| 1 וַיַּעַן צֹפַר הַנַּעֲמָתִי וַיֹּאמַר | 1 Wówczas zabrał głos Sofar z Naamy i tak rzekł: |
| 2 הֲרֹב דְּבָרִים לֹא יֵעָנֶה וְאִם־אִישׁ שְׂפָתַיִם יִצְדָּק | 2 Czyż nie dostanie odprawy gaduła, a wymowny człowiek ma słuszność? |
| 3 בַּדֶּיךָ מְתִים יַחֲרִישׁו וַתִּלְעַג וְאֵין מַכְלִם | 3 Czy mężowie zamilkną słysząc brednie, czy szyderstwo nie otrzyma nagany? |
| 4 וַתֹּאמֶר זַךְ לִקְחִי וּבַר הָיִיתִי בְעֵינֶיךָ | 4 Rzekłeś: Nauka moja czysta, niewinny jestem w Twych oczach. |
| 5 וְאוּלָם מִי־יִתֵּן אֱלֹוהַּ דַּבֵּר וְיִפְתַּח שְׂפָתָיו עִמָּךְ | 5 Lecz gdyby Bóg przemówił i zaczął z tobą rozmawiać, |
| 6 וְיַגֶּד־לְךָ ׀ תַּעֲלֻמֹות חָכְמָה כִּי־כִפְלַיִם לְתוּשִׁיָּה וְדַע כִּי־יַשֶּׁה לְךָ אֱלֹוהַ מֵעֲוֹנֶךָ | 6 objawił ci tajniki rozumu, gdyż wieloraka to mądrość: poznałbyś, ile Bóg ci zapomniał. |
| 7 הַחֵקֶר אֱלֹוהַ תִּמְצָא אִם עַד־תַּכְלִית שַׁדַּי תִּמְצָא | 7 Czy dosięgniesz głębin Boga, dotrzesz do granic Wszechmocnego? |
| 8 גָּבְהֵי מַיִם מַה־תִּפְעָל עֲמֻקָּה מִשְּׁאֹול מַה־תֵּדָע | 8 Wyższe nad niebo. Przenikniesz? Głębsze niż Szeol. Czy zbadasz? |
| 9 אֲרֻכָּה מֵאֶרֶץ מִדָּהּ וּרְחָבָה מִנִּי־יָם | 9 Powierzchnią dłuższe od ziemi i szersze nawet od morza. |
| 10 אִם־יַחֲלֹף וְיַסְגִּיר וְיַקְהִיל וּמִי יְשִׁיבֶנּוּ | 10 Gdy przechodzi, nakłada więzy, woła na sąd, kto zabroni? |
| 11 כִּי־הוּא יָדַע מְתֵי־שָׁוְא וַיַּרְא־אָוֶן וְלֹא יִתְבֹּונָן | 11 Ludzie podstępni są Mu jawni, widzi zło, bo uważa. |
| 12 וְאִישׁ נָבוּב יִלָּבֵב וְעַיִר פֶּרֶא אָדָם יִוָּלֵד | 12 Lekkoduch niech się hamuje, a płochy niech wejdzie w siebie. |
| 13 אִם־אַתָּה הֲכִינֹותָ לִבֶּךָ וּפָרַשְׂתָּ אֵלָיו כַּפֶּךָ | 13 Gdy będziesz miał wierne serce, do Niego wzniesiesz swe ręce, |
| 14 אִם־אָוֶן בְּיָדְךָ הַרְחִיקֵהוּ וְאַל־תַּשְׁכֵּן בְּאֹהָלֶיךָ עַוְלָה | 14 gdy odsuniesz dłonie od występku i nie ścierpisz grzechu w namiocie - |
| 15 כִּי־אָז ׀ תִּשָּׂא פָנֶיךָ מִמּוּם וְהָיִיתָ מֻצָק וְלֹא תִירָא | 15 to głowę podniesiesz: bez winyś; staniesz się mocnym: bez lęku. |
| 16 כִּי־אַתָּה עָמָל תִּשְׁכָּח כְּמַיִם עָבְרוּ תִזְכֹּר | 16 Cierpienie twe pójdzie w niepamięć, jak deszcz miniony je wspomnisz. |
| 17 וּמִצָּהֳרַיִם יָקוּם חָלֶד תָּעֻפָה כַּבֹּקֶר תִּהְיֶה | 17 Życie roztoczy swój blask jak południe, mrok się przemieni w poranek. |
| 18 וּבָטַחְתָּ כִּי־יֵשׁ תִּקְוָה וְחָפַרְתָּ לָבֶטַח תִּשְׁכָּב | 18 Pełen nadziei, ufności, odpoczniesz bezpiecznie strzeżony. |
| 19 וְרָבַצְתָּ וְאֵין מַחֲרִיד וְחִלּוּ פָנֶיךָ רַבִּים | 19 Nikt nie zakłóci spokoju, a wielu ci będzie schlebiało. |
| 20 וְעֵינֵי רְשָׁעִים תִּכְלֶינָה וּמָנֹוס אָבַד מִנְהֶם וְתִקְוָתָם מַפַּח־נָפֶשׁ׃ פ | 20 Lecz oczy występnych osłabną, nie znajdą dla siebie schronienia, ufność ich - wyzionąć ducha. |