Actes des Apôtres 26

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Agrippa dit à Paul: "Tu es autorisé à plaider ta cause." Alors, étendant la main, Paul présenta sadéfense:	1 Ο δε Αγριππας ειπε προς τον Παυλον. Εχεις την αδειαν να ομιλησης υπερ σεαυτου. Τοτε ο Παυλος εκτεινας την χειρα, απελογειτο?
2 "De tout ce dont me chargent les Juifs, je m'estime heureux, roi Agrippa, d'avoir aujourd'hui à medisculper devant toi,	2 Μακαριον νομιζω εμαυτον, βασιλευ Αγριππα, μελλων να απολογηθω ενωπιον σου σημερον περι παντων εις οσα εγκαλουμαι υπο των Ιουδαιων,
3 d'autant plus que tu es au courant de toutes les coutumes et controverses des Juifs. Aussi, je te prie dem'écouter avec patience.	3 μαλιστα επειδη γνωριζεις παντα τα παρα τοις Ιουδαιοις εθιμα και ζητηματα? οθεν δεομαι σου να με ακουσης μετα μακροθυμιας.
4 "Ce qu'a été ma vie depuis ma jeunesse, comment depuis le début j'ai vécu au sein de ma nation, àJérusalem même, tous les Juifs le savent.	4 Την εκ νεοτητος λοιπον ζωην μου, την οποιαν απ' αρχης εζησα μεταξυ του εθνους μου εν Ιεροσολυμοις, εξευρουσι παντες οι Ιουδαιοι,
5 Ils me connaissent de longue date et peuvent, s'ils le veulent, témoigner que j'ai vécu suivant le partile plus strict de notre religion, en Pharisien.	5 επειδη με γνωριζουσιν εξ αρχης, εαν θελωσι να μαρτυρησωσιν, οτι κατα την ακριβεστατην αιρεσιν της θρησκειας ημων εζησα Φαρισαιος.
6 Maintenant encore, si je suis mis en jugement, c'est à cause de mon espérance en la promesse faitepar Dieu à nos pères	6 Και τωρα παρισταμαι κρινομενος δια την ελπιδα της επαγγελιας της γενομενης υπο του Θεου προς τους πατερας ημων,
7 et dont nos douze tribus, dans le culte qu'elles rendent à Dieu avec persévérance, nuit et jour,espèrent atteindre l'accomplissement. C'est pour cette espérance, ô roi, que je suis mis en accusation par les Juifs.	7 εις την οποιαν το δωδεκαφυλον ημων γενος, λατρευον εκτενως τον Θεον νυκτα και ημεραν, ελπιζει να καταντηση? περι ταυτης της ελπιδος εγκαλουμαι, βασιλευ Αγριππα, υπο των Ιουδαιων.
8 Pourquoi juge-t-on incroyable parmi vous que Dieu ressuscite les morts?	8 Τι απιστευτον κρινεται εις εσας, οτι ο Θεος ανιστα νεκρους;
9 "Pour moi donc, j'avais estimé devoir employer tous les moyens pour combattre le nom de Jésus leNazôréen.	9 Εγω μεν εστοχασθην κατ' εμαυτον οτι επρεπε να πραξω πολλα εναντια εις το ονομα του Ιησου του Ναζωραιου?
10 Et c'est ce que j'ai fait à Jérusalem; j'ai moi-même jeté en prison un grand nombre de saints, ayantreçu ce pouvoir des grands prêtres, et quand on les mettait à mort, j'apportais mon suffrage.	10 το οποιον και επραξα εν Ιεροσολυμοις, και πολλους των αγιων εγω κατεκλεισα εις φυλακας, λαβων την εξουσιαν παρα των αρχιερεων, και οτε εφονευοντο εδωκα ψηφον κατ' αυτων.
11 Souvent aussi, parcourant toutes les synagogues, je voulais, par mes sévices, les forcer àblasphémer et, dans l'excès de ma fureur contre eux, je les poursuivais jusque dans les villes étrangères.	11 Και εν πασαις ταις συναγωγαις πολλακις τιμωρων αυτους ηναγκαζον να βλασφημωσι, και καθ' υπερβολην μαινομενος εναντιον αυτων κατεδιωκον εως και εις τας εξω πολεις.
