Isaiah (ישעיה) - Isaia 119
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
STUTTGARTENSIA-DELITZSCH | GREEK BIBLE |
---|---|
1 אַשְׁרֵי תְמִימֵי־דָרֶךְ הַהֹלְכִים בְּתֹורַת יְהוָה | 1 Αλεφ.>> Μακαριοι οι αμωμοι εν οδω? οι περιπατουντες εν τω νομω του Κυριου? |
2 אַשְׁרֵי נֹצְרֵי עֵדֹתָיו בְּכָל־לֵב יִדְרְשׁוּהוּ | 2 Μακαριοι οι φυλαττοντες τα μαρτυρια αυτου, οι εκζητουντες αυτον εξ ολης καρδιας? |
3 אַף לֹא־פָעֲלוּ עַוְלָה בִּדְרָכָיו הָלָכוּ | 3 αυτοι βεβαιως δεν πραττουσιν ανομιαν? εν ταις οδοις αυτου περιπατουσι. |
4 אַתָּה צִוִּיתָה פִקֻּדֶיךָ לִשְׁמֹר מְאֹד | 4 Συ προσεταξας να φυλαττωνται ακριβως αι εντολαι σου. |
5 אַחֲלַי יִכֹּנוּ דְרָכָי לִשְׁמֹר חֻקֶּיךָ | 5 Ειθε να κατευθυνωνται αι οδοι μου, δια να φυλαττω τα διαταγματα σου |
6 אָז לֹא־אֵבֹושׁ בְּהַבִּיטִי אֶל־כָּל־מִצְוֹתֶיךָ | 6 Τοτε δεν θελω αισχυνθη, οταν επιβλεπω εις παντα τα προσταγματα σου. |
7 אֹודְךָ בְּיֹשֶׁר לֵבָב בְּלָמְדִי מִשְׁפְּטֵי צִדְקֶךָ | 7 Θελω σε δοξολογει εν ευθυτητι καρδιας, οταν μαθω τας κρισεις της δικαιοσυνης σου. |
8 אֶת־חֻקֶּיךָ אֶשְׁמֹר אַל־תַּעַזְבֵנִי עַד־מְאֹד | 8 Τα διαταγματα σου θελω φυλαττει? μη με εγκαταλιπης ολοκληρως. |
9 בַּמֶּה יְזַכֶּה־נַּעַר אֶת־אָרְחֹו לִשְׁמֹר כִּדְבָרֶךָ | 9 Βεθ.>> Τινι τροπω θελει καθαριζει ο νεος την οδον αυτου; φυλαττων τους λογους σου. |
10 בְּכָל־לִבִּי דְרַשְׁתִּיךָ אַל־תַּשְׁגֵּנִי מִמִּצְוֹתֶיךָ | 10 Εξ ολης της καρδιας μου σε εξεζητησα? με μη αφησης να αποπλανηθω απο των προσταγματων σου. |
11 בְּלִבִּי צָפַנְתִּי אִמְרָתֶךָ לְמַעַן לֹא אֶחֱטָא־לָךְ | 11 Εν τη καρδια μου εφυλαξα τα λογια σου, δια να μη αμαρτανω εις σε. |
12 בָּרוּךְ אַתָּה יְהוָה לַמְּדֵנִי חֻקֶּיךָ | 12 Ευλογητος εισαι, Κυριε? διδαξον με τα διαταγματα σου. |
13 בִּשְׂפָתַי סִפַּרְתִּי כֹּל מִשְׁפְּטֵי־פִיךָ | 13 Δια των χειλεων μου διηγηθην πασας τας κρισεις του στοματος σου. |
14 בְּדֶרֶךְ עֵדְוֹתֶיךָ שַׂשְׂתִּי כְּעַל כָּל־הֹון | 14 Εν τη οδω των μαρτυριων σου ευφρανθην, ως δια παντα τα πλουτη. |
15 בְּפִקֻּדֶיךָ אָשִׂיחָה וְאַבִּיטָה אֹרְחֹתֶיךָ | 15 Εις τας εντολας σου θελω μελετα, και εις τας οδους σου θελω ενατενιζει. |
16 בְּחֻקֹּתֶיךָ אֶשְׁתַּעֲשָׁע לֹא אֶשְׁכַּח דְּבָרֶךָ | 16 Εις τα διαταγματα σου θελω εντρυφα? δεν θελω λησμονησει τους λογους σου. |
17 גְּמֹל עַל־עַבְדְּךָ אֶחְיֶה וְאֶשְׁמְרָה דְבָרֶךָ | 17 Γιμελ.>> Ανταμειψον τον δουλον σου? ουτω θελω ζησει, και θελω φυλαξει τον λογον σου. |
18 גַּל־עֵינַי וְאַבִּיטָה נִפְלָאֹות מִתֹּורָתֶךָ | 18 Ανοιξον τους οφθαλμους μου, και θελω βλεπει τα θαυμασια τα εκ του νομου σου. |
19 גֵּר אָנֹכִי בָאָרֶץ אַל־תַּסְתֵּר מִמֶּנִּי מִצְוֹתֶיךָ | 19 Παροικος ειμαι εγω εν τη γη? μη κρυψης απ' εμου τα προσταγματα σου. |
20 גָּרְסָה נַפְשִׁי לְתַאֲבָה אֶל־מִשְׁפָּטֶיךָ בְכָל־עֵת | 20 Η ψυχη μου λιποθυμει εκ του ποθου τον οποιον εχω εις τας κρισεις σου παντοτε. |
21 גָּעַרְתָּ זֵדִים אֲרוּרִים הַשֹּׁגִים מִמִּצְוֹתֶיךָ | 21 Συ επετιμησας τους επικαταρατους υπερηφανους, τους εκκλινοντας απο των προσταγματων σου. |
22 גַּל מֵעָלַי חֶרְפָּה וָבוּז כִּי עֵדֹתֶיךָ נָצָרְתִּי | 22 Σηκωσον απ' εμου το ονειδος και την καταφρονησιν? διοτι εφυλαξα τα μαρτυρια σου. |
