Livre de l'Exode 5

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 À la suite de cela, Moïse et Aaron allèrent dire au Pharaon: “Voici une parole de Yahvé, le Dieu d’Israël: Laisse partir mon peuple pour qu’il me célèbre une fête dans le désert.”	1 και μετα ταυτα εισηλθεν μωυσης και ααρων προς φαραω και ειπαν αυτω ταδε λεγει κυριος ο θεος ισραηλ εξαποστειλον τον λαον μου ινα μοι εορτασωσιν εν τη ερημω
2 Pharaon répondit: “Qui est Yahvé, pour que j’écoute sa parole et que je laisse partir Israël? Je ne connais pas Yahvé et je ne laisserai pas partir Israël!”	2 και ειπεν φαραω τις εστιν ου εισακουσομαι της φωνης αυτου ωστε εξαποστειλαι τους υιους ισραηλ ουκ οιδα τον κυριον και τον ισραηλ ουκ εξαποστελλω
3 Ils dirent: “Le Dieu des Hébreux s’est présenté devant nous. Laisse-nous donc partir à trois jours de marche dans le désert, pour offrir un sacrifice à Yahvé notre Dieu. Autrement, il pourrait nous frapper par la peste ou par l’épée.”	3 και λεγουσιν αυτω ο θεος των εβραιων προσκεκληται ημας πορευσομεθα ουν οδον τριων ημερων εις την ερημον οπως θυσωμεν τω θεω ημων μηποτε συναντηση ημιν θανατος η φονος
4 Le roi d’Égypte leur dit: “Moïse et Aaron, pourquoi détournez-vous le peuple de son travail? Retournez sur vos chantiers!”	4 και ειπεν αυτοις ο βασιλευς αιγυπτου ινα τι μωυση και ααρων διαστρεφετε τον λαον μου απο των εργων απελθατε εκαστος υμων προς τα εργα αυτου
5 Le Pharaon ajouta: “Ils sont maintenant plus nombreux que le peuple du pays, et vous voudriez qu’ils arrêtent leur travail?”	5 και ειπεν φαραω ιδου νυν πολυπληθει ο λαος μη ουν καταπαυσωμεν αυτους απο των εργων
6 Le jour même, Pharaon donna des ordres aux inspecteurs du peuple et aux surveillants:	6 συνεταξεν δε φαραω τοις εργοδιωκταις του λαου και τοις γραμματευσιν λεγων
7 “Vous ne leur donnerez plus de paille pour fabriquer les briques, comme vous le faisiez jusqu’ici. Ils iront eux-mêmes ramasser la paille.	7 ουκετι προστεθησεται διδοναι αχυρον τω λαω εις την πλινθουργιαν καθαπερ εχθες και τριτην ημεραν αυτοι πορευεσθωσαν και συναγαγετωσαν εαυτοις αχυρα
8 Cependant vous exigerez d’eux la même quantité de briques que dans le passé, vous ne la réduirez pas. Ce sont des paresseux! C’est pour cela qu’ils viennent me crier: Laisse-nous aller pour offrir un sacrifice à notre Dieu!	8 και την συνταξιν της πλινθειας ης αυτοι ποιουσιν καθ' εκαστην ημεραν επιβαλεις αυτοις ουκ αφελεις ουδεν σχολαζουσιν γαρ δια τουτο κεκραγασιν λεγοντες πορευθωμεν και θυσωμεν τω θεω ημων
9 Faites-les travailler davantage et ils ne se laisseront plus tourner la tête avec toutes ces bêtises.”	9 βαρυνεσθω τα εργα των ανθρωπων τουτων και μεριμνατωσαν ταυτα και μη μεριμνατωσαν εν λογοις κενοις
10 Les inspecteurs du peuple et les surveillants vinrent donc dire au peuple: “Voici ce qu’a dit le Pharaon: On ne vous donnera plus de paille,	10 κατεσπευδον δε αυτους οι εργοδιωκται και οι γραμματεις και ελεγον προς τον λαον λεγοντες ταδε λεγει φαραω ουκετι διδωμι υμιν αχυρα
11 vous irez la chercher vous-mêmes là où vous en trouverez. Mais on ne vous diminuera pas la tâche!”	11 αυτοι υμεις πορευομενοι συλλεγετε εαυτοις αχυρα οθεν εαν ευρητε ου γαρ αφαιρειται απο της συνταξεως υμων ουθεν
