1 Vision d’Isaïe, fils d’Amos, au sujet de Juda et de Jérusalem; il reçut ces visions au temps d’Ozias, de Yotam, d’Akaz et d’Ézékias, rois de Juda. | 1 ορασις ην ειδεν ησαιας υιος αμως ην ειδεν κατα της ιουδαιας και κατα ιερουσαλημ εν βασιλεια οζιου και ιωαθαμ και αχαζ και εζεκιου οι εβασιλευσαν της ιουδαιας |
2 Que le ciel entende, et toi terre écoute: Yahvé parle. J’ai fait grandir des fils, je les ai élevés, mais ils se sont révoltés contre moi. | 2 ακουε ουρανε και ενωτιζου γη οτι κυριος ελαλησεν υιους εγεννησα και υψωσα αυτοι δε με ηθετησαν |
3 Le bœuf connaît son propriétaire et l’âne, la mangeoire de son maître, mais Israël ne me connaît pas; mon peuple ne comprend rien. | 3 εγνω βους τον κτησαμενον και ονος την φατνην του κυριου αυτου ισραηλ δε με ουκ εγνω και ο λαος με ου συνηκεν |
4 Malheur à cette nation qui fait le mal, ce peuple chargé de péchés; c’est une race de malfaiteurs, ce sont des fils égarés! Ils ont abandonné Yahvé, méprisé le Saint d’Israël. | 4 ουαι εθνος αμαρτωλον λαος πληρης αμαρτιων σπερμα πονηρον υιοι ανομοι εγκατελιπατε τον κυριον και παρωργισατε τον αγιον του ισραηλ |
5 Où pourrait-on vous frapper encore, si vous continuez dans votre révolte? Toute la tête est malade, le cœur bien mal en point. | 5 τι ετι πληγητε προστιθεντες ανομιαν πασα κεφαλη εις πονον και πασα καρδια εις λυπην |
6 De la plante des pieds jusqu’à la tête, plus rien n’est bon, ce ne sont que blessures, plaies et coups, qui n’ont été ni bandés, ni pansés, ni soignés avec de l’huile. | 6 απο ποδων εως κεφαλης ουτε τραυμα ουτε μωλωψ ουτε πληγη φλεγμαινουσα ουκ εστιν μαλαγμα επιθειναι ουτε ελαιον ουτε καταδεσμους |
7 Votre terre est là dévastée, vos villes ravagées par le feu, l’étranger sous vos yeux en dévore les fruits; vous vivez sur des ruines comme Sodome. | 7 η γη υμων ερημος αι πολεις υμων πυρικαυστοι την χωραν υμων ενωπιον υμων αλλοτριοι κατεσθιουσιν αυτην και ηρημωται κατεστραμμενη υπο λαων αλλοτριων |
8 Ils ont laissé la fille de Sion pareille à une cabane au milieu d’une vigne, comme une hutte dans un champ de melons, comme une ville assiégée. | 8 εγκαταλειφθησεται η θυγατηρ σιων ως σκηνη εν αμπελωνι και ως οπωροφυλακιον εν σικυηρατω ως πολις πολιορκουμενη |
9 Si Yahvé Sabaot ne nous avait laissé un petit reste, nous serions comme Sodome, semblables à Gomorrhe. | 9 και ει μη κυριος σαβαωθ εγκατελιπεν ημιν σπερμα ως σοδομα αν εγενηθημεν και ως γομορρα αν ωμοιωθημεν |
10 Entendez la Parole de Yahvé, chefs de Sodome, écoutez l’enseignement de notre Dieu, peuple de Gomorrhe! | 10 ακουσατε λογον κυριου αρχοντες σοδομων προσεχετε νομον θεου λαος γομορρας |
11 Que m’importent tous ces sacrifices? - dit Yahvé, j’en ai assez des holocaustes de taureaux et de la graisse des veaux, je ne prends pas plaisir au sang des taureaux, des agneaux et des boucs. | 11 τι μοι πληθος των θυσιων υμων λεγει κυριος πληρης ειμι ολοκαυτωματων κριων και στεαρ αρνων και αιμα ταυρων και τραγων ου βουλομαι |
12 Vous venez vous présenter devant moi, vous fréquentez les cours de mon Temple, mais qui vous l’a demandé? | 12 ουδ' εαν ερχησθε οφθηναι μοι τις γαρ εξεζητησεν ταυτα εκ των χειρων υμων πατειν την αυλην μου |
13 Arrêtez ces offrandes qui ne sont pas vraies! Je suis dégoûté de l’encens, des nouvelles lunes et des sabbats; je ne supporte plus vos assemblées, votre hypocrisie et vos fêtes. | 13 ου προσθησεσθε εαν φερητε σεμιδαλιν ματαιον θυμιαμα βδελυγμα μοι εστιν τας νουμηνιας υμων και τα σαββατα και ημεραν μεγαλην ουκ ανεχομαι νηστειαν και αργιαν |
14 Je déteste vos nouvelles lunes, vos réunions; elles sont pour moi un fardeau, je ne les supporte plus. | 14 και τας νουμηνιας υμων και τας εορτας υμων μισει η ψυχη μου εγενηθητε μοι εις πλησμονην ουκετι ανησω τας αμαρτιας υμων |
15 Lorsque vous chantez vos psaumes, je me détourne et je ferme les yeux. Vous pouvez multiplier vos prières, moi je n’écoute pas, car vos mains sont pleines de sang. | 15 οταν τας χειρας εκτεινητε προς με αποστρεψω τους οφθαλμους μου αφ' υμων και εαν πληθυνητε την δεησιν ουκ εισακουσομαι υμων αι γαρ χειρες υμων αιματος πληρεις |
