Actes des Apôtres 21

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Lorsque, nous étant arrachés à eux, nous eûmes gagné le large, nous cinglâmes droit sur Cos; lelendemain nous atteignîmes Rhodes, et de là Patara.	1 Καθως δε αποσπασθεντες απ' αυτων απεπλευσαμεν, ηλθομεν κατ' ευθειαν εις την Κων, την δε ακολουθον ημεραν εις την Ροδον, και εκειθεν εις Παταρα.
2 Ayant trouvé un navire en partance pour la Phénicie, nous y montâmes et partîmes.	2 Και ευροντες πλοιον μελλον να περαση εις Φοινικην, επεβημεν εις αυτο και απεπλευσαμεν.
3 Arrivés en vue de Chypre, nous la laissâmes à gauche pour voguer vers la Syrie, et nous abordâmes àTyr, car c'est là que le bateau devait décharger sa cargaison.	3 Και αφου διεκριναμεν μακροθεν την Κυπρον και αφηκαμεν αυτην αριστερα, επλεομεν εις Συριαν, και κατεβημεν εις Τυρον? διοτι εκει εμελλε το πλοιον να εκβαλη το φορτιον αυτου.
4 Ayant découvert les disciples, nous restâmes là sept jours. Poussés par l'Esprit, ils disaient à Paul dene pas monter à Jérusalem.	4 Και ευροντες τους μαθητας, εμειναμεν αυτου επτα ημερας? οιτινες ελεγον προς τον Παυλον δια του Πνευματος να μη αναβη εις Ιερουσαλημ.
5 Mais, notre séjour achevé, nous partîmes. Nous marchions, escortés de tous, y compris femmes etenfants. Hors de la ville, nous nous mîmes à genoux sur la grève pour prier.	5 Αφου δε ετελειωσαμεν τας ημερας εκεινας, εξελθοντες επορευομεθα και προεπεμπον ημας παντες συν γυναιξι και τεκνοις εως εξω της πολεως, και γονατισαντες επι τον αιγιαλον προσηυχηθημεν,
6 Puis, ayant fait nos adieux, nous montâmes sur le navire. Ces gens s'en retournèrent alors chez eux.	6 και ασπασθεντες αλληλους επεβημεν εις το πλοιον, εκεινοι δε υπεστρεψαν εις τα ιδια.
7 Et nous, achevant la traversée, nous nous rendîmes de Tyr à Ptolémaïs. Après avoir salué les frères etêtre restés un jour avec eux,	7 Και ημεις τελειωσαντες τον πλουν απο Τυρου κατηντησαμεν εις Πτολεμαιδα, και ασπασθεντες τους αδελφους εμειναμεν παρ' αυτοις μιαν ημεραν.
8 nous repartîmes le lendemain pour gagner Césarée. Descendus chez Philippe l'évangéliste, qui étaitun des Sept, nous demeurâmes chez lui.	8 Τη δε επαυριον, ο Παυλος και οι περι αυτον αναχωρησαντες, ηλθομεν εις Καισαρειαν? και εισελθοντες εις τον οικον Φιλιππου του Ευαγγελιστου, του οντος εκ των επτα, εμειναμεν παρ' αυτω.
9 Il avait quatre filles vierges qui prophétisaient.	9 Ειχε δε ουτος τεσσαρας θυγατερας παρθενους, αιτινες προεφητευον.
10 Comme nous passions là plusieurs jours, un prophète du nom d'Agabus descendit de Judée.	10 Και ενω διετριβομεν εκει ημερας πολλας, κατεβη απο της Ιουδαιας προφητης τις ονοματι Αγαβος,
11 Il vint nous trouver et, prenant la ceinture de Paul, il s'en lia les pieds et les mains en disant: "Voicice que dit l'Esprit Saint: L'homme auquel appartient cette ceinture, les Juifs le lieront comme ceci à Jérusalem, etils le livreront aux mains des païens."	11 και ελθων προς ημας, ελαβε την ζωνην του Παυλου και δεσας τας χειρας εαυτου και τους ποδας ειπε? Ταυτα λεγει το Πνευμα το Αγιον? Τον ανδρα, του οποιου ειναι η ζωνη αυτη, ουτω θελουσι δεσει εν Ιερουσαλημ οι Ιουδαιοι και θελουσι παραδωσει εις τας χειρας των εθνων.
