Księga Estery 9

Biblia Tysiąclecia	JERUSALEM
1 W dwunastym miesiącu, to jest w miesiącu Adar, trzynastego w nim dnia, gdy rozszedł się dekret króla i rozkaz jego, co miał być wypełniony w dniu, w którym spodziewali się wrogowie Żydów, że będą panowali nad nimi, zmieniło się wszystko, ponieważ Żydzi zapanowali nad tymi, którzy ich nienawidzili.	1 Les ordres du décret royal entrant en vigueur le douzième mois, Adar, au treizième jour, ce jour oùles ennemis des Juifs s'étaient flattés de les écraser vit la situation retournée: ce furent les Juifs qui écrasèrentleurs ennemis.
2 I zgromadzili się Żydzi we wszystkich miastach swoich, we wszystkich państwach króla Aswerusa, aby podnieść rękę na tych, którzy pragnęli ich zguby. Nikt nie stawił im czoła, ponieważ strach przed nimi padł na wszystkie narody.	2 Dans toutes les provinces du roi Assuérus ils se rassemblèrent dans les villes qu'ils habitaient afin defrapper ceux qui avaient comploté leur perte. Personne ne leur résista, car la peur des Juifs pesait sur toutes lespopulations.
3 Wszyscy zaś książęta państw, satrapowie i namiestnicy, i zarządcy spraw króla podtrzymywali Żydów, bo padł na nich strach przed Mardocheuszem.	3 Grands officiers des provinces, satrapes, gouverneurs, fonctionnaires royaux, tous soutinrent les Juifspar crainte de Mardochée.
4 Mardocheusz bowiem był wielki w domu królewskim i sława jego rosła po wszystkich państwach, tak że Mardocheusz wzrastał i coraz to większy się stawał.	4 Mardochée était en effet un personnage éminent au palais, sa renommée se répandait dans toutes lesprovinces: Mardochée était en train de devenir un grand homme.
5 Tak pokonali Żydzi wszystkich swoich wrogów przez uderzenie mieczem, przez zabójstwa i zagładę, i zrobili z nienawidzącymi ich wszystko, co chcieli.	5 Les Juifs frappèrent donc tous leurs ennemis à coups d'épée. Ce fut un massacre, une extermination,et ils firent ce qu'ils voulurent de leurs adversaires.
6 Na zamku w Suzie zabili Żydzi i wycięli pięciuset mężczyzn.	6 A la seule citadelle de Suse les Juifs mirent à mort et exterminèrent 500 hommes,
7 I zabili Parszandatę, i Dalfona, i Aspatę,	7 notamment Parshândata, Dalphôn, Aspata,
8 i Poratę, i Adalię, i Aridatę,	8 Porata, Adalya, Aridata,
9 i Parmasztę, i Arisaja, i Aridaja, i Wajezatę -	9 Parmashta, Arisaï, Aridaï et Yezata
10 dziesięciu synów Hamana, syna Hammedaty, dręczyciela Żydów, ale na majątek ich nie wyciągnęli ręki.	10 les dix fils d'Aman, fils de Hamdata, le persécuteur des Juifs. Mais ils ne se livrèrent pas au pillage.
11 W tym samym dniu dowiedział się król o liczbie zabitych na zamku w Suzie.	11 Le dénombrement des victimes égorgées à la citadelle de Suse parvint au roi le jour même.
12 Król rzekł do królowej Estery: W Suzie na zamku Żydzi zabili i wytracili pięciuset mężów i dziesięciu synów Hamana. A w pozostałych państwach króla, co uczynili? I jakie jest jeszcze twoje życzenie, a będzie dane tobie, i co za pragnienie dalsze, a stanie się?	12 Le roi dit à la reine Esther: "Dans la seule citadelle de Suse, les Juifs ont mis à mort et exterminé500 hommes, ainsi que les dix fils d'Aman. Que n'auront-ils pas fait dans le reste des provinces royales! Etmaintenant, dis-moi ce que tu as à demander, c'est accordé d'avance! Dis-moi ce que tu désires de plus, c'estchose faite" --
13 I rzekła Estera: Jeśli królowi to się podoba, to niech pozwolą także jutro Żydom, którzy są w Suzie, na działanie według dekretu z dnia dzisiejszego, aby mogli dziesięciu synów Hamana powiesić na szubienicy.	13 "Si tel est le bon plaisir du roi, répondit Esther, les Juifs de Suse ne pourraient-ils pas appliquerencore demain le décret porté pour aujourd'hui? Quant aux dix fils d'Aman, qu'on suspende leurs cadavres augibet!"
