Salmi 119
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA CEI 1974 | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Alleluia. Alef. Beato l'uomo di integra condotta, che cammina nella legge del Signore. | 1 ALLELUIA. ALEPH. Beati immaculati in via, qui ambulant in lege Domini. |
2 Beato chi è fedele ai suoi insegnamenti e lo cerca con tutto il cuore. | 2 Beati, qui servant testimonia eius, in toto corde exquirunt eum. |
3 Non commette ingiustizie, cammina per le sue vie. | 3 Non enim operati sunt iniquitatem, in viis eius ambulaverunt. |
4 Tu hai dato i tuoi precetti perché siano osservati fedelmente. | 4 Tu mandasti mandata tua custodiri nimis. |
5 Siano diritte le mie vie, nel custodire i tuoi decreti. | 5 Utinam dirigantur viae meae ad custodiendas iustificationes tuas! |
6 Allora non dovrò arrossire se avrò obbedito ai tuoi comandi. | 6 Tunc non confundar, cum perspexero in omnibus praeceptis tuis. |
7 Ti loderò con cuore sincero quando avrò appreso le tue giuste sentenze. | 7 Confitebor tibi in directione cordis, in eo quod didici iudicia iustitiae tuae. |
8 Voglio osservare i tuoi decreti: non abbandonarmi mai. | 8 Iustificationes tuas custodiam, non me derelinquas usquequaque. |
9 Bet. Come potrà un giovane tenere pura la sua via? Custodendo le tue parole. | 9 BETH. In quo mundabit adulescentior viam suam? In custodiendo sermones tuos. |
10 Con tutto il cuore ti cerco: non farmi deviare dai tuoi precetti. | 10 In toto corde meo exquisivi te; ne errare me facias a praeceptis tuis. |
11 Conservo nel cuore le tue parole per non offenderti con il peccato. | 11 In corde meo abscondi eloquia tua, ut non peccem tibi. |
12 Benedetto sei tu, Signore; mostrami il tuo volere. | 12 Benedictus es, Domine; doce me iustificationes tuas. |
13 Con le mie labbra ho enumerato tutti i giudizi della tua bocca. | 13 In labiis meis numeravi omnia iudicia oris tui. |
14 Nel seguire i tuoi ordini è la mia gioia più che in ogni altro bene. | 14 In via testimoniorum tuorum delectatus sum sicut in omnibus divitiis. |
15 Voglio meditare i tuoi comandamenti, considerare le tue vie. | 15 In mandatis tuis exercebor et considerabo vias tuas. |
16 Nella tua volontà è la mia gioia; mai dimenticherò la tua parola. | 16 In iustificationibus tuis delectabor, non obliviscar sermonem tuum. |
17 Ghimel. Sii buono con il tuo servo e avrò vita, custodirò la tua parola. | 17 GHIMEL. Benefac servo tuo, et vivam et custodiam sermonem tuum. |
18 Aprimi gli occhi perché io veda le meraviglie della tua legge. | 18 Revela oculos meos, et considerabo mirabilia de lege tua. |
19 Io sono straniero sulla terra, non nascondermi i tuoi comandi. | 19 Incola ego sum in terra, non abscondas a me praecepta tua. |
20 Io mi consumo nel desiderio dei tuoi precetti in ogni tempo. | 20 Defecit anima mea in desiderando iudicia tua in omni tempore. |
21 Tu minacci gli orgogliosi; maledetto chi devìa dai tuoi decreti. | 21 Increpasti superbos; maledicti, qui errant a praeceptis tuis. |
22 Allontana da me vergogna e disprezzo, perché ho osservato le tue leggi. | 22 Aufer a me opprobrium et contemptum, quia testimonia tua servavi. |
23 Siedono i potenti, mi calunniano, ma il tuo servo medita i tuoi decreti. | 23 Etsi principes sedent et adversum me loquuntur, servus tamen tuus exercetur in iustificationibus tuis. |
