1 וּפֶטְרוֹס וְיוֹחָנָן עֹלִים יַחְדָּו אֶל־הַמִּקְדָּשׁ לְעֵת הַתְּפִלָּה בַּשָּׁעָה הַתְּשִׁיעִית | 1 Petrus autem et Joannes ascendebant in templum ad horam orationis nonam. |
2 וְאִישׁ אֶחָד פִּסֵּחַ מִבֶּטֶן אִמּוֹ מוּבָא שָׁמָּה אֲשֶׁר יוֹשִׁיבֻהוּ יוֹם יוֹם שַׁעַר הַמִּקְדָּשׁ הַנִּקְרָא שַׁעַר הַמְהֻדָּר לִשְׁאֹל מַתָּנוֹת מֵאֵת בָּאֵי הַמִּקְדָּשׁ | 2 Et quidam vir, qui erat claudus ex utero matris suæ, bajulabatur : quem ponebant quotidie ad portam templi, quæ dicitur Speciosa, ut peteret eleemosynam ab introëuntibus in templum. |
3 וַיְהִי כִרְאֹתוֹ אֶת־פֶּטְרוֹס וְאֶת־יוֹחָנָן בָּאִים אֶל־הַמִּקְדָּשׁ וַיְבַקֵּשׁ לָקַחַת מֵאִתָּם צְדָקָה | 3 Is cum vidisset Petrum et Joannem incipientes introire in templum, rogabat ut eleemosynam acciperet. |
4 וַיִּסְתַּכֶּל־בּוֹ פֶּטְרוֹס וְגַם־יוֹחָנָן וַיֹּאמֶר אֵלָיו הַבִּיטָה אֵלֵינוּ | 4 Intuens autem in eum Petrus cum Joanne, dixit : Respice in nos. |
5 וַיָּשֶׂם פָּנָיו אֲלֵיהֶם בְּקַוֹּתוֹ לָקַחַת מֵאִתָּם דָּבָר | 5 At ille intendebat in eos, sperans se aliquid accepturum ab eis. |
6 וַיֹּאמֶר פֶּטְרוֹס כֶּסֶף וְזָהָב אֵין־לִי אֲבָל אֵת אֲשֶׁר בְּיָדִי אֶתְּנֶנּוּ לָךְ בְּשֵׁם־יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ הַנָּצְרִי קוּם הִתְהַלֵּךְ | 6 Petrus autem dixit : Argentum et aurum non est mihi : quod autem habeo, hoc tibi do : in nomine Jesu Christi Nazareni surge, et ambula. |
7 וַיֹּאחֶז בְּיַד יְמִינוֹ וַיָּקֶם אוֹתוֹ וַיִּתְחַזְּקוּ פִתְאֹם רַגְלָיו וְקַרְסֻלָּיו | 7 Et apprehensa manu ejus dextera, allevavit eum, et protinus consolidatæ sunt bases ejus et plantæ. |
8 וַיְקַפֵּץ וַיִּתְהַלֵּךְ וַיָּבֹא אִתָּם אֶל־הַמִּקְדָּשׁ מִתְהַלֵּךְ וּמְרַקֵּד וּמְשַׁבֵּחַ אֶת־הָאֱלֹהִים | 8 Et exiliens stetit, et ambulabat : et intravit cum illis in templum ambulans, et exiliens, et laudans Deum. |
9 וַיִּרְאֵהוּ כָּל־הָעָם מִתְהַלֵּךְ וּמְשַׁבֵּחַ אֶת־הָאֱלֹהִים | 9 Et vidit omnis populus eum ambulantem et laudantem Deum. |
10 וַיַּכִּירוּ אוֹתוֹ כִּי הוּא אֲשֶׁר הָיָה ישֵׁב לִשְׁאֹל צְדָקָה בְּשַׁעַר הַמִּקְדָּשׁ הַמְהֻדָּר וַיִּמָּלְאוּ שַׁמָּה וְתִמָּהוֹן עַל־הַנַּעֲשָׂה לוֹ | 10 Cognoscebant autem illum, quod ipse erat qui ad eleemosynam sedebat ad Speciosam portam templi : et impleti sunt stupore et extasi in eo quod contigerat illi. |
11 וַיְהִי הוּא מַחֲזִיק בְּפֶטְרוֹס וּבְיוֹחָנָן וַיָּרָץ אֲלֵיהֶם כָּל־הָעָם אֶל־הָאוּלָם הַנִּקְרָא אוּלָם שֶׁל־שְׁלֹמֹה וַיִּשְׁתּוֹמֵמוּ | 11 Cum teneret autem Petrum et Joannem, cucurrit omnis populus ad eos ad porticum quæ appellatur Salomonis, stupentes.
