Ḥavaqquq (חבקוק) - Abacuc 8

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 אֶל־חִכְּךָ שֹׁפָר כַּנֶּשֶׁר עַל־בֵּית יְהוָה יַעַן עָבְרוּ בְרִיתִי וְעַל־תֹּורָתִי פָּשָׁעוּ	1 الى فمك بالبوق. كالنسر على بيت الرب. لانهم قد تجاوزوا عهدي وتعدّوا على شريعتي.
2 לִי יִזְעָקוּ אֱלֹהַי יְדַעֲנוּךָ יִשְׂרָאֵל	2 اليّ يصرخون يا الهي نعرفك نحن اسرائيل
3 זָנַח יִשְׂרָאֵל טֹוב אֹויֵב יִרְדְּפֹו	3 قد كره اسرائيل الصلاح فيتبعه العدو.
4 הֵם הִמְלִיכוּ וְלֹא מִמֶּנִּי הֵשִׂירוּ וְלֹא יָדָעְתִּי כַּסְפָּם וּזְהָבָם עָשׂוּ לָהֶם עֲצַבִּים לְמַעַן יִכָּרֵת	4 هم اقاموا ملوكا وليس مني. اقاموا رؤساء وانا لم اعرف. صنعوا لانفسهم من فضتهم وذهبهم اصناما لكي ينقرضوا.
5 זָנַח עֶגְלֵךְ שֹׁמְרֹון חָרָה אַפִּי בָּם עַד־מָתַי לֹא יוּכְלוּ נִקָּיֹן	5 قد زنخ عجلك يا سامرة. حمي غضبي عليهم. الى متى لا يستطيعون النقاوة.
6 כִּי מִיִּשְׂרָאֵל וְהוּא חָרָשׁ עָשָׂהוּ וְלֹא אֱלֹהִים הוּא כִּי־שְׁבָבִים יִהְיֶה עֵגֶל שֹׁמְרֹון	6 انه هو ايضا من اسرائيل. صنعه الصانع وليس هو الها. ان عجل السامرة يصير كسرا
7 כִּי רוּחַ יִזְרָעוּ וְסוּפָתָה יִקְצֹרוּ קָמָה אֵין־לֹו צֶמַח בְּלִי יַעֲשֶׂה־קֶּמַח אוּלַי יַעֲשֶׂה זָרִים יִבְלָעֻהוּ	7 انهم يزرعون الريح ويحصدون الزوبعة. زرع ليس له غلّة لا يصنع دقيقا. وان صنع فالغرباء تبتلعه.
8 נִבְלַע יִשְׂרָאֵל עַתָּה הָיוּ בַגֹּויִם כִּכְלִי אֵין־חֵפֶץ בֹּו	8 قد ابتلع اسرائيل. الآن صاروا بين الامم كاناء لا مسرّة فيه.
9 כִּי־הֵמָּה עָלוּ אַשּׁוּר פֶּרֶא בֹּודֵד לֹו אֶפְרַיִם הִתְנוּ אֲהָבִים	9 لانهم صعدوا الى اشور مثل حمار وحشي معتزل بنفسه. استأجر افرايم محبين.
10 גַּם כִּי־יִתְנוּ בַגֹּויִם עַתָּה אֲקַבְּצֵם וַיָּחֵלּוּ מְּעָט מִמַּשָּׂא מֶלֶךְ שָׂרִים	10 اني وان كانوا يستأجرون بين الامم الآن اجمعهم فينفكّون قليلا من ثقل ملك الرؤساء
11 כִּי־הִרְבָּה אֶפְרַיִם מִזְבְּחֹת לַחֲטֹא הָיוּ־לֹו מִזְבְּחֹות לַחֲטֹא	11 لان افرايم كثّر مذابح للخطية صارت له المذابح للخطية.
12 [אֶכתֹוב־ כ] (אֶכְתָּב־לֹו ק) [רִבֹּו כ] (רֻבֵּי ק) תֹּורָתִי כְּמֹו־זָר נֶחְשָׁבוּ	12 اكتب له كثرة شرائعي فهي تحسب اجنبية.
13 זִבְחֵי הַבְהָבַי יִזְבְּחוּ בָשָׂר וַיֹּאכֵלוּ יְהוָה לֹא רָצָם עַתָּה יִזְכֹּר עֲוֹנָם וְיִפְקֹד חַטֹּאותָם הֵמָּה מִצְרַיִם יָשׁוּבוּ	13 اما ذبائح تقدماتي فيذبحون لحما وياكلون. الرب لا يرتضيها. الآن يذكر اثمهم ويعاقب خطيتهم. انهم الى مصر يرجعون.
14 וַיִּשְׁכַּח יִשְׂרָאֵל אֶת־עֹשֵׂהוּ וַיִּבֶן הֵיכָלֹות וִיהוּדָה הִרְבָּה עָרִים בְּצֻרֹות וְשִׁלַּחְתִּי־אֵשׁ בְּעָרָיו וְאָכְלָה אַרְמְנֹתֶיהָ׃ ס	14 وقد نسي اسرائيل صانعه وبنى قصورا وكثّر يهوذا مدنا حصينة. لكني ارسل على مدنه نارا فتأكل قصوره