο | 10 They go about naked, lacking clothes, and starving while they carry the sheaves. |
11 εν στενοις αδικως ενηδρευσαν οδον δε δικαιαν ουκ ηδεισαν | 11 Two little wal s, their shelter at high noon; parched with thirst, they have to tread the winepress. |
12 οι εκ πολεως και οικων ιδιων εξεβαλλοντο ψυχη δε νηπιων εστεναξεν μεγα αυτος δε δια τι τουτων επισκοπην ου πεποιηται | 12 From the towns come the groans of the dying and the gasp of the wounded crying for help. Yet Godremains deaf to prayer! |
13 επι γης οντων αυτων και ουκ επεγνωσαν οδον δε δικαιοσυνης ουκ ηδεισαν ουδε ατραπους αυτης επορευθησαν | 13 In contrast, there are those who reject the light: who know nothing of its ways and who do notfrequent its paths. |
14 γνους δε αυτων τα εργα παρεδωκεν αυτους εις σκοτος και νυκτος εσται ως κλεπτης | 14 When all is dark the murderer leaves his bed to kil the poor and needy. During the night the thiefgoes on the prowl, |
15 και οφθαλμος μοιχου εφυλαξεν σκοτος λεγων ου προσνοησει με οφθαλμος και αποκρυβην προσωπου εθετο | 15 The eye of the adulterer watches for twilight, 'No one wil see me,' he mutters as he masks his face.Inthe daytime they keep out of sight, these people who do not want to know the light. |
16 διωρυξεν εν σκοτει οικιας ημερας εσφραγισαν εαυτους ουκ επεγνωσαν φως | 16 breaking into houses while the darkness lasts. |
17 οτι ομοθυμαδον το πρωι αυτοις σκια θανατου οτι επιγνωσεται ταραχας σκιας θανατου | 17 For al of them, morning is a time of shadow dark as death, since that is when they know what fear is. |
18 ελαφρος εστιν επι προσωπον υδατος καταραθειη η μερις αυτων επι γης | 18 |
19 αναφανειη δε τα φυτα αυτων επι γης ξηρα αγκαλιδα γαρ ορφανων ηρπασαν | 19 |
20 ειτ' ανεμνησθη αυτου η αμαρτια ωσπερ δε ομιχλη δροσου αφανης εγενετο αποδοθειη δε αυτω α επραξεν συντριβειη δε πας αδικος ισα ξυλω ανιατω | 20 |
21 στειραν γαρ ουκ ευ εποιησεν και γυναιον ουκ ηλεησεν | 21 |
22 θυμω δε κατεστρεψεν αδυνατους αναστας τοιγαρουν ου μη πιστευση κατα της εαυτου ζωης | 22 |
23 μαλακισθεις μη ελπιζετω υγιασθηναι αλλα πεσειται νοσω | 23 |
24 πολλους γαρ εκακωσεν το υψωμα αυτου εμαρανθη δε ωσπερ μολοχη εν καυματι η ωσπερ σταχυς απο καλαμης αυτοματος αποπεσων | 24 |
25 ει δε μη τις εστιν ο φαμενος ψευδη με λεγειν και θησει εις ουδεν τα ρηματα μου | 25 Is this not so? Who can prove me a liar or show that my words have no substance? |