23 גַּם יָשְׁבוּ רִים בִּי נִדְבָּרוּ עַבְדְּךָ יָשִׂיחַ בְּחֻקֶּיךָ | 23 Αρχοντες τωοντι εκαθισαν και ελαλουν εναντιον μου? αλλ' ο δουλος σου εμελετα εις τα διαταγματα σου. |
24 גַּם־עֵדֹתֶיךָ שַׁעֲשֻׁעָי אַנְשֵׁי עֲצָתִי | 24 Τα μαρτυρια σου βεβαιως ειναι η τρυφη μου και οι συμβουλοι μου. |
25 דָּבְקָה לֶעָפָר נַפְשִׁי חַיֵּנִי כִּדְבָרֶךָ | 25 Δαλεθ.>> Η ψυχη μου εκολληθη εις το χωμα? ζωοποιησον με κατα τον λογον σου. |
26 דְּרָכַי סִפַּרְתִּי וַתַּעֲנֵנִי לַמְּדֵנִי חֻקֶּיךָ | 26 Εφανερωσα τας οδους μου, και μου εισηκουσας? διδαξον με τα διαταγματα σου. |
27 דֶּרֶךְ־פִּקּוּדֶיךָ הֲבִינֵנִי וְאָשִׂיחָה בְּנִפְלְאֹותֶיךָ | 27 Καμε με να εννοω την οδον των εντολων σου, και θελω μελετα εις τα θαυμασια σου. |
28 דָּלְפָה נַפְשִׁי מִתּוּגָה קַיְּמֵנִי כִּדְבָרֶךָ | 28 Η ψυχη μου τηκεται υπο θλιψεως? στερεωσον με κατα τον λογον σου. |
29 דֶּרֶךשְֶׁ־קֶר הָסֵר מִמֶּנִּי וְתֹורָתְךָ חָנֵּנִי | 29 Απομακρυνον απ' εμου την οδον του ψευδους, και χαρισον μοι τον νομον σου. |
30 דֶּרֶךְ־אֱמוּנָה בָחָרְתִּי מִשְׁפָּטֶיךָ שִׁוִּיתִי | 30 Την οδον της αληθειας εξελεξα? προ οφθαλμων μου εθεσα τας κρισεις σου. |
31 דָּבַקְתִּי בְעֵדְוֹתֶיךָ יְהוָה אַל־תְּבִישֵׁנִי | 31 Προσεκολληθην εις τα μαρτυρια σου? Κυριε, μη με καταισχυνης. |
32 דֶּרֶךְ־מִצְוֹתֶיךָ אָרוּץ כִּי תַרְחִיב לִבִּי | 32 Την οδον των προσταγματων σου θελω τρεχει, οταν πλατυνης την καρδιαν μου. |
33 הֹורֵנִי יְהוָה דֶּרֶךְ חֻקֶּיךָ וְאֶצְּרֶנָּה עֵקֶב | 33 Ε.>> Διδαξον με, Κυριε, την οδον των διαταγματων σου, και θελω φυλαττει αυτην μεχρι τελους. |
34 הֲבִינֵנִי וְאֶצְּרָה תֹורָתֶךָ וְאֶשְׁמְרֶנָּה בְכָל־לֵב | 34 Συνετισον με, και θελω φυλαττει τον νομον σου? ναι, θελω φυλαττει αυτον εν ολη καρδια. |
35 הַדְרִיכֵנִי בִּנְתִיב מִצְוֹתֶיךָ כִּי־בֹו חָפָצְתִּי | 35 Οδηγησον με εις την οδον των προσταγματων σου? διοτι ευφραινομαι εις αυτην. |
36 הַט־לִבִּי אֶל־עֵדְוֹתֶיךָ וְאַל אֶל־בָּצַע | 36 Κλινον την καρδιαν μου εις τα μαρτυρια σου και μη εις πλεονεξιαν. |
37 הַעֲבֵר עֵינַי מֵרְאֹות שָׁוְא בִּדְרָכֶךָ חַיֵּנִי | 37 Αποστρεψον τους οφθαλμους μου απο του να βλεπωσι ματαιοτητα? ζωοποιησον με εν τη οδω σου. |
38 הָקֵם לְעַבְדְּךָ אִמְרָתֶךָ אֲשֶׁר לְיִרְאָתֶךָ | 38 Εκτελεσον τον λογον σου προς τον δουλον σου, οστις ειναι δεδομενος εις τον φοβον σου. |
39 הַעֲבֵר חֶרְפָּתִי אֲשֶׁר יָגֹרְתִּי כִּי מִשְׁפָּטֶיךָ טֹובִים | 39 Αφαιρεσον το ονειδος μου, το οποιον φοβουμαι? διοτι αι κρισεις σου ειναι αγαθαι. |
40 הִנֵּה תָּאַבְתִּי לְפִקֻּדֶיךָ בְּצִדְקָתְךָ חַיֵּנִי | 40 Ιδου, επεθυμησα τας εντολας σου? ζωοποιησον με δια της δικαιοσυνης σου. |
41 וִיבֹאֻנִי חֲסָדֶךָ יְהוָה תְּשׁוּעָתְךָ כְּאִמְרָתֶךָ | 41 Βαου.>> Και ας ελθη επ εμε το ελεος σου, Κυριε, και η σωτηρια σου κατα τον λογον σου. |
42 וְאֶעֱנֶה חֹרְפִי דָבָר כִּי־בָטַחְתִּי בִּדְבָרֶךָ | 42 Τοτε θελω αποκριθη προς τον ονειδιζοντα με? διοτι ελπιζω επι τον λογον σου. |
43 וְאַל־תַּצֵּל מִפִּי דְבַר־אֱמֶת עַד־מְאֹד כִּי לְמִשְׁפָּטֶךָ יִחָלְתִּי | 43 Και μη αφαιρεσης ολοτελως απο του στοματος μου τον λογον της αληθειας? διοτι ηλπισα επι τας κρισεις σου. |
44 וְאֶשְׁמְרָה תֹורָתְךָ תָמִיד לְעֹולָם וָעֶד | 44 Και θελω φυλαττει τον νομον σου διαπαντος, εις τον αιωνα του αιωνος. |
