A zsoltárok könyve 138
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Ter
Kiv
Lev
Szám
MTörv
Józs
Bír
Rút
1Sám
2Sám
1Kir
2Kir
1Krón
2Krón
Ezdr
Neh
Tób
Judit
Eszt
1Makk
2Makk
Jób
Zsolt
Péld
Préd
Én
Bölcs
Sir
Iz
Jer
Siralm
Bár
Ez
Dán
Óz
Jo
Ám
Abd
Jón
Mik
Náh
Hab
Szof
Agg
Zak
Mal
Mt
Mk
Lk
Jn
Csel
Róm
1Kor
2Kor
Gal
Ef
Fil
Kol
1Tessz
2Tessz
1Tim
2Tim
Tit
Filem
Zsid
Jak
1Pét
2Pét
1Ján
2Ján
3Ján
Júd
Jel
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
KÁLDI-NEOVULGÁTA | VULGATA |
---|---|
1 Dávidtól. Hálát adok neked, Uram, teljes szívemből, mert meghallgattad szájam szavát. Magasztallak az angyalok színe előtt, | 1 In finem, psalmus David. Domine, probasti me, et cognovisti me ; |
2 leborulok szent templomod felé, áldást mondok nevednek irgalmadért és igazságodért, mert mindenek fölött felmagasztaltad szent nevedet. | 2 tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam. |
3 Bármikor hívtalak segítségül, meghallgattál engem, és gyarapítottad az erőt lelkemben. | 3 Intellexisti cogitationes meas de longe ; semitam meam et funiculum meum investigasti : |
4 Hálát ad neked, Uram, a föld minden királya, a te szád minden szavának hallatára, | 4 et omnes vias meas prævidisti, quia non est sermo in lingua mea. |
5 és megéneklik az Úr útjait, mert nagy az Úr dicsősége. | 5 Ecce, Domine, tu cognovisti omnia, novissima et antiqua. Tu formasti me, et posuisti super me manum tuam. |
6 Fölséges az Úr és rátekint az alázatosakra, de messziről megismeri a felfuvalkodottakat. | 6 Mirabilis facta est scientia tua ex me ; confortata est, et non potero ad eam. |
7 Ha szorongatások között járok is, megőrzöd életemet; Ellenségeim haragjával szemben kinyújtod kezedet, és jobbod megszabadít engem. | 7 Quo ibo a spiritu tuo ? et quo a facie tua fugiam ? |
8 Az Úr mindezt véghezviszi értem, Uram, irgalmad örökkévaló: ne vesd meg kezed alkotásait! | 8 Si ascendero in cælum, tu illic es ; si descendero in infernum, ades. |
9 Si sumpsero pennas meas diluculo, et habitavero in extremis maris, | |
10 etenim illuc manus tua deducet me, et tenebit me dextera tua. | |
11 Et dixi : Forsitan tenebræ conculcabunt me ; et nox illuminatio mea in deliciis meis. | |
12 Quia tenebræ non obscurabuntur a te, et nox sicut dies illuminabitur : sicut tenebræ ejus, ita et lumen ejus. | |
13 Quia tu possedisti renes meos ; suscepisti me de utero matris meæ. | |
14 Confitebor tibi, quia terribiliter magnificatus es ; mirabilia opera tua, et anima mea cognoscit nimis. | |
15 Non est occultatum os meum a te, quod fecisti in occulto ; et substantia mea in inferioribus terræ. | |
16 Imperfectum meum viderunt oculi tui, et in libro tuo omnes scribentur. Dies formabuntur, et nemo in eis. | |
17 Mihi autem nimis honorificati sunt amici tui, Deus ; nimis confortatus est principatus eorum. | |
18 Dinumerabo eos, et super arenam multiplicabuntur. Exsurrexi, et adhuc sum tecum. | |
19 Si occideris, Deus, peccatores, viri sanguinum, declinate a me : | |
20 quia dicitis in cogitatione : Accipient in vanitate civitates tuas. | |
21 Nonne qui oderunt te, Domine, oderam, et super inimicos tuos tabescebam ? | |
22 Perfecto odio oderam illos, et inimici facti sunt mihi. | |
23 Proba me, Deus, et scito cor meum ; interroga me, et cognosce semitas meas. | |
24 Et vide si via iniquitatis in me est, et deduc me in via æterna. |