Livre des Nombres 23

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Balaam dit à Balak: “Élève ici sept autels et prépare-moi sept jeunes taureaux et sept béliers.!”	1 και ειπεν βαλααμ τω βαλακ οικοδομησον μοι ενταυθα επτα βωμους και ετοιμασον μοι ενταυθα επτα μοσχους και επτα κριους
2 Balak fit ce que Balaam lui avait dit, et Balak et Balaam sacrifièrent un jeune taureau et un bélier sur chaque autel.	2 και εποιησεν βαλακ ον τροπον ειπεν αυτω βαλααμ και ανηνεγκεν μοσχον και κριον επι τον βωμον
3 Balaam dit à Balak: “Reste là près de ton holocauste et moi je vais faire un tour. Peut-être Yahvé viendra-t-il à ma rencontre et je te révélerai alors ce qu’il m’aura fait connaître.” Et Balaam s’en fut sur une crête.	3 και ειπεν βαλααμ προς βαλακ παραστηθι επι της θυσιας σου και πορευσομαι ει μοι φανειται ο θεος εν συναντησει και ρημα ο εαν μοι δειξη αναγγελω σοι και παρεστη βαλακ επι της θυσιας αυτου και βαλααμ επορευθη επερωτησαι τον θεον και επορευθη ευθειαν
4 Dieu se présenta à Balaam qui lui dit: “J’ai préparé sept autels, et sur chaque autel, j’ai fait monter un jeune taureau et un bélier!”	4 και εφανη ο θεος τω βαλααμ και ειπεν προς αυτον βαλααμ τους επτα βωμους ητοιμασα και ανεβιβασα μοσχον και κριον επι τον βωμον
5 Alors Yahvé mit une parole dans la bouche de Balaam et lui dit: “Retourne vers Balak et tu lui transmettras cette parole.”	5 και ενεβαλεν ο θεος ρημα εις το στομα βαλααμ και ειπεν επιστραφεις προς βαλακ ουτως λαλησεις
6 Il revint donc vers Balak qui se tenait toujours près de son holocauste avec tous les chefs de Moab.	6 και απεστραφη προς αυτον και οδε εφειστηκει επι των ολοκαυτωματων αυτου και παντες οι αρχοντες μωαβ μετ' αυτου
7 Et Balaam proclama son poème: “D’Aram, Balak me fait venir, des monts de l’Orient le roi de Moab m’appelle: ‘Viens, et maudis-moi Jacob! viens et menace Israël!’	7 και εγενηθη πνευμα θεου επ' αυτω και αναλαβων την παραβολην αυτου ειπεν εκ μεσοποταμιας μετεπεμψατο με βαλακ βασιλευς μωαβ εξ ορεων απ' ανατολων λεγων δευρο αρασαι μοι τον ιακωβ και δευρο επικαταρασαι μοι τον ισραηλ
8 Comment maudire si Dieu ne maudit pas, ou menacer, si Yahvé ne menace pas?	8 τι αρασωμαι ον μη καταραται κυριος η τι καταρασωμαι ον μη καταραται ο θεος
9 Je le vois du haut des rochers et du haut des collines je le contemple: ce peuple demeure à part, on ne peut le compter parmi les nations!	9 οτι απο κορυφης ορεων οψομαι αυτον και απο βουνων προσνοησω αυτον ιδου λαος μονος κατοικησει και εν εθνεσιν ου συλλογισθησεται
10 Qui pourra calculer la poussière de Jacob, dénombrer seulement le quart d’Israël? Que je meure de la mort des justes et que ma fin soit semblable à la leur!”	10 τις εξηκριβασατο το σπερμα ιακωβ και τις εξαριθμησεται δημους ισραηλ αποθανοι η ψυχη μου εν ψυχαις δικαιων και γενοιτο το σπερμα μου ως το σπερμα τουτων
11 Balak dit à Balaam: “Quel coup m’as-tu fait? Je te prends pour maudire mes ennemis et tu les bénis!”	11 και ειπεν βαλακ προς βαλααμ τι πεποιηκας μοι εις καταρασιν εχθρων μου κεκληκα σε και ιδου ευλογηκας ευλογιαν
12 Il répondit: “Ne dois-je pas te dire ce que Yahvé a mis dans ma bouche?”	12 και ειπεν βαλααμ προς βαλακ ουχι οσα εαν εμβαλη ο θεος εις το στομα μου τουτο φυλαξω λαλησαι
13 Alors Balak lui dit: “Viens donc avec moi à un autre endroit. De là tu verras le peuple, mais pas encore tout entier, et tu me le maudiras.”	13 και ειπεν προς αυτον βαλακ δευρο ετι μετ' εμου εις τοπον αλλον εξ ων ουκ οψη αυτον εκειθεν αλλ' η μερος τι αυτου οψη παντας δε ου μη ιδης και καταρασαι μοι αυτον εκειθεν
