ΙΩΒ - Giobbe - Job 11

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Και απεκριθη ο Σωφαρ ο Νααμαθιτης και ειπε?	1 Respondens autem Sophar Naamathites, dixit :
2 Δεν διδεται αποκρισις εις το πληθος των λογων; και ο πολυλογος θελει δικαιωθη;	2 Numquid qui multa loquitur, non et audiet ? aut vir verbosus justificabitur ?
3 Αι φλυαριαι σου θελουσιν αποστομωσει τους ανθρωπους; και οταν περιγελας, δεν θελει σε καταισχυνει τις;	3 Tibi soli tacebunt homines ? et cum ceteros irriseris, a nullo confutaberis ?
4 Διοτι ειπες, Η ομιλια μου ειναι καθαρα, και ειμαι καθαρος ενωπιον σου.	4 Dixisti enim : Purus est sermo meus, et mundus sum in conspectu tuo.
5 Αλλ' ειθε να ελαλει ο Θεος και να ηνοιγε τα χειλη αυτου εναντιον σου.	5 Atque utinam Deus loqueretur tecum, et aperiret labia sua tibi,
6 Και να σοι εφανερονε τα κρυφια της σοφιας, οτι ειναι διπλασια των οσα γνωριζονται. Εξευρε λοιπον, οτι ο Θεος απαιτει απο σου ολιγωτερον της ανομιας σου.	6 ut ostenderet tibi secreta sapientiæ, et quod multiplex esset lex ejus : et intelligeres quod multo minora exigaris ab eo quam meretur iniquitas tua !
7 Δυνασαι να εξιχνιασης τα βαθη του Θεου; δυνασαι να εξιχνιασης τον Παντοδυναμον με εντελειαν;	7 Forsitan vestigia Dei comprehendes, et usque ad perfectum Omnipotentem reperies ?
8 Ταυτα ειναι ως τα υψη του ουρανου? τι δυνασαι να καμης; ειναι βαθυτερα του αδου? τι δυνασαι να γνωρισης;	8 Excelsior cælo est, et quid facies ? profundior inferno, et unde cognosces ?
9 Το μετρον αυτων ειναι μακροτερον της γης, και πλατυτερον της θαλασσης.	9 Longior terra mensura ejus, et latior mari.
10 Εαν θεληση να χαλαση και να κλειση, η να συναξη, τοτε τις δυναται να εμποδιση αυτον;	10 Si subverterit omnia, vel in unum coarctaverit, quis contradicet ei ?
11 Διοτι αυτος γνωριζει την ματαιοτητα των ανθρωπων, και βλεπει την ασεβειαν? και δεν θελει εξετασει;	11 Ipse enim novit hominum vanitatem ; et videns iniquitatem, nonne considerat ?
12 Ο δε ματαιος ανθρωπος υπερηφανευεται, και γενναται ο ανθρωπος αγριον οναριον.	12 Vir vanus in superbiam erigitur, et tamquam pullum onagri se liberum natum putat.
13 Εαν συ ετοιμασης την καρδιαν σου και εκτεινης τας χειρας σου προς αυτον?	13 Tu autem firmasti cor tuum, et expandisti ad eum manus tuas.
14 εαν την ανομιαν, την εν χερσι σου, απομακρυνης και δεν αφινης να κατοικηση ασεβεια εν ταις σκηναις σου?	14 Si iniquitatem quæ est in manu tua abstuleris a te, et non manserit in tabernaculo tuo injustitia,
15 τοτε βεβαιως θελεις υψωσει το προσωπον σου ακηλιδωτον? μαλιστα θελεις εισθαι σταθερος και δεν θελεις φοβεισθαι.	15 tunc levare poteris faciem tuam absque macula ; et eris stabilis, et non timebis.
16 Διοτι συ θελεις λησμονησει την θλιψιν? θελεις ενθυμηθη αυτην ως υδατα διαρρευσαντα?	16 Miseriæ quoque oblivisceris, et quasi aquarum quæ præterierunt recordaberis.
17 και ο καιρος σου θελει ανατειλει λαμπροτερος της μεσημβριας? και εαν επελθη σκοτος επι σε, παλιν θελεις γεινει ως η αυγη?	17 Et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam ; et cum te consumptum putaveris, orieris ut lucifer.
18 και θελεις εισθαι ασφαλης, διοτι υπαρχει ελπις εις σε? ναι, θελεις σκαπτει δια την σκηνην σου και θελεις κοιμασθαι εν ασφαλεια?	18 Et habebis fiduciam, proposita tibi spe : et defossus securus dormies.
19 θελεις πλαγιαζει, και ουδεις θελει σε τρομαζει? και πολλοι θελουσιν ικετευει το προσωπον σου.	19 Requiesces, et non erit qui te exterreat ; et deprecabuntur faciem tuam plurimi.
20 Των δε ασεβων οι οφθαλμοι θελουσι μαρανθη, και καταφυγιον θελει λειψει απ' αυτων, και η ελπις αυτων θελει εισθαι να εκπνευσωσι.	20 Oculi autem impiorum deficient, et effugium peribit ab eis : et spes illorum abominatio animæ.