Prima lettera di Pietro (1بطرس) 3

SMITH VAN DYKE	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 كذلكنّ ايتها النساء كنّ خاضعات لرجالكنّ حتى وان كان البعض لا يطيعون الكلمة يربحون بسيرة النساء بدون كلمة	1 וְכֵן אַתֶּן הַנָּשִׁים הִכָּנַעְנָה לִפְנֵי בַעֲלֵיכֶן לְמַעַן גַּם־אִם־יֵשׁ אֲשֶׁר אֵינָם שֹׁמְעִים לַדָּבָר יִקָּנוּ בְאֵין־אֹמֶר וּדְבָרִים עַל־יְדֵי מַעֲשֵׂי הַנָּשִׁים
2 ملاحظين سيرتكنّ الطاهرة بخوف.	2 בִּרְאוֹתָם כִּי תִצְנַעְנָה לֶכֶת בְּיִרְאָה
3 ولا تكن زينتكنّ الزينة الخارجية من ضفر الشعر والتحلي بالذهب ولبس الثياب	3 וּפְאֵרְכֶן אַל־יְהִי מִבַּחוּץ בְּמַחְלְפוֹת שֵׂעַר וַעֲדִי זָהָב וּלְבִישַׁת מַחֲלָצוֹת
4 بل انسان القلب الخفي في العديمة الفساد زينة الروح الوديع الهادئ الذي هو قدام الله كثير الثمن.	4 כִּי אִם־הָאָדָם הַצָּפוּן פְּנִימָה בְּרוּחַ עֲנָוָה וְהַשְׁקֵט אֲשֶׁר לֹא יִכְלֶה וְיָקָר הוּא בְּעֵינֵי אֱלֹהִים
5 فانه هكذا كانت قديما النساء القديسات ايضا المتوكلات على الله يزيّن انفسهن خاضعات لرجالهن	5 כִּי כֵן הִתְקַשְּׁטוּ לְפָנִים גַּם־הַנָּשִׁים הַקְּדשׁוֹת הַמְיַחֲלוֹת לֵאלֹהִים בְּהִכָּנְעָן לִפְנֵי בַעֲלֵיהֶן
6 كما كانت سارة تطيع ابراهيم داعية اياه سيدها. التي صرتنّ اولادها صانعات خيرا وغير خائفات خوفا البتة	6 כְּשָׂרָה אֲשֶׁר שָׁמְעָה בְּקוֹל אַבְרָהָם וַתִּקְרָא־לוֹ אָדוֹן אֲשֶׁר אַתֶּן הֱיִיתֶן לָהּ לְבָנוֹת בַּעֲשׂוֹתְכֶן הַטּוֹב וְלֹא תִירֶאנָה מִפָּחַד
7 كذلكم ايها الرجال كونوا ساكنين بحسب الفطنة مع الاناء النسائي كالاضعف معطين اياهنّ كرامة كالوارثات ايضا معكم نعمة الحياة لكي لا تعاق صلواتكم.	7 וְכֵן אַתֶּם הָאֲנָשִׁים שְׁבוּ עִמָּהֶן בִּתְבוּנָה כִּי־כְלִי רָפֶה הָאִשָּׁה וּתְנוּ־לָהּ כָּבוֹד כִּי גַם־לָהֶן יֶשׁ־חֵלֶק בְּנַחֲלַת מַתְּנַת הַחַיִּים פֶּן־תִּכָּלְאוּ מִתְּפִלּוֹתֵיכֶם
8 والنهاية كونوا جميعا متحدي الرأي بحس واحد ذوي محبة اخوية مشفقين لطفاء	8 וְסוֹף דָּבָר הֱיוּ כֻלְּכֶם לֵב אֶחָד בַּעֲלֵי חֶמְלָה אֹהֲבֵי הָאַחִים רַחֲמָנִים וּמִתְקַבְּלִים עַל־הַבְּרִיּוֹת וְשִׁפְלֵי רוּחַ
9 غير مجازين عن شر بشر او عن شتيمة بشتيمة بل بالعكس مباركين عالمين انكم لهذا دعيتم لكي ترثوا بركة.	9 אַל־תְּשַׁלְּמוּ רָעָה תַּחַת רָעָה אוֹ חֶרְפָּה תַּחַת חֶרְפָּה כִּי אִם־תְּבָרֵכוּ מִדַּעְתְּכֶם כִּי־לָזֹאת נִקְרֵאתֶם לְמַעַן תִּירְשׁוּ אֶת־הַבְּרָכָה
10 لان من اراد ان يحب الحياة ويرى اياما صالحة فليكفف لسانه عن الشر وشفتيه ان تتكلما بالمكر	10 כִּי הָאִישׁ הֶחָפֵץ חַיִּים אֹהֵב יָמִים לִרְאוֹת טוֹב יִצֹּר לְשׁוֹנוֹ מֵרָע וּשְׂפָתָיו מִדַּבֵּר מִרְמָה יָסוּר מֵרָע וְיַעֲשֶׂה־טּוֹב יְבַקֵּשׁ שָׁלוֹם וְיִרְדְּפֵהוּ
