Yermĭyahu ( ירמיהו) - Geremia 4

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 שִׁמְעוּ בָנִים מוּסַר אָב וְהַקְשִׁיבוּ לָדַעַת בִּינָה	1 اسمعوا ايها البنون تأديب الاب واصغوا لاجل معرفة الفهم.
2 כִּי לֶקַח טֹוב נָתַתִּי לָכֶם תֹּורָתִי אַל־תַּעֲזֹבוּ	2 لاني اعطيكم تعليما صالحا فلا تتركوا شريعتي.
3 כִּי־בֵן הָיִיתִי לְאָבִי רַךְ וְיָחִיד לִפְנֵי אִמִּי	3 فاني كنت ابنا لابي غضّا ووحيدا عند امي.
4 וַיֹּרֵנִי וַיֹּאמֶר לִי יִתְמָךְ־דְּבָרַי לִבֶּךָ שְׁמֹר מִצְוֹתַי וֶחְיֵה	4 وكان يريني ويقول لي ليضبط قلبك كلامي. احفظ وصاياي فتحيا.
5 קְנֵה חָכְמָה קְנֵה בִינָה אַל־תִּשְׁכַּח וְאַל־תֵּט מֵאִמְרֵי־פִי	5 اقتن الحكمة. اقتن الفهم. لا تنس ولا تعرض عن كلمات فمي.
6 אַל־תַּעַזְבֶהָ וְתִשְׁמְרֶךָּ אֱהָבֶהָ וְתִצְּרֶךָּ	6 لا تتركها فتحفظك أحببها فتصونك.
7 רֵאשִׁית חָכְמָה קְנֵה חָכְמָה וּבְכָל־קִנְיָנְךָ קְנֵה בִינָה	7 الحكمة هي الراس. فاقتن الحكمة وبكل مقتناك اقتن الفهم.
8 סַלְסְלֶהָ וּתְרֹומְמֶךָּ תְּכַבֵּדְךָ כִּי תְחַבְּקֶנָּה	8 ارفعها فتعلّيك. تمجدك اذا اعتنقتها.
9 תִּתֵּן לְרֹאשְׁךָ לִוְיַת־חֵן עֲטֶרֶת תִּפְאֶרֶת תְּמַגְּנֶךָּ	9 تعطي راسك اكليل نعمة. تاج جمال تمنحك
10 שְׁמַע בְּנִי וְקַח אֲמָרָי וְיִרְבּוּ לְךָ שְׁנֹות חַיִּים	10 اسمع يا ابني واقبل اقوالي فتكثر سنو حياتك.
11 בְּדֶרֶךְ חָכְמָה הֹרֵתִיךָ הִדְרַכְתִּיךָ בְּמַעְגְּלֵי־יֹשֶׁר	11 اريتك طريق الحكمة. هديتك سبل الاستقامة.
12 בְּלֶכְתְּךָ לֹא־יֵצַר צַעֲדֶךָ וְאִם־תָּרוּץ לֹא תִכָּשֵׁל	12 اذا سرت فلا تضيق خطواتك واذا سعيت فلا تعثر.
13 הַחֲזֵק בַּמּוּסָר אַל־תֶּרֶף נִצְּרֶהָ כִּי־הִיא חַיֶּיךָ	13 تمسك بالأدب لا ترخه. احفظه فانه هو حياتك.
14 בְּאֹרַח רְשָׁעִים אַל־תָּבֹא וְאַל־תְּאַשֵּׁר בְּדֶרֶךְ רָעִים	14 لا تدخل في سبيل الاشرار ولا تسر في طريق الاثمة.
15 פְּרָעֵהוּ אַל־תַּעֲבָר־בֹּו שְׂטֵה מֵעָלָיו וַעֲבֹור	15 تنكب عنه. لا تمر به. حد عنه واعبر.
16 כִּי לֹא יִשְׁנוּ אִם־לֹא יָרֵעוּ וְנִגְזְלָה נָתָם אִם־לֹא [יִכְשֹׁולוּ כ] (יַכְשִׁילוּ׃ ק)	16 لانهم لا ينامون ان لم يفعلوا سوءا وينزع نومهم ان لم يسقطوا احدا.
