Cantico 1

DIODATI	Biblia Tysiąclecia
1 Il Cantico de’ cantici di Salomone	1 Pieśń nad Pieśniami Salomona.
2 BACIMI egli de’ baci della sua bocca; Perciocchè i tuoi amori son migliori che il vino.	2 Niech mnie ucałuje pocałunkami swych ust! Bo miłość twa przedniejsza od wina.
3 Per l’odore de’ tuoi preziosi olii odoriferi, Il tuo nome è un olio odorifero sparso, Ti amano le fanciulle.	3 Woń twych pachnideł słodka, olejek rozlany - imię twe, dlatego miłują cię dziewczęta.
4 Tirami, noi correremo dietro a te; Il re mi ha introdotta nelle sue camere; Noi gioiremo, e ci rallegreremo in te; Noi ricorderemo i tuoi amori, anzi che il vino; Gli uomini diritti ti amano.	4 Pociągnij mnie za sobą! Pobiegnijmy! Wprowadź mnie, królu, w twe komnaty! Cieszyć się będziemy i weselić tobą, i sławić twą miłość nad wino; [jakże] słusznie cię miłują!
5 O figliuole di Gerusalemme, io son bruna, ma bella; Come le tende di Chedar, come i padiglioni di Salomone.	5 Śniada jestem, lecz piękna, córki jerozolimskie, jak namioty Kedaru, jak zasłony Szalma.
6 Non riguardate che io son bruna; Perciocchè il sole mi ha tocca co’ suoi raggi; I figliuoli di mia madre si sono adirati contro a me; Mi hanno posta guardiana delle vigne; Io non ho guardata la mia vigna, che è mia	6 Nie patrzcie na mnie, żem śniada, że mnie spaliło słońce. Synowie mej matki rozgniewali się na mnie, postawili mnie na straży winnic: a ja mej własnej winnicy nie ustrzegłam.
7 O tu, il qual l’anima mia ama, dichiarami Ove tu pasturi la greggia, Ed ove tu la fai posare in sul mezzodì; Perciocchè, perchè sarei io come una donna velata Presso alle mandre de’ tuoi compagni?	7 O ty, którego miłuje dusza moja, wskaż mi, gdzie pasiesz swe stada, gdzie dajesz im spocząć w południe, abym się nie błąkała wśród stad twych towarzyszy.
8 Se tu nol sai, o la più bella d’infra le femmine, Esci seguendo la traccia delle pecore, E pastura le tue caprette. Presso alle tende de’ pastori.	8 Jeśli nie wiesz, o najpiękniejsza z niewiast, pójdź za śladami trzód i paś koźlęta twe przy szałasach pasterzy.
9 AMICA mia, io ti assomiglio alle cavalle Che sono a’ carri di Faraone.	9 Do zaprzęgu faraona przyrównam cię, przyjaciółko moja.
10 Le tue guance son belle ne’ lor fregi, E il tuo collo ne’ suoi monili.	10 Śliczne są lica twe wśród wisiorków, szyja twa wśród korali.
11 Noi ti faremo de’ fregi d’oro Con punti d’argento	11 Wisiorki zrobimy ci złote z kuleczkami ze srebra.
12 Mentre il re è nel suo convito, Il mio nardo ha renduto il suo odore.	12 Gdy król wśród biesiadników przebywa, nard mój rozsiewa woń swoją.
13 Il mio amico m’è un sacchetto di mirra, Che passa la notte sul mio seno.	13 Mój miły jest mi woreczkiem mirry wśród piersi mych położonym.
14 Il mio amico m’è un grappolo di cipro Delle vigne di En-ghedi.	14 Gronem henny jest mi umiłowany mój w winnicach Engaddi.
15 Eccoti bella, amica mia, eccoti bella; I tuoi occhi somigliano quelli de’ colombi.	15 O jak piękna jesteś, przyjaciółko moja, jak piękna, oczy twe jak gołębice!
16 Eccoti bello, amico mio, ed anche piacevole; Il nostro letto eziandio è verdeggiante.	16 Zaiste piękny jesteś, miły mój, o jakże uroczy! Łoże nasze z zieleni.
17 Le travi delle nostre case son di cedri, I nostri palchi son di cipressi	17 Belkami domu naszego są cedry, a cyprysy ścianami.