24 Anche i tuoi ordini sono la mia gioia, miei consiglieri i tuoi precetti. | 24 Nam et testimonia tua delectatio mea, et consilium meum iustificationes tuae. |
25 Dalet. Io sono prostrato nella polvere; dammi vita secondo la tua parola. | 25 DALETH. Adhaesit pulveri anima mea; vivifica me secundum verbum tuum. |
26 Ti ho manifestato le mie vie e mi hai risposto; insegnami i tuoi voleri. | 26 Vias meas enuntiavi, et exaudisti me; doce me iustificationes tuas. |
27 Fammi conoscere la via dei tuoi precetti e mediterò i tuoi prodigi. | 27 Viam mandatorum tuorum fac me intellegere, et exercebor in mirabilibus tuis. |
28 Io piango nella tristezza; sollevami secondo la tua promessa. | 28 Lacrimata est anima mea prae maerore; erige me secundum verbum tuum. |
29 Tieni lontana da me la via della menzogna, fammi dono della tua legge. | 29 Viam mendacii averte a me et legem tuam da mihi benigne. |
30 Ho scelto la via della giustizia, mi sono proposto i tuoi giudizi. | 30 Viam veritatis elegi, iudicia tua proposui mihi. |
31 Ho aderito ai tuoi insegnamenti, Signore, che io non resti confuso. | 31 Adhaesi testimoniis tuis, Domine; noli me confundere. |
32 Corro per la via dei tuoi comandamenti, perché hai dilatato il mio cuore. | 32 Viam mandatorum tuorum curram, quia dilatasti cor meum. |
33 He. Indicami, Signore, la via dei tuoi decreti e la seguirò sino alla fine. | 33 HE. Legem pone mihi, Domine, viam iustificationum tuarum, et servabo eam semper. |
34 Dammi intelligenza, perché io osservi la tua legge e la custodisca con tutto il cuore. | 34 Da mihi intellectum, et servabo legem tuam et custodiam illam in toto corde meo. |
35 Dirigimi sul sentiero dei tuoi comandi, perché in esso è la mia gioia. | 35 Deduc me in semitam praeceptorum tuorum, quia ipsam volui. |
36 Piega il mio cuore verso i tuoi insegnamenti e non verso la sete del guadagno. | 36 Inclina cor meum in testimonia tua et non in avaritiam. |
37 Distogli i miei occhi dalle cose vane, fammi vivere sulla tua via. | 37 Averte oculos meos, ne videant vanitatem; in via tua vivifica me. |
38 Con il tuo servo sii fedele alla parola che hai data, perché ti si tema. | 38 Suscita servo tuo eloquium tuum, quod est ad timorem tuum. |
39 Allontana l'insulto che mi sgomenta, poiché i tuoi giudizi sono buoni. | 39 Amove opprobrium meum, quod suspicatus sum, quia iudicia tua iucunda. |
40 Ecco, desidero i tuoi comandamenti; per la tua giustizia fammi vivere. | 40 Ecce concupivi mandata tua; in iustitia tua vivifica me. |
41 Vau. Venga a me, Signore, la tua grazia, la tua salvezza secondo la tua promessa; | 41 VAU. Et veniat super me misericordia tua, Domine, salutare tuum secundum eloquium tuum. |
42 a chi mi insulta darò una risposta, perché ho fiducia nella tua parola. | 42 Et respondebo exprobrantibus mihi verbum, quia speravi in sermonibus tuis. |
43 Non togliere mai dalla mia bocca la parola vera, perché confido nei tuoi giudizi. | 43 Et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque, quia in iudiciis tuis supersperavi. |
44 Custodirò la tua legge per sempre, nei secoli, in eterno. | 44 Et custodiam legem tuam semper, in saeculum et in saeculum saeculi. |
45 Sarò sicuro nel mio cammino, perché ho ricercato i tuoi voleri. | 45 Et ambulabo in latitudine, quia mandata tua exquisivi. |
