ΗΣΑΙΑΣ - Isaia - Isaiah 14

GREEK BIBLE	NEW AMERICAN BIBLE
1 Διοτι ο Κυριος θελει ελεησει τον Ιακωβ, και θελει ετι εκλεξει τον Ισραηλ και καταστησει αυτους εν τη γη αυτων? και οι ξενοι θελουσιν ενωθη μετ' αυτων και θελουσι προσκολληθη εις τον οικον του Ιακωβ.	1 When the LORD has pity on Jacob and again chooses Israel and settles them on their own soil, the aliens will join them and be counted with the house of Jacob.
2 Και οι λαοι θελουσι λαβει αυτους και φερει αυτους εις τον τοπον αυτων? και ο οικος του Ισραηλ θελει κληρονομησει αυτους εν τη γη του Κυριου δια δουλους και δουλας? και θελουσιν εισθαι αιχμαλωτοι αυτων οι αιχμαλωτισαντες αυτους, και θελουσι γεινει κυριοι των καταθλιβοντων αυτους.	2 The house of Israel will take them and bring them along to its place, and possess them as male and female slaves on the Lord's soil, making captives of its captors and ruling over its oppressors.
3 Και καθ' ην ημεραν ο Κυριος θελει σε αναπαυσει απο της θλιψεως σου και απο του φοβου σου και απο της σκληρας δουλειας, εις την οποιαν ησο καταδεδουλωμενος,	3 On the day the LORD relieves you of sorrow and unrest and the hard service in which you have been enslaved,
4 θελεις μεταχειρισθη την παροιμιαν ταυτην κατα του βασιλεως της Βαβυλωνος, λεγων, Πως επαυθη ο καταδυναστης? πως επαυθη η φορολογος του χρυσιου.	4 you will take up this taunt-song against the king of Babylon: How the oppressor has reached his end! how the turmoil is stilled!
5 Ο Κυριος συνετριψε την ραβδον των ασεβων, το σκηπτρον των δυναστων.	5 The LORD has broken the rod of the wicked, the staff of the tyrants
6 Ο πατασσων εν θυμω τον λαον με ακαταπαυστον κτυπημα, ο δεσποζων εν οργη επι τα εθνη, καταδιωκεται, και ουδεις ο κωλυων.	6 That struck the peoples in wrath relentless blows; That beat down the nations in anger, with oppression unchecked.
7 Πασα η γη αναπαυεται, ησυχαζει? εκφωνουσιν ασματα αγαλλιασεως.	7 The whole earth rests peacefully, song breaks forth;
8 Χαιρουσιν επι σε και αι ελατοι, αι κεδροι του Λιβανου, λεγουσαι, Αφου συ εκοιμηθης, δενδροτομος δεν ανεβη εφ' ημας.	8 The very cypresses rejoice over you, and the cedars of Lebanon: "Now that you are laid to rest, there will be none to cut us down."
9 Ο αδης κατωθεν εκινηθη δια σε, δια να απαντηση την ελευσιν σου? δια σε εξηγειρε τους νεκρους, παντας τους ηγεμονας της γης? εσηκωσεν εκ των θρονων αυτων παντας τους βασιλεις των εθνων.	9 The nether world below is all astir preparing for your coming; It awakens the shades to greet you, all the leaders of the earth; It has the kings of all nations rise from their thrones.
10 Παντες ουτοι θελουσιν αποκριθη και ειπει προς σε, Και συ εγεινες αδυνατος, καθως ημεις; κατεσταθης ομοιος ημων;	10 All of them speak out and say to you, "You too have become weak like us, you are the same as we.
11 Η μεγαλαυχια σου κατηνεχθη εις τον ταφον και ο θορυβος των μουσικων σου οργανων? ο σκωληξ ειναι εστρωμενος υποκατω σου και οι σκωληκες σε σκεπαζουσι?	11 Down to the nether world your pomp is brought, the music of your harps. The couch beneath you is the maggot, your covering, the worm."
12 πως επεσες εκ του ουρανου, Εωσφορε, υιε της αυγης? συνετριφθης κατα γης, συ ο καταπατων τα εθνη.	12 How have you fallen from the heavens, O morning star, son of the dawn! How are you cut down to the ground, you who mowed down the nations!
13 Συ δε ελεγες εν τη καρδια σου, Θελω αναβη εις τον ουρανον, θελω υψωσει τον θρονον μου υπερανω των αστρων του Θεου? και θελω καθησει επι το ορος της συναξεως, προς τα μερη του βορρα?	13 You said in your heart: "I will scale the heavens; Above the stars of God I will set up my throne; I will take my seat on the Mount of Assembly, in the recesses of the North.
14 θελω αναβη επι τα υψη των νεφελων? θελω εισθαι ομοιος του Υψιστου.	14 I will ascend above the tops of the clouds; I will be like the Most High!"
15 Εις τον αδην ομως θελεις καταβη, εις τα βαθη του λακκου.	15 Yet down to the nether world you go to the recesses of the pit!
16 Οι βλεποντες σε θελουσιν ενατενισει προς σε, θελουσι σε παρατηρει, λεγοντες, ουτος ειναι ο ανθρωπος ο ποιων την γην να τρεμη, ο σειων τα βασιλεια;	16 When they see you they will stare, pondering over you: "Is this the man who made the earth tremble, and kingdoms quake?