12 A ces paroles, nous nous mîmes, avec ceux de l'endroit, à supplier Paul de ne pas monter àJérusalem.	12 Και ως ηκουσαμεν ταυτα, παρεκαλουμεν αυτον και ημεις και οι εντοπιοι να μη αναβη εις Ιερουσαλημ.
13 Alors il répondit: "Qu'avez-vous à pleurer et à me briser le coeur? Je suis prêt, moi, non seulementà me laisser lier, mais encore à mourir à Jérusalem pour le nom du Seigneur Jésus."	13 Ο Παυλος ομως απεκριθη? Τι καμνετε, κλαιοντες και καταθλιβοντες την καρδιαν μου; επειδη εγω ουχι μονον να δεθω, αλλα και να αποθανω εις Ιερουσαλημ ειμαι ετοιμος υπερ του ονοματος του Κυριου Ιησου.
14 Comme il n'y avait pas moyen de le persuader, nous cessâmes nos instances, disant: "Que lavolonté du Seigneur se fasse!"	14 Και επειδη δεν επειθετο, ησυχασαμεν ειποντες? Ας γεινη το θελημα του Κυριου.
15 Après ces quelques jours, ayant achevé nos préparatifs, nous montâmes à Jérusalem.	15 Μετα δε τας ημερας ταυτας ετοιμασαντες την αποσκευην ημων, ανεβαινομεν εις Ιερουσαλημ?
16 Des disciples de Césarée nous accompagnèrent et nous menèrent loger chez un certain Mnason, deChypre, disciple des premiers jours.	16 ηλθον δε μεθ' ημων και τινες των μαθητων εκ της Καισαρειας, φεροντες Μνασωνα τινα Κυπριον, παλαιον μαθητην, παρα τω οποιω εμελλομεν να ξενισθωμεν.
17 A notre arrivée à Jérusalem, les frères nous reçurent avec joie.	17 Και αφου ηλθομεν εις Ιεροσολυμα, μετα χαρας εδεχθησαν ημας οι αδελφοι.
18 Le jour suivant, Paul se rendit avec nous chez Jacques, où tous les anciens se réunirent.	18 Την δε ακολουθον ημεραν υπηγεν ο Παυλος μεθ' ημων προς τον Ιακωβον, και ηλθον παντες οι πρεσβυτεροι.
19 Après les avoir salués, il se mit à exposer par le détail ce que Dieu avait fait chez les païens par sonministère.	19 Και ασπασθεις αυτους, διηγειτο καθ' εν εκαστον οσα εκαμεν ο Θεος μεταξυ των εθνων δια της διακονιας αυτου.
20 Et ils glorifiaient Dieu de ce qu'ils entendaient. Ils lui dirent alors: "Tu vois, frère, combien demilliers de Juifs ont embrassé la foi, et ce sont tous de zélés partisans de la Loi.	20 Εκεινοι δε ακουσαντες εδοξαζον τον Κυριον, και ειπον προς αυτον? Βλεπεις, αδελφε, ποσαι μυριαδες ειναι εκ των Ιουδαιων οιτινες επιστευσαν, και παντες ειναι ζηλωται του νομου.
21 Or à ton sujet ils ont entendu dire que, dans ton enseignement, tu pousses les Juifs qui vivent aumilieu des païens à la défection vis-à-vis de Moïse, leur disant de ne plus circoncire leurs enfants et de ne plussuivre les coutumes.	21 Εμαθον δε περι σου οτι διδασκεις παντας τους μεταξυ των εθνων Ιουδαιους να αποστατησωσιν απο του Μωυσεως, λεγων να μη περιτεμνωσι τα τεκνα αυτων μηδε να περιπατωσι κατα τα εθιμα.