46 Davanti ai re parlerò della tua alleanza senza temere la vergogna. | 46 Et loquar de testimoniis tuis in conspectu regum et non confundar. |
47 Gioirò per i tuoi comandi che ho amati. | 47 Et delectabor in praeceptis tuis, quae dilexi. |
48 Alzerò le mani ai tuoi precetti che amo, mediterò le tue leggi. | 48 Et levabo manus meas ad praecepta tua, quae dilexi; et exercebor in iustificationibus tuis. - |
49 Zain. Ricorda la promessa fatta al tuo servo, con la quale mi hai dato speranza. | 49 ZAIN. Memor esto verbi tui servo tuo, in quo mihi spem dedisti. |
50 Questo mi consola nella miseria: la tua parola mi fa vivere. | 50 Hoc me consolatum est in humiliatione mea, quia eloquium tuum vivificavit me. |
51 I superbi mi insultano aspramente, ma non devìo dalla tua legge. | 51 Superbi deriserunt me vehementer; a lege autem tua non declinavi. |
52 Ricordo i tuoi giudizi di un tempo, Signore, e ne sono consolato. | 52 Memor fui iudiciorum tuorum a saeculo, Domine, et consolatus sum. |
53 M'ha preso lo sdegno contro gli empi che abbandonano la tua legge. | 53 Indignatio tenuit me propter peccatores derelinquentes legem tuam. |
54 Sono canti per me i tuoi precetti, nella terra del mio pellegrinaggio. | 54 Cantica factae sunt mihi iustificationes tuae in loco peregrinationis meae. |
55 Ricordo il tuo nome lungo la notte e osservo la tua legge, Signore. | 55 Memor fui nocte nominis tui, Domine, et custodiam legem tuam. |
56 Tutto questo mi accade perché ho custodito i tuoi precetti. | 56 Hoc factum est mihi, quia mandata tua servavi. |
57 Het. La mia sorte, ho detto, Signore, è custodire le tue parole. | 57 HETH. Portio mea Dominus: dixi custodire verba tua. |
58 Con tutto il cuore ti ho supplicato, fammi grazia secondo la tua promessa. | 58 Deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo; miserere mei secundum eloquium tuum. |
59 Ho scrutato le mie vie, ho rivolto i miei passi verso i tuoi comandamenti. | 59 Cogitavi vias meas et converti pedes meos in testimonia tua. |
60 Sono pronto e non voglio tardare a custodire i tuoi decreti. | 60 Festinavi et non sum moratus, ut custodiam praecepta tua. |
61 I lacci degli empi mi hanno avvinto, ma non ho dimenticato la tua legge. | 61 Funes peccatorum circumplexi sunt me, et legem tuam non sum oblitus. |
62 Nel cuore della notte mi alzo a renderti lode per i tuoi giusti decreti. | 62 Media nocte surgebam ad confitendum tibi super iudicia iustitiae tuae. |
63 Sono amico di coloro che ti sono fedeli e osservano i tuoi precetti. | 63 Particeps ego sum omnium timentium te et custodientium mandata tua. |
64 Del tuo amore, Signore, è piena la terra; insegnami il tuo volere. | 64 Misericordia tua, Domine, plena est terra; iustificationes tuas doce me. |
65 Tet. Hai fatto il bene al tuo servo, Signore, secondo la tua parola. | 65 TETH. Bonitatem fecisti cum servo tuo, Domine, secundum verbum tuum. |
66 Insegnami il senno e la saggezza, perché ho fiducia nei tuoi comandamenti. | 66 Bonitatem et prudentiam et scientiam doce me, quia praeceptis tuis credidi. |
67 Prima di essere umiliato andavo errando, ma ora osservo la tua parola. | 67 Priusquam humiliarer ego erravi; nunc autem eloquium tuum custodiam. |
68 Tu sei buono e fai il bene, insegnami i tuoi decreti. | 68 Bonus es tu et benefaciens, doce me iustificationes tuas. |