17 Ο ερημονων την οικουμενην και καταστρεφων τας πολεις αυτης; ο μη απολυων εις τας οικιας αυτων τους δεσμιους αυτου;	17 Who made the world a desert, razed its cities, and gave his captives no release?
18 Παντες οι βασιλεις των εθνων, παντες αναπαυονται εν δοξη, εκαστος εν τη οικια αυτου?	18 All the kings of the nations lie in glory, each in his own tomb;
19 συ δε απερριφθης του ταφου σου ως κλαδος βδελυκτος, ιματιον κεκεντημενων, πεφονευμενων εν μαχαιρα, καταβαινοντων εις τας πετρας του λακκου? ως πτωμα καταπατουμενον.	19 But you are cast forth without burial, loathsome and corrupt, Clothed as those slain at sword-point, a trampled corpse. Going down to the pavement of the pit,
20 Δεν θελεις ενωθη μετ' αυτων εις ενταφιασμον, διοτι ηφανισας την γην σου, εφονευσας τον λαον σου? το σπερμα των κακοποιων ουδεποτε θελει ονομασθη.	20 you will never be one with them in the grave." For you have ruined your land, you have slain your people! Let him not be named forever, that scion of an evil race!
21 Ετοιμασατε σφαγην εις τα τεκνα αυτου δια την ανομιαν των πατερων αυτων, δια να μη σηκωθωσι και κληρονομησωσι την γην, και γεμισωσι το προσωπον της οικουμενης απο πολεων.	21 He shall pass through it hard-pressed and hungry, and in his hunger he shall become enraged, and curse his king and his gods. He shall look upward, but there shall be strict darkness without any dawn;
22 Διοτι θελω σηκωθη εναντιον αυτων, λεγει ο Κυριος των δυναμεων? και θελω εξαλειψει απο της Βαβυλωνος το ονομα και το υπολοιπον και υιον και εκγονον, λεγει Κυριος.	22 He shall gaze at the earth, but there shall be distress and darkness, with the light blacked out by its clouds.
23 Και θελω καταστησει αυτην κληρονομιαν εχινων και λιμνας υδατων? και θελω σαρωσει αυτην με το σαρωθρον της απωλειας, λεγει ο Κυριος των δυναμεων.	23 I will make it a haunt of hoot owls and a marshland; I will sweep it with the broom of destruction, says the LORD of hosts.
24 Ωμοσεν ο Κυριος των δυναμεων, λεγων, Εξαπαντος καθως εβουλευθην, ουτω θελει γεινει? και καθως απεφασισα, ουτω θελει μεινει,	24 The LORD of hosts has sworn: As I have resolved, so shall it be; As I have proposed, so shall it stand:
25 να συντριψω τον Ασσυριον εν τη γη μου και να καταπατησω αυτον επι των ορεων μου? τοτε ο ζυγος αυτου θελει σηκωθη απ' αυτων και το φορτιον αυτου θελει αφαιρεθη απο των ωμων αυτων.	25 Then his yoke shall be removed from them, and his burden from their shoulder.
26 Αυτη ειναι η βουλη η βεβουλευμενη καθ' ολης της γης? και αυτη η χειρ η εξηπλωμενη επι παντα τα εθνη.	26 This is the plan proposed for the whole earth, and this the hand outstretched over all nations.
27 Διοτι ο Κυριος των δυναμεων απεφασισε και τις θελει αναιρεσει; και η χειρ αυτου εξηπλωθη και τις θελει αποστρεψει αυτην;	27 The LORD of hosts has planned; who can thwart him? His hand is stretched out; who can turn it back?
28 Εν τω ετει, καθ' ο απεθανεν ο βασιλευς Αχαζ, εγεινεν αυτη η ορασις.	28 In the year that King Ahaz died, there came this oracle:
29 Μη χαιρε, Παλαιστινη πασα, διοτι συνετριφθη η ραβδος του παταξαντος σε? επειδη εκ της ριζης του οφεως θελει εξελθει βασιλισκος, και ο καρπος αυτου θελει εισθαι φλογερος πετωμενος οφις.	29 Rejoice not, O Philistia, not a man of you, that the rod which smote you is broken; For out of the serpent's root shall come an adder, its fruit shall be a flying saraph.
30 Και οι πρωτοτοκοι του πτωχου θελουσι τραφη και οι ενδεεις θελουσιν αναπαυεσθαι εν ασφαλεια? και θελω θανατωσει την ριζαν σου με πειναν, και θελω φονευσει το υπολοιπον σου.	30 In my pastures the poor shall eat, and the needy lie down in safety; But I will kill your root with famine that shall slay even your remnant.
31 Ολολυζε, πυλη? βοα, πολις? εχαθης, Παλαιστινη πασα? διοτι ερχεται καπνος απο βορρα, και ουδε εις θελει λειψει απο της εκστρατευσεως αυτου εν τοις ωρισμενοις καιροις.	31 Howl, O gate; cry out, O city! Philistia, all of you melts away! For there comes a smoke from the north, without a straggler in the ranks.
32 Και τις αποκρισις θελει δοθη εις τους πρεσβεις των εθνων; Οτι ο Κυριος εθεμελιωσε την Σιων, και επ' αυτην θελουσιν ελπιζει οι πτωχοι του λαου αυτου.	32 What will one answer the messengers of the nation? "The LORD has established Zion, and in her the afflicted of his people find refuge."