Scrutatio

Giovedi, 16 maggio 2024 - San Simone Stock ( Letture di oggi)

Juan 4


font
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOSVULGATA
1 Cuando Jesús se enteró de que los fariseos habían oído decir que él tenía más discípulos y bautizaba más que Juan1 Ut ergo cognovit Jesus quia audierunt pharisæi quod Jesus plures discipulos facit, et baptizat, quam Joannes
2 –en realidad él no bautizaba, sino sus discípulos–2 (quamquam Jesus non baptizaret, sed discipuli ejus),
3 dejó la Judea y volvió a Galilea.3 reliquit Judæam, et abiit iterum in Galilæam.
4 Para eso tenía que atravesar Samaría.4 Oportebat autem eum transire per Samariam.
5 Llegó a una ciudad de Samaría llamada Sicar, cerca de las tierras que Jacob había dado a su hijo José.5 Venit ergo in civitatem Samariæ, quæ dicitur Sichar, juxta prædium quod dedit Jacob Joseph filio suo.
6 Allí se encuentra el pozo de Jacob. Jesús, fatigado del camino, se había sentado junto al pozo. Era la hora del mediodía.6 Erat autem ibi fons Jacob. Jesus ergo fatigatus ex itinere, sedebat sic supra fontem. Hora erat quasi sexta.
7 Una mujer de Samaría fue a sacar agua, y Jesús le dijo: «Dame de beber».7 Venit mulier de Samaria haurire aquam. Dicit ei Jesus : Da mihi bibere.
8 Sus discípulos habían ido a la ciudad a comprar alimentos.8 (Discipuli enim ejus abierant in civitatem ut cibos emerent.)
9 La samaritana le respondió: «¡Cómo! ¿Tú, que eres judío, me pides de beber a mí, que soy samaritana?». Los judíos, en efecto, no se trataban con los samaritanos.9 Dicit ergo ei mulier illa Samaritana : Quomodo tu, Judæus cum sis, bibere a me poscis, quæ sum mulier Samaritana ? non enim coutuntur Judæi Samaritanis.
10 Jesús le respondió: «Si conocieras el don de Dios y quién es el que te dice: «Dame de beber», tú misma se lo hubieras pedido, y él te habría dado agua viva».10 Respondit Jesus, et dixit ei : Si scires donum Dei, et quis est qui dicit tibi : Da mihi bibere, tu forsitan petisses ab eo, et dedisset tibi aquam vivam.
11 «Señor, le dijo ella, no tienes nada para sacar el agua y el pozo es profundo. ¿De dónde sacas esa agua viva?11 Dicit ei mulier : Domine, neque in quo haurias habes, et puteus altus est : unde ergo habes aquam vivam ?
12 ¿Eres acaso más grande que nuestro padre Jacob, que nos ha dado este pozo, donde él bebió, lo mismo que sus hijos y sus animales?».12 Numquid tu major es patre nostro Jacob, qui dedit nobis puteum, et ipse ex eo bibit, et filii ejus, et pecora ejus ?
13 Jesús le respondió: «El que beba de esta agua tendrá nuevamente sed,13 Respondit Jesus, et dixit ei : Omnis qui bibit ex aqua hac, sitiet iterum ; qui autem biberit ex aqua quam ego dabo ei, non sitiet in æternum :
14 pero el que beba del agua que yo le daré, nunca más volverá a tener sed. El agua que yo le daré se convertirá en él en manantial que brotará hasta la Vida eterna».14 sed aqua quam ego dabo ei, fiet in eo fons aquæ salientis in vitam æternam.
15 «Señor, le dijo la mujer, dame de esa agua para que no tenga más sed y no necesite venir hasta aquí a sacarla».15 Dicit ad eum mulier : Domine, da mihi hanc aquam, ut non sitiam, neque veniam huc haurire.
16 Jesús le respondió: «Ve, llama a tu marido y vuelve aquí».16 Dicit ei Jesus : Vade, voca virum tuum, et veni huc.
17 La mujer respondió: «No tengo marido». Jesús continuó: «Tienes razón al decir que no tienes marido,17 Respondit mulier, et dixit : Non habeo virum. Dicit ei Jesus : Bene dixisti, quia non habeo virum ;
18 porque has tenido cinco y el que ahora tienes no es tu marido; en eso has dicho la verdad».18 quinque enim viros habuisti, et nunc, quem habes, non est tuus vir : hoc vere dixisti.