69 Mi hanno calunniato gli insolenti, ma io con tutto il cuore osservo i tuoi precetti. | 69 Excogitaverunt contra me dolosa superbi, ego autem in toto corde meo servabo mandata tua. |
70 Torpido come il grasso è il loro cuore, ma io mi diletto della tua legge. | 70 Incrassatum est sicut adeps cor eorum, ego vero in lege tua delectatus sum. |
71 Bene per me se sono stato umiliato, perché impari ad obbedirti. | 71 Bonum mihi quia humiliatus sum, ut discam iustificationes tuas. |
72 La legge della tua bocca mi è preziosa più di mille pezzi d'oro e d'argento. | 72 Bonum mihi lex oris tui super milia auri et argenti. |
73 Iod. Le tue mani mi hanno fatto e plasmato; fammi capire e imparerò i tuoi comandi. | 73 IOD. Manus tuae fecerunt me et plasmaverunt me; da mihi intellectum, et discam praecepta tua. |
74 I tuoi fedeli al vedermi avranno gioia, perché ho sperato nella tua parola. | 74 Qui timent te, videbunt me et laetabuntur, quia in verba tua supersperavi. |
75 Signore, so che giusti sono i tuoi giudizi e con ragione mi hai umiliato. | 75 Cognovi, Domine, quia aequitas iudicia tua, et in veritate humiliasti me. |
76 Mi consoli la tua grazia, secondo la tua promessa al tuo servo. | 76 Fiat misericordia tua, ut consoletur me, secundum eloquium tuum servo tuo. |
77 Venga su di me la tua misericordia e avrò vita, poiché la tua legge è la mia gioia. | 77 Veniant mihi miserationes tuae, et vivam, quia lex tua delectatio mea est. |
78 Siano confusi i superbi che a torto mi opprimono; io mediterò la tua legge. | 78 Confundantur superbi, quoniam dolose incurvaverunt me, ego autem exercebor in mandatis tuis. |
79 Si volgano a me i tuoi fedeli e quelli che conoscono i tuoi insegnamenti. | 79 Convertantur mihi timentes te, et qui noverunt testimonia tua. |
80 Sia il mio cuore integro nei tuoi precetti, perché non resti confuso. | 80 Fiat cor meum immaculatum in iustificationibus tuis, ut non confundar. |
81 Caf. Mi consumo nell'attesa della tua salvezza, spero nella tua parola. | 81 CAPH. Defecit in salutare tuum anima mea, et in verbum tuum supersperavi. |
82 Si consumano i miei occhi dietro la tua promessa, mentre dico: "Quando mi darai conforto?". | 82 Defecerunt oculi mei in eloquium tuum, dicentes: “ Quando consolaberis me? ”. |
83 Io sono come un otre esposto al fumo, ma non dimentico i tuoi insegnamenti. | 83 Quia factus sum sicut uter in fumo; iustificationes tuas non sum oblitus. |
84 Quanti saranno i giorni del tuo servo? Quando farai giustizia dei miei persecutori? | 84 Quot sunt dies servi tui? Quando facies de persequentibus me iudicium? |
85 Mi hanno scavato fosse gli insolenti che non seguono la tua legge. | 85 Foderunt mihi foveas superbi, qui non sunt secundum legem tuam. |
86 Verità sono tutti i tuoi comandi; a torto mi perseguitano: vieni in mio aiuto. | 86 Omnia praecepta tua veritas; dolose persecuti sunt me; adiuva me. |
87 Per poco non mi hanno bandito dalla terra, ma io non ho abbandonato i tuoi precetti. | 87 Paulo minus consummaverunt me in terra, ego autem non dereliqui mandata tua. |
88 Secondo il tuo amore fammi vivere e osserverò le parole della tua bocca. | 88 Secundum misericordiam tuam vivifica me, et custodiam testimonia oris tui. - |
89 Lamed. La tua parola, Signore, è stabile come il cielo. | 89 LAMED. In aeternum, Domine, verbum tuum constitutum est in caelo. |