45 וְאֶתְהַלְּכָה בָרְחָבָה כִּי פִקֻּדֶיךָ דָרָשְׁתִּי | 45 Και θελω περιπατει εν ευρυχωρια? διοτι εξεζητησα τας εντολας σου. |
46 וַאֲדַבְּרָה בְעֵדֹתֶיךָ נֶגֶד מְלָכִים וְלֹא אֵבֹושׁ | 46 Και θελω ομιλει περι των μαρτυριων σου εμπροσθεν βασιλεων, και δεν θελω αισχυνθη. |
47 וְאֶשְׁתַּעֲשַׁע בְּמִצְוֹתֶיךָ אֲשֶׁר אָהָבְתִּי | 47 Και θελω εντρυφα εις τα προσταγματα σου, τα οποια ηγαπησα. |
48 וְאֶשָּׂא־כַפַּי אֶל־מִצְוֹתֶיךָ אֲשֶׁר אָהָבְתִּי וְאָשִׂיחָה בְחֻקֶּיךָ | 48 Και θελω υψονει τας χειρας μου προς τα προσταγματα σου, τα οποια ηγαπησα? και θελω μελετα εις τα διαταγματα σου. |
49 זְכֹר־דָּבָר לְעַבְדֶּךָ עַל אֲשֶׁר יִחַלְתָּנִי | 49 Ζαιν.>> Ενθυμηθητι τον λογον τον προς τον δουλον σου, εις τον οποιον με επηλπισας. |
50 זֹאת נֶחָמָתִי בְעָנְיִי כִּי אִמְרָתְךָ חִיָּתְנִי | 50 Αυτη ειναι η παρηγορια μου εν τη θλιψει μου, οτι ο λογος σου με εζωοποιησεν. |
51 זֵדִים הֱלִיצֻנִי עַד־מְאֹד מִתֹּורָתְךָ לֹא נָטִיתִי | 51 Οι υπερηφανοι με εχλευαζον σφοδρα? αλλ' εγω απο του νομου σου δεν εξεκλινα. |
52 זָכַרְתִּי מִשְׁפָּטֶיךָ מֵעֹולָם ׀ יְהוָה וָאֶתְנֶחָם | 52 Ενεθυμηθην τας απ' αιωνος κρισεις σου, Κυριε, και παρηγορηθην. |
53 זַלְעָפָה אֲחָזַתְנִי מֵרְשָׁעִים עֹזְבֵי תֹּורָתֶךָ | 53 Φρικη με κατελαβεν εξ αιτιας των ασεβων, των εγκαταλειποντων τον νομον σου. |
54 זְמִרֹות הָיוּ־לִי חֻקֶּיךָ בְּבֵית מְגוּרָי | 54 Τα διαταγματα σου υπηρξαν εις εμε ψαλμωδιαι εν τω οικω της παροικιας μου. |
55 זָכַרְתִּי בַלַּיְלָה שִׁמְךָ יְהוָה וָאֶשְׁמְרָה תֹּורָתֶךָ | 55 Ενεθυμηθην εν νυκτι το ονομα σου, Κυριε? και εφυλαξα τον νομον σου. |
56 זֹאת הָיְתָה־לִּי כִּי פִקֻּדֶיךָ נָצָרְתִּי | 56 Τουτο εγεινεν εις εμε, διοτι εφυλαξα τας εντολας σου. |
57 חֶלְקִי יְהוָה אָמַרְתִּי לִשְׁמֹר דְּבָרֶיךָ | 57 Χεθ.>> συ, Κυριε, μερις μου εισαι? ειπα να φυλαξω τους λογους σου. |
58 חִלִּיתִי פָנֶיךָ בְכָל־לֵב חָנֵּנִי כְּאִמְרָתֶךָ | 58 Παρεκαλεσα το προσωπον σου εν ολη καρδια? ελεησον με κατα τον λογον σου. |
59 חִשַּׁבְתִּי דְרָכָי וָאָשִׁיבָה רַגְלַי אֶל־עֵדֹתֶיךָ | 59 Διελογισθην τας οδους μου και εστρεψα τους ποδας μου εις τα μαρτυρια σου. |
60 חַשְׁתִּי וְלֹא הִתְמַהְמָהְתִּי לִשְׁמֹר מִצְוֹתֶיךָ | 60 Εσπευσα και δεν εβραδυνα να φυλαξω τα προσταγματα σου. |
61 חֶבְלֵי רְשָׁעִים עִוְּדֻנִי תֹּורָתְךָ לֹא שָׁכָחְתִּי | 61 Στιφη ασεβων με περιεκυκλωσαν? αλλ' εγω δεν ελησμονησα τον νομον σου. |
62 חֲצֹות־לַיְלָה אָקוּם לְהֹודֹות לָךְ עַל מִשְׁפְּטֵי צִדְקֶךָ | 62 Το μεσονυκτιον εγειρομαι δια να σε δοξολογω δια τας κρισεις της δικαιοσυνης σου. |
63 חָבֵר אָנִי לְכָל־אֲשֶׁר יְרֵאוּךָ וּלְשֹׁמְרֵי פִּקּוּדֶיךָ | 63 Εγω ειμαι μετοχος παντων των φοβουμενων σε και φυλαττοντων τας εντολας σου. |
64 חַסְדְּךָ יְהוָה מָלְאָה הָאָרֶץ חֻקֶּיךָ לַמְּדֵנִי | 64 Η γη, Κυριε, ειναι πληρης του ελεους σου? διδαξον με τα διαταγματα σου. |
65 טֹוב עָשִׂיתָ עִם־עַבְדְּךָ יְהוָה כִּדְבָרֶךָ | 65 Τεθ.>> Συ, Κυριε, ευηργετησας τον δουλον σου κατα τον λογον σου. |
66 טוּב טַעַם וָדַעַת לַמְּדֵנִי כִּי בְמִצְוֹתֶיךָ הֶאֱמָנְתִּי | 66 Διδαξον με φρονησιν και γνωσιν? διοτι επιστευσα εις τα προσταγματα σου. |
67 טֶרֶם אֶעֱנֶה אֲנִי שֹׁגֵג וְעַתָּה אִמְרָתְךָ שָׁמָרְתִּי | 67 Πριν ταλαιπωρηθω, εγω επλανωμην? αλλα τωρα εφυλαξα τον λογον σου. |