19 La mujer le dijo: «Señor, veo que eres un profeta.19 Dicit ei mulier : Domine, video quia propheta es tu.
20 Nuestros padres adoraron en esta montaña, y ustedes dicen que es en Jerusalén donde se debe adorar».20 Patres nostri in monte hoc adoraverunt, et vos dicitis, quia Jerosolymis est locus ubi adorare oportet.
21 Jesús le respondió: «Créeme, mujer, llega la hora en que ni en esta montaña ni en Jerusalén se adorará al Padre.21 Dicit ei Jesus : Mulier, crede mihi, quia venit hora, quando neque in monte hoc, neque in Jerosolymis adorabitis Patrem.
22 Ustedes adoran lo que no conocen; nosotros adoramos lo que conocemos, porque la salvación viene de los judíos.22 Vos adoratis quod nescitis : nos adoramus quod scimus, quia salus ex Judæis est.
23 Pero la hora se acerca, y ya ha llegado, en que los verdaderos adoradores adorarán al Padre en espíritu y en verdad, porque esos son los adoradores que quiere el Padre.23 Sed venit hora, et nunc est, quando veri adoratores adorabunt Patrem in spiritu et veritate. Nam et Pater tales quærit, qui adorent eum.
24 Dios es espíritu, y los que lo adoran deben hacerlo en espíritu y en verdad».24 Spiritus est Deus : et eos qui adorant eum, in spiritu et veritate oportet adorare.
25 La mujer le dijo: «Yo sé que el Mesías, llamado Cristo, debe venir. Cuando él venga, nos anunciará todo».25 Dicit ei mulier : Scio quia Messias venit (qui dicitur Christus) : cum ergo venerit ille, nobis annuntiabit omnia.
26 Jesús le respondió: «Soy yo, el que habla contigo».26 Dicit ei Jesus : Ego sum, qui loquor tecum.
27 En ese momento llegaron sus discípulos y quedaron sorprendidos al verlo hablar con una mujer. Sin embargo, ninguno le preguntó: «¿Qué quieres de ella?» o «¿Por qué hablas con ella?».27 Et continuo venerunt discipuli ejus, et mirabantur quia cum muliere loquebatur. Nemo tamen dixit : Quid quæris ? aut, Quid loqueris cum ea ?
28 La mujer, dejando allí su cántaro, corrió a la ciudad y dijo a la gente:28 Reliquit ergo hydriam suam mulier, et abiit in civitatem, et dicit illis hominibus :
29 «Vengan a ver a un hombre que me ha dicho todo lo que hice. ¿No será el Mesías?».29 Venite, et videte hominem qui dixit mihi omnia quæcumque feci : numquid ipse est Christus ?
30 Salieron entonces de la ciudad y fueron a su encuentro.30 Exierunt ergo de civitate et veniebant ad eum.
31 Mientras tanto, los discípulos le insistían a Jesús, diciendo: «Come, Maestro».31 Interea rogabant eum discipuli, dicentes : Rabbi, manduca.
32 Pero él les dijo: «Yo tengo para comer un alimento que ustedes no conocen».32 Ille autem dicit eis : Ego cibum habeo manducare, quem vos nescitis.
33 Los discípulos se preguntaban entre sí: «¿Alguien le habrá traído de comer?».33 Dicebant ergo discipuli ad invicem : Numquid aliquis attulit ei manducare ?
34 Jesús les respondió: «Mi comida es hacer la voluntad de aquel que me envió y llevar a cabo su obra.34 Dicit eis Jesus : Meus cibus est ut faciam voluntatem ejus qui misit me, ut perficiam opus ejus.
35 Ustedes dicen que aún faltan cuatro meses para la cosecha. Pero yo les digo: Levanten los ojos y miren los campos: ya están madurando para la siega.35 Nonne vos dicitis quod adhuc quatuor menses sunt, et messis venit ? Ecce dico vobis : levate oculos vestros, et videte regiones, quia albæ sunt jam ad messem.
36 Ya el segador recibe su salario y recoge el grano para la Vida eterna; así el que siembra y el que cosecha comparten una misma alegría.36 Et qui metit, mercedem accipit, et congregat fructum in vitam æternam : ut et qui seminat, simul gaudeat, et qui metit.
37 Porque en esto se cumple el proverbio: «Uno siembra y otro cosecha».37 In hoc enim est verbum verum : quia alius est qui seminat, et alius est qui metit.