90 La tua fedeltà dura per ogni generazione; hai fondato la terra ed essa è salda. | 90 In generationem et generationem veritas tua; firmasti terram, et permanet. |
91 Per tuo decreto tutto sussiste fino ad oggi, perché ogni cosa è al tuo servizio. | 91 Secundum iudicia tua permanent hodie, quoniam omnia serviunt tibi. |
92 Se la tua legge non fosse la mia gioia, sarei perito nella mia miseria. | 92 Nisi quod lex tua delectatio mea est, tunc forte periissem in humilia tione mea. |
93 Mai dimenticherò i tuoi precetti: per essi mi fai vivere. | 93 In aeternum non obliviscar man data tua, quia in ipsis vivificasti me. |
94 Io sono tuo: salvami, perché ho cercato il tuo volere. | 94 Tuus sum ego: salvum me fac, quoniam mandata tua exqui sivi. |
95 Gli empi mi insidiano per rovinarmi, ma io medito i tuoi insegnamenti. | 95 Me exspectaverunt peccatores, ut perderent me; testimonia tua intellexi. |
96 Di ogni cosa perfetta ho visto il limite, ma la tua legge non ha confini. | 96 Omni consummationi vidi finem, latum praeceptum tuum nimis. |
97 Mem. Quanto amo la tua legge, Signore; tutto il giorno la vado meditando. | 97 MEM. Quomodo dilexi legem tuam, Domine; tota die meditatio mea est. |
98 Il tuo precetto mi fa più saggio dei miei nemici, perché sempre mi accompagna. | 98 Super inimicos meos sapientem me fecit praeceptum tuum, quia in aeternum mihi est. |
99 Sono più saggio di tutti i miei maestri, perché medito i tuoi insegnamenti. | 99 Super omnes docentes me prudens factus sum, quia testimonia tua meditatio mea est. |
100 Ho più senno degli anziani, perché osservo i tuoi precetti. | 100 Super senes intellexi, quia mandata tua servavi. |
101 Tengo lontano i miei passi da ogni via di male, per custodire la tua parola. | 101 Ab omni via mala prohibui pedes meos, ut custodiam verba tua. |
102 Non mi allontano dai tuoi giudizi, perché sei tu ad istruirmi. | 102 A iudiciis tuis non declinavi, quia tu legem posuisti mihi. |
103 Quanto sono dolci al mio palato le tue parole: più del miele per la mia bocca. | 103 Quam dulcia faucibus meis eloquia tua, super mel ori meo. |
104 Dai tuoi decreti ricevo intelligenza, per questo odio ogni via di menzogna. | 104 A mandatis tuis intellexi; propterea odivi omnem viam mendacii. |
105 Nun. Lampada per i miei passi è la tua parola, luce sul mio cammino. | 105 NUN. Lucerna pedibus meis verbum tuum et lumen semitis meis. |
106 Ho giurato, e lo confermo, di custodire i tuoi precetti di giustizia. | 106 Iuravi et statui custodire iudicia iustitiae tuae. |
107 Sono stanco di soffrire, Signore, dammi vita secondo la tua parola. | 107 Humiliatus sum usquequaque, Domine; vivifica me secundum verbum tuum. |
108 Signore, gradisci le offerte delle mie labbra, insegnami i tuoi giudizi. | 108 Voluntaria oris mei beneplacita sint, Domine, et iudicia tua doce me. |
109 La mia vita è sempre in pericolo, ma non dimentico la tua legge. | 109 Anima mea in manibus meis semper, et legem tuam non sum oblitus. |
110 Gli empi mi hanno teso i loro lacci, ma non ho deviato dai tuoi precetti. | 110 Posuerunt peccatores laqueum mihi, et de mandatis tuis non erravi. |
111 Mia eredità per sempre sono i tuoi insegnamenti, sono essi la gioia del mio cuore. | 111 Hereditas mea testimonia tua in aeternum, quia exsultatio cordis mei sunt. |
