Deutéronome 21

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Si on trouve dans la campagne, sur le sol que Yahvé ton Dieu te donne en possession, le corps d’une personne assassinée, et qu’on ne sait pas qui l’a frappée,	1 εαν δε ευρεθη τραυματιας εν τη γη η κυριος ο θεος σου διδωσιν σοι κληρονομησαι πεπτωκως εν τω πεδιω και ουκ οιδασιν τον παταξαντα
2 les anciens et les juges sortiront pour calculer la distance des villes voisines du lieu du crime.	2 εξελευσεται η γερουσια σου και οι κριται σου και εκμετρησουσιν επι τας πολεις τας κυκλω του τραυματιου
3 Les anciens de la ville la plus proche prendront alors une génisse qu’on n’a pas fait travailler et qui n’a pas encore été attelée.	3 και εσται η πολις η εγγιζουσα τω τραυματια και λημψεται η γερουσια της πολεως εκεινης δαμαλιν εκ βοων ητις ουκ ειργασται και ητις ουχ ειλκυσεν ζυγον
4 Les anciens de cette ville feront descendre la génisse vers un torrent où l’eau ne cesse de couler, mais où il n’y a ni culture ni semence, et là ils lui briseront la nuque dans le torrent.	4 και καταβιβασουσιν η γερουσια της πολεως εκεινης την δαμαλιν εις φαραγγα τραχειαν ητις ουκ ειργασται ουδε σπειρεται και νευροκοπησουσιν την δαμαλιν εν τη φαραγγι
5 Les prêtres fils de Lévi s’avanceront alors, puisque Yahvé ton Dieu les a choisis pour être à son service et pour bénir au nom de Yahvé, et c’est sur leur parole que se règlent tout procès et tout échange de coups.	5 και προσελευσονται οι ιερεις οι λευιται οτι αυτους επελεξεν κυριος ο θεος σου παρεστηκεναι αυτω και ευλογειν επι τω ονοματι αυτου και επι τω στοματι αυτων εσται πασα αντιλογια και πασα αφη
6 Et tous les anciens de la ville la plus proche du lieu du crime laveront leurs mains dans le torrent au-dessus de la génisse dont on a brisé la nuque.	6 και πασα η γερουσια της πολεως εκεινης οι εγγιζοντες τω τραυματια νιψονται τας χειρας επι την κεφαλην της δαμαλεως της νενευροκοπημενης εν τη φαραγγι
7 Puis ils prononceront ces paroles: “Nos mains n’ont pas répandu ce sang, nos yeux n’ont rien vu.	7 και αποκριθεντες ερουσιν αι χειρες ημων ουκ εξεχεαν το αιμα τουτο και οι οφθαλμοι ημων ουχ εωρακασιν
8 Ô Yahvé, pardonne à ton peuple Israël que tu as racheté, et ne charge pas ton peuple Israël d’un sang innocent.” Ainsi ils seront quittes du sang versé:	8 ιλεως γενου τω λαω σου ισραηλ ους ελυτρωσω κυριε εκ γης αιγυπτου ινα μη γενηται αιμα αναιτιον εν τω λαω σου ισραηλ και εξιλασθησεται αυτοις το αιμα
9 tu auras lavé le sang innocent et tu auras fait ce qui est bon aux yeux de Yahvé.	9 συ δε εξαρεις το αιμα το αναιτιον εξ υμων αυτων εαν ποιησης το καλον και το αρεστον εναντι κυριου του θεου σου
10 Voici un autre cas. Tu pars combattre tes ennemis et Yahvé ton Dieu les livre entre tes mains. Tu ramènes des captifs	10 εαν δε εξελθων εις πολεμον επι τους εχθρους σου και παραδω σοι κυριος ο θεος σου εις τας χειρας σου και προνομευσεις την προνομην αυτων
11 et, parmi les captifs, tu vois une belle femme. Si tu t’éprends d’elle et que tu veux l’épouser,	11 και ιδης εν τη προνομη γυναικα καλην τω ειδει και ενθυμηθης αυτης και λαβης αυτην σαυτω γυναικα
12 tu l’introduiras dans ta maison. Là, elle se rasera la tête et se coupera les ongles,	12 και εισαξεις αυτην ενδον εις την οικιαν σου και ξυρησεις την κεφαλην αυτης και περιονυχιεις αυτην
