1 וַיְהִי אַחַר הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה חָטְאוּ מַשְׁקֵה מֶלֶךְ־מִצְרַיִם וְהָאֹפֶה לַאֲדֹנֵיהֶם לְמֶלֶךְ מִצְרָיִם | 1 His ita gestis, accidit ut peccarent pincerna regis Aegypti et pistor domino suo. |
2 וַיִּקְצֹף פַּרְעֹה עַל שְׁנֵי סָרִיסָיו עַל שַׂר הַמַּשְׁקִים וְעַל שַׂר הָאֹופִים | 2 Iratusque pharao contra duos eunuchos, praepositum pincernarum et praepositum pistorum, |
3 וַיִּתֵּן אֹתָם בְּמִשְׁמַר בֵּית שַׂר הַטַבָּחִים אֶל־בֵּית הַסֹּהַר מְקֹום אֲשֶׁר יֹוסֵף אָסוּר שָׁם | 3 misit eos in carcerem principis satellitum, in quo erat vinctus et Ioseph. |
4 וַיִּפְקֹד שַׂר הַטַּבָּחִים אֶת־יֹוסֵף אִתָּם וַיְשָׁרֶת אֹתָם וַיִּהְיוּ יָמִים בְּמִשְׁמָר | 4 Et princeps satellitum tradidit eos Ioseph, qui ministrabat eis. Aliquantulum temporis illi in custodia tenebantur.
|
5 וַיַּחַלְמוּ חֲלֹום שְׁנֵיהֶם אִישׁ חֲלֹמֹו בְּלַיְלָה אֶחָד אִישׁ כְּפִתְרֹון חֲלֹמֹו הַמַּשְׁקֶה וְהָאֹפֶה אֲשֶׁר לְמֶלֶךְ מִצְרַיִם אֲשֶׁר אֲסוּרִים בְּבֵית הַסֹּהַר | 5 Videruntque ambo somnium nocte una iuxta interpretationem congruam sibi. |
6 וַיָּבֹא אֲלֵיהֶם יֹוסֵף בַּבֹּקֶר וַיַּרְא אֹתָם וְהִנָּם זֹעֲפִים | 6 Ad quos cum introisset Ioseph mane et vidisset eos tristes, |
7 וַיִּשְׁאַל אֶת־סְרִיסֵי פַרְעֹה אֲשֶׁר אִתֹּו בְמִשְׁמַר בֵּית אֲדֹנָיו לֵאמֹר מַדּוּעַ פְּנֵיכֶם רָעִים הַיֹּום | 7 sciscitatus est eos dicens: “ Cur tristior est hodie solito facies vestra? ”. |
8 וַיֹּאמְרוּ אֵלָיו חֲלֹום חָלַמְנוּ וּפֹתֵר אֵין אֹתֹו וַיֹּאמֶר אֲלֵהֶם יֹוסֵף הֲלֹוא לֵאלֹהִים פִּתְרֹנִים סַפְּרוּ־נָא לִי | 8 Qui responderunt: “ Somnium vidimus, et non est qui interpretetur nobis ”. Dixitque ad eos Ioseph: “ Numquid non Dei est interpretatio? Referte mihi quid videritis ”.
|
9 וַיְסַפֵּר שַׂר־הַמַּשְׁקִים אֶת־חֲלֹמֹו לְיֹוסֵף וַיֹּאמֶר לֹו בַּחֲלֹומִי וְהִנֵּה־גֶפֶן לְפָנָי | 9 Narravit praepositus pincernarum somnium suum: “ Videbam coram me vitem, |
10 וּבַגֶּפֶן שְׁלֹשָׁה שָׂרִיגִם וְהִיא כְפֹרַחַת עָלְתָה נִצָּהּ הִבְשִׁילוּ אַשְׁכְּלֹתֶיהָ עֲנָבִים | 10 in qua erant tres propagines, crescere paulatim in gemmas et post flores uvas maturescere; |
11 וְכֹוס פַּרְעֹה בְּיָדִי וָאֶקַּח אֶת־הָעֲנָבִים וָאֶשְׂחַט אֹתָם אֶל־כֹּוס פַּרְעֹה וָאֶתֵּן אֶת־הַכֹּוס עַל־כַּף פַּרְעֹה | 11 calicemque pharaonis in manu mea. Tuli ergo uvas et expressi in calicem, quem tenebam, et tradidi poculum pharaoni ”. |
12 וַיֹּאמֶר לֹו יֹוסֵף זֶה פִּתְרֹנֹו שְׁלֹשֶׁת הַשָּׂרִגִים שְׁלֹשֶׁת יָמִים הֵם | 12 Respondit Ioseph: “ Haec est interpretatio somnii: tres propagines, tres adhuc dies sunt, |