17 כִּי לָחֲמוּ לֶחֶם רֶשַׁע וְיֵין חֲמָסִים יִשְׁתּוּ	17 لانهم يطعمون خبز الشر ويشربون خمر الظلم.
18 וְאֹרַח צַדִּיקִים כְּאֹור נֹגַהּ הֹולֵךְ וָאֹור עַד־נְכֹון הַיֹּום	18 اما سبيل الصديقين فكنور مشرق يتزايد وينير الى النهار الكامل.
19 דֶּרֶךְ רְשָׁעִים כָּאֲפֵלָה לֹא יָדְעוּ בַּמֶּה יִכָּשֵׁלוּ׃ פ	19 اما طريق الاشرار فكالظلام. لا يعلمون ما يعثرون به
20 בְּנִי לִדְבָרַי הַקְשִׁיבָה לַאֲמָרַי הַט־אָזְנֶךָ	20 يابني اصغ الى كلامي. امل اذنك الى اقوالي.
21 אַל־יַלִּיזוּ מֵעֵינֶיךָ מְרֵם בְּתֹוךְ לְבָבֶךָ	21 لا تبرح عن عينيك. احفظها في وسط قلبك.
22 כִּי־חַיִּים הֵם לְמֹצְאֵיהֶם וּלְכָל־בְּשָׂרֹו מַרְפֵּא	22 لانها هي حياة للذين يجدونها ودواء لكل الجسد.
23 מִכָּל־מִשְׁמָר נְצֹר לִבֶּךָ כִּי־מִמֶּנּוּ תֹּוצְאֹות חַיִּים	23 فوق كل تحفظ احفظ قلبك لان منه مخارج الحياة.
24 הָסֵר מִמְּךָ עִקְּשׁוּת פֶּה וּלְזוּת פָתַיִם הַרְחֵק מִמֶּךָּ	24 انزع عنك التواء الفم وابعد عنك انحراف الشفتين.
25 עֵינֶיךָ לְנֹכַח יַבִּיטוּ וְעַפְעַפֶּיךָ יַיְשִׁרוּ נֶגְדֶּךָ	25 لتنظر عيناك الى قدامك واجفانك الى امامك مستقيما.
26 פַּלֵּס מַעְגַּל רַגְלֶךָ וְכָל־דְּרָכֶיךָ יִכֹּנוּ	26 مهد سبيل رجليك فتثبت كل طرقك.
27 אַל־תֵּט־יָמִין וּשְׂמֹאול הָסֵר רַגְלְךָ מֵרָע	27 لا تمل يمنى ولا يسرة. باعد رجلك عن الشر
28 עַל־זֹאת תֶּאֱבַל הָאָרֶץ וְקָדְרוּ הַשָּׁמַיִם מִמָּעַל עַל כִּי־דִבַּרְתִּי זַמֹּתִי וְלֹא נִחַמְתִּי וְלֹא־אָשׁוּב מִמֶּנָּה
29 מִקֹּול פָּרָשׁ וְרֹמֵה קֶשֶׁת בֹּרַחַת כָּל־הָעִיר בָּאוּ בֶּעָבִים וּבַכֵּפִים עָלוּ כָּל־הָעִיר עֲזוּבָה וְאֵין־יֹושֵׁב בָּהֵן אִישׁ
30 [וְאַתִּי כ] (וְאַתְּ ק) שָׁדוּד מַה־תַּעֲשִׂי כִּי־תִלְבְּשִׁי שָׁנִי כִּי־תַעְדִּי עֲדִי־זָהָב כִּי־תִקְרְעִי בַפּוּךְ עֵינַיִךְ לַשָּׁוְא תִּתְיַפִּי מָאֲסוּ־בָךְ עֹגְבִים נַפְשֵׁךְ יְבַקֵּשׁוּ
31 כִּי קֹול כְּחֹולָה שָׁמַעְתִּי צָרָה כְּמַבְכִּירָה קֹול בַּת־צִיֹּון תִּתְיַפֵּחַ תְּפָרֵשׂ כַּפֶּיהָ אֹוי־נָא לִי כִּי־עָיְפָה נַפְשִׁי לְהֹרְגִים׃ פ