112 Ho piegato il mio cuore ai tuoi comandamenti, in essi è la mia ricompensa per sempre. | 112 Inclinavi cor meum ad faciendas iustificationes tuas in aeternum, in finem. |
113 Samech. Detesto gli animi incostanti, io amo la tua legge. | 113 SAMECH. Duplices corde odio habui et legem tuam dilexi. |
114 Tu sei mio rifugio e mio scudo, spero nella tua parola. | 114 Tegmen et scutum meum es tu, et in verbum tuum supersperavi. |
115 Allontanatevi da me o malvagi, osserverò i precetti del mio Dio. | 115 Declinate a me, maligni, et servabo praecepta Dei mei. |
116 Sostienimi secondo la tua parola e avrò vita, non deludermi nella mia speranza. | 116 Suscipe me secundum eloquium tuum, et vivam; et non confundas me ab exspectatione mea. |
117 Sii tu il mio aiuto e sarò salvo, gioirò sempre nei tuoi precetti. | 117 Sustenta me, et salvus ero et delectabor in iustificationibus tuis semper. |
118 Tu disprezzi chi abbandona i tuoi decreti, perché la sua astuzia è fallace. | 118 Sprevisti omnes discedentes a iustificationibus tuis, quia mendacium cogitatio eorum. |
119 Consideri scorie tutti gli empi della terra, perciò amo i tuoi insegnamenti. | 119 Quasi scoriam delesti omnes peccatores terrae; ideo dilexi testimonia tua. |
120 Tu fai fremere di spavento la mia carne, io temo i tuoi giudizi. | 120 Horruit a timore tuo caro mea; a iudiciis enim tuis timui. |
121 Ain. Ho agito secondo diritto e giustizia; non abbandonarmi ai miei oppressori. | 121 AIN. Feci iudicium et iustitiam; non tradas me calumniantibus me. |
122 Assicura il bene al tuo servo; non mi opprimano i superbi. | 122 Sponde pro servo tuo in bonum; non calumnientur me superbi. |
123 I miei occhi si consumano nell'attesa della tua salvezza e della tua parola di giustizia. | 123 Oculi mei defecerunt in desiderio salutaris tui et eloquii iustitiae tuae. |
124 Agisci con il tuo servo secondo il tuo amore e insegnami i tuoi comandamenti. | 124 Fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam et iustificationes tuas doce me. |
125 Io sono tuo servo, fammi comprendere e conoscerò i tuoi insegnamenti. | 125 Servus tuus sum ego; da mihi intellectum, ut sciam testimonia tua. |
126 È tempo che tu agisca, Signore; hanno violato la tua legge. | 126 Tempus faciendi Domino; dissipaverunt legem tuam. |
127 Perciò amo i tuoi comandamenti più dell'oro, più dell'oro fino. | 127 Ideo dilexi praecepta tua super aurum et obryzum. |
128 Per questo tengo cari i tuoi precetti e odio ogni via di menzogna. | 128 Propterea ad omnia mandata tua dirigebar, omnem viam mendacii odio habui. - |
129 Pe. Meravigliosa è la tua alleanza, per questo le sono fedele. | 129 PHE. Mirabilia testimonia tua, ideo servavit ea anima mea. |
130 La tua parola nel rivelarsi illumina, dona saggezza ai semplici. | 130 Declaratio sermonum tuorum illuminat et intellectum dat parvulis. |
131 Apro anelante la bocca, perché desidero i tuoi comandamenti. | 131 Os meum aperui et attraxi spiritum, quia praecepta tua desiderabam. |
132 Volgiti a me e abbi misericordia, tu che sei giusto per chi ama il tuo nome. | 132 Convertere in me et miserere mei secundum iudicium tuum cum diligentibus nomen tuum. |
133 Rendi saldi i miei passi secondo la tua parola e su di me non prevalga il male. | 133 Gressus meos dirige secundum eloquium tuum, et non dominetur mei omnis iniquitas. |
