Livre de Jérémie 1

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Paroles de Jérémie, fils de Hilkiyas. C’était l’un des prêtres habitant à Anatot, dans le territoire de Benjamin.	1 το ρημα του θεου ο εγενετο επι ιερεμιαν τον του χελκιου εκ των ιερεων ος κατωκει εν αναθωθ εν γη βενιαμιν
2 La parole de Yahvé lui fut adressée dès la treizième année du règne de Josias, fils d’Amon, roi de Juda.	2 ος εγενηθη λογος του θεου προς αυτον εν ταις ημεραις ιωσια υιου αμως βασιλεως ιουδα ετους τρισκαιδεκατου εν τη βασιλεια αυτου
3 Cela continua au temps de Joïaqim, fils de Josias, roi de Juda, et jusqu’à la fin de la onzième année de Sédécias, fils de Josias, roi de Juda, c’est-à-dire jusqu’à la déportation de Jérusalem, au cinquième mois.	3 και εγενετο εν ταις ημεραις ιωακιμ υιου ιωσια βασιλεως ιουδα εως ενδεκατου ετους σεδεκια υιου ιωσια βασιλεως ιουδα εως της αιχμαλωσιας ιερουσαλημ εν τω πεμπτω μηνι
4 Une parole de Yahvé me fut adressée:	4 και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων
5 “Avant même de te former dans le ventre de ta mère, je t’ai connu; avant que tu sois sorti de son sein, je t’avais consacré, faisant de toi le prophète des nations.”	5 προ του με πλασαι σε εν κοιλια επισταμαι σε και προ του σε εξελθειν εκ μητρας ηγιακα σε προφητην εις εθνη τεθεικα σε
6 Je dis alors: “Ah, Seigneur Yahvé! Tu vois que je ne sais pas parler, je ne suis qu’un enfant.”	6 και ειπα ω δεσποτα κυριε ιδου ουκ επισταμαι λαλειν οτι νεωτερος εγω ειμι
7 Yahvé répondit: “Ne dis pas: Je ne suis qu’un enfant. Tu iras vers tous ceux à qui je t’enverrai, et tu leur diras tout ce que je t’ordonnerai.	7 και ειπεν κυριος προς με μη λεγε οτι νεωτερος εγω ειμι οτι προς παντας ους εαν εξαποστειλω σε πορευση και κατα παντα οσα εαν εντειλωμαι σοι λαλησεις
8 Ne les crains pas, car je suis avec toi pour te délivrer - parole de Yahvé.”	8 μη φοβηθης απο προσωπου αυτων οτι μετα σου εγω ειμι του εξαιρεισθαι σε λεγει κυριος
9 Alors Yahvé étendit la main et me toucha la bouche, et il dit: “Vois, je place mes paroles dans ta bouche.	9 και εξετεινεν κυριος την χειρα αυτου προς με και ηψατο του στοματος μου και ειπεν κυριος προς με ιδου δεδωκα τους λογους μου εις το στομα σου
10 Aujourd’hui même je te donne autorité sur les nations et les royaumes, pour déraciner et renverser, pour exterminer et détruire, pour bâtir et pour planter.”	10 ιδου κατεστακα σε σημερον επι εθνη και βασιλειας εκριζουν και κατασκαπτειν και απολλυειν και ανοικοδομειν και καταφυτευειν
11 La parole de Dieu me fut adressée en ces termes: “Jérémie, que vois-tu?” Je répondis: “Je vois une branche d’arbre: c’est l’arbre-veilleur.”	11 και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων τι συ ορας ιερεμια και ειπα βακτηριαν καρυινην
12 Alors Yahvé me dit: “Tu as bien vu, car je reste en éveil et je fais que mes paroles se réalisent.”	12 και ειπεν κυριος προς με καλως εωρακας διοτι εγρηγορα εγω επι τους λογους μου του ποιησαι αυτους
13 Une seconde fois la parole de Yahvé vint à moi: “Que vois-tu?” Je répondis: “Je vois une marmite qui bouillonne et se déverse: cela vient du nord.”	13 και εγενετο λογος κυριου προς με εκ δευτερου λεγων τι συ ορας και ειπα λεβητα υποκαιομενον και το προσωπον αυτου απο προσωπου βορρα
14 Alors Yahvé me dit: “C’est bien du nord que le malheur va se déverser sur tous les habitants du pays.	14 και ειπεν κυριος προς με απο προσωπου βορρα εκκαυθησεται τα κακα επι παντας τους κατοικουντας την γην
15 Oui, j’appelle tous les royaumes du nord - parole de Yahvé. Tous viendront et établiront leurs quartiers à l’entrée des portes de Jérusalem, devant la ceinture de ses remparts, comme devant toutes les villes de Juda.	15 διοτι ιδου εγω συγκαλω πασας τας βασιλειας απο βορρα της γης λεγει κυριος και ηξουσιν και θησουσιν εκαστος τον θρονον αυτου επι τα προθυρα των πυλων ιερουσαλημ και επι παντα τα τειχη τα κυκλω αυτης και επι πασας τας πολεις ιουδα
16 “Je prononcerai mes jugements contre ce peuple qui m’a abandonné pour faire le mal: ils ont fait fumer l’encens devant d’autres dieux et se sont mis au service de dieux qu’ils ont fabriqués.	16 και λαλησω προς αυτους μετα κρισεως περι πασης της κακιας αυτων ως εγκατελιπον με και εθυσαν θεοις αλλοτριοις και προσεκυνησαν τοις εργοις των χειρων αυτων
17 “Aussi vas-tu te mettre à l’œuvre. Tu leur diras tout ce que je te commanderai; ne tremble pas devant eux, sinon je pourrais te faire trembler devant eux.	17 και συ περιζωσαι την οσφυν σου και αναστηθι και ειπον προς αυτους παντα οσα αν εντειλωμαι σοι μη φοβηθης απο προσωπου αυτων μηδε πτοηθης εναντιον αυτων οτι μετα σου εγω ειμι του εξαιρεισθαι σε λεγει κυριος
18 Sache qu’en ce jour je fais de toi une ville fortifiée, une colonne de fer et un rempart de bronze face au pays tout entier: face au roi de Juda, face à ses chefs et ses prêtres, face à tous les propriétaires.	18 ιδου τεθεικα σε εν τη σημερον ημερα ως πολιν οχυραν και ως τειχος χαλκουν οχυρον απασιν τοις βασιλευσιν ιουδα και τοις αρχουσιν αυτου και τω λαω της γης
19 “Ils te feront la guerre, mais ils ne pourront rien contre toi, car je suis avec toi pour te délivrer - parole de Yahvé.”	19 και πολεμησουσιν σε και ου μη δυνωνται προς σε διοτι μετα σου εγω ειμι του εξαιρεισθαι σε ειπεν κυριος