ΙΟΥΔΙΘ - Giuditta - Judith 11

LXX	BIBLES DES PEUPLES
1 και ειπεν προς αυτην ολοφερνης θαρσησον γυναι μη φοβηθης τη καρδια σου οτι εγω ουκ εκακωσα ανθρωπον οστις ηρετικεν δουλευειν βασιλει ναβουχοδονοσορ πασης της γης	1 Holoferne lui dit: “Courage, ma fille, ne crains pas, car je n’ai jamais fait de mal à ceux qui choisissent de servir Nabukodonozor, le roi de toute la terre.
2 και νυν ο λαος σου ο κατοικων την ορεινην ει μη εφαυλισαν με ουκ αν ηρα το δορυ μου επ' αυτους αλλα αυτοι εαυτοις εποιησαν ταυτα	2 Si ton peuple qui habite la montagne ne m’avait pas défié, je n’aurais pas combattu contre eux. Ce sont eux qui l’ont voulu.
3 και νυν λεγε μοι τινος ενεκεν απεδρας απ' αυτων και ηλθες προς ημας ηκεις γαρ εις σωτηριαν θαρσει εν τη νυκτι ταυτη ζηση και εις το λοιπον	3 Dis-moi donc à présent pourquoi t’es-tu enfuie de chez eux pour venir chez nous. Tu as sûrement sauvé ta vie en venant. N’aie pas peur, dès cette nuit tu vivras, et cela continuera par la suite.
4 ου γαρ εστιν ος αδικησει σε αλλ' ευ σε ποιησει καθα γινεται τοις δουλοις του κυριου μου βασιλεως ναβουχοδονοσορ	4 Personne ici ne te fera du mal. Au contraire, tu seras aussi bien traitée que les autres serviteurs de mon seigneur, le roi Nabukodonozor.”
5 και ειπεν προς αυτον ιουδιθ δεξαι τα ρηματα της δουλης σου και λαλησατω η παιδισκη σου κατα προσωπον σου και ουκ αναγγελω ψευδος τω κυριω μου εν τη νυκτι ταυτη	5 Judith lui dit: “Écoute les paroles de ta servante, permets que ta servante te parle, et cette nuit je ne dirai aucun mensonge.
6 και εαν κατακολουθησης τοις λογοις της παιδισκης σου τελειως πραγμα ποιησει μετα σου ο θεος και ουκ αποπεσειται ο κυριος μου των επιτηδευματων αυτου	6 Si tu fais exactement ce que te dit ta servante, Dieu réalisera avec toi une grande chose, et mon Seigneur ne connaîtra pas l’échec dans son entreprise.
7 ζη γαρ βασιλευς ναβουχοδονοσορ πασης της γης και ζη το κρατος αυτου ος απεστειλεν σε εις κατορθωσιν πασης ψυχης οτι ου μονον ανθρωποι δια σε δουλευουσιν αυτω αλλα και τα θηρια του αγρου και τα κτηνη και τα πετεινα του ουρανου δια της ισχυος σου ζησονται επι ναβουχοδονοσορ και παντα τον οικον αυτου	7 Vive Nabukodonozor, le roi de toute la terre, et vive la puissance de celui qui t’a envoyé pour remettre à leur place tous les vivants: grâce à toi, non seulement les hommes le servent, mais encore les bêtes des champs, le bétail et les oiseaux du ciel vivent pour Nabukodonozor et toute sa maison, grâce à ta force.
8 ηκουσαμεν γαρ την σοφιαν σου και τα πανουργευματα της ψυχης σου και ανηγγελη παση τη γη οτι συ μονος αγαθος εν παση βασιλεια και δυνατος εν επιστημη και θαυμαστος εν στρατευμασιν πολεμου	8 “On nous a parlé de ta sagesse et de toutes les ressources de ton esprit. Par toute la terre on raconte que personne dans tout le royaume n’est aussi capable, aussi expérimenté et aussi redoutable que toi à la guerre.
9 και νυν ο λογος ον ελαλησεν αχιωρ εν τη συνεδρια σου ηκουσαμεν τα ρηματα αυτου οτι περιεποιησαντο αυτον οι ανδρες βαιτυλουα και ανηγγειλεν αυτοις παντα οσα εξελαλησεν παρα σοι	9 Or, tu le sais, nous sommes au courant des paroles qu’Akior a prononcé devant ton conseil, car les gens de Béthulie l’ont épargné et il nous a raconté tout ce qu’il avait dit devant toi.
10 διο δεσποτα κυριε μη παρελθης τον λογον αυτου αλλα καταθου αυτον εν τη καρδια σου οτι εστιν αληθης ου γαρ εκδικαται το γενος ημων ου κατισχυει ρομφαια επ' αυτους εαν μη αμαρτωσιν εις τον θεον αυτων	10 “Eh bien, maître et seigneur, n’oublie pas ce qu’il a dit, mais garde-le bien présent à l’esprit, car c’est exact. On ne peut frapper notre race et la détruire par l’épée, que lorsqu’elle a péché contre son Dieu.
11 και νυν ινα μη γενηται ο κυριος μου εκβολος και απρακτος και επιπεσειται θανατος επι προσωπον αυτων και κατελαβετο αυτους αμαρτημα εν ω παροργιουσιν τον θεον αυτων οπηνικα αν ποιησωσιν ατοπιαν	11 Mais justement ils viennent de tomber dans le péché et chaque fois qu’ils se livrent au désordre, ils attirent la colère de leur Dieu. Mon seigneur ne va donc pas connaître l’échec, et la mort va tomber sur eux.
