Haggai (חגי) - Aggeo 1

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 דִּבְרֵי עָמֹוס אֲשֶׁר־הָיָה בַנֹּקְדִים מִתְּקֹועַ אֲשֶׁר חָזָה עַל־יִשְׂרָאֵל בִּימֵי ׀ עֻזִּיָּה מֶלֶךְ־יְהוּדָה וּבִימֵי יָרָבְעָם בֶּן־יֹואָשׁ מֶלֶךְ יִשְׂרָאֵל שְׁנָתַיִם לִפְנֵי הָרָעַשׁ	1 اقوال عاموس الذي كان بين الرعاة من تقوع التي رآها عن اسرائيل في ايام عزّيا ملك يهوذا وفي ايام يربعام بن يوآش ملك اسرائيل قبل الزلزلة بسنتين
2 וַיֹּאמַר ׀ יְהוָה מִצִּיֹּון יִשְׁאָג וּמִירוּשָׁלִַם יִתֵּן קֹולֹו וְאָבְלוּ נְאֹות הָרֹעִים וְיָבֵשׁ רֹאשׁ הַכַּרְמֶל׃ פ	2 فقال ان الرب يزمجر من صهيون ويعطي صوته من اورشليم فتنوح مراعي الرعاة وييبس راس الكرمل
3 כֹּה אָמַר יְהוָה עַל־שְׁלֹשָׁה פִּשְׁעֵי דַמֶּשֶׂק וְעַל־אַרְבָּעָה לֹא אֲשִׁיבֶנּוּ עַל־דּוּשָׁם בַּחֲרֻצֹות הַבַּרְזֶל אֶת־הַגִּלְעָד	3 هكذا قال الرب. من اجل ذنوب دمشق الثلاثة والاربعة لا ارجع عنه لانهم داسوا جلعاد بنوارج من حديد.
4 וְשִׁלַּחְתִּי אֵשׁ בְּבֵית חֲזָאֵל וְאָכְלָה אַרְמְנֹות בֶּן־הֲדָד	4 فارسل نارا على بيت حزائيل فتأكل قصور بنهدد.
5 וְשָׁבַרְתִּי בְּרִיחַ דַּמֶּשֶׂק וְהִכְרַתִּי יֹושֵׁב מִבִּקְעַת־אָוֶן וְתֹומֵךְ שֵׁבֶט מִבֵּית עֶדֶן וְגָלוּ עַם־אֲרָם קִירָה אָמַר יְהוָה׃ פ	5 واكسر مغلاق دمشق واقطع الساكن من بقعة آون وماسك القضيب من بيت عدن ويسبى شعب ارام الى قير قال الرب
6 כֹּה אָמַר יְהוָה עַל־שְׁלֹשָׁה פִּשְׁעֵי עַזָּה וְעַל־אַרְבָּעָה לֹא אֲשִׁיבֶנּוּ עַל־הַגְלֹותָם גָּלוּת שְׁלֵמָה לְהַסְגִּיר לֶאֱדֹום	6 هكذا قال الرب. من اجل ذنوب غزّة الثلاثة والاربعة لا ارجع عنه لانهم سبوا سبيا كاملا لكي يسلّموه الى ادوم.
7 וְשִׁלַּחְתִּי אֵשׁ בְּחֹומַת עַזָּה וְאָכְלָה אַרְמְנֹתֶיהָ	7 فارسل نارا على سور غزّة فتاكل قصورها.
8 וְהִכְרַתִּי יֹושֵׁב מֵאַשְׁדֹּוד וְתֹומֵךְ שֵׁבֶט מֵאַשְׁקְלֹון וַהֲשִׁיבֹותִי יָדִי עַל־עֶקְרֹון וְאָבְדוּ שְׁאֵרִית פְּלִשְׁתִּים אָמַר אֲדֹנָי יְהוִה׃ פ	8 واقطع الساكن من اشدود وماسك القضيب من اشقلون وارد يدي على عقرون فتهلك بقية الفلسطنيين قال السيد الرب
9 כֹּה אָמַר יְהוָה עַל־שְׁלֹשָׁה פִּשְׁעֵי־צֹר וְעַל־אַרְבָּעָה לֹא אֲשִׁיבֶנּוּ עַל־הַסְגִּירָם גָּלוּת שְׁלֵמָה לֶאֱדֹום וְלֹא זָכְרוּ בְּרִית אַחִים	9 هكذا قال الرب من اجل ذنوب صور الثلاثة والاربعة لا ارجع عنه لانهم سلّموا سبيا كاملا الى ادوم ولم يذكروا عهد الاخوة.
10 וְשִׁלַּחְתִּי אֵשׁ בְּחֹומַת צֹר וְאָכְלָה אַרְמְנֹתֶיהָ׃ פ	10 فارسل نارا على سور صور فتاكل قصورها
11 כֹּה אָמַר יְהוָה עַל־שְׁלֹשָׁה פִּשְׁעֵי אֱדֹום וְעַל־אַרְבָּעָה לֹא אֲשִׁיבֶנּוּ עַל־רָדְפֹו בַחֶרֶב אָחִיו וְשִׁחֵת רַחֲמָיו וַיִּטְרֹף לָעַד אַפֹּו וְעֶבְרָתֹו שְׁמָרָה נֶצַח	11 هكذا قال الرب من اجل ذنوب ادوم الثلاثة والاربعة لا ارجع عنه لانه تبع بالسيف اخاه وافسد مراحمه وغضبه الى الدهر يفترس وسخطه يحفظه الى الابد.
12 וְשִׁלַּחְתִּי אֵשׁ בְּתֵימָן וְאָכְלָה אַרְמְנֹות בָּצְרָה׃ פ	12 فارسل نارا على تيمان فتأكل قصور بصرة
13 כֹּה אָמַר יְהוָה עַל־שְׁלֹשָׁה פִּשְׁעֵי בְנֵי־עַמֹּון וְעַל־אַרְבָּעָה לֹא אֲשִׁיבֶנּוּ עַל־בִּקְעָם הָרֹות הַגִּלְעָד לְמַעַן הַרְחִיב אֶת־גְּבוּלָם	13 هكذا قال الرب من اجل ذنوب بني عمون الثلاثة والاربعة لا ارجع عنه لانهم شقّوا حوامل جلعاد لكي يوسّعوا تخومهم.
14 וְהִצַּתִּי אֵשׁ בְּחֹומַת רַבָּה וְאָכְלָה אַרְמְנֹותֶיהָ בִּתְרוּעָה בְּיֹום מִלְחָמָה בְּסַעַר בְּיֹום סוּפָה	14 فأضرم نارا على سور ربّة فتاكل قصورها. بجلبة في يوم القتال بنوء في يوم الزوبعة.
15 וְהָלַךְ מַלְכָּם בַּגֹּולָה הוּא וְשָׂרָיו יַחְדָּו אָמַר יְהוָה׃ פ	15 ويمضي ملكهم الى السبي هو ورؤساؤه جميعا قال الرب