22 Que faire donc? Assurément la multitude ne manquera pas de se rassembler, car on apprendra tonarrivée.	22 Τι ειναι λοιπον; μελλει βεβαιως να συναχθη πληθος? διοτι θελουσιν ακουσει οτι ηλθες.
23 Fais donc ce que nous allons te dire. Nous avons ici quatre hommes qui sont tenus par un voeu.	23 Καμε λοιπον τουτο, το οποιον σοι λεγομεν? Ευρισκονται παρ' ημιν τεσσαρες ανδρες, οιτινες εχουσιν ευχην εφ' εαυτων?
24 Emmène-les, joins-toi à eux pour la purification et charge-toi des frais pour qu'ils puissent se faireraser la tête. Ainsi tout le monde saura qu'il n'y a rien de vrai dans ce qu'ils ont entendu dire à ton sujet, mais quetu te conduis, toi aussi, en observateur de la Loi.	24 παραλαβε τουτους και καθαρισθητι μετ' αυτων και δαπανησον δι' αυτους δια να ξυρισθωσι την κεφαλην, και να γνωρισωσι παντες οτι δεν υπαρχει ουδεν εκ των οσα εμαθον περι σου, αλλ' ακολουθεις και συ φυλαττων τον νομον.
25 Quant aux païens qui ont embrassé la foi, nous leur avons mandé nos décisions: se garder desviandes immolées aux idoles, du sang, des chairs étouffées et des unions illégitimes."	25 Περι δε των εθνων, τα οποια επιστευσαν, ημεις εγραψαμεν, αποφασισαντες να μη φυλαττωσι μηδεν τοιουτον, παρα μονον να απεχωσιν απο του ειδωλοθυτου και του αιματος και πνικτου και πορνειας.
26 Le jour suivant, Paul emmena donc ces hommes et, après s'être joint à eux pour la purification, ilentra dans le Temple, où il annonça le délai dans lequel, les jours de purification terminés, on devrait présenterl'oblation pour chacun d'entre eux.	26 Τοτε ο Παυλος παραλαβων τους ανδρας, την ακολουθον ημεραν καθαρισθεις μετ' αυτων εισηλθεν εις το ιερον, διαγγελλων ποτε εκπληρουνται αι ημεραι του καθαρισμου, οτε θελει γεινει προσφορα υπερ ενος εκαστου αυτων.
27 Les sept jours touchaient à leur fin, quand les Juifs d'Asie, l'ayant aperçu dans le Temple,ameutèrent la foule et mirent la main sur lui,	27 Ως δε εμελλον αι επτα ημεραι να συντελεσθωσιν, οι απο της Ασιας Ιουδαιοι ιδοντες αυτον εν τω ιερω, εταραξαν παντα τον οχλον και εβαλον τας χειρας επ' αυτον,
28 en criant: "Hommes d'Israël, au secours! Le voici, l'individu qui prêche à tous et partout contrenotre peuple, contre la Loi et contre ce Lieu! Et voilà encore qu'il a introduit des Grecs dans le Temple etprofané ce saint Lieu."	28 κραζοντες? Ανδρες Ισραηλιται, βοηθειτε? ουτος ειναι ο ανθρωπος, οστις διδασκει παντας πανταχου εναντιον του λαου και του νομου και του τοπου τουτου? προς τουτοις δε εισηγαγε και Ελληνας εις το ιερον και εβεβηλωσε τον αγιον τουτον τοπον?
29 Précédemment en effet ils avaient vu l'Ephésien Trophime avec lui dans la ville, et ils pensaient quePaul l'avait introduit dans le Temple.	29 διοτι ειχον ιδει προλαβοντως Τροφιμον τον Εφεσιον μετ' αυτου εν τη πολει, τον οποιον ενομιζον οτι ο Παυλος εισηγαγεν εις το ιερον.
