Zacarías 4

EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS	Biblija Hrvatski
1 El ángel que hablaba conmigo volvió y me despertó, como a quien se lo despierta de su sueño.	1 Anđeo koji je govorio sa mnom vrati se tad i probudi me kao čovjeka koji se oda sna budi.
2 El me preguntó: «¿Qué ves?». Yo le respondí: «Veo un candelabro de oro macizo, con un recipiente en la parte superior: sobre el candelabro hay siete lámparas, y siete mecheros para las lámparas que están arriba de él.	2 »Što vidiš?« – upita. Ja odgovorih: »Vidim, evo, svijećnjak, sav od zlata, s posudom za ulje vrh njega; i sedam je žižaka na svijećnjaku, sa sedam lijevaka za sedam žižaka što su na njemu.
3 A su lado hay dos olivos» uno a la derecha y otro a la izquierda del recipiente».	3 Dvije su masline kraj njega, jedna njemu zdesna, druga slijeva.«
4 Yo tomé la palabra y dije al ángel que hablaba conmigo: «¿Qué son estas cosas, mi Señor?».	4 Obratih se anđelu koji je govorio sa mnom i upitah ga: »Što je to, gospodaru?«
5 El ángel que hablaba conmigo me respondió: «¿No sabes qué son estas cosas?» Yo le dije: «No, mi Señor».	5 Anđeo koji je govorio sa mnom odgovori mi: »Zar ne znaš što je to?« Ja rekoh: »Ne, gospodaru.«
	6 <6a>On mi tad odgovori ovako: <10b>»Ovih sedam oči su Jahvine što strijeljaju po svoj zemlji.«
7 ¿Quién eres tú, gran montaña? ¡Ante Zorobabel te convertirás en una llanura! El sacará la piedra maestra a los gritos de: «¡Qué hermosa, qué hermosa es!».	7 Što si ti, goro velika? Pred Zerubabelom postaješ ravnica! On će izvući krunišni kamen uz poklike: »Hvala! Hvala za njega!«
8 La palabra del Señor me llegó en estos términos:	8 Dođe mi potom riječ Jahvina:
9 Las manos de Zorobabel pusieron los cimientos de esta Casa, y sus manos la terminarán. Así sabrán que me ha enviado a ustedes el Señor de los ejércitos.	9 Zerubabelove su ruke ovaj Dom utemeljile, njegove će ga ruke završiti. I vi ćete znati da me k vama poslao Jahve nad vojskama. <10a> Jer, tko je prezreo dan skromnih početaka? Radovat će se kad vide olovni visak u ruci Zerubabelovoj.
11 Entonces tomé la palabra y le dije: «¿Qué son esos dos olivos, a la derecha y a la izquierda del candelabro?».	11 Tad progovorih i zapitah ga: »Što su one dvije masline desno i lijevo od svijećnjaka?«
12 Por segunda vez le pregunté: «¿Qué son las dos ramas de olivo, que derraman aceite dorado a través de los dos tubos de oro?».	12 Progovorih opet i upitah ga: »Što su one dvije maslinove grančice koje kroz dvije zlatne cijevi dolijevaju ulje?«
13 El me respondió: «¿No sabes lo que son esas cosas?». Yo le dije: «No, mi Señor».	13 On mi odgovori: »Zar ne znaš što je to?« Odvratih: »Ne, gospodaru!«
14 El me respondió: «Son los dos Ungidos que están de pie junto al Señor de toda la tierra».	14 On reče: »To su dva pomazanika koji stoje pred Gospodarem sve zemlje.« <6b>Evo riječi Jahvine Zerubabelu: »Ne silom niti snagom, već duhom mojim!« – riječ je Jahve nad vojskama.