|
12 וַיַּרְא פֶּטְרוֹס וַיַּעַן וַיֹּאמֶר אֶל־הָעָם אַנְשֵׁי יִשְׂרָאֵל מָה אַתֶּם תְּמֵהִים עַל־זֹאת וּמַה־תִּסְתַּכְּלוּ בָנוּ כְּאִלּוּ אֲנַחְנוּ בְּכֹחֵנוּ וּבַחֲסִידוּתֵנוּ שַׂמְנוּ אֶת־זֶה מִתְהַלֵּךְ | 12 Videns autem Petrus, respondit ad populum : Viri Israëlitæ, quid miramini in hoc, aut nos quid intuemini, quasi nostra virtute aut potestate fecerimus hunc ambulare ? |
13 אֱלֹהֵי אַבְרָהָם אֱלֹהֵי יִצְחָק וֵאלֹהֵי יַעֲקֹב אֱלֹהֵי אֲבוֹתֵינוּ הוּא פֵּאֵר אֶת־עַבְדּוֹ יֵשׁוּעַ אֲשֶׁר אַתֶּם מְסַרְתֶּם אוֹתוֹ וְכִחַשְׁתֶּם בּוֹ בִּפְנֵי פִילָטוֹס כְּשֶׁהָיָה דָן לְפָטְרוֹ | 13 Deus Abraham, et Deus Isaac, et Deus Jacob, Deus patrum nostrorum glorificavit filium suum Jesum, quem vos quidem tradidistis, et negastis ante faciem Pilati, judicante illo dimitti. |
14 אֲבָל אַתֶּם כִּחַשְׁתֶּם בַּקָּדוֹשׁ וּבַצַּדִּיק וּבִקַּשְׁתֶּם כִּי־יֻחַן לָכֶם אִישׁ רֹצֵחַ | 14 Vos autem sanctum et justum negastis, et petistis virum homicidam donari vobis : |
15 וְאֶת־שַׂר הַחַיִּים הֲרַגְתֶּם אֲשֶׁר הָאֱלֹהִים הֱקִימוֹ מִן־הַמֵּתִים וַאֲנַחְנוּ עֵדָיו | 15 auctorem vero vitæ interfecistis, quem Deus suscitavit a mortuis, cujus nos testes sumus. |
16 וּלְמַעַן אֱמוּנַת שְׁמוֹ חִזַּק שְׁמוֹ אֶת־הָאִישׁ הַזֶּה אֲשֶׁר אַתֶּם רֹאִים וּמַכִּירִים אֹתוֹ וְהָאֱמוּנָה אֲשֶׁר לָנוּ עַל־יָדוֹ הִיא הֶעֶלְתָה־לוֹ אֶת־הָאֲרֻכָה הַזֹּאת לְעֵינֵי כֻלְּכֶם | 16 Et in fide nominis ejus, hunc quem vos vidistis et nostis, confirmavit nomen ejus : et fides, quæ per eum est, dedit integram sanitatem istam in conspectu omnium vestrum. |
17 וְעַתָּה אַחַי יֹדֵעַ אֲנִי כִּי בִבְלִי־דַעַת עֲשִׂיתֶם גַּם־אַתֶּם גַּם־רָאשֵׁיכֶם | 17 Et nunc, fratres, scio quia per ignorantiam fecistis, sicut et principes vestri. |
18 וְהָאֱלֹהִים כָּכָה מִלֵּא אֵת אֲשֶׁר־הִגִּיד מִקֶּדֶם בְּפִי כָל־נְבִיאָיו כִּי יְעֻנֶּה הַמָּשִׁיחַ | 18 Deus autem, quæ prænuntiavit per os omnium prophetarum, pati Christum suum, sic implevit. |
