Lettera ai Romani - Romans 4

GREEK BIBLE	JERUSALEM
1 Τι λοιπον θελομεν ειπει οτι απηλαυσεν Αβρααμ ο πατηρ ημων κατα σαρκα;	1 Que dirons-nous donc d'Abraham, notre ancêtre selon la chair?
2 Διοτι εαν ο Αβρααμ εδικαιωθη εκ των εργων, εχει καυχημα, αλλ' ουχι ενωπιον του Θεου.	2 Si Abraham tint sa justice des oeuvres, il a de quoi se glorifier. Mais non au regard de Dieu!
3 Επειδη τι λεγει η γραφη; Και επιστευσεν Αβρααμ εις τον Θεον, και ελογισθη εις αυτον εις δικαιοσυνην.	3 Que dit en effet l'Ecriture? Abraham crut à Dieu, et ce lui fut compté comme justice.
4 Εις δε τον εργαζομενον ο μισθος δεν λογιζεται ως χαρις, αλλ' ως χρεος?	4 A qui fournit un travail on ne compte pas le salaire à titre gracieux: c'est un dû;
5 εις τον μη εργαζομενον ομως, πιστευοντα δε εις τον δικαιουντα τον ασεβη, η πιστις αυτου λογιζεται εις δικαιοσυνην,	5 mais à qui, au lieu de travailler, croit en celui qui justifie l'impie, on compte sa foi comme justice.
6 καθως και ο Δαβιδ λεγει τον μακαρισμον του ανθρωπου, εις τον οποιον ο Θεος λογιζεται δικαιοσυνην, χωρις εργων?	6 Exactement comme David proclame heureux l'homme à qui Dieu attribue la justiceindépendamment des oeuvres:
7 Μακαριοι εκεινοι, των οποιων συνεχωρηθησαν αι ανομιαι και των οποιων εσκεπασθησαν αι αμαρτιαι?	7 Heureux ceux dont les offenses ont été remises, et les péchés couverts.
8 μακαριος ο ανθρωπος, εις τον οποιον ο Κυριος δεν θελει λογιζεσθαι αμαρτιαν.	8 Heureux l'homme à qui le Seigneur n'impute aucun péché.
9 Ουτος λοιπον ο μακαρισμος γινεται δια τους περιτετμημενους η και δια τους απεριτμητους; διοτι λεγομεν οτι η πιστις ελογισθη εις τον Αβρααμ εις δικαιοσυνην.	9 Cette déclaration de bonheur s'adresse-t-elle donc aux circoncis ou bien également auxincirconcis? Nous disons, en effet, que la foi d'Abraham lui fut comptée comme justice.
10 Πως λοιπον ελογισθη; οτε ητο εν περιτομη η εν ακροβυστια; Ουχι εν περιτομη αλλ' εν ακροβυστια?	10 Comment donc fut-elle comptée? Quand il était circoncis ou avant qu'il le fût? Non pas après,mais avant;
11 και ελαβε το σημειον της περιτομης, σφραγιδα της δικαιοσυνης της εκ πιστεως της εν τη ακροβυστια, δια να ηναι αυτος πατηρ παντων των πιστευοντων ενω υπαρχουσιν εν τη ακροβυστια, δια να λογισθη και εις αυτους η δικαιοσυνη,	11 et il reçut le signe de la circoncision comme sceau de la justice de la foi qu'il possédait quand ilétait incirconcis; ainsi devint-il à la fois le père de tous ceux qui croiraient sans avoir la circoncision, pour que lajustice leur fût également comptée,
12 και πατηρ της περιτομης, ουχι μονον εις τους περιτετμημενους, αλλα και εις τους περιπατουντας εις τα ιχνη της πιστεως του πατρος ημων Αβρααμ της εν τη ακροβυστια.	12 et le père des circoncis, qui ne se contentent pas d'être circoncis, mais marchent sur les traces dela foi qu'avant la circoncision eut notre père Abraham.
