Livre d'Isaïe 27

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 En ce jour-là, avec son épée dure, grande et forte, Yahvé s’en prendra à Léviathan, le serpent fuyard, Léviathan, le serpent perfide; il tuera le dragon qui est dans la mer.	1 τη ημερα εκεινη επαξει ο θεος την μαχαιραν την αγιαν και την μεγαλην και την ισχυραν επι τον δρακοντα οφιν φευγοντα επι τον δρακοντα οφιν σκολιον και ανελει τον δρακοντα
2 En ce jour-là vous direz: Chantez la vigne magnifique!	2 τη ημερα εκεινη αμπελων καλος επιθυμημα εξαρχειν κατ' αυτης
3 “Moi, Yahvé, j’en suis le gardien, sans cesse je l’arrose de peur que son feuillage ne tombe; nuit et jour je la garde.”	3 εγω πολις ισχυρα πολις πολιορκουμενη ματην ποτιω αυτην αλωσεται γαρ νυκτος ημερας δε πεσειται το τειχος
4 “Je n’ai pas de clôture: d’où me viennent ces épines et ces ronces?” “Je leur ferai la guerre et les brûlerai toutes ensemble	4 ουκ εστιν η ουκ επελαβετο αυτης τις με θησει φυλασσειν καλαμην εν αγρω δια την πολεμιαν ταυτην ηθετηκα αυτην τοινυν δια τουτο εποιησεν κυριος ο θεος παντα οσα συνεταξεν κατακεκαυμαι
5 à moins qu’on se range sous ma tutelle et qu’on fasse la paix avec moi. Il faudra faire la paix avec moi.”	5 βοησονται οι ενοικουντες εν αυτη ποιησωμεν ειρηνην αυτω ποιησωμεν ειρηνην
6 Dans l’avenir Jacob poussera des racines, Israël aura des bourgeons et des fleurs et ses fruits couvriront la face de la terre.	6 οι ερχομενοι τεκνα ιακωβ βλαστησει και εξανθησει ισραηλ και εμπλησθησεται η οικουμενη του καρπου αυτου
7 Yahvé ne l’a pas frappé comme il a frappé ceux qui l’opprimaient, il ne l’a pas exterminé comme il a fait pour ceux qui le massacraient.	7 μη ως αυτος επαταξεν και αυτος ουτως πληγησεται και ως αυτος ανειλεν ουτως αναιρεθησεται
8 Il a pris à partie cette ville, il l’a vidée en les chassant par son souffle violent comme un jour de vent d’orient.	8 μαχομενος και ονειδιζων εξαποστελει αυτους ου συ ησθα ο μελετων τω πνευματι τω σκληρω ανελειν αυτους πνευματι θυμου
9 Mais voici comment sera pardonnée la faute de Jacob, comment il effacera les traces de son péché: il devra mettre en pièces les autels, en écraser les pierres comme la pierre à chaux et ne laisser debout ni les idoles, ni les autels à parfums.	9 δια τουτο αφαιρεθησεται η ανομια ιακωβ και τουτο εστιν η ευλογια αυτου οταν αφελωμαι αυτου την αμαρτιαν οταν θωσιν παντας τους λιθους των βωμων κατακεκομμενους ως κονιαν λεπτην και ου μη μεινη τα δενδρα αυτων και τα ειδωλα αυτων εκκεκομμενα ωσπερ δρυμος μακραν
10 La ville fortifiée est une solitude, une demeure abandonnée, inhabitée comme un désert; le veau en a fait sa pâture, il s’y couche et broute le feuillage.	10 το κατοικουμενον ποιμνιον ανειμενον εσται ως ποιμνιον καταλελειμμενον και εσται πολυν χρονον εις βοσκημα και εκει αναπαυσονται
11 On brise les branches desséchées, puis les femmes viennent y mettre le feu. C’est que ce peuple est sans intelligence, c’est pourquoi son créateur n’a pas pitié de lui; celui qui l’a façonné ne l’épargne pas.	11 και μετα χρονον ουκ εσται εν αυτη παν χλωρον δια το ξηρανθηναι γυναικες ερχομεναι απο θεας δευτε ου γαρ λαος εστιν εχων συνεσιν δια τουτο ου μη οικτιρηση ο ποιησας αυτους ουδε ο πλασας αυτους ου μη ελεηση
12 Cependant le jour viendra où Yahvé battra les épis depuis le Fleuve jusqu’au torrent d’Égypte, et vous, fils d’Israël, vous serez ramassés un par un.	12 και εσται εν τη ημερα εκεινη συμφραξει κυριος απο της διωρυγος του ποταμου εως ρινοκορουρων υμεις δε συναγαγετε τους υιους ισραηλ κατα ενα ενα
13 En ce jour-là la corne sonnera, les déportés d’Assyrie reviendront avec les exilés en terre d’Égypte; ils viendront se prosterner devant Yahvé, sur la montagne sainte à Jérusalem.	13 και εσται εν τη ημερα εκεινη σαλπιουσιν τη σαλπιγγι τη μεγαλη και ηξουσιν οι απολομενοι εν τη χωρα των ασσυριων και οι απολομενοι εν αιγυπτω και προσκυνησουσιν τω κυριω επι το ορος το αγιον εν ιερουσαλημ