Livre des Psaumes 40

BIBLES DES PEUPLES	Biblia Tysiąclecia
1 Au maître de chant. Psaume de David.	1 Kierownikowi chóru. Dawidowy. Psalm.
2 Je comptais vraiment sur le Seigneur, il s’est penché vers moi, il a entendu mon cri.	2 Złożyłem w Panu całą nadzieję; On schylił się nade mną i wysłuchał mego wołania.
3 Il m’a fait remonter du trou fatal, de la boue du bourbier. Il m’a remis les pieds sur le roc, il a affermi mes pas.	3 Wydobył mnie z dołu zagłady i z kałuży błota, a stopy moje postawił na skale i umocnił moje kroki.
4 C’est pourquoi j’ai à la bouche un chant nouveau, une louange pour notre Dieu. Le peuple le saura; ils craindront le Seigneur, ils auront confiance en lui.	4 I włożył w moje usta śpiew nowy, pieśń dla naszego Boga. Wielu zobaczy i przejmie ich trwoga, i położą swą ufność w Panu.
5 Heureux l’homme qui a choisi le Seigneur et met en lui son espérance au lieu d’aller vers les rebelles, avec ceux qui choisissent le mensonge.	5 Szczęśliwy mąż, który złożył swą nadzieję w Panu, a nie idzie za pyszałkami i za zwolennikami kłamstwa.
6 Seigneur, mon Dieu, combien de merveilles as-tu faites, que de projets en notre faveur! Qui pourrait t’être comparé? Je voudrais les redire, les détailler, ils sont trop nombreux pour que je les compte.	6 Wiele Ty uczyniłeś swych cudów, Panie, Boże mój, a w zamiarach Twoich wobec nas nikt Ci nie dorówna. I gdybym chciał je wyrazić i opowiedzieć, będzie ich więcej niżby można zliczyć.
7 Tu n’aimais pas vraiment l’offrande, les sacrifices: tu me l’as fait comprendre; holocaustes et victimes pour le péché, tu ne les as pas demandés.	7 Nie chciałeś ofiary krwawej ani obiaty, lecz otwarłeś mi uszy; całopalenia i żertwy za grzech nie żądałeś.
8 Alors j’ai dit: “Me voici, le rouleau du livre a parlé de moi.”	8 Wtedy powiedziałem: Oto przychodzę; w zwoju księgi o mnie napisano:
9 Ô Dieu, tout mon plaisir est de faire ton vouloir, ta loi est au plus profond de mon être.	9 Jest moją radością, mój Boże, czynić Twoją wolę, a Prawo Twoje mieszka w moim wnętrzu.
10 J’ai annoncé ta justice dans la grande assemblée, je ne suis pas resté bouche fermée, tu le sais bien, Seigneur.	10 Głosiłem Twoją sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu; oto nie powściągałem warg moich - Ty wiesz, o Panie.
11 Tes décrets ne sont pas restés enclos en mon cœur, j’ai dit ta fidélité, ton œuvre de salut. Je n’ai pas laissé dans l’ombre ta grâce, ni ta vérité, durant la grande assemblée.	11 Sprawiedliwości Twojej nie kryłem w głębi serca. Głosiłem Twoją wierność i pomoc. Nie taiłem Twej łaski ani Twej wierności przed wielkim zgromadzeniem.
12 Toi, Seigneur, ne te ferme pas, aie pitié de moi, que ta grâce et ta vérité me gardent toujours.	12 A Ty, o Panie, nie wstrzymuj wobec mnie Twego miłosierdzia; łaska Twa i wierność niech mnie zawsze strzegą!
13 Car des maux sans nombre m’ont assailli, mes fautes retombent sur moi et me bouchent la vue; car il y en a plus que de cheveux sur ma tête, et je perds courage.	13 Otoczyły mnie bowiem nieszczęścia, których nie ma liczby, winy moje mnie ogarnęły, a gdybym mógł je widzieć, byłyby liczniejsze niż włosy na mej głowie, więc we mnie serce ustaje.
14 Seigneur, daigne me délivrer, Seigneur, hâte-toi de me secourir.	14 Panie, racz mnie wybawić; Panie, pospiesz mi na pomoc!
15 Qu’ils soient déçus et humiliés, ceux qui en veulent à ma vie. Qu’ils reculent couverts de honte, ceux qui cherchent à me nuire.	15 Niech się zmieszają i razem okryją rumieńcem ci, co na życie me czyhają, aby je odebrać. Niech się cofną zawstydzeni ci, którzy z niedoli mojej się weselą.
16 Qu’ils aillent cacher leur confusion, ceux qui m’accusent et disent: “Le voilà pris!”	16 Niech osłupieją hańbą okryci, którzy mi mówią: Ha, ha!
17 Donne cette joie à ceux qui te cherchent, qu’ils puissent se réjouir en toi. Que ceux qui désirent ton salut puissent redire: “Le Seigneur est grand.”	17 Niech się radują i weselą w Tobie wszyscy, co Ciebie szukają i niech zawsze mówią: Pan jest wielki ci, którzy pragną Twojej pomocy.
18 Et moi, si humble et malheureux, Seigneur, pense un peu à moi! Tu es mon secours, mon sauveur, ne tarde donc pas, ô mon Dieu!	18 Ja zaś jestem ubogi i nędzny, ale Pan troszczy się o mnie. Ty jesteś wspomożycielem moim i wybawcą; Boże mój, nie zwlekaj!