Isaiah (ישעיה) - Isaia 144

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	Biblia Tysiąclecia
1 לְדָוִד ׀ בָּרוּךְ יְהוָה ׀ צוּרִי הַמְלַמֵּד יָדַי לַקְרָב אֶצְבְּעֹותַי לַמִּלְחָמָה	1 Dawidowy. Błogosławiony Pan - Opoka moja, On moje ręce zaprawia do walki, moje palce do wojny.
2 חַסְדִּי וּמְצוּדָתִי מִשְׂגַּבִּי וּמְפַלְטִי לִי מָגִנִּי וּבֹו חָסִיתִי הָרֹודֵד עַמִּי תַחְתָּי	2 On mocą dla mnie i warownią moją, osłoną moją i moim wybawcą, moją tarczą i Tym, któremu ufam, Ten, który mi poddaje ludy.
3 יְהוָה מָה־אָדָם וַתֵּדָעֵהוּ בֶּן־אֱנֹושׁ וַתְּחַשְּׁבֵהוּ	3 O Panie, czym jest człowiek, że masz o nim pieczę, czym syn człowieczy, że Ty o nim myślisz?
4 אָדָם לַהֶבֶל דָּמָה יָמָיו כְּצֵל עֹובֵר	4 Człowiek jest podobny do tchnienia wiatru, dni jego jak cień mijają.
5 יְהוָה הַט־שָׁמֶיךָ וְתֵרֵד גַּע בֶּהָרִים וְיֶעֱשָׁנוּ	5 O Panie, nachyl Twych niebios i zstąp, dotknij gór, by zadymiły,
6 בְּרֹוק בָּרָק וּתְפִיצֵם שְׁלַח חִצֶּיךָ וּתְהֻמֵּם	6 ciśnij piorun i rozprosz ich, wypuść swe strzały i przeraź ich,
7 שְׁלַח יָדֶיךָ מִמָּרֹום פְּצֵנִי וְהַצִּילֵנִי מִמַּיִם רַבִּים מִיַּד בְּנֵי נֵכָר	7 wyciągnij rękę Twoją z wysoka, wybaw mię z wód wielkich i uwolnij z rąk cudzoziemców,
8 אֲשֶׁר פִּיהֶם דִּבֶּר־שָׁוְא וִימִינָם יְמִין שָׁקֶר	8 tych, których usta mówią na wiatr, a których prawica jest prawicą fałszywą.
9 אֱ‍לֹהִים שִׁיר חָדָשׁ אָשִׁירָה לָּךְ בְּנֵבֶל עָשֹׂור אֲזַמְּרָה־לָּךְ	9 Boże, pieśń nową będę Ci śpiewał, grać Ci będę na harfie o dziesięciu strunach.
10 הַנֹּותֵן תְּשׁוּעָה לַמְּלָכִים הַפֹּוצֶה אֶת־דָּוִד עַבְדֹּו מֵחֶרֶב רָעָה	10 Ty królom dajesz zwycięstwo, Ty wyzwoliłeś sługę Twego, Dawida. Od miecza złego
11 פְּצֵנִי וְהַצִּילֵנִי מִיַּד בְּנֵי־נֵכָר אֲשֶׁר פִּיהֶם דִּבֶּר־שָׁוְא וִימִינָם יְמִין שָׁקֶר	11 mnie wybaw i uwolnij z rąk cudzoziemców, tych, których usta mówią na wiatr, a których prawica jest prawicą fałszywą.
12 אֲשֶׁר בָּנֵינוּ ׀ כִּנְטִעִים מְגֻדָּלִים בִּנְעוּרֵיהֶם בְּנֹותֵינוּ כְזָוִיֹּת מְחֻטָּבֹות תַּבְנִית הֵיכָל	12 Daj pomyślność synom naszym jak roślinom, rozrastającym się w czasie swej młodości, niech będą córki nasze na wzór narożnych kolumn, rzeźbione na wzór kolumn świątyni.
13 מְזָוֵינוּ מְלֵאִים מְפִיקִים מִזַּן אֶל־זַן צֹאונֵנוּ מַאֲלִיפֹות מְרֻבָּבֹות בְּחוּצֹותֵינוּ	13 Niech pełne będą nasze spichlerze, zasobne we wszelkie płody. Niech trzody nasze tysiąckroć płodne na polach naszych mnożą się tysiącami;
14 אַלּוּפֵינוּ מְסֻבָּלִים אֵין־פֶּרֶץ וְאֵין יֹוצֵאת וְאֵין צְוָחָה בִּרְחֹבֹתֵינוּ	14 niech nasze zwierzęta będą ciężkie! Niech się nie zdarza wypadek czy ucieczka ani lament na naszych ulicach!
15 אַשְׁרֵי הָעָם שֶׁכָּכָה לֹּו אַשְׁרֵי הָעָם שֶׁיֲהוָה אֱלֹהָיו	15 Szczęśliwy lud, któremu tak się powodzi, szczęśliwy lud, którego Bogiem jest Pan.