1 Księga Samuela 26

Biblia Tysiąclecia	NEW AMERICAN BIBLE
1 Zifejczycy przybyli do Saula w Gibea z doniesieniem: Dawid ukrywa się na wzgórzu Chakila, leżącym na krańcu stepu.	1 Men from Ziph came to Saul in Gibeah, reporting that David was hiding on the hill of Hachilah at the edge of the wasteland.
2 Niezwłocznie wyruszył więc Saul ku pustyni Zif, a wraz z nim trzy tysiące doborowych Izraelitów, aby wpaść na trop Dawida na pustyni Zif.	2 So Saul went off down to the desert of Ziph with three thousand picked men of Israel, to search for David in the desert of Ziph.
3 Saul rozbił obóz na wzgórzu Chakila, na krańcu stepu obok drogi, Dawid zaś przebywał na pustkowiu. Kiedy zauważył, że Saul przybył za nim na pustkowie,	3 Saul camped beside the road on the hill of Hachilah, at the edge of the wasteland. David, who was living in the desert, saw that Saul had come into the desert after him
4 posłał wywiadowców i przekonał się, że Saul na pewno przybył.	4 and sent out scouts, who confirmed Saul's arrival.
5 Dawid więc niezwłocznie udał się na miejsce, gdzie obozował Saul. Dawid spostrzegł miejsce, gdzie Saul spoczywał wraz z dowódcą wojsk Abnerem, synem Nera: Saul leżał w środku obozowiska, a ludzie pokładli się wokół niego.	5 David himself then went to the place where Saul was encamped and examined the spot where Saul and Abner, son of Ner, the general, had their sleeping quarters. Saul's were within the barricade, and all his soldiers were camped around him.
6 Zwrócił się Dawid do Achimeleka Chetyty i do Abiszaja, syna Serui, a brata Joaba, z pytaniem: Kto podejdzie ze mną do obozu Saulowego? Abiszaj odparł: Ja z tobą pójdę.	6 David asked Ahimelech the Hittite, and Abishai, son of Zeruiah and brother of Joab, "Who will go down into the camp with me to Saul?" Abishai replied, "I will."
7 Dawid wraz z Abiszajem zakradli się w nocy do obozu; Saul właśnie spał w środku obozowiska, a jego dzida była wbita w ziemię obok głowy. Abner i ludzie leżeli uśpieni dokoła niego.	7 So David and Abishai went among Saul's soldiers by night and found Saul lying asleep within the barricade, with his spear thrust into the ground at his head and Abner and his men sleeping around him.
8 Rzekł więc Abiszaj do Dawida: Dziś Bóg oddaje wroga twojego w twą rękę. Teraz pozwól, że przybiję go dzidą do ziemi, jednym pchnięciem, drugiego nie będzie trzeba.	8 Abishai whispered to David: "God has delivered your enemy into your grasp this day. Let me nail him to the ground with one thrust of the spear; I will not need a second thrust!"
9 Dawid odparł Abiszajowi: Nie zabijaj go! Któż bowiem podniósłby rękę na pomazańca Pańskiego, a nie doznał kary?	9 But David said to Abishai, "Do not harm him, for who can lay hands on the LORD'S anointed and remain unpunished?
10 Dawid dodał: Na życie Pana: On na pewno go ukarze, albo nadejdzie jego dzień i umrze, albo zginie wyruszywszy na wojnę.	10 As the LORD lives," David continued, "it must be the LORD himself who will strike him, whether the time comes for him to die, or he goes out and perishes in battle.
11 Niech mię Pan broni przed podniesieniem ręki na pomazańca Pańskiego! Zabierz tylko dzidę, która jest koło jego wezgłowia, manierkę na wodę i pójdziemy.	11 But the LORD forbid that I touch his anointed! Now take the spear which is at his head and the water jug, and let us be on our way."
12 Zabrał więc Dawid dzidę i manierkę na wodę od wezgłowia Saula i poszli sobie. Nikt ich nie spostrzegł, nikt o nich nie wiedział, nikt się nie obudził. Wszyscy spali, gdyż Pan zesłał na nich twardy sen.	12 So David took the spear and the water jug from their place at Saul's head, and they got away without anyone's seeing or knowing or awakening. All remained asleep, because the LORD had put them into a deep slumber.
13 Dawid oddalił się na przeciwległą stronę i stanął na wierzchołku góry z daleka, a dzieliła go od nich spora odległość.	13 Going across to an opposite slope, David stood on a remote hilltop at a great distance from Abner, son of Ner, and the troops.