68 טֹוב־אַתָּה וּמֵטִיב לַמְּדֵנִי חֻקֶּיךָ | 68 Συ εισαι αγαθος και αγαθοποιος? διδαξον με τα διαταγματα σου. |
69 טָפְלוּ עָלַי שֶׁקֶר זֵדִים אֲנִי בְּכָל־לֵב ׀ אֱצֹּר פִּקּוּדֶיךָ | 69 Οι υπερηφανοι επλεξαν κατ' εμου ψευδος? αλλ' εγω εν ολη καρδια θελω φυλαττει τας εντολας σου. |
70 טָפַשׁ כַּחֵלֶב לִבָּם אֲנִי תֹּורָתְךָ שִׁעֲשָׁעְתִּי | 70 Η καρδια αυτων επηξεν ως παχος? αλλ' εγω εντρυφω εις τον νομον σου. |
71 טֹוב־לִי כִי־עֻנֵּיתִי לְמַעַן אֶלְמַד חֻקֶּיךָ | 71 Καλον εγεινεν εις εμε οτι εταλαιπωρηθην, δια να μαθω τα διαταγματα σου. |
72 טֹוב־לִי תֹורַת־פִּיךָ מֵאַלְפֵי זָהָב וָכָסֶף | 72 Ο νομος του στοματος σου ειναι καλητερος εις εμε, υπερ χιλιαδας χρυσιου και αργυριου. |
73 יָדֶיךָ עָשׂוּנִי וַיְכֹונְנוּנִי הֲבִינֵנִי וְאֶלְמְדָה מִצְוֹתֶיךָ | 73 Ιωδ.>> Αι χειρες σου με εκαμαν και με επλασαν? συνετισον με, και θελω μαθει τα προσταγματα σου. |
74 יְרֵאֶיךָ יִרְאוּנִי וְיִשְׂמָחוּ כִּי לִדְבָרְךָ יִחָלְתִּי | 74 Οι φοβουμενοι σε θελουσι με ιδει και ευφρανθη, διοτι ηλπισα επι τον λογον σου. |
75 יָדַעְתִּי יְהוָה כִּי־צֶדֶק מִשְׁפָּטֶיךָ וֶאֱמוּנָה עִנִּיתָנִי | 75 Γνωριζω, Κυριε, οτι αι κρισεις σου ειναι δικαιοσυνη, και οτι πιστως με εταλαιπωρησας. |
76 יְהִי־נָא חַסְדְּךָ לְנַחֲמֵנִי כְּאִמְרָתְךָ לְעַבְדֶּךָ | 76 Ας με παρηγορηση, δεομαι, το ελεος σου, κατα τον λογον σου τον προς τον δουλον σου. |
77 יְבֹאוּנִי רַחֲמֶיךָ וְאֶחְיֶה כִּי־תֹורָתְךָ שַׁעֲשֻׁעָי | 77 Ας ελθωσιν επ' εμε οι οικτιρμοι σου, δια να ζω? διοτι ο νομος σου ειναι η τρυφη μου. |
78 יֵבֹשׁוּ זֵדִים כִּי־שֶׁקֶר עִוְּתוּנִי אֲנִי אָשִׂיחַ בְּפִקּוּדֶיךָ | 78 Ας αισχυνθωσιν οι υπερηφανοι, διοτι ζητουσιν αδικως να με ανατρεψωσιν? αλλ' εγω θελω μελετα εις τας εντολας σου. |
79 יָשׁוּבוּ לִי יְרֵאֶיךָ [וְיָדְעוּ כ] (וְיֹדְעֵי ק) עֵדֹתֶיךָ | 79 Ας επιστρεψωσιν εις εμε οι φοβουμενοι σε, και οι γνωριζοντες τα μαρτυρια σου? |
80 יְהִי־לִבִּי תָמִים בְּחֻקֶּיךָ לְמַעַן לֹא אֵבֹושׁ | 80 Ας ηναι η καρδια μου αμωμος εις τα διαταγματα σου, δια να μη αισχυνθω. |
81 כָּלְתָה לִתְשׁוּעָתְךָ נַפְשִׁי לִדְבָרְךָ יִחָלְתִּי | 81 Καφ.>> Λιποθυμει η ψυχη μου δια την σωτηριαν σου? επι τον λογον σου ελπιζω. |
82 כָּלוּ עֵינַי לְאִמְרָתֶךָ לֵאמֹר מָתַי תְּנַחֲמֵנִי | 82 Οι οφθαλμοι μου απεκαμον δια τον λογον σου, λεγοντες, Ποτε θελεις με παρηγορησει; |
83 כִּי־הָיִיתִי כְּנֹאד בְּקִיטֹור חֻקֶּיךָ לֹא שָׁכָחְתִּי | 83 Διοτι εγεινα ως ασκος εν τω καπνω? αλλα τα διαταγματα σου δεν ελησμονησα. |
84 כַּמָּה יְמֵי־עַבְדֶּךָ מָתַי תַּעֲשֶׂה בְרֹדְפַי מִשְׁפָּט | 84 Ποσαι ειναι αι ημεραι του δουλου σου; ποτε θελεις καμει κρισιν εναντιον των καταδιωκοντων με; |
85 כָּרוּ־לִי זֵדִים שִׁיחֹות אֲשֶׁר לֹא כְתֹורָתֶךָ | 85 Οι υπερηφανοι, οι εναντιοι του νομου σου, εσκαψαν εις εμε λακκους. |
86 כָּל־מִצְוֹתֶיךָ אֱמוּנָה שֶׁקֶר רְדָפוּנִי עָזְרֵנִי | 86 Παντα τα προσταγματα σου ειναι αληθεια? αδικως με κατατρεχουσι? βοηθησον μοι. |
87 כִּמְעַט כִּלּוּנִי בָאָרֶץ וַאֲנִי לֹא־עָזַבְתִּי פִקֻּודֶיךָ | 87 Παρ' ολιγον με κατεστρεψαν εις την γην? αλλ' εγω δεν εγκατελιπον τας εντολας σου. |
88 כְּחַסְדְּךָ חַיֵּנִי וְאֶשְׁמְרָה עֵדוּת פִּיךָ | 88 Ζωοποιησον με κατα το ελεος σου? και θελω φυλαξει τα μαρτυρια του στοματος σου. |