13 elle enlèvera ses habits de captive, ceux qu’elle portait sur elle, et elle habitera dans ta maison. Durant un mois, elle fera le deuil de son père et de sa mère; ensuite tu t’approcheras d’elle, tu l’épouseras et elle sera ta femme.	13 και περιελεις τα ιματια της αιχμαλωσιας αυτης απ' αυτης και καθιεται εν τη οικια σου και κλαυσεται τον πατερα και την μητερα μηνος ημερας και μετα ταυτα εισελευση προς αυτην και συνοικισθηση αυτη και εσται σου γυνη
14 S’il arrive que tu n’en veuilles plus, tu la laisseras partir à son gré; tu ne pourras pas la vendre à prix d’argent ni en faire ton esclave puisque tu as couché avec elle.	14 και εσται εαν μη θελης αυτην εξαποστελεις αυτην ελευθεραν και πρασει ου πραθησεται αργυριου ουκ αθετησεις αυτην διοτι εταπεινωσας αυτην
15 Voici un autre cas. Un homme a deux femmes, l’une est bien-aimée et l’autre mal aimée. Toutes les deux lui ont donné des fils, et l’aîné est le fils de la mal-aimée.	15 εαν δε γενωνται ανθρωπω δυο γυναικες μια αυτων ηγαπημενη και μια αυτων μισουμενη και τεκωσιν αυτω η ηγαπημενη και η μισουμενη και γενηται υιος πρωτοτοκος της μισουμενης
16 Au jour où cet homme partagera son héritage entre ses fils, il ne pourra pas donner le droit d’aînesse au fils de la bien-aimée aux dépens de l’aîné qui est fils de la mal-aimée.	16 και εσται η αν ημερα κατακληροδοτη τοις υιοις αυτου τα υπαρχοντα αυτου ου δυνησεται πρωτοτοκευσαι τω υιω της ηγαπημενης υπεριδων τον υιον της μισουμενης τον πρωτοτοκον
17 Il devra reconnaître comme aîné le fils de la mal-aimée, et il lui donnera une double part de son héritage: puisqu’il est le premier-né, le droit d’aînesse est à lui.	17 αλλα τον πρωτοτοκον υιον της μισουμενης επιγνωσεται δουναι αυτω διπλα απο παντων ων αν ευρεθη αυτω οτι ουτος εστιν αρχη τεκνων αυτου και τουτω καθηκει τα πρωτοτοκια
18 Voici encore le cas du fils rebelle et révolté qui n’obéit pas à son père ni à sa mère: il ne les écoute pas quand ils le corrigent.	18 εαν δε τινι η υιος απειθης και ερεθιστης ουχ υπακουων φωνην πατρος και φωνην μητρος και παιδευσωσιν αυτον και μη εισακουη αυτων
19 Son père et sa mère le prendront et le conduiront vers les anciens, à la porte de la ville.	19 και συλλαβοντες αυτον ο πατηρ αυτου και η μητηρ αυτου και εξαξουσιν αυτον επι την γερουσιαν της πολεως αυτου και επι την πυλην του τοπου αυτου
20 Et ils diront aux anciens: “Voici notre fils! Il est rebelle et révolté, il ne nous écoute pas, c’est un débauché et un buveur.”	20 και ερουσιν τοις ανδρασιν της πολεως αυτων ο υιος ημων ουτος απειθει και ερεθιζει ουχ υπακουει της φωνης ημων συμβολοκοπων οινοφλυγει
21 Alors tous les hommes de la ville le lapideront à coups de pierres et il mourra. Tu enlèveras ainsi le mal du milieu de toi; tous ceux qui l’apprendront en Israël, craindront.	21 και λιθοβολησουσιν αυτον οι ανδρες της πολεως αυτου εν λιθοις και αποθανειται και εξαρεις τον πονηρον εξ υμων αυτων και οι επιλοιποι ακουσαντες φοβηθησονται
22 Voici encore un cas. Quelqu’un a commis une faute qui mérite la mort et tu l’as mis à mort en le pendant à un arbre.	22 εαν δε γενηται εν τινι αμαρτια κριμα θανατου και αποθανη και κρεμασητε αυτον επι ξυλου
23 Tu ne laisseras pas son cadavre passer la nuit sur l’arbre, mais tu le mettras au tombeau le jour-même, car un pendu est une malédiction de Dieu. Tu éviteras ainsi de rendre impur le sol que Yahvé ton Dieu te donne en héritage.	23 ουκ επικοιμηθησεται το σωμα αυτου επι του ξυλου αλλα ταφη θαψετε αυτον εν τη ημερα εκεινη οτι κεκατηραμενος υπο θεου πας κρεμαμενος επι ξυλου και ου μιανειτε την γην ην κυριος ο θεος σου διδωσιν σοι εν κληρω