14 Wtedy zawołał na ludzi i Abnera, syna Nera: Abnerze! Czemu nie dajesz odpowiedzi? Abner rzekł: Kim jesteś, że wołasz na króla?	14 He then shouted, "Will you not answer, Abner?" And Abner answered, "Who is it that calls me?"
15 Dawid znów wołał w stronę Abnera: Czyż nie jesteś mężczyzną? Któż ci dorówna w Izraelu? A dlaczego nie czuwałeś przy panu, twoim królu? Zakradł się przecież ktoś z ludu, aby zamordować króla, twojego pana.	15 David said to Abner: "Are you not a man whose like does not exist in Israel? Why, then, have you not guarded your lord the king when one of his subjects went to kill the king, your lord?
16 Niedobrze postąpiłeś. Na życie Pana! Zasługujecie na śmierć: nie strzegliście bowiem waszego pana, pomazańca Pańskiego. A teraz patrzcie, gdzie jest dzida królewska i manierka na wodę, które były u jego wezgłowia?	16 This is no creditable service you have performed. As the LORD lives, you people deserve death because you have not guarded your lord, the LORD'S anointed. Go, look: where are the king's spear and the water jug that was at his head?"
17 Saul rozpoznał głos Dawida. Rzekł: To twój głos, synu mój, Dawidzie? Dawid odrzekł: Tak, panie mój, królu to mój głos.	17 Saul recognized David's voice and asked, "Is that your voice, my son David?" David answered, "Yes, my lord the king."
18 I dodał: Czemu pan mój ściga swego sługę? Cóż uczyniłem? Czy popełniłem coś złego?	18 He continued: "Why does my lord pursue his servant? What have I done? What evil do I plan?
19 Niech teraz pan mój, król, posłucha słów swego sługi. Jeśli Pan pobudził cię przeciwko mnie, niech rozkoszuje się wonią ofiarną, a jeśli ludzie - niech będą przeklęci przed Panem, gdyż wypędzają mnie dziś, abym nie miał udziału w Jego dziedzictwie mówią niejako: Idź służyć obcym bogom!	19 Please, now, let my lord the king listen to the words of his servant. If the LORD has incited you against me, let an offering appease him; but if men, may they be cursed before the LORD, because they have exiled me so that this day I have no share in the LORD'S inheritance, but am told: 'Go serve other gods!'
20 Niechże teraz krew moja nie będzie wylana na ziemię z dala od Pana. Król bowiem Izraela wyruszył, aby czyhać na moje życie, jak się poluje na kuropatwę po górach.	20 Do not let my blood flow to the ground far from the presence of the LORD. For the king of Israel has come out to seek a single flea as if he were hunting partridge in the mountains."
21 Odrzekł Saul: Zgrzeszyłem. Wróć, synu mój, Dawidzie, już nigdy nie zrobię ci krzywdy, gdyż dzisiaj cenne było w twych oczach moje życie. Postępowałem nierozsądnie i błądziłem bardzo.	21 Then Saul said: "I have done wrong. Come back, my son David, I will not harm you again, because you have held my life precious today. Indeed, I have been a fool and have made a serious mistake."
22 Dawid zaś odpowiedział: Oto dzida królewska, niech przyjdzie który z pachołków i weźmie ją.	22 But David answered: "Here is the king's spear. Let an attendant come over to get it.
23 Pan nagradza człowieka za sprawiedliwość i wierność: Pan dał mi ciebie w ręce, lecz ja nie podniosłem ich przeciw pomazańcowi Pańskiemu.	23 The LORD will reward each man for his justice and faithfulness. Today, though the LORD delivered you into my grasp, I would not harm the LORD'S anointed.
24 Dlatego, jak cenne mi było twoje życie, tak niech będzie cenne u Pana moje życie, niechaj On mię uwalnia od wszelkiego nieszczęścia.	24 As I valued your life highly today, so may the LORD value my life highly and deliver me from all difficulties."
25 I mówił Saul do Dawida: Bądź błogosławiony, synu mój, Dawidzie: na pewno to, co czynisz, wykonasz z powodzeniem. I udał się Dawid w swoją drogę, a Saul powrócił do siebie.	25 Then Saul said to David: "Blessed are you, my son David! You shall certainly succeed in whatever you undertake." David went his way, and Saul returned to his home.