89 לְעֹולָם יְהוָה דְּבָרְךָ נִצָּב בַּשָּׁמָיִם | 89 Λαμεδ.>> Εις τον αιωνα, Κυριε, διαμενει ο λογος σου εν τω ουρανω? |
90 לְדֹר וָדֹר אֱמוּנָתֶךָ כֹּונַנְתָּ אֶרֶץ וַתַּעֲמֹד | 90 η αληθεια σου εις γενεαν και γενεαν? εθεμελιωσας την γην, και διαμενει. |
91 לְמִשְׁפָּטֶיךָ עָמְדוּ הַיֹּום כִּי הַכֹּל עֲבָדֶיךָ | 91 Κατα τας διαταξεις σου διαμενουσιν εως της σημερον, διοτι τα συμπαντα ειναι δουλοι σου. |
92 לוּלֵי תֹורָתְךָ שַׁעֲשֻׁעָי אָז אָבַדְתִּי בְעָנְיִי | 92 Εαν ο νομος σου δεν ητο η τρυφη μου, τοτε ηθελον χαθη εν τη θλιψει μου. |
93 לְעֹולָם לֹא־אֶשְׁכַּח פִּקּוּדֶיךָ כִּי בָם חִיִּיתָנִי | 93 Εις τον αιωνα δεν θελω λησμονησει τας εντολας σου, διοτι εν αυταις με εζωοποιησας. |
94 לְךָ־אֲנִי הֹושִׁיעֵנִי כִּי פִקּוּדֶיךָ דָרָשְׁתִּי | 94 Σος ειμαι εγω? σωσον με? διοτι τας εντολας σου εξεζητησα. |
95 לִי קִוּוּ רְשָׁעִים לְאַבְּדֵנִי עֵדֹתֶיךָ אֶתְבֹּונָן | 95 Οι ασεβεις με περιεμενον δια να με αφανισωσιν? αλλ' εγω θελω προσεχει εις τα μαρτυρια σου. |
96 לְכָל תִּכְלָה רָאִיתִי קֵץ רְחָבָה מִצְוָתְךָ מְאֹד | 96 Εις πασαν τελειοτητα ειδον οριον? αλλ' ο νομος σου ειναι πλατυς σφοδρα. |
97 מָה־אָהַבְתִּי תֹורָתֶךָ כָּל־הַיֹּום הִיא שִׂיחָתִי | 97 Μεμ.>> Ποσον αγαπω τον νομον σου? ολην την ημεραν ειναι μελετη μου. |
98 מֵאֹיְבַי תְּחַכְּמֵנִי מִצְוֹתֶךָ כִּי לְעֹולָם הִיא־לִי | 98 Δια των προσταγματων σου με εκαμες σοφωτερον των εχθρων μου, διοτι ειναι παντοτε μετ' εμου. |
99 מִכָּל־מְלַמְּדַי הִשְׂכַּלְתִּי כִּי עֵדְוֹתֶיךָ שִׂיחָה לִי | 99 Ειμαι συνετωτερος παντων των διδασκοντων με? διοτι τα μαρτυρια σου ειναι μελετη μου. |
100 מִזְּקֵנִים אֶתְבֹּונָן כִּי פִקּוּדֶיךָ נָצָרְתִּי | 100 Ειμαι συνετωτερος των γεροντων? διοτι εφυλαξα τας εντολας σου. |
101 מִכָּל־אֹרַח רָע כָּלִאתִי רַגְלָי לְמַעַן אֶשְׁמֹר דְּבָרֶךָ | 101 Απο πασης οδου πονηρας εκωλυσα τους ποδας μου, δια να φυλαξω τον λογον σου. |
102 מִמִּשְׁפָּטֶיךָ לֹא־סָרְתִּי כִּי־אַתָּה הֹורֵתָנִי | 102 Απο των κρισεων σου δεν εξεκλινα? διοτι συ με εδιδαξας. |
103 מַה־נִּמְלְצוּ לְחִכִּי אִמְרָתֶךָ מִדְּבַשׁ לְפִי | 103 Ποσον γλυκεις ειναι οι λογοι σου εις τον ουρανισκον μου? ειναι υπερ μελι εις το στομα μου. |
104 מִפִּקּוּדֶיךָ אֶתְבֹּונָן עַל־כֵּן שָׂנֵאתִי ׀ כָּל־אֹרַח שָׁקֶר | 104 Εκ των εντολων σου εγεινα συνετος? δια τουτο εμισησα πασαν οδον ψευδους. |
105 נֵר־לְרַגְלִי דְבָרֶךָ וְאֹור לִנְתִיבָתִי | 105 Νουν.>> Λυχνος εις τους ποδας μου ειναι ο λογος σου και φως εις τας τριβους μου. |
106 נִשְׁבַּעְתִּי וָאֲקַיֵּמָה לִשְׁמֹר מִשְׁפְּטֵי צִדְקֶךָ | 106 Ωμοσα και θελω εμμενει να φυλαττω τας κρισεις της δικαιοσυνης σου. |
107 נַעֲנֵיתִי עַד־מְאֹד יְהוָה חַיֵּנִי כִדְבָרֶךָ | 107 Εταλαιπωρηθην σφοδρα? Κυριε, ζωοποιησον με κατα τον λογον σου. |
108 נִדְבֹות פִּי רְצֵה־נָא יְהוָה וּמִשְׁפָּטֶיךָ לַמְּדֵנִי | 108 Προσδεξαι, δεομαι, τας προαιρετικας προσφορας του στοματος μου, Κυριε? και διδαξον με τας κρισεις σου. |
109 נַפְשִׁי בְכַפִּי תָמִיד וְתֹורָתְךָ לֹא שָׁכָחְתִּי | 109 Η ψυχη μου ειναι παντοτε εν κινδυνω? τον νομον σου ομως δεν ελησμονησα. |
110 נָתְנוּ רְשָׁעִים פַּח לִי וּמִפִּקּוּדֶיךָ לֹא תָעִיתִי | 110 Οι ασεβεις εστησαν εις εμε παγιδα? αλλ' εγω απο των εντολων σου δεν εξεκλινα. |