14 I rzekł król: Niech się tak stanie! I wydano zarządzenie w Suzie, i dziesięciu synów Hamana powieszono.	14 Sur quoi, le roi en ayant donné l'ordre, le décret fut proclamé à Suse et les dix fils d'Aman pendus.
15 A Żydzi, którzy byli w Suzie, zgromadzili się także w dniu czternastym miesiąca Adar i zabili w Suzie trzystu mężczyzn, ale na majątek ich nie wyciągnęli ręki.	15 Ainsi, les Juifs de Suse se réunirent aussi le quatorzième jour d'Adar et ils égorgèrent 300 hommesdans Suse, mais ils ne se livrèrent pas au pillage.
16 Reszta Żydów, którzy mieszkali w państwach króla, zgromadziła się i stanęła w obronie swego życia. I uwolnili się od wrogów, i zabili nienawidzących ich siedemdziesiąt pięć tysięcy, ale na majątek ich nie wyciągnęli ręki.	16 De leur côté, les Juifs des provinces royales se réunirent aussi pour mettre leur vie en sûreté. Ils sedébarrassèrent de leurs ennemis en égorgeant 75.000 de leurs adversaires, sans se livrer au pillage.
17 Tak było trzynastego dnia miesiąca Adar. A czternastego odpoczęli i urządzili tegoż dnia ucztę i zabawę.	17 C'était le treizième jour du mois d'Adar. Le quatorzième ils se reposèrent et de ce jour ils firent unjour de festins et de liesse.
18 Żydzi zaś, którzy byli w Suzie, zgromadzili się trzynastego i czternastego dnia, a piętnastego odpoczęli i urządzili sobie tegoż dnia ucztę i zabawę.	18 Pour les Juifs de Suse qui s'étaient réunis le treizième et le quatorzième jour, c'est le quinzièmequ'ils se reposèrent, faisant pareillement de ce jour un jour de festins et de liesse.
19 Dlatego Żydzi mieszkający w miastach obchodzą dzień czternastego Adar jako dzień radości i ucztowania, i dzień zabawy oraz wzajemnego posyłania sobie darów z żywności.	19 tandis que pour ceux des villes, le jour heureux qu'ils passent dans la joie en envoyant des portionsà leurs voisins est le quinzième jour d'Adar.
20 A Mardocheusz opisał te wypadki i rozesłał listy do wszystkich Żydów, którzy byli we wszystkich państwach króla Aswerusa, blisko i daleko,	20 Mardochée consigna par écrit ces événements. Puis il envoya des lettres à tous les Juifs qui setrouvaient dans les provinces du roi Assuérus, proches ou lointaines.
21 aby im wydać polecenie, że mają obchodzić jako święto dzień czternasty w miesiącu Adar i piętnasty w nim - z roku na rok -	21 Il les y engageait à célébrer chaque année le quatorzième et le quinzième jour d'Adar,
22 jako dni, w których Żydzi uwolnili się od nieprzyjaciół, i miesiąc, który obrócił się im ze smutku w radość i z żałoby stał się dla nich dniem wesela, aby obchodzili je jako dni ucztowania i wesela, posyłając innym coś z zapasów żywności, a ubogim dary.	22 parce que ces jours sont ceux où les Juifs se sont débarrassés de leurs ennemis, et ce mois celui où,pour eux, l'affliction fit place à l'allégresse et le deuil aux festivités. Il les conviait donc à faire de ces journéesdes jours de festins et de liesse, à y échanger mutuellement des portions et à y faire des largesses aux pauvres.