16 Lavez-vous donc, purifiez-vous! Enlevez de devant moi vos mauvaises actions! Cessez de faire le mal | 16 λουσασθε καθαροι γενεσθε αφελετε τας πονηριας απο των ψυχων υμων απεναντι των οφθαλμων μου παυσασθε απο των πονηριων υμων |
17 et apprenez à faire le bien, cherchez la justice, reprenez le brutal. Faites justice à l’orphelin, défendez la veuve. | 17 μαθετε καλον ποιειν εκζητησατε κρισιν ρυσασθε αδικουμενον κρινατε ορφανω και δικαιωσατε χηραν |
18 Allez, discutons, dit Yahvé. Si vos fautes sont rouges comme l’écarlate, elles deviendront blanches comme la neige. Si elles sont rouges comme la pourpre, elles deviendront comme la laine. | 18 και δευτε και διελεγχθωμεν λεγει κυριος και εαν ωσιν αι αμαρτιαι υμων ως φοινικουν ως χιονα λευκανω εαν δε ωσιν ως κοκκινον ως εριον λευκανω |
19 Si vous le voulez bien, si vous m’écoutez, vous mangerez les bonnes choses du pays; | 19 και εαν θελητε και εισακουσητε μου τα αγαθα της γης φαγεσθε |
20 mais si vous refusez, si vous vous révoltez, c’est l’épée qui vous mangera. Oui, la bouche de Yahvé a parlé! | 20 εαν δε μη θελητε μηδε εισακουσητε μου μαχαιρα υμας κατεδεται το γαρ στομα κυριου ελαλησεν ταυτα |
21 Comment la Cité fidèle s’est-elle faite prostituée, cette cité du droit, demeure de la justice? Maintenant on n’y trouve que des assassins. | 21 πως εγενετο πορνη πολις πιστη σιων πληρης κρισεως εν η δικαιοσυνη εκοιμηθη εν αυτη νυν δε φονευται |
22 Ton argent s’est changé en ordures, ton vin en eau. | 22 το αργυριον υμων αδοκιμον οι καπηλοι σου μισγουσι τον οινον υδατι |
23 Tes princes sont des rebelles, amis des brigands, ils aiment les pots-de-vin et courent après les cadeaux. Ils ne font pas justice à l’orphelin et n’entendent pas la cause de la veuve. | 23 οι αρχοντες σου απειθουσιν κοινωνοι κλεπτων αγαπωντες δωρα διωκοντες ανταποδομα ορφανοις ου κρινοντες και κρισιν χηρων ου προσεχοντες |
24 Voici la sentence du Seigneur, Yahvé Sabaot, le Fort d’Israël! Je mettrai au pas mes adversaires et je me vengerai de mes ennemis! | 24 δια τουτο ταδε λεγει ο δεσποτης κυριος σαβαωθ ουαι οι ισχυοντες ισραηλ ου παυσεται γαρ μου ο θυμος εν τοις υπεναντιοις και κρισιν εκ των εχθρων μου ποιησω |
25 Je tournerai ma main contre toi; tes impuretés, je les brûlerai à la soude, je balaierai tous tes déchets. | 25 και επαξω την χειρα μου επι σε και πυρωσω σε εις καθαρον τους δε απειθουντας απολεσω και αφελω παντας ανομους απο σου και παντας υπερηφανους ταπεινωσω |
26 Tes juges redeviendront comme ceux d’autrefois, tes conseillers, comme dans les premiers temps: alors on t’appellera Ville-de-la-Justice, Cité-Fidèle. | 26 και επιστησω τους κριτας σου ως το προτερον και τους συμβουλους σου ως το απ' αρχης και μετα ταυτα κληθηση πολις δικαιοσυνης μητροπολις πιστη σιων |
27 La délivrance de Sion passera par un jugement, et ce sont les justes qui resteront. | 27 μετα γαρ κριματος σωθησεται η αιχμαλωσια αυτης και μετα ελεημοσυνης |
28 Mais les pécheurs, les rebelles, périront ensemble, ceux qui abandonnent Yahvé seront exterminés. | 28 και συντριβησονται οι ανομοι και οι αμαρτωλοι αμα και οι εγκαταλειποντες τον κυριον συντελεσθησονται |
29 Alors vous aurez honte des arbres sacrés que vous aimez tant, vous rougirez des jardins sacrés qui vous plaisent. | 29 διοτι αισχυνθησονται επι τοις ειδωλοις αυτων α αυτοι ηβουλοντο και επησχυνθησαν επι τοις κηποις αυτων α επεθυμησαν |
30 Vous serez comme l’arbre dont la feuille est tombée, comme un jardin qui n’est plus arrosé. | 30 εσονται γαρ ως τερεβινθος αποβεβληκυια τα φυλλα και ως παραδεισος υδωρ μη εχων |
31 L’homme important sera comme une mèche, et son œuvre sera l’étincelle; tous les deux brûleront ensemble et personne n’éteindra. | 31 και εσται η ισχυς αυτων ως καλαμη στιππυου και αι εργασιαι αυτων ως σπινθηρες πυρος και κατακαυθησονται οι ανομοι και οι αμαρτωλοι αμα και ουκ εσται ο σβεσων |