111 נָחַלְתִּי עֵדְוֹתֶיךָ לְעֹולָם כִּי־שְׂשֹׂון לִבִּי הֵמָּה | 111 Τα μαρτυρια σου εκληρονομησα εις τον αιωνα? διοτι ταυτα ειναι η αγαλλιασις της καρδιας μου. |
112 נָטִיתִי לִבִּי לַעֲשֹׂות חֻקֶּיךָ לְעֹולָם עֵקֶב | 112 Εκλινα την καρδιαν μου εις το να καμνω τα διαταγματα σου παντοτε μεχρι τελους. |
113 סֵעֲפִים שָׂנֵאתִי וְתֹורָתְךָ אָהָבְתִּי | 113 Σαμεχ.>> Εμισησα τους διεστραμμενους στοχασμους? τον δε νομον σου ηγαπησα. |
114 סִתְרִי וּמָגִנִּי אָתָּה לִדְבָרְךָ יִחָלְתִּי | 114 Συ εισαι η σκεπη μου και η ασπις μου? επι τον λογον σου ελπιζω. |
115 סוּרוּ־מִמֶּנִּי מְרֵעִים וְאֶצְּרָה מִצְוֹת אֱלֹהָי | 115 Απομακρυνθητε απ' εμου οι πονηρευομενοι? διοτι θελω φυλαττει τα προσταγματα του Θεου μου. |
116 סָמְכֵנִי כְאִמְרָתְךָ וְאֶחְיֶה וְאַל־תְּבִישֵׁנִי מִשִּׂבְרִי | 116 Υποστηριζε με κατα τον λογον σου και θελω ζη? και μη με καταισχυνης εις την ελπιδα μου. |
117 סְעָדֵנִי וְאִוָּשֵׁעָה וְאֶשְׁעָה בְחֻקֶּיךָ תָמִיד | 117 Υποστηριζε με και θελω σωθη? και θελω προσεχει διαπαντος εις τα διαταγματα σου. |
118 סָלִיתָ כָּל־שֹׁוגִים מֵחֻקֶּיךָ כִּישֶׁ־קֶר תַּרְמִיתָם | 118 Συ κατεπατησας παντας τους εκκλινοντας απο των διαταγματων σου? διοτι ματαια ειναι η δολιοτης αυτων. |
119 סִגִים הִשְׁבַּתָּ כָל־רִשְׁעֵי־אָרֶץ לָכֵן אָהַבְתִּי עֵדֹתֶיךָ | 119 Αποσκυβαλιζεις παντας τους πονηρους της γης? δια τουτο ηγαπησα τα μαρτυρια σου. |
120 סָמַר מִפַּחְדְּךָ בְשָׂרִי וּמִמִּשְׁפָּטֶיךָ יָרֵאתִי | 120 Εφριξεν η σαρξ μου απο του φοβου σου, και απο των κρισεων σου εφοβηθην. |
121 עָשִׂיתִי מִשְׁפָּט וָצֶדֶק בַּל־תַּנִּיחֵנִי לְעֹשְׁקָי | 121 Νγαιν.>> Εκαμα κρισιν και δικαιοσυνην? μη με παραδωσης εις τους αδικουντας με. |
122 עֲרֹב עַבְדְּךָ לְטֹוב אַל־יַעַשְׁקֻנִי זֵדִים | 122 Γενου εγγυητης του δουλου σου εις καλον? ας μη με καταθλιψωσιν οι υπερηφανοι. |
123 עֵינַי כָּלוּ לִישׁוּעָתֶךָ וּלְאִמְרַת צִדְקֶךָ | 123 Οι οφθαλμοι μου απεκαμον δια την σωτηριαν σου και δια τον λογον της δικαιοσυνης σου. |
124 עֲשֵׂה עִם־עַבְדְּךָ כְחַסְדֶּךָ וְחֻקֶּיךָ לַמְּדֵנִי | 124 Καμε μετα του δουλου σου κατα το ελεος σου και διδαξον με τα διαταγματα σου. |
125 עַבְדְּךָ־אָנִי הֲבִינֵנִי וְאֵדְעָה עֵדֹתֶיךָ | 125 Δουλος σου ειμαι εγω? συνετισον με, και θελω γνωρισει τα μαρτυρια σου. |
126 עֵת לַעֲשֹׂות לַיהוָה הֵפֵרוּ תֹּורָתֶךָ | 126 Καιρος ειναι δια να ενεργηση ο Κυριος? ηκυρωσαν τον νομον σου. |
127 עַל־כֵּן אָהַבְתִּי מִצְוֹתֶיךָ מִזָּהָב וּמִפָּז | 127 Δια τουτο ηγαπησα τα προσταγματα σου υπερ χρυσιον, και υπερ χρυσιον καθαρον. |
128 עַל־כֵּן ׀ כָּל־פִּקּוּדֵי כֹל יִשָּׁרְתִּי כָּל־אֹרַח שֶׁקֶר שָׂנֵאתִי | 128 Δια τουτο εγνωρισα ορθας πασας τας εντολας σου περι παντος πραγματος? και εμισησα πασαν οδον ψευδους. |
129 פְּלָאֹות עֵדְוֹתֶיךָ עַל־כֵּן נְצָרָתַם נַפְשִׁי | 129 Πε.>> Θαυμαστα ειναι τα μαρτυρια σου? δια τουτο εφυλαξεν αυτα η ψυχη μου. |
130 פֵּתַח דְּבָרֶיךָ יָאִיר מֵבִין פְּתָיִים | 130 Η φανερωσις των λογων σου φωτιζει? συνετιζει τους απλους. |
131 פִּי־פָעַרְתִּי וָאֶשְׁאָפָה כִּי לְמִצְוֹתֶיךָ יָאָבְתִּי | 131 Ηνοιξα το στομα μου και ανεστεναξα? διοτι επεθυμησα τα προσταγματα σου. |
132 פְּנֵה־אֵלַי וְחָנֵּנִי כְּמִשְׁפָּט לְאֹהֲבֵי שְׁמֶךָ | 132 Επιβλεψον επ' εμε και ελεησον με, καθως συνειθιζεις προς τους αγαπωντας το ονομα σου. |