12 επει παρεξελιπεν αυτους τα βρωματα και εσπανισθη παν υδωρ εβουλευσαντο επιβαλειν τοις κτηνεσιν αυτων και παντα οσα διεστειλατο αυτοις ο θεος τοις νομοις αυτου μη φαγειν διεγνωσαν δαπανησαι	12 “En effet, voyant que la nourriture manque et que l’eau est rationnée, ils ont décidé de prendre dans leurs troupeaux et de garder pour eux ce que Dieu par ses lois leur interdit de manger.
13 και τας απαρχας του σιτου και τας δεκατας του οινου και του ελαιου α διεφυλαξαν αγιασαντες τοις ιερευσιν τοις παρεστηκοσιν εν ιερουσαλημ απεναντι του προσωπου του θεου ημων κεκρικασιν εξαναλωσαι ων ουδε ταις χερσιν καθηκεν αψασθαι ουδενα των εκ του λαου	13 Ils ont même décidé de manger et de boire les prémices du blé, la dîme sur le vin et sur l’huile, qui sont pourtant consacrés et réservés aux prêtres qui assurent le service de notre Dieu à Jérusalem. Or personne dans le peuple n’a le droit même d’y toucher.
14 και απεσταλκασιν εις ιερουσαλημ οτι και οι εκει κατοικουντες εποιησαν ταυτα τους μετακομισοντας αυτοις την αφεσιν παρα της γερουσιας	14 Ils ont donc envoyé des gens à Jérusalem pour leur rapporter la permission du conseil des anciens, sachant que ceux qui habitent là-bas font pareil.
15 και εσται ως αν αναγγειλη αυτοις και ποιησωσιν δοθησονται σοι εις ολεθρον εν τη ημερα εκεινη	15 Et dès qu’ils auront reçu cette permission et qu’ils passeront aux actes, ce jour-même ils seront livrés entre tes mains pour leur perte.
16 οθεν εγω η δουλη σου επιγνουσα ταυτα παντα απεδρων απο προσωπου αυτων και απεστειλεν με ο θεος ποιησαι μετα σου πραγματα εφ' οις εκστησεται πασα η γη οσοι εαν ακουσωσιν αυτα	16 “Moi, ta servante, je connais bien tout cela et je me suis enfuie de chez eux; Dieu m’a envoyée pour réaliser avec toi des choses extraordinaires dont toute la terre sera étonnée lorsqu’on les apprendra.
17 οτι η δουλη σου θεοσεβης εστιν και θεραπευουσα νυκτος και ημερας τον θεον του ουρανου και νυν μενω παρα σοι κυριε μου και εξελευσεται η δουλη σου κατα νυκτα εις την φαραγγα και προσευξομαι προς τον θεον και ερει μοι ποτε εποιησαν τα αμαρτηματα αυτων	17 Ta servante est pieuse, et nuit et jour elle sert le Dieu du ciel. Je vais donc rester près de toi, mon seigneur, mais ta servante sortira de nuit dans le vallon; je prierai Dieu et il me dira quand ils auront commis ce péché.
18 και ελθουσα προσανοισω σοι και εξελευση συν παση τη δυναμει σου και ουκ εστιν ος αντιστησεται σοι εξ αυτων	18 Aussitôt je t’avertirai, tu sortiras avec toute ton armée et personne parmi eux ne pourra te résister.
19 και αξω σε δια μεσου της ιουδαιας εως του ελθειν απεναντι ιερουσαλημ και θησω τον διφρον σου εν μεσω αυτης και αξεις αυτους ως προβατα οις ουκ εστιν ποιμην και ου γρυξει κυων τη γλωσση αυτου απεναντι σου οτι ταυτα ελαληθη μοι κατα προγνωσιν μου και απηγγελη μοι και απεσταλην αναγγειλαι σοι	19 Ensuite je te conduirai à travers toute la Judée jusqu’à Jérusalem, et je placerai ton trône au milieu de la ville. Tu les conduiras comme un berger conduit ses brebis, et pas un chien n’aboiera après toi. J’ai été avertie d’avance de tout cela; cela m’a été communiqué pour que je te le rapporte.”
20 και ηρεσαν οι λογοι αυτης εναντιον ολοφερνου και εναντιον παντων των θεραποντων αυτου και εθαυμασαν επι τη σοφια αυτης και ειπαν	20 Holoferne et ses officiers furent enchantés de ce discours. Ils étaient émerveillés de sa sagesse et disaient:
21 ουκ εστιν τοιαυτη γυνη απ' ακρου εως ακρου της γης εν καλω προσωπω και συνεσει λογων	21 “Il n’y a pas sur toute la terre, d’une extrémité à l’autre, une femme aussi belle et aussi intelligente.”
22 και ειπεν προς αυτην ολοφερνης ευ εποιησεν ο θεος αποστειλας σε εμπροσθεν του λαου του γενηθηναι εν χερσιν ημων κρατος εν δε τοις φαυλισασι τον κυριον μου απωλειαν	22 Holoferne lui dit: “Dieu a bien fait de t’envoyer en avant du peuple, ainsi la puissance restera entre nos mains et ceux qui ont méprisé mon seigneur n’auront que le malheur.
23 και νυν αστεια ει συ εν τω ειδει σου και αγαθη εν τοις λογοις σου οτι εαν ποιησης καθα ελαλησας ο θεος σου εσται μου θεος και συ εν οικω βασιλεως ναβουχοδονοσορ καθηση και εση ονομαστη παρα πασαν την γην	23 Oui, tu es vraiment belle et tes paroles sont sages. Si tu fais comme tu l’as dit, ton Dieu sera mon Dieu, et toi, tu habiteras dans le palais du roi Nabukodonozor: tu seras célèbre dans le monde entier.