Livre de Jérémie 18

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Voici une parole de Yahvé qui fut adressée à Jérémie:	1 Ο λογος ο γενομενος προς Ιερεμιαν παρα Κυριου, λεγων,
2 “Lève-toi et descends à la maison du potier; là je te ferai entendre ma parole.”	2 Σηκωθητι και καταβηθι εις τον οικον του κεραμεως, και εκει θελω σε καμει να ακουσης τους λογους μου.
3 Je descendis donc à la maison du potier pendant qu’il travaillait à son tour.	3 Τοτε κατεβην εις τον οικον του κεραμεως, και ιδου, ειργαζετο εργον επι τους τροχους.
4 Le pot qu’il façonnait finit par se perdre, comme cela arrive pour l’argile dans la main du potier; il recommença donc et fit un autre pot à son idée.	4 Και εχαλασθη το αγγειον, το οποιον εκαμνεν εκ πηλου, εν τη χειρι του κεραμεως, και παλιν εκαμεν αυτο αλλο αγγειον, καθως ηρεσεν εις τον κεραμεα να καμη.
5 Alors cette parole de Yahvé me fut adressée:	5 Τοτε εγεινε λογος Κυριου προς εμε, λεγων,
6 “Ne suis-je pas capable d’agir envers vous, maison d’Israël, comme ce potier? Vous êtes dans ma main comme l’argile dans la main du potier, maison d’Israël.	6 Οικος Ισραηλ, δεν δυναμαι να καμω εις εσας, καθως ουτος ο κεραμευς; λεγει Κυριος. Ιδου, ως ο πηλος εν τη χειρι του κεραμεως, ουτω σεις, οικος Ισραηλ, εισθε εν τη χειρι μου.
7 “Tantôt je parle à propos d’une nation ou d’un royaume, et je menace d’arracher, de renverser et de faire périr.	7 Εν τη στιγμη, καθ' ην ηθελον λαλησει κατα εθνους η κατα βασιλειας, δια να εκριζωσω και να κατασκαψω και να καταστρεψω,
8 Mais si cette nation revient sur sa mauvaise conduite que je dénonçais, je me repens du mal que je songeais à lui faire.	8 εαν το εθνος εκεινο, κατα του οποιου ελαλησα, επιστρεψη απο της κακιας αυτου, θελω μετανοησει περι του κακου, το οποιον εβουλευθην να καμω εις αυτο.
9 “D’autres fois, parlant d’une nation ou d’un royaume, je promets de bâtir et de planter.	9 Και εν τη στιγμη, καθ' ην ηθελον λαλησει περι εθνους η περι βασιλειας, να οικοδομησω και να φυτευσω,
10 Mais voici qu’elle fait ce que je considère mauvais et elle ne m’écoute pas. Alors je me repens du bien que je voulais lui faire.	10 εαν καμη κακον ενωπιον μου, ωστε να μη υπακουη της φωνης μου, τοτε θελω μετανοησει περι του καλου, με το οποιον ειπα οτι θελω αγαθοποιησει αυτο.
11 “Maintenant donc, va dire aux gens de Juda et aux habitants de Jérusalem: Je prépare un malheur contre vous, je dresse des plans contre vous; que chacun de vous se détourne de sa mauvaise conduite, changez votre façon de vivre et de faire.”	11 Και τωρα ειπε προς τους ανδρας Ιουδα και προς τους κατοικους της Ιερουσαλημ, λεγων, Ουτω λεγει Κυριος? Ιδου, εγω ετοιμαζω κακον καθ' υμων και βουλευομαι βουλην καθ' υμων? επιστρεψατε λοιπον εκαστος απο της πονηρας οδου αυτου και διορθωσατε τας οδους υμων και τας πραξεις υμων.
12 Mais eux m’ont répondu: “Ce n’est pas la peine, nous n’en ferons qu’à notre tête.” Tous se laissent conduire par leurs mauvais penchants.	12 Οι δε ειπον, Εις ματην? διοτι οπισω των διαβουλιων ημων θελομεν περιπατει και εκαστος τας ορεξεις της καρδιας αυτου της πονηρας θελομεν πραττει.
13 C’est pourquoi Yahvé dit ceci: “Allez vous informer chez les païens: qui a jamais entendu chose pareille? La vierge d’Israël a commis une chose horrible.	13 Δια τουτο ουτω λεγει Κυριος? Ερωτησατε τωρα μεταξυ των εθνων, τις ηκουσε τοιαυτα; η παρθενος του Ισραηλ εκαμε φρικτα σφοδρα.