134 Salvami dall'oppressione dell'uomo e obbedirò ai tuoi precetti. | 134 Redime me a calumniis hominum, ut custodiam mandata tua. |
135 Fa' risplendere il volto sul tuo servo e insegnami i tuoi comandamenti. | 135 Faciem tuam illumina super servum tuum et doce me iustificationes tuas. |
136 Fiumi di lacrime mi scendono dagli occhi, perché non osservano la tua legge. | 136 Rivulos aquarum deduxerunt oculi mei, quia non custodierunt legem tuam. |
137 Sade. Tu sei giusto, Signore, e retto nei tuoi giudizi. | 137 SADE. Iustus es, Domine, et rectum iudicium tuum. |
138 Con giustizia hai ordinato le tue leggi e con fedeltà grande. | 138 Mandasti in iustitia testimonia tua et in veritate nimis. |
139 Mi divora lo zelo della tua casa, perché i miei nemici dimenticano le tue parole. | 139 Consumpsit me zelus meus, quia obliti sunt verba tua inimici mei. |
140 Purissima è la tua parola, il tuo servo la predilige. | 140 Ignitum eloquium tuum vehementer, et servus tuus dilexit illud. |
141 Io sono piccolo e disprezzato, ma non trascuro i tuoi precetti. | 141 Adulescentulus sum ego et contemptus; mandata tua non sum oblitus. |
142 La tua giustizia è giustizia eterna e verità è la tua legge. | 142 Iustitia tua iustitia in aeternum, et lex tua veritas. |
143 Angoscia e affanno mi hanno colto, ma i tuoi comandi sono la mia gioia. | 143 Tribulatio et angustia invenerunt me; praecepta tua delectatio mea est. |
144 Giusti sono i tuoi insegnamenti per sempre, fammi comprendere e avrò la vita. | 144 Iustitia testimonia tua in aeternum; intellectum da mihi, et vivam. |
145 Kof. T'invoco con tutto il cuore, Signore, rispondimi; custodirò i tuoi precetti. | 145 COPH. Clamavi in toto corde, exaudi me, Domine; iustificationes tuas servabo. |
146 Io ti chiamo, salvami, e seguirò i tuoi insegnamenti. | 146 Clamavi ad te, salvum me fac, ut custodiam testimonia tua. |
147 Precedo l'aurora e grido aiuto, spero sulla tua parola. | 147 Praeveni diluculo et clamavi, in verba tua supersperavi. |
148 I miei occhi prevengono le veglie per meditare sulle tue promesse. | 148 Praevenerunt oculi mei vigilias, ut meditarer eloquia tua. |
149 Ascolta la mia voce, secondo la tua grazia; Signore, fammi vivere secondo il tuo giudizio. | 149 Vocem meam audi secundum misericordiam tuam, Domine, secundum iudicium tuum vivifica me. |
150 A tradimento mi assediano i miei persecutori, sono lontani dalla tua legge. | 150 Appropinquaverunt persequentes me in malitia, a lege autem tua longe facti sunt. |
151 Ma tu, Signore, sei vicino, tutti i tuoi precetti sono veri. | 151 Prope es tu, Domine, et omnia praecepta tua veritas. |
152 Da tempo conosco le tue testimonianze che hai stabilite per sempre. | 152 Ab initio cognovi de testimoniis tuis, quia in aeternum fundasti ea. |
153 Res. Vedi la mia miseria, salvami, perché non ho dimenticato la tua legge. | 153 RES. Vide humiliationem meam et eripe me, quia legem tuam non sum oblitus. |
154 Difendi la mia causa, riscattami, secondo la tua parola fammi vivere. | 154 Iudica causam meam et redime me; propter eloquium tuum vivifica me. |
155 Lontano dagli empi è la salvezza, perché non cercano il tuo volere. | 155 Longe a peccatoribus salus, quia iustificationes tuas non exquisierunt. |