13 בְּעֹוד ׀ שְׁלֹשֶׁת יָמִים יִשָּׂא פַרְעֹה אֶת־רֹאשֶׁךָ וַהֲשִׁיבְךָ עַל־כַּנֶּךָ וְנָתַתָּ כֹוס־פַּרְעֹה בְּיָדֹו כַּמִּשְׁפָּט הָרִאשֹׁון אֲשֶׁר הָיִיתָ מַשְׁקֵהוּ | 13 post quos elevabit pharao caput tuum et restituet te in gradum pristinum; dabisque ei calicem iuxta officium tuum, sicut facere ante consueveras. |
14 כִּי אִם־זְכַרְתַּנִי אִתְּךָ כַּאֲשֶׁר יִיטַב לָךְ וְעָשִׂיתָ־נָּא עִמָּדִי חָסֶד וְהִזְכַּרְתַּנִי אֶל־פַּרְעֹה וְהֹוצֵאתַנִי מִן־הַבַּיִת הַזֶּה | 14 Tantum memento mei, cum tibi bene fuerit, et facias mecum misericordiam, ut suggeras pharaoni, ut educat me de isto carcere; |
15 כִּי־גֻנֹּב גֻּנַּבְתִּי מֵאֶרֶץ הָעִבְרִים וְגַם־פֹּה לֹא־עָשִׂיתִי מְאוּמָה כִּי־שָׂמוּ אֹתִי בַּבֹּור | 15 quia furto sublatus sum de terra Hebraeorum et hic innocens in lacum missus sum ”.
|
16 וַיַּרְא שַׂר־הָאֹפִים כִּי טֹוב פָּתָר וַיֹּאמֶר אֶל־יֹוסֵף אַף־אֲנִי בַּחֲלֹומִי וְהִנֵּה שְׁלֹשָׁה סַלֵּי חֹרִי עַל־רֹאשִׁי | 16 Videns pistorum magister quod somnium in bonum dissolvisset, ait: “ Et ego vidi somnium, quod tria canistra farinae haberem super caput meum; |
17 וּבַסַּל הָעֶלְיֹון מִכֹּל מַאֲכַל פַּרְעֹה מַעֲשֵׂה אֹפֶה וְהָעֹוף אֹכֵל אֹתָם מִן־הַסַּל מֵעַל רֹאשִׁי | 17 et in uno canistro, quod erat excelsius, portare me ex omnibus cibis pharaonis, qui fiunt arte pistoria, avesque comedere eos ”. |
18 וַיַּעַן יֹוסֵף וַיֹּאמֶר זֶה פִּתְרֹנֹו שְׁלֹשֶׁת הַסַּלִּים שְׁלֹשֶׁת יָמִים הֵם | 18 Respondit Ioseph: “ Haec est interpretatio somnii: tria canistra, tres adhuc dies sunt, |
19 בְּעֹוד ׀ שְׁלֹשֶׁת יָמִים יִשָּׂא פַרְעֹה אֶת־רֹאשְׁךָ מֵעָלֶיךָ וְתָלָה אֹותְךָ עַל־עֵץ וְאָכַל הָעֹוף אֶת־בְּשָׂרְךָ מֵעָלֶיךָ | 19 post quos auferet pharao caput tuum ac suspendet te in patibulo, et comedent volucres carnes tuas ”.
|
20 וַיְהִי ׀ בַּיֹּום הַשְּׁלִישִׁי יֹום הֻלֶּדֶת אֶת־פַּרְעֹה וַיַּעַשׂ מִשְׁתֶּה לְכָל־עֲבָדָיו וַיִּשָּׂא אֶת־רֹאשׁ ׀ שַׂר הַמַּשְׁקִים וְאֶת־רֹאשׁ שַׂר הָאֹפִים בְּתֹוךְ עֲבָדָיו | 20 Exinde dies tertius natalicius pharaonis erat; qui faciens grande convivium pueris suis elevavit caput magistri pincernarum et caput pistorum principis in medio puerorum suorum; |
21 וַיָּשֶׁב אֶת־שַׂר הַמַּשְׁקִים עַל־מַשְׁקֵהוּ וַיִּתֵּן הַכֹּוס עַל־כַּף פַּרְעֹה | 21 restituitque alterum in locum suum, ut porrigeret ei poculum, |
22 וְאֵת שַׂר הָאֹפִים תָּלָה כַּאֲשֶׁר פָּתַר לָהֶם יֹוסֵף | 22 alterum suspendit in patibulo, sicut interpretatus erat eis Ioseph.
|
23 וְלֹא־זָכַר שַׂר־הַמַּשְׁקִים אֶת־יֹוסֵף וַיִּשְׁכָּחֵהוּ׃ פ | 23 Attamen praepositus pincernarum non est recordatus Ioseph, sed oblitus est interpretis sui.
|