ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Β´ - 2 Samuele - Kings II 15

LXX	JERUSALEM
1 και εγενετο μετα ταυτα και εποιησεν εαυτω αβεσσαλωμ αρματα και ιππους και πεντηκοντα ανδρας παρατρεχειν εμπροσθεν αυτου	1 Il arriva après cela qu'Absalom se procura un char et des chevaux, et 50 hommes couraientdevant lui.
2 και ωρθρισεν αβεσσαλωμ και εστη ανα χειρα της οδου της πυλης και εγενετο πας ανηρ ω εγενετο κρισις ηλθεν προς τον βασιλεα εις κρισιν και εβοησεν προς αυτον αβεσσαλωμ και ελεγεν αυτω εκ ποιας πολεως συ ει και ειπεν ο ανηρ εκ μιας φυλων ισραηλ ο δουλος σου	2 Levé de bonne heure, Absalom se tenait au bord du chemin qui mène à la porte, et chaque foisqu'un homme, ayant un procès, devait venir au tribunal du roi, Absalom l'interpellait et lui demandait: "De quelleville es-tu?" Il répondait: "Ton serviteur est de l'une des tribus d'Israël"
3 και ειπεν προς αυτον αβεσσαλωμ ιδου οι λογοι σου αγαθοι και ευκολοι και ακουων ουκ εστιν σοι παρα του βασιλεως	3 Alors Absalom lui disait: "Vois! Ta cause est bonne et juste, mais tu n'auras personne quit'écoute de la part du roi."
4 και ειπεν αβεσσαλωμ τις με καταστησει κριτην εν τη γη και επ' εμε ελευσεται πας ανηρ ω εαν η αντιλογια και κρισις και δικαιωσω αυτον	4 Absalom continuait: "Ah! qui m'établira juge dans le pays? Tous ceux qui ont un procès et unjugement viendraient à moi et je leur rendrais justice!"
5 και εγενετο εν τω εγγιζειν ανδρα του προσκυνησαι αυτω και εξετεινεν την χειρα αυτου και επελαμβανετο αυτου και κατεφιλησεν αυτον	5 Et lorsque quelqu'un s'approchait pour se prosterner devant lui, il tendait la main, l'attirait à lui etl'embrassait.
6 και εποιησεν αβεσσαλωμ κατα το ρημα τουτο παντι ισραηλ τοις παραγινομενοις εις κρισιν προς τον βασιλεα και ιδιοποιειτο αβεσσαλωμ την καρδιαν ανδρων ισραηλ	6 Absalom agissait de la sorte envers tous les Israélites qui en appelaient au tribunal du roi etAbsalom séduisait le coeur des gens d'Israël.
7 και εγενετο απο τελους τεσσαρακοντα ετων και ειπεν αβεσσαλωμ προς τον πατερα αυτου πορευσομαι δη και αποτεισω τας ευχας μου ας ηυξαμην τω κυριω εν χεβρων	7 Au bout de quatre ans, Absalom dit au roi: "Permets que j'aille à Hébron accomplir le voeu quej'ai fait à Yahvé.
8 οτι ευχην ηυξατο ο δουλος σου εν τω οικειν με εν γεδσουρ εν συρια λεγων εαν επιστρεφων επιστρεψη με κυριος εις ιερουσαλημ και λατρευσω τω κυριω	8 Car, lorsque j'étais à Geshur en Aram, ton serviteur a fait ce voeu: Si Yahvé me ramène àJérusalem, je rendrai un culte à Yahvé à Hébron."
9 και ειπεν αυτω ο βασιλευς βαδιζε εις ειρηνην και αναστας επορευθη εις χεβρων	9 Le roi lui dit: "Va en paix." Il se mit donc en route et alla à Hébron.
10 και απεστειλεν αβεσσαλωμ κατασκοπους εν πασαις φυλαις ισραηλ λεγων εν τω ακουσαι υμας την φωνην της κερατινης και ερειτε βεβασιλευκεν βασιλευς αβεσσαλωμ εν χεβρων	10 Absalom dépêcha des émissaires à toutes les tribus d'Israël pour dire: "Quand vous entendrez leson du cor, vous direz: Absalom est devenu roi à Hébron."