12 "C'est ainsi que je me rendis à Damas avec pleins pouvoirs et mission des grands prêtres.	12 Εν τουτοις δε, οτε ηρχομην εις την Δαμασκον μετ' εξουσιας και επιτροπης της παρα των αρχιερεων,
13 En chemin, vers midi, je vis, ô roi, venant du ciel et plus éclatante que le soleil, une lumière quiresplendit autour de moi et de ceux qui m'accompagnaient.	13 εν τω μεσω της ημερας ειδον καθ' οδον, βασιλευ, φως ουρανοθεν υπερβαινον την λαμπροτητα του ηλιου, το οποιον ελαμψε περι εμε και τους οδοιπορουντας μετ' εμου?
14 Tous nous tombâmes à terre, et j'entendis une voix qui me disait en langue hébraïque: Saoul, Saoul,pourquoi me persécutes-tu? Il est dur pour toi de regimber contre l'aiguillon.	14 και ενω κατεπεσομεν παντες εις την γην, ηκουσα φωνην λαλουσαν προς με και λεγουσαν εις την Εβραικην διαλεκτον? Σαουλ Σαουλ, τι με διωκεις; σκληρον σοι ειναι να λακτιζης προς κεντρα.
15 Je répondis: Qui es-tu, Seigneur? Le Seigneur dit: Je suis Jésus, que tu persécutes.	15 Εγω δε ειπον? Τις εισαι, Κυριε; Και εκεινος ειπεν? Εγω ειμαι ο Ιησους, τον οποιον συ διωκεις.
16 Mais relève-toi et tiens-toi debout. Car voici pourquoi je te suis apparu: pour t'établir serviteur ettémoin de la vision dans laquelle tu viens de me voir et de celles où je me montrerai encore à toi.	16 Αλλα σηκωθητι και στηθι επι τους ποδας σου? επειδη δια τουτο εφανην εις σε, δια να σε καταστησω υπηρετην και μαρτυρα και οσων ειδες και περι οσων θελω φανερωθη εις σε,
17 C'est pour cela que je te délivrerai du peuple et des nations païennes, vers lesquelles je t'envoie,moi,	17 εκλεγων σε εκ του λαου και των εθνων, εις τα οποια τωρα σε αποστελλω
18 pour leur ouvrir les yeux, afin qu'elles reviennent des ténèbres à la lumière et de l'empire de Satan àDieu, et qu'elles obtiennent, par la foi en moi, la rémission de leurs péchés et une part d'héritage avec lessanctifiés.	18 δια να ανοιξης τους οφθαλμους αυτων, ωστε να επιστρεψωσιν απο του σκοτους εις το φως και απο της εξουσιας του Σατανα προς τον Θεον, δια να λαβωσιν αφεσιν αμαρτιων και κληρονομιαν μεταξυ των ηγιασμενων δια της εις εμε πιστεως.
19 "Dès lors, roi Agrippa, je n'ai pas été rebelle à la vision céleste.	19 Οθεν, βασιλευ Αγριππα, δεν εγεινα απειθης εις την ουρανιον οπτασιαν,
20 Bien au contraire, aux habitants de Damas d'abord, à Jérusalem et dans tout le pays de Judée, puisaux païens, j'ai prêché qu'il fallait se repentir et revenir à Dieu en faisant des oeuvres qui conviennent aurepentir.	20 αλλ' εκηρυττον πρωτον εις τους εν Δαμασκω και Ιεροσολυμοις και εις πασαν την γην της Ιουδαιας, και επειτα εις τα εθνη, να μετανοωσι και να επιστρεφωσιν εις τον Θεον, πραττοντες εργα αξια της μετανοιας.
21 Voilà pourquoi les Juifs, s'étant saisis de moi dans le Temple, essayaient de me tuer.	21 Δια ταυτα οι Ιουδαιοι συλλαβοντες με εν τω ιερω, επεχειρουν να με φονευσωσιν.