19 לָכֵן הִנָּחֲמוּ וָשׁוּבוּ וְיִמָּחוּ חֲטָאֵיכֶם | 19 Pœnitemini igitur et convertimini, ut deleantur peccata vestra : |
20 לְמַעַן אֲשֶׁר־יָבֹאוּ יְמֵי רְוָחָה מִלִּפְנֵי יְהוָֹה וְיִשְׁלַח אֶת־אֲשֶׁר בִּשְׂרוֹ מִקֶּדֶם אֶת־יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ | 20 ut cum venerint tempora refrigerii a conspectu Domini, et miserit eum qui prædicatus est vobis, Jesum Christum, |
21 אֲשֶׁר צָרִיךְ כִּי יְקַבְּלֻהוּ הַשָּׁמַיִם עַד־יְמֵי שׁוּב כָּל־הַדְּבָרִים לְתִקּוּנָם אֲשֶׁר דִּבֶּר עֲלֵיהֶם הָאֱלֹהִים בְּפִי־נְבִיאָיו הַקְּדוֹשִׁים מִימֵי עוֹלָם | 21 quem oportet quidem cælum suscipere usque in tempora restitutionis omnium quæ locutus est Deus per os sanctorum suorum a sæculo prophetarum. |
22 הֵן משֶׁה אָמַר אֶל־אֲבוֹתֵינוּ נָבִיא יָקִים לָכֶם יְהוָֹה אֱלֹהֵיכֶם מִקֶּרֶב אֲחֵיכֶם כָּמֹנִי אֵלָיו תִּשְׁמָעוּן כְּכֹל אֲשֶׁר יְדַבֵּר אֲלֵיכֶם | 22 Moyses quidem dixit : Quoniam prophetam suscitabit vobis Dominus Deus vester de fratribus vestris, tamquam me : ipsum audietis juxta omnia quæcumque locutus fuerit vobis. |
23 וְהָיָה כָּל־הַנֶּפֶשׁ אֲשֶׁר לֹא תִשְׁמַע אֶל־הַנָּבִיא הַהוּא וְנִכְרְתָה מֵעַמֶּיהָ | 23 Erit autem : omnis anima quæ non audierit prophetam illum, exterminabitur de plebe. |
24 וְגַם כָּל־הַנְּבִיאִים מִשְּׁמוּאֵל וַאֲשֶׁר נִבְּאוּ אַחֲרָיו כֻּלָּם הִגִּידוּ מֵרֹאשׁ אֶת־הַיָּמִים הָאֵלֶּה | 24 Et omnes prophetæ, a Samuel et deinceps, qui locuti sunt, annuntiaverunt dies istos. |
25 אַתֶּם בְּנֵי הַנְּבִיאִים וּבְנֵי הַבְּרִית אֲשֶׁר כָּרַת הָאֱלֹהִים עִם־אֲבוֹתֵינוּ בְּאָמְרוֹ אֶל־אַבְרָהָם וְנִבְרְכוּ בְזַרְעֲךָ כֹּל מִשְׁפְּחוֹת הָאֲדָמָה | 25 Vos estis filii prophetarum, et testamenti quod disposuit Deus ad patres nostros, dicens ad Abraham : Et in semine tuo benedicentur omnes familiæ terræ. |
26 לָכֶם בָּרִאשׁוֹנָה הֶעֱמִיד הָאֱלֹהִים אֶת־עַבְדוֹ יֵשׁוּעַ וַיִּשְׁלָחֵהוּ לְבָרֵךְ אֶתְכֶם בְּשׁוּבְכֶם כָּל־אִישׁ מֵרֹעַ מַעַלְלֵיכֶם | 26 Vobis primum Deus suscitans filium suum, misit eum benedicentem vobis : ut convertat se unusquisque a nequitia sua. |