Livre de Daniel 9

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 C’était la première année de Darius fils d’Artaxerxès, le Mède, qui régna sur le royaume de Kaldée.	1 ετους πρωτου επι δαρειου του ξερξου απο της γενεας της μηδικης οι εβασιλευσαν επι την βασιλειαν των χαλδαιων
2 En cette première année de son règne, moi Daniel j’étudiais les Écritures et je faisais le compte de ces 70 années qui doivent passer sur Jérusalem en ruines, comme cela a été révélé au prophète Jérémie.	2 τω πρωτω ετει της βασιλειας αυτου εγω δανιηλ διενοηθην εν ταις βιβλοις τον αριθμον των ετων οτε εγενετο προσταγμα τη γη επι ιερεμιαν τον προφητην εγειραι εις αναπληρωσιν ονειδισμου ιερουσαλημ εβδομηκοντα ετη
3 Je tournai mon regard vers le Seigneur Dieu pour l’invoquer dans la prière et le supplier par le jeûne, le sac et la cendre.	3 και εδωκα το προσωπον μου επι κυριον τον θεον ευρειν προσευχην και ελεος εν νηστειαις και σακκω και σποδω
4 Je suppliai Yahvé mon Dieu et je lui fis cette confession: “Ah mon Seigneur, Dieu grand et redoutable qui gardes l’alliance et ta miséricorde envers ceux qui t’aiment et observent tes commandements!	4 και προσηυξαμην προς κυριον τον θεον και εξωμολογησαμην και ειπα ιδου κυριε συ ει ο θεος ο μεγας και ο ισχυρος και ο φοβερος τηρων την διαθηκην και το ελεος τοις αγαπωσι σε και τοις φυλασσουσι τα προσταγματα σου
5 “Nous avons péché, nous avons commis l’injustice, nous avons été infidèles, nous nous sommes révoltés; nous nous sommes détournés de tes commandements et de tes lois.	5 ημαρτομεν ηδικησαμεν ησεβησαμεν και απεστημεν και παρεβημεν τας εντολας σου και τα κριματα σου
6 Nous n’avons pas écouté tes serviteurs les prophètes qui parlaient en ton nom à nos rois, à nos chefs et à nos pères, comme au peuple-du-pays.	6 και ουκ ηκουσαμεν των παιδων σου των προφητων α ελαλησαν επι τω ονοματι σου επι τους βασιλεις ημων και δυναστας ημων και πατερας ημων και παντι εθνει επι της γης
7 “Toi, Seigneur, tu as été juste, et nous n’avons droit qu’à la honte comme en ce jour, nous les gens de Juda, les habitants de Jérusalem et tout Israël, qu’ils soient proches ou au loin dans tous les pays où tu nous as dispersés à cause des infidélités que nous avons commises contre toi.	7 σοι κυριε η δικαιοσυνη και ημιν η αισχυνη του προσωπου κατα την ημεραν ταυτην ανθρωποις ιουδα και καθημενοις εν ιερουσαλημ και παντι τω λαω ισραηλ τω εγγιστα και τω απωτερω εν πασαις ταις χωραις εις ας διεσκορπισας αυτους εκει εν τη πλημμελεια η επλημμελησαν εναντιον σου
8 “À nous, Yahvé, la honte, à nos rois, nos chefs et nos prêtres, car nous avons péché contre toi.	8 δεσποτα ημιν η αισχυνη του προσωπου και τοις βασιλευσιν ημων και δυνασταις και τοις πατρασιν ημων οτι ημαρτομεν σοι
9 Que le Seigneur notre Dieu ait miséricorde et pardonne, car nous nous sommes révoltés contre lui.	9 τω κυριω η δικαιοσυνη και το ελεος οτι απεστημεν απο σου
10 “Nous n’avons pas obéi à Yahvé notre Dieu, nous n’avons pas marché selon les lois qu’il avait fait placer devant nous par ses serviteurs les prophètes.	10 και ουκ ηκουσαμεν της φωνης κυριου του θεου ημων κατακολουθησαι τω νομω σου ω εδωκας ενωπιον μωση και ημων δια των παιδων σου των προφητων