11 και μετα αβεσσαλωμ επορευθησαν διακοσιοι ανδρες εξ ιερουσαλημ κλητοι και πορευομενοι τη απλοτητι αυτων και ουκ εγνωσαν παν ρημα	11 Avec Absalom étaient partis 200 hommes de Jérusalem; c'étaient des invités qui étaient venusen toute innocence, n'étant au courant de rien.
12 και απεστειλεν αβεσσαλωμ και εκαλεσεν τον αχιτοφελ τον γελμωναιον τον συμβουλον δαυιδ εκ της πολεως αυτου εκ γωλα εν τω θυσιαζειν αυτον και εγενετο συστρεμμα ισχυρον και ο λαος πορευομενος και πολυς μετα αβεσσαλωμ	12 Absalom envoya chercher, de sa ville de Gilo, Ahitophel le Gilonite, conseiller de David, etl'eut avec lui en offrant les sacrifices. La conjuration était puissante et la foule des partisans d'Absalom allait enaugmentant.
13 και παρεγενετο ο απαγγελλων προς δαυιδ λεγων εγενηθη η καρδια ανδρων ισραηλ οπισω αβεσσαλωμ	13 Quelqu'un vint informer David: "Le coeur des gens d'Israël, dit-il, est passé à Absalom."
14 και ειπεν δαυιδ πασιν τοις παισιν αυτου τοις μετ' αυτου τοις εν ιερουσαλημ αναστητε και φυγωμεν οτι ουκ εστιν ημιν σωτηρια απο προσωπου αβεσσαλωμ ταχυνατε του πορευθηναι ινα μη ταχυνη και καταλαβη ημας και εξωση εφ' ημας την κακιαν και παταξη την πολιν στοματι μαχαιρης	14 Alors David dit à tous ses officiers qui étaient avec lui à Jérusalem: "En route, et fuyons!Autrement nous n'échapperons pas à Absalom. Hâtez-vous de partir, de crainte qu'il ne se presse et ne nousattaque, qu'il ne nous inflige le malheur et ne passe la ville au fil de l'épée."
15 και ειπον οι παιδες του βασιλεως προς τον βασιλεα κατα παντα οσα αιρειται ο κυριος ημων ο βασιλευς ιδου οι παιδες σου	15 Les officiers du roi lui répondirent: "Quelque choix que fasse Monseigneur le roi, nous sommesà ton service."
16 και εξηλθεν ο βασιλευς και πας ο οικος αυτου τοις ποσιν αυτων και αφηκεν ο βασιλευς δεκα γυναικας των παλλακων αυτου φυλασσειν τον οικον	16 Le roi sortit à pied avec toute sa famille; cependant le roi laissa dix concubines pour garder lepalais.
17 και εξηλθεν ο βασιλευς και παντες οι παιδες αυτου πεζη και εστησαν εν οικω τω μακραν	17 Le roi sortit à pied avec tout le peuple et ils s'arrêtèrent à la dernière maison.
18 και παντες οι παιδες αυτου ανα χειρα αυτου παρηγον και πας ο χεττι και πας ο φελετθι και εστησαν επι της ελαιας εν τη ερημω και πας ο λαος παρεπορευετο εχομενος αυτου και παντες οι περι αυτον και παντες οι αδροι και παντες οι μαχηται εξακοσιοι ανδρες και παρησαν επι χειρα αυτου και πας ο χερεθθι και πας ο φελεθθι και παντες οι γεθθαιοι εξακοσιοι ανδρες οι ελθοντες τοις ποσιν αυτων εκ γεθ πορευομενοι επι προσωπον του βασιλεως	18 Tous ses officiers se tenaient à ses côtés. Tous les Kerétiens, tous les Pelétiens, Ittaï et tous lesGittites qui étaient venus de Gat à sa suite, 600 hommes, défilaient devant le roi.