38 Y o los envié a cosechar adonde ustedes no han trabajado; otros han trabajado, y ustedes recogen el fruto de sus esfuerzos».38 Ego misi vos metere quod vos non laborastis : alii laboraverunt, et vos in labores eorum introistis.
39 Muchos samaritanos de esta ciudad habían creído en él por la palabra de la mujer, que atestiguaba: «Me ha dicho todo lo que hice».39 Ex civitate autem illa multi crediderunt in eum Samaritanorum, propter verbum mulieris testimonium perhibentis : Quia dixit mihi omnia quæcumque feci.
40 Por eso, cuando los samaritanos se acercaron a Jesús, le rogaban que se quedara con ellos, y él permaneció allí dos días.40 Cum venissent ergo ad illum Samaritani, rogaverunt eum ut ibi maneret. Et mansit ibi duos dies.
41 Muchos más creyeron en él, a causa de su palabra.41 Et multo plures crediderunt in eum propter sermonem ejus.
42 Y decían a la mujer: «Ya no creemos por lo que tú has dicho; nosotros mismos lo hemos oído y sabemos que él es verdaderamente el Salvador del mundo».42 Et mulieri dicebant : Quia jam non propter tuam loquelam credimus : ipsi enim audivimus, et scimus quia hic est vere Salvator mundi.
43 Transcurridos los dos días, Jesús partió hacia Galilea.43 Post duos autem dies exiit inde, et abiit in Galilæam.
44 El mismo había declarado que un profeta no goza de prestigio en su propio pueblo.44 Ipse enim Jesus testimonium perhibuit, quia propheta in sua patria honorem non habet.
45 Pero cuando llegó, los galileos lo recibieron bien, porque habían visto todo lo que había hecho en Jerusalén durante la Pascua; ellos también, en efecto, habían ido a la fiesta.45 Cum ergo venisset in Galilæam, exceperunt eum Galilæi, cum omnia vidissent quæ fecerat Jerosolymis in die festo : et ipsi enim venerant ad diem festum.
46 Y fue otra vez a Caná de Galilea, donde había convertido el agua en vino. Había allí un funcionario real, que tenía su hijo enfermo en Cafarnaúm.46 Venit ergo iterum in Cana Galilææ, ubi fecit aquam vinum. Et erat quidam regulus, cujus filius infirmabatur Capharnaum.
47 Cuando supo que Jesús había llegado de Judea y se encontraba en Galilea, fue a verlo y le suplicó que bajara a curar a su hijo moribundo.47 Hic cum audisset quia Jesus adveniret a Judæa in Galilæam, abiit ad eum, et rogabat eum ut descenderet, et sanaret filium ejus : incipiebat enim mori.
48 Jesús le dijo: «Si no ven signos y prodigios, ustedes no creen».48 Dixit ergo Jesus ad eum : Nisi signa et prodigia videritis, non creditis.
49 El funcionario le respondió: «Señor, baja antes que mi hijo se muera».49 Dicit ad eum regulus : Domine, descende priusquam moriatur filius meus.
50 «Vuelve a tu casa, tu hijo vive», le dijo Jesús. El hombre creyó en la palabra que Jesús le había dicho y se puso en camino.50 Dicit ei Jesus : Vade, filius tuus vivit. Credidit homo sermoni quem dixit ei Jesus, et ibat.
51 Mientras descendía, le salieron al encuentro sus servidores y la anunciaron que su hijo vivía.51 Jam autem eo descendente, servi occurrerunt ei, et nuntiaverunt dicentes, quia filius ejus viveret.
52 El les preguntó a qué hora se había sentido mejor. «Ayer, a la una de la tarde, se le fue la fiebre», le respondieron.52 Interrogabat ergo horam ab eis in qua melius habuerit. Et dixerunt ei : Quia heri hora septima reliquit eum febris.
53 El padre recordó que era la misma hora en que Jesús le había dicho: «Tu hijo vive». Y entonces creyó él y toda su familia.53 Cognovit ergo pater, quia illa hora erat in qua dixit ei Jesus : Filius tuus vivit ; et credidit ipse et domus ejus tota.
54 Este fue el segundo signo que hizo Jesús cuando volvió de Judea a Galilea.54 Hoc iterum secundum signum fecit Jesus, cum venisset a Judæa in Galilæam.