30 La ville entière fut en effervescence, et le peuple accourut de toutes parts. On s'empara de Paul, onse mit à le traîner hors du Temple, dont les portes furent aussitôt fermées.	30 Και εκινηθη η πολις ολη και εγεινε συρροη του λαου, και πιασαντες τον Παυλον εσυρον αυτον εξω του ιερου, και ευθυς εκλεισθησαν αι θυραι.
31 On cherchait à le mettre à mort, quand cet avis parvint au tribun de la cohorte: "Tout Jérusalem estsens dessus dessous!"	31 Ενω δε εζητουν να θανατωσωσιν αυτον, ανεβη η φημη εις τον χιλιαρχον του ταγματος, οτι ολη η Ιερουσαλημ ειναι τεταραγμενη?
32 Aussitôt, prenant avec lui des soldats et des centurions, il se précipita sur les manifestants. Ceux-ci,à la vue du tribun et des soldats, cessèrent de frapper Paul.	32 οστις παραλαβων ευθυς στρατιωτας και εκατονταρχους, εδραμε κατω προς αυτους. Οι δε ιδοντες τον χιλιαρχον και τους στρατιωτας, επαυσαν να τυπτωσι τον Παυλον.
33 Alors le tribun s'approcha, se saisit de lui et ordonna de le lier de deux chaînes; puis il demanda quiil était et ce qu'il avait fait.	33 Τοτε πλησιασας ο χιλιαρχος, επιασεν αυτον και προσεταξε να δεθη με δυο αλυσεις, και ηρωτα τις ητο και τι ειχε πραξει.
34 Mais dans la foule les uns criaient ceci, les autres cela. Ne pouvant, dans ce tapage, obtenir aucunrenseignement précis, il donna l'ordre de conduire Paul dans la forteresse.	34 Και εφωναζον μεταξυ του οχλου αλλοι αλλο τι και αλλοι αλλο? μη δυναμενος δε δια τον θορυβον να μαθη το βεβαιον, προσεταξε να φερθη εις το φρουριον.
35 Quand il eut atteint les degrés, il dut être porté par les soldats, en raison de la violence de la foule.	35 Οτε δε εφθασεν εις τας βαθμιδας, συνεβη να βασταζηται υπο των στρατιωτων δια την βιαν του οχλου?
36 Car le peuple suivait en masse, aux cris de: "A mort!"	36 επειδη το πληθος του λαου ηκολουθει, κραζον? Σηκωσον αυτον.
37 Sur le point d'être introduit dans la forteresse, Paul dit au tribun: "Me serait-il permis de te dire unmot?" - "Tu sais le grec? Demanda celui-ci.	37 Ενω δε εμελλεν ο Παυλος να εισαχθη εις το φρουριον, λεγει προς τον χιλιαρχον? Μοι ειναι συγκεχωρημενον να σοι ειπω τι; Ο δε ειπεν? Εξευρεις Ελληνικα;
38 Tu n'es donc pas l'Egyptien qui, ces temps derniers, a soulevé 4.000 bandits et les a entraînés audésert?"	38 δεν εισαι συ ταχα ο Αιγυπτιος, ο προ των ημερων τουτων διεγειρας εις αποστασιαν και εκβαλων εις την ερημον τους τετρακισχιλιους ανδρας φονεις;
39 "Moi, reprit Paul, je suis Juif, de Tarse en Cilicie, citoyen d'une ville qui n'est pas sans renom. Jet'en prie, permets-moi de parler au peuple."	39 Και ο Παυλος ειπεν? Εγω ειμαι ανθρωπος Ιουδαιος εκ της Ταρσου, πολιτης επισημου πολεως της Κιλικιας και σε παρακαλω, δος μοι την αδειαν να λαλησω προς τον λαον.
40 La permission accordée, Paul, debout sur les degrés, fit de la main signe au peuple. Il se fit ungrand silence. Alors il leur adressa la parole en langue hébraïque.	40 Και αφου εδωκεν εις αυτον την αδειαν, ο Παυλος, σταθεις επι των βαθμιδων, εσεισε την χειρα εις τον λαον? και γενομενης σιωπης μεγαλης, ελαλησεν εις την Εβραικην διαλεκτον, λεγων?