Joel (יואל) - Gioele 26

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 בַּיֹּום הַהוּא יוּשַׁר הַשִּׁיר־הַזֶּה בְּאֶרֶץ יְהוּדָה עִיר עָז־לָנוּ יְשׁוּעָה יָשִׁית חֹומֹות וָחֵל	1 في ذلك اليوم يغنى بهذه الاغنية في ارض يهوذا. لنا مدينة قوية. يجعل الخلاص اسوارا ومترسة.
2 פִּתְחוּ שְׁעָרִים וְיָבֹא גֹוי־צַדִּיק שֹׁמֵר אֱמֻנִים	2 افتحوا الابواب لتدخل الامة البارة الحافظة الامانة.
3 יֵצֶר סָמוּךְ תִּצֹּר שָׁלֹום ׀ שָׁלֹום כִּי בְךָ בָּטוּחַ	3 ذو الراي الممكن تحفظه سالما سالما لانه عليك متوكل.
4 בִּטְחוּ בַיהוָה עֲדֵי־עַד כִּי בְּיָהּ יְהוָה צוּר עֹולָמִים	4 توكلوا على الرب الى الابد لان في ياه الرب صخر الدهور.
5 כִּי הֵשַׁח יֹשְׁבֵי מָרֹום קִרְיָה נִשְׂגָּבָה יַשְׁפִּילֶנָּה יַשְׁפִּילָהּ עַד־אֶרֶץ יַגִּיעֶנָּה עַד־עָפָר	5 لانه يخفض سكان العلاء يضع القرية المرتفعة. يضعها الى الارض. يلصقها بالتراب.
6 תִּרְמְסֶנָּה רָגֶל רַגְלֵי עָנִי פַּעֲמֵי דַלִּים	6 تدوسها الرجل رجلا البائس اقدام المساكين
7 אֹרַח לַצַּדִּיק מֵישָׁרִים יָשָׁר מַעְגַּל צַדִּיק תְּפַלֵּס	7 طريق الصدّيق استقامة. تمهد ايها المستقيم سبيل الصدّيق.
8 אַף אֹרַח מִשְׁפָּטֶיךָ יְהוָה קִוִּינוּךָ לְשִׁמְךָ וּלְזִכְרְךָ תַּאֲוַת־נָפֶשׁ	8 ففي طريق احكامك يا رب انتظرناك. الى اسمك والى ذكرك شهوة النفس.
9 נַפְשִׁי אִוִּיתִיךָ בַּלַּיְלָה אַף־רוּחִי בְקִרְבִּי אֲשַׁחֲרֶךָּ כִּי כַּאֲשֶׁר מִשְׁפָּטֶיךָ לָאָרֶץ צֶדֶק לָמְדוּ יֹשְׁבֵי תֵבֵל	9 بنفسي اشتهيتك في الليل. ايضا بروحي في داخلي اليك ابتكر. لانه حينما تكون احكامك في الارض يتعلم سكان المسكونة العدل.
10 יֻחַן רָשָׁע בַּל־לָמַד צֶדֶק בְּאֶרֶץ נְכֹחֹות יְעַוֵּל וּבַל־יִרְאֶה גֵּאוּת יְהוָה׃ ס	10 يرحم المنافق ولا يتعلّم العدل. في ارض الاستقامة يصنع شرا ولا يرى جلال الرب
11 יְהוָה רָמָה יָדְךָ בַּל־יֶחֱזָיוּן יֶחֱזוּ וְיֵבֹשׁוּ קִנְאַת־עָם אַף־אֵשׁ צָרֶיךָ תֹאכְלֵם׃ ס	11 يا رب ارتفعت يدك ولا يرون. يرون ويخزون من الغيرة على الشعب وتاكلهم نار اعدائك.
12 יְהוָה תִּשְׁפֹּת שָׁלֹום לָנוּ כִּי גַּם כָּל־מַעֲשֵׂינוּ פָּעַלְתָּ לָּנוּ	12 يا رب تجعل لنا سلاما لانك كل اعمالنا صنعتها لنا.
13 יְהוָה אֱלֹהֵינוּ בְּעָלוּנוּ אֲדֹנִים זוּלָתֶךָ לְבַד־בְּךָ נַזְכִּיר שְׁמֶךָ	13 ايها الرب الهنا قد استولى علينا سادة سواك. بك وحدك نذكر اسمك.
14 מֵתִים בַּל־יִחְיוּ רְפָאִים בַּל־יָקֻמוּ לָכֵן פָּקַדְתָּ וַתַּשְׁמִידֵם וַתְּאַבֵּד כָּל־זֵכֶר לָמֹו	14 هم اموات لا يحيون. اخيلة لا تقوم. لذلك عاقبت واهلكتهم وأبدت كل ذكرهم
15 יָסַפְתָּ לַגֹּוי יְהוָה יָסַפְתָּ לַגֹּוי נִכְבָּדְתָּ רִחַקְתָּ כָּל־קַצְוֵי־אָרֶץ	15 زدت الامة يا رب زدت الامة. تمجدت. وسعت كل اطراف الارض.
16 יְהוָה בַּצַּר פְּקָדוּךָ צָקוּן לַחַשׁ מוּסָרְךָ לָמֹו	16 يا رب في الضيق طلبوك. سكبوا مخافتة عند تأديبك اياهم.
17 כְּמֹו הָרָה תַּקְרִיב לָלֶדֶת תָּחִיל תִּזְעַק בַּחֲבָלֶיהָ כֵּן הָיִינוּ מִפָּנֶיךָ יְהוָה	17 كما ان الحبلى التي تقارب الولادة تتلوى وتصرخ في مخاضها هكذا كنا قدامك يا رب.
18 הָרִינוּ חַלְנוּ כְּמֹו יָלַדְנוּ רוּחַ יְשׁוּעֹת בַּל־נַעֲשֶׂה אֶרֶץ וּבַל־יִפְּלוּ יֹשְׁבֵי תֵבֵל	18 حبلنا تلوينا كاننا ولدنا ريحا. لم نصنع خلاصا في الارض ولم يسقط سكان المسكونة.
19 יִחְיוּ מֵתֶיךָ נְבֵלָתִי יְקוּמוּן הָקִיצוּ וְרַנְּנוּ שֹׁכְנֵי עָפָר כִּי טַל אֹורֹת טַלֶּךָ וָאָרֶץ רְפָאִים תַּפִּיל׃ ס	19 تحيا امواتك تقوم الجثث. استيقظوا ترنموا يا سكان التراب. لان طلك طل اعشاب والارض تسقط الاخيلة
20 לֵךְ עַמִּי בֹּא בַחֲדָרֶיךָ וּסְגֹר [דְּלָתֶיךָ כ] (דְּלָתְךָ ק) בַּעֲדֶךָ חֲבִי כִמְעַט־רֶגַע עַד־ [יַעֲבֹור כ] (יַעֲבָר־זָעַם׃ ק)	20 هلم يا شعبي ادخل مخادعك واغلق ابوابك خلفك. اختبئ نحو لحيظة حتى يعبر الغضب.
21 כִּי־הִנֵּה יְהוָה יֹצֵא מִמְּקֹומֹו לִפְקֹד עֲוֹן יֹשֵׁב־הָאָרֶץ עָלָיו וְגִלְּתָה הָאָרֶץ אֶת־דָּמֶיהָ וְלֹא־תְכַסֶּה עֹוד עַל־הֲרוּגֶיהָ׃ ס	21 لانه هوذا الرب يخرج من مكانه ليعاقب اثم سكان الارض فيهم فتكشف الارض دماءها ولا تغطي قتلاها في ما بعد