12 Le peuple se dispersa dans toute l’Égypte pour ramasser de la paille et la broyer.	12 και διεσπαρη ο λαος εν ολη αιγυπτω συναγαγειν καλαμην εις αχυρα
13 Les surveillants étaient sur eux et leur disaient: “Terminez votre travail! Vous devez faire chaque jour la quantité prévue, comme quand il y avait de la paille!”	13 οι δε εργοδιωκται κατεσπευδον αυτους λεγοντες συντελειτε τα εργα τα καθηκοντα καθ' ημεραν καθαπερ και οτε το αχυρον εδιδοτο υμιν
14 Les surveillants des Israélites, ceux qui avaient été mis à leur tête par les inspecteurs du Pharaon, reçurent des coups. On leur disait: “Pourquoi n’a-t-on pas fait hier et aujourd’hui la même quantité de briques qu’auparavant?”	14 και εμαστιγωθησαν οι γραμματεις του γενους των υιων ισραηλ οι κατασταθεντες επ' αυτους υπο των επιστατων του φαραω λεγοντες δια τι ου συνετελεσατε τας συνταξεις υμων της πλινθειας καθαπερ εχθες και τριτην ημεραν και το της σημερον
15 Les surveillants des Israélites vinrent se plaindre auprès du Pharaon: “Pourquoi traites-tu ainsi tes serviteurs?	15 εισελθοντες δε οι γραμματεις των υιων ισραηλ κατεβοησαν προς φαραω λεγοντες ινα τι ουτως ποιεις τοις σοις οικεταις
16 On ne donne plus de paille à tes serviteurs, et on leur dit: Faites des briques quand même! Et maintenant, on frappe tes serviteurs… ton peuple est réellement en faute!”	16 αχυρον ου διδοται τοις οικεταις σου και την πλινθον ημιν λεγουσιν ποιειν και ιδου οι παιδες σου μεμαστιγωνται αδικησεις ουν τον λαον σου
17 Le Pharaon répondit: “Vous êtes des paresseux, oui, des paresseux! Voilà pourquoi vous dites: Laisse-nous offrir un sacrifice à Yahvé!	17 και ειπεν αυτοις σχολαζετε σχολασται εστε δια τουτο λεγετε πορευθωμεν θυσωμεν τω θεω ημων
18 Maintenant donc, retournez au travail, on ne vous donnera pas de paille et vous fournirez la même quantité de briques qu’avant.”	18 νυν ουν πορευθεντες εργαζεσθε το γαρ αχυρον ου δοθησεται υμιν και την συνταξιν της πλινθειας αποδωσετε
19 Alors les surveillants se retournèrent contre les Israélites: “On ne diminuera pas le nombre des briques, vous ferez chaque jour la quantité fixée.”	19 εωρων δε οι γραμματεις των υιων ισραηλ εαυτους εν κακοις λεγοντες ουκ απολειψετε της πλινθειας το καθηκον τη ημερα
20 Comme ils sortaient de la maison du Pharaon, ils rencontrèrent Moïse et Aaron qui les attendaient.	20 συνηντησαν δε μωυση και ααρων ερχομενοις εις συναντησιν αυτοις εκπορευομενων αυτων απο φαραω
21 Ils leur dirent: “Que Yahvé voie, et qu’il juge! À cause de vous le Pharaon et ses serviteurs ne peuvent plus nous sentir. Vous avez mis dans leurs mains l’épée pour nous tuer.”	21 και ειπαν αυτοις ιδοι ο θεος υμας και κριναι οτι εβδελυξατε την οσμην ημων εναντιον φαραω και εναντιον των θεραποντων αυτου δουναι ρομφαιαν εις τας χειρας αυτου αποκτειναι ημας
22 Alors Moïse se tourna vers Yahvé et lui dit: “Mon Seigneur, pourquoi as-tu fait du mal à ce peuple? Pourquoi m’as-tu envoyé?	22 επεστρεψεν δε μωυσης προς κυριον και ειπεν κυριε δια τι εκακωσας τον λαον τουτον και ινα τι απεσταλκας με
23 Depuis le jour où je suis venu trouver le Pharaon pour lui parler en ton nom, il n’a cessé de maltraiter ce peuple et tu n’as rien fait pour le délivrer!”	23 και αφ' ου πεπορευμαι προς φαραω λαλησαι επι τω σω ονοματι εκακωσεν τον λαον τουτον και ουκ ερρυσω τον λαον σου