11 ليعرض عن الشر ويصنع الخير ليطلب السلام ويجدّ في اثره	11 כִּי־עֵינֵי יְהוָֹה אֶל־צַדִּיקִים וְאָזְנָיו אֶל־שַׁוְעָתָם
12 لان عيني الرب على الابرار واذنيه الى طلبتهم. ولكن وجه الرب ضد فاعلي الشر	12 וּפְנֵי יְהוָֹה בְּעֹשֵׂי רָע
13 فمن يؤذيكم ان كنتم متمثلين بالخير.	13 וּמִי יָרֵעַ לָכֶם אִם־תְּקַנְאוּ לַעֲשׂוֹת הַטּוֹב
14 ولكن وان تألمتم من اجل البر فطوباكم. واما خوفهم فلا تخافوه ولا تضطربوا	14 אֲבָל אַשְׁרֵיכֶם גַּם אִם־תְּעֻנּוּ לְמַעַן הַצְּדָקָה אַךְ־מוֹרָאָם לֹא־תִירְאוּ וְלֹא תַעֲרִיצוּ
15 بل قدسوا الرب الاله في قلوبكم مستعدين دائما لمجاوبة كل من يسألكم عن سبب الرجاء الذي فيكم بوداعة وخوف	15 אֶת־יְהוָֹה אֱלֹהִים אֹתוֹ תַקְדִּישׁוּ בִּלְבַבְכֶם וִהְיוּ נְכֹנִים תָּמִיד לְהָשִׁיב דָּבָר בַּעֲנָוָה וּבְיִרְאָה לְכָל־שֹׁאֵל אֶתְכֶם חֶשְׁבּוֹן הַתּוֹחֶלֶת אֲשֶׁר בְּקִרְבְּכֶם
16 ولكم ضمير صالح لكي يكون الذين يشتمون سيرتكم الصالحة في المسيح يخزون في ما يفترون عليكم كفاعلي شر.	16 רוּחַ שְׁלֵמָה תְּהִי לָכֶם לְמַעַן יֵבשׁוּ הַמְנַאֲצִים דַּרְכְּכֶם הַטּוֹבָה בַמָּשִׁיחַ בְּהַלְשִׁינָם אֶתְכֶם כְּפֹעֲלֵי אָוֶן
17 لان تألمكم ان شاءت مشيئة الله وانتم صانعون خيرا افضل منه وانتم صانعون شرا.	17 כִּי טוֹב לָכֶם אִם־חֵפֶץ אֱלֹהִים הוּא אֲשֶׁר תְּעֻנּוּ בַּעֲשׂוֹתְכֶם הַטּוֹב מִשֶּׁתְּעֻנּוּ בַּעֲשׂוֹתְכֶם רָע
18 فان المسيح ايضا تألم مرة واحدة من اجل الخطايا البار من اجل الاثمة لكي يقربنا الى الله مماتا في الجسد ولكن محيى في الروح	18 כִּי גַם־הַמָּשִׁיחַ עֻנָּה וָמֵת פַּעַם אַחַת עַל חַטֹּאתֵינוּ הַצַּדִּיק בְּעַד הָרְשָׁעִים לְקָרֵב אֹתָנוּ אֶל־הָאֱלֹהִים הוּמַת לְפִי הַבָּשָׂר וַיְחִי בָרוּחַ
19 الذي فيه ايضا ذهب فكرز للارواح التي في السجن	19 אֲשֶׁר בּוֹ הָלַךְ וַיִּקְרָא גַּם־לָרוּחוֹת אֲשֶׁר בַּמִּשְׁמָר
20 اذ عصت قديما حين كانت اناة الله تنتظر مرة في ايام نوح اذ كان الفلك يبنى الذي فيه خلص قليلون اي ثماني انفس بالماء.	20 אֲשֶׁר לְפָנִים לֹא הֶאֱמִינוּ כַּאֲשֶׁר חִכָּה אֱלֹהִים בְּאֹרֶךְ אַפּוֹ בִּימֵי נֹחַ בְּהֵעָשׂוֹת הַתֵּבָה אֲשֶׁר נִמְלְטוּ אֵלֶיהָ מְעַטִּים וְהֵם שְׁמֹנֶה נְפָשׁוֹת בַּמָּיִם
21 الذي مثاله يخلّصنا نحن الآن اي المعمودية لا ازالة وسخ الجسد بل سؤال ضمير صالح عن الله بقيامة يسوع المسيح	21 וְזֶה הוּא אוֹת הַטְּבִילָה אֲשֶׁר כָּעֵת תּוֹשִׁיעַ גַּם־אֹתָנוּ לֹא בְהָסִיר טִנּוּף הַבָּשָׂר כִּי אִם־בִּשְׁאָל־לָנוּ מֵאֵת אֱלֹהִים רוּחַ שְׁלֵמָה עַל־יְדֵי הֲקָמַת יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ
22 الذي هو في يمين الله اذ قد مضى الى السماء وملائكة وسلاطين وقوات مخضعة له	22 אֲשֶׁר הוּא לִימִין אֱלֹהִים אַחֲרֵי אֲשֶׁר עָבַר הַשָּׁמָיְמָה וַיִּכָּנְעוּ לְפָנָיו הַמַּלְאָכִים וְהָרָשֻׁיּוֹת וְהַגְּבוּרוֹת