11 Tout Israël a désobéi à ta Loi et s’est détourné de ta parole; aussi la malédiction et la menace qui sont écrites dans la loi de Moïse, serviteur de Dieu, sont-elles venues sur nous, car nous avions péché contre toi.	11 και πας ισραηλ εγκατελιπε τον νομον σου και απεστησαν του μη ακουσαι της φωνης σου και επηλθεν εφ' ημας η καταρα και ο ορκος ο γεγραμμενος εν τω νομω μωση παιδος του θεου οτι ημαρτομεν αυτω
12 “Yahvé a accompli les paroles qu’il avait prononcées contre nous et contre les chefs qui nous gouvernaient. Il a fait venir contre nous un terrible malheur; on n’avait jamais vu sous le ciel ce qui est arrivé à Jérusalem.	12 και εστησεν ημιν τα προσταγματα αυτου οσα ελαλησεν εφ' ημας και επι τους κριτας ημων οσα εκρινας ημιν επαγαγειν εφ' ημας κακα μεγαλα οια ουκ εγενηθη υπο τον ουρανον καθοτι εγενηθη εν ιερουσαλημ
13 “Le malheur est venu sur nous comme il est écrit dans la loi de Moïse, mais nous n’avons pas pour autant apaisé Yahvé notre Dieu en renonçant à notre mauvaise conduite et en faisant attention à sa vérité.	13 κατα τα γεγραμμενα εν διαθηκη μωση παντα τα κακα επηλθεν ημιν και ουκ εξεζητησαμεν το προσωπον κυριου θεου ημων αποστηναι απο των αμαρτιων ημων και διανοηθηναι την δικαιοσυνην σου κυριε
14 C’est Yahvé qui a prévu ce malheur et l’a fait venir sur nous, car Yahvé notre Dieu est juste dans tout ce qu’il fait: nous n’avions pas écouté sa voix.	14 και ηγρυπνησε κυριος ο θεος επι τα κακα και επηγαγεν εφ' ημας οτι δικαιος κυριος ο θεος ημων επι παντα οσα αν ποιηση και ουκ ηκουσαμεν της φωνης αυτου
15 “Oui, Seigneur notre Dieu, toi qui as fait sortir ton peuple du pays d’Égypte par ta main puissante, c’est envers toi dont la renommée est éternelle, que nous avons péché et que nous avons été infidèles.	15 και νυν δεσποτα κυριε ο θεος ημων ο εξαγαγων τον λαον σου εξ αιγυπτου τω βραχιονι σου τω υψηλω και εποιησας σεαυτω ονομα κατα την ημεραν ταυτην ημαρτομεν ηγνοηκαμεν
16 “Dans ta grande bonté, Seigneur, détourne ta colère et ta fureur de Jérusalem, ta ville, et de ta montagne sainte, car à cause de nos péchés et des péchés de nos pères Jérusalem et ton peuple sont un objet de moquerie pour tous ceux qui nous entourent.	16 δεσποτα κατα την δικαιοσυνην σου αποστραφητω ο θυμος σου και η οργη σου απο της πολεως σου ιερουσαλημ ορους του αγιου σου οτι εν ταις αμαρτιαις ημων και εν ταις αγνοιαις των πατερων ημων ιερουσαλημ και ο δημος σου κυριε εις ονειδισμον εν πασι τοις περικυκλω ημων
17 “Toi donc, notre Dieu, écoute la prière de ton serviteur et sa supplication. Pour ton honneur, Seigneur, fais briller ton visage sur ton sanctuaire en ruines.	17 και νυν επακουσον δεσποτα της προσευχης του παιδος σου και επι τας δεησεις μου και επιβλεψατω το προσωπον σου επι το ορος το αγιον σου το ερημον ενεκεν των δουλων σου δεσποτα
18 “Prête l’oreille, ô mon Dieu, écoute, ouvre tes yeux, regarde notre ruine et la ville sur laquelle ton Nom a été prononcé. Nous te supplions: nous n’attendons rien de nos mérites, mais nous confions en ta grande miséricorde.	18 προσχες κυριε το ους σου και επακουσον μου ανοιξον τους οφθαλμους σου και ιδε την ερημωσιν ημων και της πολεως σου εφ' ης επεκληθη το ονομα σου επ' αυτης ου γαρ επι ταις δικαιοσυναις ημων ημεις δεομεθα εν ταις προσευχαις ημων ενωπιον σου αλλα δια το σον ελεος
19 “Écoute, Seigneur, pardonne, Seigneur, regarde, Seigneur. Agis ô mon Dieu, ne tarde pas par amour de toi-même, car ta ville et ton peuple sont appelés de ton nom.”	19 κυριε συ ιλατευσον κυριε επακουσον και ποιησον και μη χρονισης ενεκα σεαυτου δεσποτα οτι το ονομα σου επεκληθη επι την πολιν σου σιων και επι τον λαον σου ισραηλ
