Hošeah(הושע) - Osea 13
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
STUTTGARTENSIA-DELITZSCH | VULGATA |
---|---|
1 כְּדַבֵּר אֶפְרַיִם רְתֵת נָשָׂא הוּא בְּיִשְׂרָאֵל וַיֶּאְשַׁם בַּבַּעַל וַיָּמֹת | 1 Qui tetigerit picem inquinabitur ab ea : et qui communicaverit superbo induet superbiam. |
2 וְעַתָּה ׀ יֹוסִפוּ לַחֲטֹא וַיַּעְשׂוּ לָהֶם מַסֵּכָה מִכַּסְפָּם כִּתְבוּנָם עֲצַבִּים מַעֲשֵׂה חָרָשִׁים כֻּלֹּה לָהֶם הֵם אֹמְרִים זֹבְחֵי אָדָם עֲגָלִים יִשָּׁקוּן | 2 Pondus super se tollat qui honestiori se communicat, et ditiori te ne socius fueris. |
3 לָכֵן יִהְיוּ כַּעֲנַן־בֹּקֶר וְכַטַּל מַשְׁכִּים הֹלֵךְ כְּמֹץ יְסֹעֵר מִגֹּרֶן וּכְעָשָׁן מֵאֲרֻבָּה | 3 Quid communicabit cacabus ad ollam ? quando enim se colliserint, confringetur. |
4 וְאָנֹכִי יְהוָה אֱלֹהֶיךָ מֵאֶרֶץ מִצְרָיִם וֵאלֹהִים זוּלָתִי לֹא תֵדָע וּמֹושִׁיעַ אַיִן בִּלְתִּי | 4 Dives injuste egit, et fremet : pauper autem læsus tacebit. |
5 אֲנִי יְדַעְתִּיךָ בַּמִּדְבָּר בְּאֶרֶץ תַּלְאֻבֹות | 5 Si largitus fueris, assumet te : et si non habueris, derelinquet te. |
6 כְּמַרְעִיתָם וַיִּשְׂבָּעוּ שָׂבְעוּ וַיָּרָם לִבָּם עַל־כֵּן שְׁכֵחוּנִי | 6 Si habes, convivet tecum, et evacuabit te : et ipse non dolebit super te. |
7 וָאֱהִי לָהֶם כְּמֹו־שָׁחַל כְּנָמֵר עַל־דֶּרֶךְ אָשׁוּר | 7 Si necessarius illi fueris, supplantabit te, et subridens spem dabit, narrans tibi bona, et dicet : Quid opus est tibi ? |
8 אֶפְגְּשֵׁם כְּדֹב שַׁכּוּל וְאֶקְרַע סְגֹור לִבָּם וְאֹכְלֵם שָׁם כְּלָבִיא חַיַּת הַשָּׂדֶה תְּבַקְּעֵם | 8 Et confundet te in cibis suis, donec te exinaniat bis et ter : et in novissimo deridebit te, et postea videns derelinquet te, et caput suum movebit ad te. |
9 שִׁחֶתְךָ יִשְׂרָאֵל כִּי־בִי בְעֶזְרֶךָ | 9 Humiliare Deo, et exspecta manus ejus. |
10 אֱהִי מַלְכְּךָ אֵפֹוא וְיֹושִׁיעֲךָ בְּכָל־עָרֶיךָ וְשֹׁפְטֶיךָ אֲשֶׁר אָמַרְתָּ תְּנָה־לִּי מֶלֶךְ וְשָׂרִים | 10 Attende ne seductus in stultitiam humilieris. |
11 אֶתֶּן־לְךָ מֶלֶךְ בְּאַפִּי וְאֶקַּח בְּעֶבְרָתִי׃ ס | 11 Noli esse humilis in sapientia tua, ne humiliatus in stultitiam seducaris. |
12 צָרוּר עֲוֹן אֶפְרָיִם צְפוּנָה חַטָּאתֹו | 12 Advocatus a potentiore, discede : ex hoc enim magis te advocabit. |
13 חֶבְלֵי יֹולֵדָה יָבֹאוּ לֹו הוּא־בֵן לֹא חָכָם כִּי־עֵת לֹא־יַעֲמֹד בְּמִשְׁבַּר בָּנִים | 13 Ne improbus sis, ne impingaris : et ne longe sis ab eo, ne eas in oblivionem. |
14 מִיַּד שְׁאֹול אֶפְדֵּם מִמָּוֶת אֶגְאָלֵם אֱהִי דְבָרֶיךָ מָוֶת אֱהִי קָטָבְךָ שְׁאֹול נֹחַם יִסָּתֵר מֵעֵינָי | 14 Ne retineas ex æquo loqui cum illo, nec credas multis verbis illius : ex multa enim loquela tentabit te, et subridens interrogabit te de absconditis tuis. |
15 כִּי הוּא בֵּן אַחִים יַפְרִיא יָבֹוא קָדִים רוּחַ יְהוָה מִמִּדְבָּר עֹלֶה וְיֵבֹושׁ מְקֹורֹו וְיֶחֱרַב מַעְיָנֹו הוּא יִשְׁסֶה אֹוצַר כָּל־כְּלִי חֶמְדָּה | 15 Immitis animus illius conservabit verba tua : et non parcet de malitia, et de vinculis. |
16 Cave tibi, et attende diligenter auditui tuo, quoniam cum subversione tua ambulas : | |
17 audiens vero illa, quasi in somnis vide, et vigilabis. | |
18 Omni vita tua dilige Deum, et invoca illum in salute tua. | |
19 Omne animal diligit simile sibi, sic et omnis homo proximum sibi. | |
20 Omnis caro ad similem sibi conjungetur, et omnis homo simili sui sociabitur. | |
21 Si communicabit lupus agno aliquando, sic peccator justo. | |
22 Quæ communicatio sancto homini ad canem ? aut quæ pars diviti ad pauperem ? | |
23 Venatio leonis onager in eremo : sic et pascua divitum sunt pauperes. | |
24 Et sicut abominatio est superbo humilitas, sic et execratio divitis pauper. | |
25 Dives commotus confirmatur ab amicis suis : humilis autem cum ceciderit, expelletur et a notis. | |
26 Diviti decepto multi recuperatores : locutus est superbia, et justificaverunt illum. | |
27 Humilis deceptus est, insuper et arguitur : locutus est sensate, et non est datus ei locus. | |
28 Dives locutus est, et omnes tacuerunt, et verbum illius usque ad nubes perducent. | |
29 Pauper locutus est, et dicunt : Quis est hic ? et si offenderit, subvertent illum. | |
30 Bona est substantia cui non est peccatum in conscientia : et nequissima paupertas in ore impii. | |
31 Cor hominis immutat faciem illius, sive in bona, sive in mala. | |
32 Vestigium cordis boni et faciem bonam difficile invenies, et cum labore. |