Giobbe 8

BIBBIA CEI 1974	Biblia Tysiąclecia
1 Allora prese a dire Bildad il Suchita:	1 Bildad ze Szuach na to tak odpowiedział:
2 Fino a quando dirai queste cose e vento impetuoso saranno le parole della tua bocca?	2 Jak długo chcesz mówić w ten sposób? Twe słowa gwałtowne jak wicher,
3 Può forse Dio deviare il diritto o l'Onnipotente sovvertire la giustizia?	3 Czyż Bóg nagina prawo, Wszechmocny zmienia sprawiedliwość?
4 Se i tuoi figli hanno peccato contro di lui, li ha messi in balìa della loro iniquità.	4 A jeśli synowie zgrzeszyli i oddał ich w moc ich występku?
5 Se tu cercherai Dio e implorerai l'Onnipotente,	5 Radzę do Boga się zwrócić, o łaskę do Wszechmocnego.
6 se puro e integro tu sei, fin d'ora veglierà su di te e ristabilirà la dimora della tua giustizia;	6 Jeśliś jest czysty, niewinny, to czuwać będzie nad tobą, uczciwy twój dom odbuduje.
7 piccola cosa sarà la tua condizione di prima, di fronte alla grandezza che avrà la futura.	7 Skromny byłby początek, lecz koniec byłby wspaniały.
8 Chiedilo infatti alle generazioni passate, poni mente all'esperienza dei loro padri,	8 Pytaj no dawnych pokoleń, zwróć uwagę na doświadczenie przodków.
9 perché noi siamo di ieri e nulla sappiamo, come un'ombra sono i nostri giorni sulla terra.	9 My, wczorajsi, znamy niewiele, bo wiek nasz jak cień jest na ziemi.
10 Essi forse non ti istruiranno e ti parleranno traendo le parole dal cuore?	10 Lecz oni pouczą, wyjaśnią słowami, co płyną z rozsądku.
11 Cresce forse il papiro fuori della palude e si sviluppa forse il giunco senz'acqua?	11 Czyż rośnie papirus bez błota, czy się krzewi sitowie bez wody?
12 È ancora verde, non buono per tagliarlo, e inaridisce prima d'ogn'altra erba.	12 Jeszcze świeże, niezdatne do ścięcia, a już usycha, prędzej od trawy.
13 Tale il destino di chi dimentica Dio, così svanisce la speranza dell'empio;	13 Tak z drogą niepomnych na Boga; nadzieja nieprawych zaginie,
14 la sua fiducia è come un filo e una tela di ragno è la sua sicurezza:	14 na krótko im starczy nadziei, ich ufność jak nić pajęczyny.
15 si appoggi alla sua casa, essa non resiste, vi si aggrappi, ma essa non regge.	15 Kto się jej uchwyci, ten nie ustoi, upadnie szukając oparcia.
16 Rigoglioso sia pure in faccia al sole e sopra il giardino si spandano i suoi rami,	16 On wprawdzie w słońcu soczysty, pędy swe puszcza w ogrodzie,
17 sul terreno sassoso s'intreccino le sue radici, tra le pietre attinga la vita.	17 korzenie umacnia we żwirze, pośród kamieni zakwita.
18 Se lo si toglie dal suo luogo, questo lo rinnega: "Non t'ho mai visto!".	18 Gdy utniesz go z jego podłoża, ono się zaprze: Ja go nie widziałem.
19 Ecco la gioia del suo destino e dalla terra altri rispuntano.	19 Oto wesele z tej drogi. A z pyłu wyrośnie ktoś inny.
20 Dunque, Dio non rigetta l'uomo integro, e non sostiene la mano dei malfattori.	20 Prawego Bóg nie odrzuci, złego nie wzmocni ramieniem.
21 Colmerà di nuovo la tua bocca di sorriso e le tue labbra di gioia.	21 Napełni twe usta radością, a wargi okrzykiem wesela.
22 I tuoi nemici saran coperti di vergogna e la tenda degli empi più non sarà.	22 Wrogowie zapłonią się wstydem, przepadną namioty występnych.