20 Je parlais encore, je priais et confessais mon péché et celui de mon peuple Israël et je faisais monter ma supplication devant Yahvé mon Dieu sur sa sainte montagne -	20 και εως εγω ελαλουν προσευχομενος και εξομολογουμενος τας αμαρτιας μου και τας αμαρτιας του λαου μου ισραηλ και δεομενος εν ταις προσευχαις εναντιον κυριου θεου μου και υπερ του ορους του αγιου του θεου ημων
21 je parlais et priais encore lorsque Gabriel arriva vers moi en volant, celui que j’avais vu en vision au commencement. C’était l’heure de l’offrande du soir.	21 και ετι λαλουντος μου εν τη προσευχη μου και ιδου ο ανηρ ον ειδον εν τω υπνω μου την αρχην γαβριηλ ταχει φερομενος προσηγγισε μοι εν ωρα θυσιας εσπερινης
22 Il vint vers moi et me dit: “Daniel, je suis venu maintenant pour que tu puisses comprendre.	22 και προσηλθε και ελαλησε μετ' εμου και ειπεν δανιηλ αρτι εξηλθον υποδειξαι σοι διανοιαν
23 “Au commencement de ta prière, une parole est sortie et je suis venu pour te la faire connaître, car tu es aimé de Dieu. Applique ton esprit à cette parole et comprends la vision:	23 εν αρχη της δεησεως σου εξηλθε προσταγμα παρα κυριου και εγω ηλθον υποδειξαι σοι οτι ελεεινος ει και διανοηθητι το προσταγμα
24 “Pour ton peuple et ta ville sainte, 70 semaines ont été fixées pour faire cesser l’injustice, pour mettre un terme au péché, pour expier l’offense, pour faire venir la justice éternelle, pour accomplir vision et prophétie, pour oindre le Saint des saints.	24 εβδομηκοντα εβδομαδες εκριθησαν επι τον λαον σου και επι την πολιν σιων συντελεσθηναι την αμαρτιαν και τας αδικιας σπανισαι και απαλειψαι τας αδικιας και διανοηθηναι το οραμα και δοθηναι δικαιοσυνην αιωνιον και συντελεσθηναι το οραμα και ευφραναι αγιον αγιων
25 “Comprends donc bien ceci: Depuis que l’ordre a été donné de reconstruire Jérusalem jusqu’à un chef consacré, ce seront 7 semaines; puis 62 semaines pour reconstruire la place et les fossés. Puis viendra la fin.	25 και γνωση και διανοηθηση και ευφρανθηση και ευρησεις προσταγματα αποκριθηναι και οικοδομησεις ιερουσαλημ πολιν κυριω
26 “Après les 62 semaines, un homme consacré sera mis à mort, bien que l’on n’ait pas trouvé de faute en lui. Un peuple viendra dont le chef détruira la ville et le Temple. Et jusqu’à la fin il n’y aura que guerre et désastres.	26 και μετα επτα και εβδομηκοντα και εξηκοντα δυο αποσταθησεται χρισμα και ουκ εσται και βασιλεια εθνων φθερει την πολιν και το αγιον μετα του χριστου και ηξει η συντελεια αυτου μετ' οργης και εως καιρου συντελειας απο πολεμου πολεμηθησεται
27 “Durant une semaine il consolidera son alliance avec beaucoup; le temps d’une demi-semaine il fera cesser le sacrifice et l’offrande. Sur le côté du Temple se dressera l’Abomination de la Désolation jusqu’au temps fixé pour la ruine du dévastateur.”	27 και δυναστευσει η διαθηκη εις πολλους και παλιν επιστρεψει και ανοικοδομηθησεται εις πλατος και μηκος και κατα συντελειαν καιρων και μετα επτα και εβδομηκοντα καιρους και εξηκοντα δυο ετη εως καιρου συντελειας πολεμου και αφαιρεθησεται η ερημωσις εν τω κατισχυσαι την διαθηκην επι πολλας εβδομαδας και εν τω τελει της εβδομαδος αρθησεται η θυσια και η σπονδη και επι το ιερον βδελυγμα των ερημωσεων εσται εως συντελειας και συντελεια δοθησεται επι την ερημωσιν