19 και ειπεν ο βασιλευς προς εθθι τον γεθθαιον ινα τι πορευη και συ μεθ' ημων επιστρεφε και οικει μετα του βασιλεως οτι ξενος ει συ και οτι μετωκηκας συ εκ του τοπου σου	19 Celui-ci dit à Ittaï le Gittite: "Pourquoi viens-tu aussi avec nous? Retourne et demeure avec leroi, car tu es un étranger, tu es même exilé de ton pays.
20 ει εχθες παραγεγονας και σημερον κινησω σε μεθ' ημων και γε μεταναστησεις τον τοπον σου εχθες η εξελευσις σου και σημερον μετακινησω σε μεθ' ημων του πορευθηναι και εγω πορευσομαι ου αν εγω πορευθω επιστρεφου και επιστρεψον τους αδελφους σου μετα σου και κυριος ποιησει μετα σου ελεος και αληθειαν	20 Tu es arrivé d'hier, et aujourd'hui je te ferais errer avec nous, quand je m'en vais à l'aventure!Retourne et remmène tes frères avec toi, et que Yahvé te témoigne miséricorde et bonté."
21 και απεκριθη εθθι τω βασιλει και ειπεν ζη κυριος και ζη ο κυριος μου ο βασιλευς οτι εις τον τοπον ου εαν η ο κυριος μου και εαν εις θανατον και εαν εις ζωην οτι εκει εσται ο δουλος σου	21 Mais Ittaï répondit au roi: "Par la vie de Yahvé et par la vie de Monseigneur le roi, partout oùsera Monseigneur le roi, pour la mort et pour la vie, là aussi sera ton serviteur."
22 και ειπεν ο βασιλευς προς εθθι δευρο και διαβαινε μετ' εμου και παρηλθεν εθθι ο γεθθαιος και παντες οι παιδες αυτου και πας ο οχλος ο μετ' αυτου	22 David dit alors à Ittaï: "Va et passe." Et Ittaï de Gat passa avec tous ses hommes et toute sasmala.
23 και πασα η γη εκλαιεν φωνη μεγαλη και πας ο λαος παρεπορευοντο εν τω χειμαρρω κεδρων και ο βασιλευς διεβη τον χειμαρρουν κεδρων και πας ο λαος και ο βασιλευς παρεπορευοντο επι προσωπον οδου την ερημον	23 Tout le monde pleurait à grands sanglots. Le roi se tenait dans le torrent du Cédron et tout lepeuple défilait devant lui en direction du désert.
24 και ιδου και γε σαδωκ και παντες οι λευιται μετ' αυτου αιροντες την κιβωτον διαθηκης κυριου απο βαιθαρ και εστησαν την κιβωτον του θεου και ανεβη αβιαθαρ εως επαυσατο πας ο λαος παρελθειν εκ της πολεως	24 On vit aussi Sadoq et tous les lévites portant l'arche de Dieu. On déposa l'arche de Dieu auprèsd'Ebyatar jusqu'à ce que tout le peuple eût fini de défiler hors de la ville.
25 και ειπεν ο βασιλευς τω σαδωκ αποστρεψον την κιβωτον του θεου εις την πολιν εαν ευρω χαριν εν οφθαλμοις κυριου και επιστρεψει με και δειξει μοι αυτην και την ευπρεπειαν αυτης	25 Le roi dit à Sadoq: "Rapporte en ville l'arche de Dieu. Si je trouve grâce aux yeux de Yahvé, ilme ramènera et me permettra de le revoir ainsi que sa demeure,
26 και εαν ειπη ουτως ουκ ηθεληκα εν σοι ιδου εγω ειμι ποιειτω μοι κατα το αγαθον εν οφθαλμοις αυτου	26 et s'il dit: Tu me déplais, me voici: qu'il me fasse comme bon lui semble."
27 και ειπεν ο βασιλευς τω σαδωκ τω ιερει ιδετε συ επιστρεφεις εις την πολιν εν ειρηνη και αχιμαας ο υιος σου και ιωναθαν ο υιος αβιαθαρ οι δυο υιοι υμων μεθ' υμων	27 Le roi dit au prêtre Sadoq: "Voyez, toi et Ebyatar, retournez en paix à la ville, et vos deux filsavec vous, Ahimaaç ton fils et Yehonatân le fils d'Ebyatar.