22 Soutenu par la protection de Dieu, j'ai continué jusqu'à ce jour à rendre mon témoignage devantpetits et grands, sans jamais rien dire en dehors de ce que les Prophètes et Moïse avaient déclaré devoir arriver:	22 Αξιωθεις ομως της βοηθειας της παρα του Θεου, ισταμαι εως της ημερας ταυτης μαρτυρων προς μικρον τε και μεγαλον, μη λεγων μηδεν εκτος των οσα ελαλησαν οι προφηται και ο Μωυσης οτι εμελλον να γεινωσιν,
23 que le Christ souffrirait et que, ressuscité le premier d'entre les morts, il annoncerait la lumière aupeuple et aux nations païennes."	23 οτι ο Χριστος εμελλε να παθη, οτι πρωτος αναστας εκ νεκρων μελλει να κηρυξη φως εις τον λαον και εις τα εθνη.
24 Il en était là de sa défense, quand Festus dit à haute voix: "Tu es fou, Paul; ton grand savoir te faitperdre la tête."	24 Ενω δε αυτος απελογειτο ταυτα, ο Φηστος ειπε με μεγαλην φωνην? Μαινεσαι, Παυλε, τα πολλα γραμματα σε καταφερουσιν εις μανιαν.
25 Sur quoi Paul de dire: "Je ne suis pas fou, très excellent Festus, mais je parle un langage de vérité etde bon sens.	25 Ο δε, Δεν μαινομαι, ειπε, κρατιστε Φηστε, αλλα προφερω λογους αληθειας και νοος υγιαινοντος.
26 Car il est instruit de ces choses, le roi, auquel je m'adresse en toute assurance, persuadé que rien nelui en est étranger. Car ce n'est pas dans un coin que cela s'est passé!	26 Διοτι εχει γνωσιν περι τουτων ο βασιλευς, προς τον οποιον και λαλω μετα παρρησιας? επειδη ειμαι πεπεισμενος οτι δεν λανθανει αυτον ουδεν τουτων, διοτι τουτο δεν ειναι πεπραγμενον εν γωνια.
27 Crois-tu aux prophètes, roi Agrippa? Je sais que tu y crois."	27 Πιστευεις, βασιλευ Αγριππα, εις τους προφητας; εξευρω οτι πιστευεις.
28 Et le roi Agrippa de répondre à Paul: "Encore un peu et, par tes raisons, tu vas faire de moi unchrétien!"	28 Και ο Αγριππας ειπε προς τον Παυλον? Παρ' ολιγον με πειθεις να γεινω Χριστιανος.
29 Et Paul: "Qu'il s'en faille de peu ou de beaucoup, puisse Dieu faire que non seulement toi, mais tousceux qui m'écoutent aujourd'hui, vous deveniez tels que je suis moi-même, à l'exception des chaînes que voici."	29 Και ο Παυλος ειπεν? Ηθελον ευχεσθαι προς τον Θεον, ουχι μονον συ, αλλα και παντες οι σημερον ακουοντες με, να γεινωσι και παρ' ολιγον και παρα πολυ τοιουτοι οποιος και εγω ειμαι, παρεκτος των δεσμων τουτων.
30 Là-dessus le roi se leva, ainsi que le gouverneur, Bérénice et ceux qui étaient assis avec eux.	30 Και αφου αυτος ειπε ταυτα, εσηκωθη ο βασιλευς και ο ηγεμων και η Βερνικη και οι συγκαθημενοι μετ' αυτων,
31 En se retirant, ils parlaient entre eux: "Cet homme, disaient-ils, n'a rien fait qui mérite la mort ni leschaînes."	31 και αναχωρησαντες ελαλουν προς αλληλους, λεγοντες οτι ουδεν αξιον θανατου η δεσμων πραττει ο ανθρωπος ουτος.
32 Agrippa, lui, dit à Festus: "On aurait pu relâcher cet homme s'il n'en avait appelé à César."	32 Ο δε Αγριππας ειπε προς τον Φηστον? Ο ανθρωπος ουτος ηδυνατο να απολυθη, εαν δεν ειχεν επικαλεσθη τον Καισαρα.