156 Le tue misericordie sono grandi, Signore, secondo i tuoi giudizi fammi vivere. | 156 Misericordiae tuae multae, Domine; secundum iudicia tua vivifica me. |
157 Sono molti i persecutori che mi assalgono, ma io non abbandono le tue leggi. | 157 Multi, qui persequuntur me et tribulant me; a testimoniis tuis non declinavi. |
158 Ho visto i ribelli e ne ho provato ribrezzo, perché non custodiscono la tua parola. | 158 Vidi praevaricantes, et taeduit me, quia eloquia tua non custodierunt. |
159 Vedi che io amo i tuoi precetti, Signore, secondo la tua grazia dammi vita. | 159 Vide quoniam mandata tua dilexi, Domine; secundum misericordiam tuam vivifica me. |
160 La verità è principio della tua parola, resta per sempre ogni sentenza della tua giustizia. | 160 Principium verborum tuorum veritas, in aeternum omnia iudicia iustitiae tuae. |
161 Sin. I potenti mi perseguitano senza motivo, ma il mio cuore teme le tue parole. | 161 SIN. Principes persecuti sunt me gratis, et a verbis tuis formidavit cor meum. |
162 Io gioisco per la tua promessa, come uno che trova grande tesoro. | 162 Laetabor ego super eloquia tua, sicut qui invenit spolia multa. |
163 Odio il falso e lo detesto, amo la tua legge. | 163 Mendacium odio habui et abominatus sum; legem autem tuam dilexi. |
164 Sette volte al giorno io ti lodo per le sentenze della tua giustizia. | 164 Septies in die laudem dixi tibi super iudicia iustitiae tuae. |
165 Grande pace per chi ama la tua legge, nel suo cammino non trova inciampo. | 165 Pax multa diligentibus legem tuam, et non est illis scandalum. |
166 Aspetto da te la salvezza, Signore, e obbedisco ai tuoi comandi. | 166 Exspectabam salutare tuum, Domine, et praecepta tua feci. |
167 Io custodisco i tuoi insegnamenti e li amo sopra ogni cosa. | 167 Custodivit anima mea testimonia tua, et dilexi ea vehementer. |
168 Osservo i tuoi decreti e i tuoi insegnamenti: davanti a te sono tutte le mie vie. | 168 Servavi mandata tua et testimonia tua, quia omnes viae meae in conspectu tuo. |
169 Tau. Giunga il mio grido fino a te, Signore, fammi comprendere secondo la tua parola. | 169 TAU. Appropinquet deprecatio mea in conspectu tuo, Domine; iuxta verbum tuum da mihi intellectum. |
170 Venga al tuo volto la mia supplica, salvami secondo la tua promessa. | 170 Intret postulatio mea in conspectu tuo; secundum eloquium tuum libera me. |
171 Scaturisca dalle mie labbra la tua lode, poiché mi insegni i tuoi voleri. | 171 Eructabunt labia mea hymnum, cum docueris me iustificationes tuas. |
172 La mia lingua canti le tue parole, perché sono giusti tutti i tuoi comandamenti. | 172 Cantet lingua mea eloquium tuum, quia omnia praecepta tua iustitia. |
173 Mi venga in aiuto la tua mano, poiché ho scelto i tuoi precetti. | 173 Fiat manus tua, ut adiuvet me, quoniam mandata tua elegi. |
174 Desidero la tua salvezza, Signore, e la tua legge è tutta la mia gioia. | 174 Concupivi salutare tuum, Domine, et lex tua delectatio mea est. |
175 Possa io vivere e darti lode, mi aiutino i tuoi giudizi. | 175 Vivet anima mea et laudabit te, et iudicia tua adiuvabunt me. |
176 Come pecora smarrita vado errando; cerca il tuo servo, perché non ho dimenticato i tuoi comandamenti. | 176 Erravi sicut ovis, quae periit; quaere servum tuum, quia praecepta tua non sum oblitus. |