13 Επειδη η επαγγελια προς τον Αβρααμ η προς το σπερμα αυτου, οτι εμελλε να ηναι κληρονομος του κοσμου, δεν εγεινε δια του νομου, αλλα δια της δικαιοσυνης της εκ πιστεως.	13 De fait ce n'est point par l'intermédiaire d'une loi qu'agit la promesse faite à Abraham ou à sadescendance de recevoir le monde en héritage, mais par le moyen de la justice de la foi.
14 Διοτι εαν ηναι κληρονομοι οι εκ του νομου, η πιστις εματαιωθη και κατηργηθη η επαγγελια?	14 Car si l'héritage appartient à ceux qui relèvent de la Loi, la foi est sans objet, et la promesse sansvaleur;
15 επειδη ο νομος επιφερει οργην? διοτι οπου δεν υπαρχει νομος, ουδε παραβασις υπαρχει.	15 la Loi en effet produit la colère, tandis qu'en l'absence de loi il n'y a pas non plus de transgression.
16 Δια τουτο εκ πιστεως η κληρονομια, δια να ηναι κατα χαριν, ωστε η επαγγελια να ηναι βεβαια εις απαν το σπερμα, ουχι μονον το εκ του νομου, αλλα και το εκ της πιστεως του Αβρααμ, οστις ειναι πατηρ παντων ημων,	16 Aussi dépend-il de la foi, afin d'être don gracieux, et qu'ainsi la promesse soit assurée à toute ladescendance, qui se réclame non de la Loi seulement, mais encore de la foi d'Abraham, notre père à tous,
17 καθως ειναι γεγραμμενον, οτι πατερα πολλων εθνων σε κατεστησα, ενωπιον του Θεου εις τον οποιον επιστευσε, του ζωοποιουντος τους νεκρους και καλουντος τα μη οντα ως οντα?	17 comme il est écrit: Je t'ai établi père d'une multitude de peuples -- notre père devant Celui auquelil a cru, le Dieu qui donne la vie aux morts et appelle le néant à l'existence.
18 οστις καιτοι μη εχων ελπιδα επιστευσεν επ' ελπιδι, οτι εμελλε να γεινη πατηρ πολλων εθνων κατα το λαληθεν? Ουτω θελει εισθαι το σπερμα σου?	18 Espérant contre toute espérance, il crut et devint ainsi père d'une multitude de peuples, selon qu'ilfut dit: Telle sera ta descendance.
19 και μη ασθενησας κατα την πιστιν δεν εσυλλογισθη το σωμα αυτου οτι ητο ηδη νενεκρωμενον, εκατονταετης περιπου ων, και την νεκρωσιν της μητρας της Σαρρας?	19 C'est d'une foi sans défaillance qu'il considéra son corps déjà mort -- il avait quelque cent ans -- etle sein de Sara, mort également;
20 ουδε εδιστασεν εις την επαγγελιαν του Θεου δια της απιστιας, αλλ' ενεδυναμωθη εις την πιστιν, δοξασας τον Θεον,	20 appuyé sur la promesse de Dieu, sans hésitation ni incrédulité, mais avec une foi puissante, ilrendit gloire à Dieu,
21 και πεποιθως οτι εκεινο, το οποιον υπεσχεθη, ειναι δυνατος και να εκτελεση.	21 certain que tout ce que Dieu a promis, il est assez puissant ensuite pour l'accomplir.
22 Δια τουτο και ελογισθη εις αυτον εις δικαιοσυνην.	22 Voilà pourquoi ce lui fut compté comme justice.
23 Δεν εγραφη δε δι' αυτον μονον, οτι ελογισθη εις αυτον,	23 Or quand l'Ecriture dit que sa foi lui fut comptée, ce n'est point pour lui seul; elle nous visaitégalement,
24 αλλα και δι' ημας, εις τους οποιους μελλει να λογισθη, τους πιστευοντας εις τον αναστησαντα εκ νεκρων Ιησουν τον Κυριον ημων,	24 nous à qui la foi doit être comptée, nous qui croyons en celui qui ressuscita d'entre les morts Jésusnotre Seigneur,
25 οστις παρεδοθη δια τας αμαρτιας ημων και ανεστη δια την δικαιωσιν ημων.	25 livré pour nos fautes et ressuscité pour notre justification.