Livre d'Amos 2

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Voici ce que dit Yahvé: Je l’ai décidé et je ne reviendrai pas en arrière. Moab a dépassé les limites du crime: il a brûlé les os du roi d’Édom, il les a réduits en cendres.	1 ταδε λεγει κυριος επι ταις τρισιν ασεβειαις μωαβ και επι ταις τεσσαρσιν ουκ αποστραφησομαι αυτον ανθ' ων κατεκαυσαν τα οστα βασιλεως της ιδουμαιας εις κονιαν
2 C’est pourquoi j’enverrai le feu dans Moab et il dévorera les palais de Kériyot. Moab périra au milieu de la confusion, des cris de guerre et du son de la trompette.	2 και εξαποστελω πυρ επι μωαβ και καταφαγεται θεμελια των πολεων αυτης και αποθανειται εν αδυναμια μωαβ μετα κραυγης και μετα φωνης σαλπιγγος
3 J’arracherai de chez lui le souverain et je l’égorgerai avec tous ses princes; c’est Yahvé qui le dit.	3 και εξολεθρευσω κριτην εξ αυτης και παντας τους αρχοντας αυτης αποκτενω μετ' αυτου λεγει κυριος
4 Voici ce que dit Yahvé: Je l’ai décidé et je ne reviendrai pas en arrière. Juda a dépassé les limites du crimes: ils ont rejeté la Loi de Yahvé, ils n’ont pas obéi à ses commandements, ils se sont dévoyés avec les idoles de mensonge que leurs pères avaient suivies.	4 ταδε λεγει κυριος επι ταις τρισιν ασεβειαις υιων ιουδα και επι ταις τεσσαρσιν ουκ αποστραφησομαι αυτον ενεκα του απωσασθαι αυτους τον νομον κυριου και τα προσταγματα αυτου ουκ εφυλαξαντο και επλανησεν αυτους τα ματαια αυτων α εποιησαν οις εξηκολουθησαν οι πατερες αυτων οπισω αυτων
5 C’est pourquoi j’enverrai le feu dans Juda et il dévorera les palais de Jérusalem.	5 και εξαποστελω πυρ επι ιουδαν και καταφαγεται θεμελια ιερουσαλημ
6 Voici ce que dit Yahvé: Je l’ai décidé et je ne reviendrai pas en arrière. Israël a dépassé les limites du crime: ils vendent le juste à prix d’argent et le pauvre pour une paire de sandales.	6 ταδε λεγει κυριος επι ταις τρισιν ασεβειαις ισραηλ και επι ταις τεσσαρσιν ουκ αποστραφησομαι αυτον ανθ' ων απεδοντο αργυριου δικαιον και πενητα ενεκεν υποδηματων
7 Ils écrasent la tête des petits sur la poussière du sol, avec eux les humbles ne peuvent rien faire: le fils et le père courent après la même fille et ils profanent mon saint Nom.	7 τα πατουντα επι τον χουν της γης και εκονδυλιζον εις κεφαλας πτωχων και οδον ταπεινων εξεκλιναν και υιος και πατηρ αυτου εισεπορευοντο προς την αυτην παιδισκην οπως βεβηλωσωσιν το ονομα του θεου αυτων
8 À côté de tous les autels ils s’étendent sur des habits qu’ils ont pris en gage, et dans le temple de leur Dieu ils boivent le vin de ceux qu’ils ont frappés d’amendes.	8 και τα ιματια αυτων δεσμευοντες σχοινιοις παραπετασματα εποιουν εχομενα του θυσιαστηριου και οινον εκ συκοφαντιων επινον εν τω οικω του θεου αυτων
9 Moi, j’avais détruit devant eux l’Amorite. Il était pourtant grand comme les cèdres, fort comme le chêne; mais je l’ai dénudé de haut en bas depuis les branches jusqu’aux racines.	9 εγω δε εξηρα τον αμορραιον εκ προσωπου αυτων ου ην καθως υψος κεδρου το υψος αυτου και ισχυρος ην ως δρυς και εξηρα τον καρπον αυτου επανωθεν και τας ριζας αυτου υποκατωθεν
10 Je vous ai fait monter du pays d’Égypte, et pendant quarante ans, je vous ai conduits dans le désert pour vous donner le pays de l’Amorite.	10 και εγω ανηγαγον υμας εκ γης αιγυπτου και περιηγαγον υμας εν τη ερημω τεσσαρακοντα ετη του κατακληρονομησαι την γην των αμορραιων
11 J’ai fait sortir des prophètes d’entre vos fils, j’avais des hommes consacrés parmi vos jeunes gens; n’est-ce pas vrai, enfants d’Israël? Parole de Yahvé.	11 και ελαβον εκ των υιων υμων εις προφητας και εκ των νεανισκων υμων εις αγιασμον μη ουκ εστιν ταυτα υιοι ισραηλ λεγει κυριος
12 Mais vous avez fait boire du vin à ceux qui m’étaient consacrés, aux prophètes vous avez donné cet ordre: Ne prophétisez plus.	12 και εποτιζετε τους ηγιασμενους οινον και τοις προφηταις ενετελλεσθε λεγοντες ου μη προφητευσητε
13 Aussi vais-je labourer votre dos comme le chariot plein de gerbes laboure la terre.	13 δια τουτο ιδου εγω κυλιω υποκατω υμων ον τροπον κυλιεται η αμαξα η γεμουσα καλαμης
14 L’homme agile n’échappera pas, le fort se retrouvera sans forces, et le meilleur des braves ne sauvera pas sa vie.	14 και απολειται φυγη εκ δρομεως και ο κραταιος ου μη κρατηση της ισχυος αυτου και ο μαχητης ου μη σωση την ψυχην αυτου
15 L’archer n’osera pas faire face, et l’homme au pied rapide ne se sauvera pas. Même le cavalier, son cheval ne lui sauvera pas la vie.	15 και ο τοξοτης ου μη υποστη και ο οξυς τοις ποσιν αυτου ου μη διασωθη ουδε ο ιππευς ου μη σωση την ψυχην αυτου
16 Le plus courageux d’entre les braves s’enfuira tout nu ce jour-là, parole de Yahvé.	16 και ευρησει την καρδιαν αυτου εν δυναστειαις ο γυμνος διωξεται εν εκεινη τη ημερα λεγει κυριος