28 ιδετε εγω ειμι στρατευομαι εν αραβωθ της ερημου εως του ελθειν ρημα παρ' υμων του απαγγειλαι μοι	28 Voyez, moi je m'attarderai dans les passes du désert jusqu'à ce que vienne un mot de vous quim'apporte des nouvelles."
29 και απεστρεψεν σαδωκ και αβιαθαρ την κιβωτον εις ιερουσαλημ και εκαθισεν εκει	29 Sadoq et Ebyatar ramenèrent donc l'arche de Dieu à Jérusalem et ils y demeurèrent.
30 και δαυιδ ανεβαινεν εν τη αναβασει των ελαιων αναβαινων και κλαιων και την κεφαλην επικεκαλυμμενος και αυτος επορευετο ανυποδετος και πας ο λαος ο μετ' αυτου επεκαλυψεν ανηρ την κεφαλην αυτου και ανεβαινον αναβαινοντες και κλαιοντες	30 David gravissait en pleurant la Montée des Oliviers, la tête voilée et les pieds nus, et tout lepeuple qui l'accompagnait avait la tête voilée et montait en pleurant.
31 και ανηγγελη δαυιδ λεγοντες και αχιτοφελ εν τοις συστρεφομενοις μετα αβεσσαλωμ και ειπεν δαυιδ διασκεδασον δη την βουλην αχιτοφελ κυριε ο θεος μου	31 On avertit alors David qu'Ahitophel était parmi les conjurés avec Absalom, et David dit: "Rendsfous, Yahvé, les conseils d'Ahitophel!"
32 και ην δαυιδ ερχομενος εως του ροως ου προσεκυνησεν εκει τω θεω και ιδου εις απαντην αυτω χουσι ο αρχι εταιρος δαυιδ διερρηχως τον χιτωνα αυτου και γη επι της κεφαλης αυτου	32 Comme David arrivait au sommet, là où l'on adore Dieu, il vit venir à sa rencontre Hushaïl'Arkite, le familier de David, avec la tunique déchirée et de la terre sur la tête.
33 και ειπεν αυτω δαυιδ εαν μεν διαβης μετ' εμου και εση επ' εμε εις βασταγμα	33 David lui dit: "Si tu pars avec moi, tu me seras à charge.
34 και εαν εις την πολιν επιστρεψης και ερεις τω αβεσσαλωμ διεληλυθασιν οι αδελφοι σου και ο βασιλευς κατοπισθεν μου διεληλυθεν ο πατηρ σου και νυν παις σου ειμι βασιλευ εασον με ζησαι παις του πατρος σου ημην τοτε και αρτιως και νυν εγω δουλος σος και διασκεδασεις μοι την βουλην αχιτοφελ	34 Mais si tu retournes en ville et si tu dis à Absalom: Je serai ton serviteur, Monseigneur le roi;auparavant je servais ton père, maintenant je te servirai, alors tu déjoueras à mon profit les conseils d'Ahitophel.
35 και ιδου μετα σου εκει σαδωκ και αβιαθαρ οι ιερεις και εσται παν ρημα ο εαν ακουσης εξ οικου του βασιλεως και αναγγελεις τω σαδωκ και τω αβιαθαρ τοις ιερευσιν	35 Sadoq et Ebyatar, les prêtres, ne seront-ils pas avec toi? Tout ce que tu entendras du palais, tu lerapporteras aux prêtres Sadoq et Ebyatar.
36 ιδου εκει μετ' αυτων δυο υιοι αυτων αχιμαας υιος τω σαδωκ και ιωναθαν υιος τω αβιαθαρ και αποστελειτε εν χειρι αυτων προς με παν ρημα ο εαν ακουσητε	36 Il y a avec eux leurs deux fils, Ahimaaç pour Sadoq, et Yehonatân pour Ebyatar: vous mecommuniquerez par leur intermédiaire tout ce que vous aurez appris."
37 και εισηλθεν χουσι ο εταιρος δαυιδ εις την πολιν και αβεσσαλωμ εισεπορευετο εις ιερουσαλημ	37 Hushaï, le familier de David, rentra en ville au moment où Absalom arrivait à Jérusalem.