133 פְּעָמַי הָכֵן בְּאִמְרָתֶךָ וְאַל־תַּשְׁלֶט־בִּי כָל־אָוֶן | 133 Στερεωσον τα βηματα μου εις τον λογον σου? και ας μη με κατακυριευση μηδεμια ανομια. |
134 פְּדֵנִי מֵעֹשֶׁק אָדָם וְאֶשְׁמְרָה פִּקּוּדֶיךָ | 134 Λυτρωσον με απο καταδυναστειας ανθρωπων, και θελω φυλαττει τας εντολας σου. |
135 פָּנֶיךָ הָאֵר בְּעַבְדֶּךָ וְלַמְּדֵנִי אֶת־חֻקֶּיךָ | 135 Επιφανον το προσωπον σου επι τον δουλον σου, και διδαξον με τα διαταγματα σου. |
136 פַּלְגֵי־מַיִם יָרְדוּ עֵינָי עַל לֹא־שָׁמְרוּ תֹורָתֶךָ | 136 Ρυακας υδατων κατεβιβασαν οι οφθαλμοι μου, επειδη δεν φυλαττουσι τον νομον σου. |
137 צַדִּיק אַתָּה יְהוָה וְיָשָׁר מִשְׁפָּטֶיךָ | 137 Τσαδε.>> Δικαιος εισαι, Κυριε, και ευθειαι αι κρισεις σου. |
138 צִוִּיתָ צֶדֶק עֵדֹתֶיךָ וֶאֱמוּנָה מְאֹד | 138 Τα μαρτυρια σου, τα οποια διεταξας, ειναι δικαιοσυνη και υπερτατη αληθεια. |
139 צִמְּתַתְנִי קִנְאָתִי כִּי־שָׁכְחוּ דְבָרֶיךָ צָרָי | 139 Ο ζηλος μου με κατεφαγε, διοτι ελησμονησαν τους λογους σου οι εχθροι μου. |
140 צְרוּפָה אִמְרָתְךָ מְאֹד וְעַבְדְּךָ אֲהֵבָהּ | 140 Ο λογος σου ειναι κεκαθαρισμενος σφοδρα? δια τουτο ο δουλος σου αγαπα αυτον. |
141 צָעִיר אָנֹכִי וְנִבְזֶה פִּקֻּדֶיךָ לֹא שָׁכָחְתִּי | 141 Μικρος ειμαι και εξουδενωμενος? δεν ελησμονησα ομως τας εντολας σου. |
142 צִדְקָתְךָ צֶדֶק לְעֹולָם וְתֹורָתְךָ אֱמֶת | 142 Η δικαιοσυνη σου ειναι δικαιοσυνη εις τον αιωνα, και ο νομος σου αληθεια. |
143 צַר־וּמָצֹוק מְצָאוּנִי מִצְוֹתֶיךָ שַׁעֲשֻׁעָי | 143 Θλιψεις και στενοχωριαι με ευρηκαν? τα προσταγματα σου ομως ειναι η χαρα μου. |
144 צֶדֶק עֵדְוֹתֶיךָ לְעֹולָם הֲבִינֵנִי וְאֶחְיֶה | 144 Τα μαρτυρια σου ειναι δικαιοσυνη εις τον αιωνα? Συνετισον με και θελω ζησει. |
145 קָרָאתִי בְכָל־לֵב עֲנֵנִי יְהוָה חֻקֶּיךָ אֶצֹּרָה | 145 Κοφ.>> Εκραξα εν ολη καρδια? ακουσον μου, Κυριε, και θελω φυλαξει τα διαταγματα σου. |
146 קְרָאתִיךָ הֹושִׁיעֵנִי וְאֶשְׁמְרָה עֵדֹתֶיךָ | 146 Εκραξα προς σε? σωσον με, και θελω φυλαξει τα μαρτυρια σου. |
147 קִדַּמְתִּי בַנֶּשֶׁף וָאֲשַׁוֵּעָה [לִדְבָרֶיךָ כ] (לִדְבָרְךָ ק) יִחָלְתִּי | 147 Προελαβον την αυγην και εκραξα? ηλπισα επι τον λογον σου. |
148 קִדְּמוּ עֵינַי אַשְׁמֻרֹות לָשִׂיחַ בְּאִמְרָתֶךָ | 148 Οι οφθαλμοι μου προλαμβανουσι τας νυκτοφυλακας, δια να μελετω εις τον λογον σου. |
149 קֹולִי שִׁמְעָה כְחַסְדֶּךָ יְהוָה כְּמִשְׁפָּטֶךָ חַיֵּנִי | 149 Ακουσον της φωνης μου κατα το ελεος σου? ζωοποιησον με, Κυριε, κατα την κρισιν σου. |
150 קָרְבוּ רֹדְפֵי זִמָּה מִתֹּורָתְךָ רָחָקוּ | 150 Επλησιασαν οι ακολουθουντες την πονηριαν? εξεκλιναν απο του νομου σου. |
151 קָרֹוב אַתָּה יְהוָה וְכָל־מִצְוֹתֶיךָ אֱמֶת | 151 Συ, Κυριε, εισαι πλησιον, και παντα τα προσταγματα σου ειναι αληθεια. |
152 קֶדֶם יָדַעְתִּי מֵעֵדֹתֶיךָ כִּי לְעֹולָם יְסַדְתָּם | 152 Προ πολλου εγνωρισα εκ των μαρτυριων σου, οτι εις τον αιωνα εθεμελιωσας αυτα. |
153 רְאֵה־עָנְיִי וְחַלְּצֵנִי כִּי־תֹורָתְךָ לֹא שָׁכָחְתִּי | 153 Ρες.>> Ιδε την θλιψιν μου και ελευθερωσον με? διοτι δεν ελησμονησα τον νομον σου. |
154 רִיבָה רִיבִי וּגְאָלֵנִי לְאִמְרָתְךָ חַיֵּנִי | 154 Δικασον την δικην μου και λυτρωσον με? ζωοποιησον με κατα τον λογον σου. |
155 רָחֹוק מֵרְשָׁעִים יְשׁוּעָה כִּי־חֻקֶּיךָ לֹא דָרָשׁוּ | 155 Μακραν απο ασεβων η σωτηρια? διοτι δεν εκζητουσι τα διαταγματα σου. |