14 A-t-on vu la neige du Liban abandonner les hauts sommets? A-t-on vu un fleuve puissant aux eaux fraîches et abondantes rester à sec?	14 Θελει τις αφησει τον χιονωδη Λιβανον δια τον βραχον της πεδιαδος; η θελουσιν εγκαταλιπει τα δροσερα εκρεοντα υδατα δια τα μακροθεν ερχομενα;
15 Or mon peuple m’a oublié, il a offert de l’encens à ce qui n’est que du vent; on les a fait dévier de leur chemin, de leurs anciennes pratiques, et ils ont pris des chemins impossibles, des routes impraticables.	15 Αλλ' ο λαος μου ελησμονησεν εμε, εθυμιασεν εις την ματαιοτητα και προσεκοψαν εν ταις οδοις αυτων, ταις αιωνιοις τριβοις, δια να περιπατωσιν εν τριβοις οδου μη εξωμαλισμενης?
16 Leur pays va donc devenir une désolation que personne n’oubliera et dont se moqueront tous ceux qui y passeront.	16 δια να καταστησωσι την γην αυτων ερημωσιν και χλευασμον αιωνιον? πας ο διαβαινων δι' αυτης θελει μενει εκθαμβος και σειει την κεφαλην αυτου.
17 Je les disperserai devant l’ennemi comme fait le vent d’orient. Je leur montrerai mon dos, et non mon visage, au jour de leur malheur.	17 Θελω διασκορπισει αυτους εμπροσθεν του εχθρου ως καυστικος ανεμος? θελω δειξει εις αυτους νωτα και ουχι προσωπον εν τη ημερα της συμφορας αυτων.
18 Ils ont dit: “Venez, montons un complot contre Jérémie. Il y aura encore des prêtres pour nous donner la Loi, des sages pour nous conseiller, des prophètes pour dire les paroles de Dieu. Venez donc, faisons bien attention à ce qu’il dit, et nous attaquerons ses discours.”	18 Τοτε ειπον, Ελθετε και ας συμβουλευθωμεν βουλας κατα του Ιερεμιου? διοτι νομος δεν θελει χαθη απο ιερεως ουδε βουλη απο σοφου ουδε λογος απο προφητου? ελθετε και ας παταξωμεν αυτον με την γλωσσαν και ας μη προσεξωμεν εις μηδενα των λογων αυτου.
19 Yahvé, donne-moi ton attention, entends ma plainte!	19 Προσεξον εις εμε, Κυριε, και ακουσον την φωνην των διαφιλονεικουντων με εμε.
20 Est-ce qu’on doit rendre le mal pour le bien? Voici qu’ils m’ont creusé une fosse. Souviens-toi que je me tenais devant toi pour te parler en leur faveur, et détourner d’eux ta colère.	20 Θελει ανταποδοθη κακον αντι καλου; διοτι εσκαψαν λακκον δια την ψυχην μου. Ενθυμηθητι οτι εσταθην ενωπιον σου δια να λαλησω υπερ αυτων αγαθα, δια να αποστρεψω τον θυμον σου απ' αυτων.
21 Maintenant, livre leurs enfants à la famine, abandonne-les au tranchant de l’épée! Que leurs femmes perdent enfants et mari, que les hommes meurent de la peste, que leurs garçons soient frappés par l’épée au combat.	21 Δια τουτο παραδος τους υιους αυτων εις την πειναν και δος αυτους εις χειρας μαχαιρας, και ας γεινωσιν αι γυναικες αυτων ατεκνοι και χηραι? και οι ανδρες αυτων ας θανατωθωσιν? οι νεανισκοι αυτων ας πεσωσι δια μαχαιρας εν τη μαχη.
22 Qu’on entende des cris sortir de leurs maisons parce que soudain tu leur amènes les pillards! Car ils ont creusé un piège pour me prendre, ils ont caché des filets sous mes pas.	22 Ας ακουσθη κραυγη εκ των οικιων αυτων, οταν φερης εξαιφνης επ' αυτους λεηλατας? διοτι εσκαψαν λακκον δια να με πιασωσι και εκρυψαν παγιδας δια τους ποδας μου.
23 Tu le sais, Yahvé, ce qu’ils veulent, c’est ma mort: ne pardonne pas leurs fautes, n’efface pas leurs péchés de devant toi. Tu sauras les jeter sur le sol, tu leur donneras les fruits de ta colère.	23 Συ δε, Κυριε, γνωριζεις πασαν την κατ' εμου βουλην αυτων εις το να με θανατωσωσι? μη συγχωρησης την ανομιαν αυτων, και την αμαρτιαν αυτων μη εξαλειψης απ' εμπροσθεν σου? αλλα ας καταστραφωσιν ενωπιον σου? ενεργησον κατ' αυτων εν τω καιρω του θυμου σου.