Jesus Sirach 21
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051
Gen
Ex
Lev
Num
Dtn
Jos
Ri
Rut
1Sam
2Sam
1Kön
2Kön
1Chr
2Chr
Esra
Neh
Tob
Jdt
Est
1Makk
2Makk
Ijob
Ps
Spr
Koh
Hld
Weish
Sir
Jes
Jer
Klgl
Bar
Ez
Dan
Hos
Joel
Am
Obd
Jona
Mi
Nah
Hab
Zef
Hag
Sach
Mal
Mt
Mk
Lk
Joh
Apg
Röm
1Kor
2Kor
Gal
Eph
Phil
Kol
1Thess
2Thess
1Tim
2Tim
Tit
Phlm
Hebr
Jak
1Petr
2Petr
1Joh
2Joh
3Joh
Jud
Offb
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL | VULGATA |
---|---|
1 Mein Sohn, hast du gesündigt, tu es nicht wieder und bete wegen deiner früheren Sünden! | 1 Fili, peccasti, non adjicias iterum : sed et de pristinis deprecare, ut tibi dimittantur. |
2 Flieh vor der Sünde wie vor der Schlange; kommst du ihr zu nahe, so beißt sie dich. Löwenzähne sind ihre Zähne, sie rauben den Menschen das Leben. | 2 Quasi a facie colubri fuge peccata : et si accesseris ad illa, suscipient te. |
3 Wie ein zweischneidiges Schwert ist jedes Unrecht; für die Wunde, die es schlägt, gibt es keine Heilung. | 3 Dentes leonis dentes ejus, interficientes animas hominum. |
4 Gewalttat und Hochmut verwüsten den Wohlstand, das Haus des Übermütigen stürzt ein. | 4 Quasi rhomphæa bis acuta omnis iniquitas : plagæ illius non est sanitas. |
5 Das Gebet aus dem Mund des Armen dringt zu den Ohren Gottes und rasch kommt Gottes Gericht. | 5 Objurgatio et injuriæ annullabunt substantiam, et domus quæ nimis locuples est annullabitur superbia : sic substantia superbi eradicabitur. |
6 Wer Ermahnung hasst, folgt der Spur des Sünders; wer den Herrn fürchtet, nimmt sie sich zu Herzen. | 6 Deprecatio pauperis ex ore usque ad aures ejus perveniet, et judicium festinato adveniet illi. |
7 Von weitem erkennt man den Schwätzer; der Erfahrene merkt es, wenn jener entgleist. | 7 Qui odit correptionem vestigium est peccatoris, et qui timet Deum convertetur ad cor suum. |
8 Baut einer sein Haus mit fremdem Geld, sammelt er Steine für einen Schutthaufen. | 8 Notus a longe potens lingua audaci, et sensatus scit labi se ab ipso. |
9 Ein Bündel Werg ist die Versammlung der Ruchlosen, ihr Ende ist die Feuerflamme. | 9 Qui ædificat domum suam impendiis alienis, quasi qui colligit lapides suos in hieme. |
10 Der Weg der Sünder ist frei von Steinen; doch sein Ende ist die Tiefe der Unterwelt. | 10 Stupa collecta synagoga peccantium, et consummatio illorum flamma ignis. |
11 Wer das Gesetz befolgt, beherrscht seinen Trieb und Gottesfurcht ist vollendete Weisheit. | 11 Via peccatorum complanata lapidibus : et in fine illorum inferi, et tenebræ, et p?næ. |
12 Der Unkluge lässt sich nicht erziehen; doch es gibt auch Klugheit, die viel Bitterkeit einträgt. | 12 Qui custodit justitiam, continebit sensum ejus. |
13 Das Wissen des Weisen schwillt an wie ein Bach, wie ein lebendiger Quell ist sein Rat. | 13 Consummatio timoris Dei, sapientia et sensus. |
14 Das Herz des Toren ist wie eine geborstene Zisterne: Es hält keine Weisheit fest. | 14 Non erudietur qui non est sapiens in bono. |
15 Hört der Verständige ein weises Wort, lobt er es und fügt andere hinzu. Hört es der Leichtfertige, lacht er darüber, er wirft es weit hinter sich. | 15 Est autem sapientia quæ abundat in malo, et non est sensus ubi est amaritudo. |
16 Das Gespräch des Toren ist wie eine Last auf der Reise, doch auf den Lippen des Verständigen findet sich Anmut. | 16 Scientia sapientis tamquam inundatio abundabit, et consilium illius sicut fons vitæ permanet. |
17 Die Rede des Weisen begehrt man in der Versammlung und seine Worte überdenkt man im Herzen. | 17 Cor fatui quasi vas confractum, et omnem sapientiam non tenebit. |
18 Wie ein Gefängnis ist dem Toren die Weisheit, Erkenntnis ist dem Unverständigen wie eine Fessel. | 18 Verbum sapiens quodcumque audierit scius, laudabit, et ad se adjiciet : audivit luxuriosus, et displicebit illi, et projiciet illud post dorsum suum. |
19 Wie Ketten an den Füßen ist dem Unvernünftigen die Zucht und wie Handschellen an der rechten Hand. | 19 Narratio fatui quasi sarcina in via : nam in labiis sensati invenietur gratia. |
20 Der Tor lacht mit lauter Stimme, der Kluge aber lächelt kaum leise. | 20 Os prudentis quæritur in ecclesia, et verba illius cogitabunt in cordibus suis. |
21 Wie ein goldener Schmuck ist dem Weisen die Zucht und wie eine Spange am rechten Arm. | 21 Tamquam domus exterminata, sic fatuo sapientia : et scientia insensati inenarrabilia verba. |
22 Der Fuß des Toren eilt rasch ins Haus, der Besonnene aber wartet bescheiden. | 22 Compedes in pedibus, stulto doctrina : et quasi vincula manuum super manum dextram. |
23 Der Tor blickt durch die Tür ins Haus hinein, der Wohlerzogene bleibt draußen stehen. | 23 Fatuus in risu exaltat vocem suam : vir autem sapiens vix tacite ridebit. |
24 Ungezogen ist es, an der Tür zu horchen, der Verständige aber verschließt seine Ohren. | 24 Ornamentum aureum prudenti doctrina, et quasi brachiale in brachio dextro. |
25 Die Lippen der Frevler erzählen ihre eigene Torheit, die Worte der Verständigen sind wohl abgewogen. | 25 Pes fatui facilis in domum proximi : et homo peritus confundetur a persona potentis. |
26 Die Toren haben ihr Herz auf der Zunge, die Weisen haben ihre Zunge im Herzen. | 26 Stultus a fenestra respiciet in domum : vir autem eruditus foris stabit. |
27 Verflucht der Ruchlose den Gerechten, so verflucht er sich selbst. | 27 Stultitia hominis auscultare per ostium : et prudens gravabitur contumelia. |
28 Sich selbst besudelt der Verleumder; wo er wohnt, ist er verhasst. | 28 Labia imprudentium stulta narrabunt ; verba autem prudentium statera ponderabuntur. |
29 In ore fatuorum cor illorum, et in corde sapientium os illorum. | |
30 Dum maledicit impius diabolum, maledicit ipse animam suam. | |
31 Susurro coinquinabit animam suam, et in omnibus odietur, et qui cum eo manserit odiosus erit : tacitus et sensatus honorabitur. |