23 A Żydzi przekazywali to, co rozpoczęli czynić i co napisał im Mardocheusz,	23 Les Juifs adoptèrent ces pratiques qu'ils avaient commencé d'observer et au sujet desquellesMardochée leur avait écrit:
24 że Haman, syn Hammedaty, Agagita, wróg wszystkich Żydów, powziął plan przeciw Żydom, aby ich wygubić, i rzucił Pur, to jest los, aby zniszczyć ich i zgładzić.	24 Aman, fils de Hamdata, l'Agagite, le persécuteur de tous les Juifs, avait machiné leur perte et il avaittiré le "Pûr", c'est-à-dire les sorts, pour leur confusion et leur ruine.
25 A gdy doszła wieść o tym do króla, wydał dekret na piśmie: Niech się obróci zły jego zamiar, jaki zgotował Żydom, na jego głowę! I powiesili go i synów jego na drzewie.	25 Mais quand il fut rentré chez le roi pour lui demander de faire pendre Mardochée, le mauvaisdessein qu'il avait conçu contre les Juifs se retourna contre lui, et il fut pendu, ainsi que ses fils, à la potence.
26 Dlatego nazwano dni owe Purim stosownie do nazwy Pur. Również na podstawie wszystkich słów tego listu i na podstawie tego, co przeżyli i co ich dotknęło,	26 C'est la raison pour laquelle ces jours furent appelés les Purim, du mot "Pûr." C'est aussi pourquoi,d'après les termes de cette lettre de Mardochée, d'après ce qu'ils avaient eux-mêmes constaté ou d'après ce quiétait parvenu jusqu'à eux,
27 Żydzi postanowili i wzięli na siebie i na potomstwo swoje, i na wszystkich przyłączających się do nich, obowiązek nieprzemijający obchodzenia owych dni, stosownie do pisma i stosownie do czasu - z roku na rok.	27 les Juifs s'engagèrent de plein gré, eux, leur postérité, et tous ceux qui s'adjoindraient à eux, àcélébrer sans faute ces deux jours-là, d'après ce texte et à cette date, d'année en année.
28 Owe dni będą wspominane i świętowane we wszystkich pokoleniach z rodziny na rodzinę i z państwa do państwa, i z miasta do miasta. I owe dni Pruim nie zaginą wśród Żydów, i pamięć ich nie ustanie u potomnych.	28 Ainsi commémorés et célébrés de génération en génération, dans chaque famille, dans chaqueprovince, chaque ville, ces jours des Purim ne disparaîtront pas de chez les Juifs, leur souvenir ne périra pas ausein de leur race.
29 Napisali także królowa Estera, córka Abichaila, i Żyd Mardocheusz z wielkim naciskiem to, aby ten drugi list o dniu Purim obowiązywał jako prawo.	29 La reine Esther, fille d'Abihayil, écrivit avec toute autorité pour donner force de loi à cette secondelettre,
30 I rozesłano pismo do wszystkich Żydów w stu dwudziestu siedmiu państwach królestwa Aswerusa, pismo pokoju i prawdy,	30 et fit envoyer des lettres à tous les Juifs des 127 provinces du royaume d'Assuérus, comme parolesde paix et consignes de fidélité,
31 aby utrwalić owe dni Purim w czasach ich, jak je przedtem ustanowili Żyd Mardocheusz i królowa Estera, i jak ustanowili dla siebie i dla potomnych swoich przepisy postu i lamentowania.	31 pour leur enjoindre d'observer ces jours des Purim à leur date, comme le leur avait commandé leJuif Mardochée et de la façon dont on les y avait obligés, eux-mêmes et leur race, en y joignant des ordonnancesde jeûne et de lamentations.
32 I tak rozporządzenie Estery umocniło przepisy w sprawie owego Święta Purim i spisane zostało to w księdze.	32 Ainsi l'ordonnance d'Esther fixa la loi des Purim et elle fut écrite dans un livre.