14 Il le conduisit donc au Champ-des-Guetteurs, au sommet du Pisga. Il bâtit là sept autels et fit monter un jeune taureau et un bélier sur chaque autel.	14 και παρελαβεν αυτον εις αγρου σκοπιαν επι κορυφην λελαξευμενου και ωκοδομησεν εκει επτα βωμους και ανεβιβασεν μοσχον και κριον επι τον βωμον
15 Balaam dit alors à Balak: “Reste ici près de ton holocauste, et moi, je m’avancerai un peu plus loin.”	15 και ειπεν βαλααμ προς βαλακ παραστηθι επι της θυσιας σου εγω δε πορευσομαι επερωτησαι τον θεον
16 Yahvé se présenta à Balaam et mit une parole dans sa bouche, puis il lui dit: “Retourne vers Balak et tu lui transmettras cette parole.”	16 και συνηντησεν ο θεος τω βαλααμ και ενεβαλεν ρημα εις το στομα αυτου και ειπεν αποστραφητι προς βαλακ και ταδε λαλησεις
17 Balaam revint donc vers lui, tandis qu’il était toujours debout près de son holocauste avec les chefs de Moab. Balak demanda à Balaam: “Qu’a dit Yahvé?”	17 και απεστραφη προς αυτον και οδε εφειστηκει επι της ολοκαυτωσεως αυτου και παντες οι αρχοντες μωαβ μετ' αυτου και ειπεν αυτω βαλακ τι ελαλησεν κυριος
18 Et Balaam proclama son poème: “Lève-toi Balak, écoute! Prête-moi l’oreille, fils de Sipor!	18 και αναλαβων την παραβολην αυτου ειπεν αναστηθι βαλακ και ακουε ενωτισαι μαρτυς υιος σεπφωρ
19 Dieu n’est pas un homme pour mentir, il n’est pas un fils d’homme pour revenir en arrière. Dit-il quelque chose sans le faire? Ou parle-t-il sans agir?	19 ουχ ως ανθρωπος ο θεος διαρτηθηναι ουδε ως υιος ανθρωπου απειληθηναι αυτος ειπας ουχι ποιησει λαλησει και ουχι εμμενει
20 Regarde! Il m’a pris pour bénir, s’il bénit, comment dire autrement?	20 ιδου ευλογειν παρειλημμαι ευλογησω και ου μη αποστρεψω
21 Il n’a pas vu de faute en Jacob, il n’a pas perçu de mal en Israël. Yahvé son Dieu est avec lui, chez lui on entend acclamer un roi.	21 ουκ εσται μοχθος εν ιακωβ ουδε οφθησεται πονος εν ισραηλ κυριος ο θεος αυτου μετ' αυτου τα ενδοξα αρχοντων εν αυτω
22 Dieu le fait sortir d’Égypte, et lui donne les cornes du buffle!	22 θεος ο εξαγαγων αυτους εξ αιγυπτου ως δοξα μονοκερωτος αυτω
23 Point n’est besoin de magie en Jacob, ni de sorcellerie en Israël: car en temps voulu sera prédit à Jacob, à Israël, ce que Dieu prépare.	23 ου γαρ εστιν οιωνισμος εν ιακωβ ουδε μαντεια εν ισραηλ κατα καιρον ρηθησεται ιακωβ και τω ισραηλ τι επιτελεσει ο θεος
24 Ce peuple se lève comme une lionne, se dresse comme un lion. Il ne revient pas sans avoir dévoré sa proie, sans avoir bu le sang de ses victimes.”	24 ιδου λαος ως σκυμνος αναστησεται και ως λεων γαυριωθησεται ου κοιμηθησεται εως φαγη θηραν και αιμα τραυματιων πιεται
25 Balak dit à Balaam: “Si tu ne le maudis pas, du moins ne le bénis pas!”	25 και ειπεν βαλακ προς βαλααμ ουτε καταραις καταραση μοι αυτον ουτε ευλογων μη ευλογησης αυτον
26 Mais Balaam répondit à Balak: “Je te l’ai bien dit: ce que Yahvé dira, je le ferai.”	26 και αποκριθεις βαλααμ ειπεν τω βαλακ ουκ ελαλησα σοι λεγων το ρημα ο εαν λαληση ο θεος τουτο ποιησω
27 Balak dit à Balaam: “Viens, je t’emmène autre part, et là peut-être ton Dieu trouvera-t-il bon de me le maudire!”	27 και ειπεν βαλακ προς βαλααμ δευρο παραλαβω σε εις τοπον αλλον ει αρεσει τω θεω και καταρασαι μοι αυτον εκειθεν
28 Alors Balak conduisit Balaam au sommet du Péor, face au désert.	28 και παρελαβεν βαλακ τον βαλααμ επι κορυφην του φογωρ το παρατεινον εις την ερημον
29 Balaam dit à Balak: “Construis sept autels à cet endroit, et prépare sept jeunes taureaux et sept béliers.”	29 και ειπεν βαλααμ προς βαλακ οικοδομησον μοι ωδε επτα βωμους και ετοιμασον μοι ωδε επτα μοσχους και επτα κριους
30 Balak fit comme Balaam le lui avait dit et sacrifia un jeune taureau et un bélier sur chaque autel.	30 και εποιησεν βαλακ καθαπερ ειπεν αυτω βαλααμ και ανηνεγκεν μοσχον και κριον επι τον βωμον