156 רַחֲמֶיךָ רַבִּים ׀ יְהוָה כְּמִשְׁפָּטֶיךָ חַיֵּנִי | 156 Μεγαλοι οι οικτιρμοι σου, Κυριε? ζωοποιησον με κατα τας κρισεις σου. |
157 רַבִּים רֹדְפַי וְצָרָי מֵעֵדְוֹתֶיךָ לֹא נָטִיתִי | 157 Πολλοι ειναι οι καταδιωκοντες με και οι θλιβοντες με? αλλ' απο των μαρτυριων σου δεν εξεκλινα. |
158 רָאִיתִי בֹגְדִים וָאֶתְקֹוטָטָה אֲשֶׁר אִמְרָתְךָ לֹא שָׁמָרוּ | 158 Ειδον τους παραβατας και εταραχθην? διοτι δεν εφυλαξαν τον λογον σου. |
159 רְאֵה כִּי־פִקּוּדֶיךָ אָהָבְתִּי יְהוָה כְּחַסְדְּךָ חַיֵּנִי | 159 Ιδε ποσον αγαπω τας εντολας σου? Κυριε, ζωοποιησον με κατα το ελεος σου. |
160 רֹאשׁ־דְּבָרְךָ אֱמֶת וּלְעֹולָם כָּל־מִשְׁפַּט צִדְקֶךָ | 160 Το κεφαλαιον του λογου σου ειναι η αληθεια? και εις τον αιωνα μενουσι πασαι αι κρισεις της δικαιοσυνης σου. |
161 רִים רְדָפוּנִי חִנָּם [וּמִדְּבָרֶיךָ כ] (וּמִדְּבָרְךָ ק) פָּחַד לִבִּי | 161 Σχιν.>> Αρχοντες με κατεδιωξαν αναιτιως? αλλ' η καρδια μου τρεμει απο του λογου σου. |
162 שָׂשׂ אָנֹכִי עַל־אִמְרָתֶךָ כְּמֹוצֵא שָׁלָל רָב | 162 Αγαλλομαι εις τον λογον σου, ως ο ευρισκων λαφυρα πολλα. |
163 שֶׁקֶר נֵאתִי וַאֲתַעֵבָה תֹּורָתְךָ אָהָבְתִּי | 163 Μισω και βδελυττομαι το ψευδος? τον νομον σου αγαπω. |
164 שֶׁבַע בַּיֹּום הִלַּלְתִּיךָ עַל מִשְׁפְּטֵי צִדְקֶךָ | 164 Επτακις της ημερας σε αινω, δια τας κρισεις της δικαιοσυνης σου. |
165 שָׁלֹום רָב לְאֹהֲבֵי תֹורָתֶךָ וְאֵין־לָמֹו מִכְשֹׁול | 165 Ειρηνην πολλην εχουσιν οι αγαπωντες τον νομον σου? και εις αυτους δεν υπαρχει προσκομμα. |
166 שִׂבַּרְתִּי לִישׁוּעָתְךָ יְהוָה וּמִצְוֹתֶיךָ עָשִׂיתִי | 166 Ηλπισα επι την σωτηριαν σου, Κυριε? και επραξα τα προσταγματα σου. |
167 שָׁמְרָה נַפְשִׁי עֵדֹתֶיךָ וָאֹהֲבֵם מְאֹד | 167 Εφυλαξεν η ψυχη μου τα μαρτυρια σου? και ηγαπησα αυτα σφοδρα. |
168 שָׁמַרְתִּי פִקּוּדֶיךָ וְעֵדֹתֶיךָ כִּי כָל־דְּרָכַי נֶגְדֶּךָ | 168 Εφυλαξα τας εντολας σου και τα μαρτυρια σου? διοτι πασαι αι οδοι μου ειναι ενωπιον σου. |
169 תִּקְרַב רִנָּתִי לְפָנֶיךָ יְהוָה כִּדְבָרְךָ הֲבִינֵנִי | 169 Ταυ.>> Ας πλησιαση η κραυγη μου ενωπιον σου, Κυριε? συνετισον με κατα τον λογον σου. |
170 תָּבֹוא תְּחִנָּתִי לְפָנֶיךָ כְּאִמְרָתְךָ הַצִּילֵנִי | 170 Ας ελθη η δεησις μου ενωπιον σου? λυτρωσον με κατα τον λογον σου. |
171 תַּבַּעְנָה שְׂפָתַי תְּהִלָּה כִּי תְלַמְּדֵנִי חֻקֶּיךָ | 171 Τα χειλη μου θελουσι προφερει υμνον, οταν με διδαξης τα διαταγματα σου. |
172 תַּעַן לְשֹׁונִי אִמְרָתֶךָ כִּי כָל־מִצְוֹתֶיךָ צֶּדֶק | 172 Η γλωσσα μου θελει λαλει τον λογον σου? διοτι παντα τα προσταγματα σου ειναι δικαιοσυνη. |
173 תְּהִי־יָדְךָ לְעָזְרֵנִי כִּי פִקּוּדֶיךָ בָחָרְתִּי | 173 Ας ηναι η χειρ σου εις βοηθειαν μου? διοτι εξελεξα τας εντολας σου. |
174 תָּאַבְתִּי לִישׁוּעָתְךָ יְהוָה וְתֹורָתְךָ שַׁעֲשֻׁעָי | 174 Επεθυμησα την σωτηριαν σου, Κυριε? και ο νομος σου ειναι τρυφη μου. |
175 תְּחִי־נַפְשִׁי וּתְהַלְלֶךָּ וּמִשְׁפָּטֶךָ יַעֲזְרֻנִי | 175 Ας ζηση η ψυχη μου και θελει σε αινει? και αι κρισεις σου ας με βοηθωσι. |
176 תָּעִיתִי כְּשֶׂה אֹבֵד בַּקֵּשׁ עַבְדֶּךָ כִּי מִצְוֹתֶיךָ לֹא שָׁכָחְתִּי | 176 Περιεπλανηθην ως προβατον απολωλος? ζητησον τον δουλον σου? διοτι δεν ελησμονησα τα προσταγματα σου. |