Vangelo secondo Marco (مرقس) 8

SMITH VAN DYKE	MODERN HEBREW BIBLE
1 في تلك الايام اذ كان الجمع كثيرا جدا ولم يكن لهم ما يأكلون دعا يسوع تلاميذه وقال لهم	1 ויהי בימים ההם בהקבץ עם רב ואין להם מה יאכלו ויקרא אל תלמידיו ויאמר אליהם
2 اني اشفق على الجمع لان الآن لهم ثلاثة ايام يمكثون معي وليس لهم ما يأكلون.	2 נכמרו רחמי על העם כי זה שלשת ימים עמדו עמדי ואין להם לחם לאכל
3 وان صرفتهم الى بيوتهم صائمين يخورون في الطريق. لان قوما منهم جاءوا من بعيد.	3 והיה בשלחי אותם רעבים לבתיהם יתעלפו בדרך כי יש מהם אשר באו ממרחק
4 فاجابه تلاميذه. من اين يستطيع احد ان يشبع هؤلاء خبزا هنا في البرية.	4 ויענו אתו תלמידיו מאין יוכל איש להשביע את אלה פה במדבר לחם
5 فسألهم كم عندكم من الخبز. فقالوا سبعة.	5 וישאל אותם כמה ככרות לחם יש לכם ויאמרו שבע
6 فامر الجمع ان يتكئوا على الارض. واخذ السبع خبزات وشكر وكسر واعطى تلاميذه ليقدموا فقدموا الى الجمع.	6 ויצו את העם לשבת לארץ ויקח את שבע ככרות הלחם ויברך ויפרס ויתן אותם לתלמידיו לשום לפניהם וישימו לפני העם
7 وكان معهم قليل من صغار السمك. فبارك وقال ان يقدموا هذه ايضا.	7 ויהי להם מעט דגים קטנים ויברך ויאמר לשום לפניהם גם את אלה
8 فاكلوا وشبعوا. ثم رفعوا فضلات الكسر سبعة سلال.	8 ויאכלו וישבעו וישאו מן הפתותים הנותרים שבעת דודים
9 وكان الآكلون نحو اربعة آلاف. ثم صرفهم.	9 והאכלים היו כארבעת אלפי איש וישלחם
10 وللوقت دخل السفينة مع تلاميذه وجاء الى نواحي دلمانوثة	10 אז ירד באניה עם תלמידיו ויבא אל גלילות דלמונתא
11 فخرج الفريسيون وابتدأوا يحاورونه طالبين منه آية من السماء لكي يجربوه.	11 ויצאו הפרושים ויחלו להתוכח אתו וישאלו מעמו אות מן השמים והם מנסים אתו
12 فتنهد بروحه وقال لماذا يطلب هذا الجيل آية. الحق اقول لكم لن يعطى هذا الجيل آية	12 ויאנח ברוחו ויאמר מה הדור הזה מבקש לו אות אמן אמר אני לכם אם ינתן אות לדור הזה
13 ثم تركهم ودخل ايضا السفينة ومضى الى العبر.	13 ויעזב אותם וירד באניה וישב ויעבר אל עבר הים
14 ونسوا ان يأخذوا خبزا ولم يكن معهم في السفينة الا رغيف واحد.	14 וישכחו לקחת אתם לחם ולא היה להם באניה בלתי אם ככר לחם אחת
15 واوصاهم قائلا انظروا وتحرزوا من خمير الفريسيين وخمير هيرودس.	15 ויזהר אותם לאמר ראו השמרו לכם משאר הפרושים ומשאר הורדוס
16 ففكروا قائلين بعضهم لبعض ليس عندنا خبز.	16 ויחשבו ויאמרו איש אל רעהו על כי לחם אין אתנו
17 فعلم يسوع وقال لهم لماذا تفكرون ان ليس عندكم خبز. ألا تشعرون بعد ولا تفهمون. أحتى الآن قلوبكم غليظة.	17 וידע ישוע ויאמר להם מה תחשבו על כי לחם אין לכם העוד לא תשכילו ולא תבינו ולבכם עודנו מטמטם
18 ألكم اعين ولا تبصرون ولكم آذان ولا تسمعون ولا تذكرون.	18 עינים לכם ולא תראו ואזנים לכם ולא תשמעו ולא תזכרו
19 حين كسّرت الارغفة الخمسة للخمسة الآلاف كم قفة مملوءة كسرا رفعتم. قالوا له اثنتي عشرة.	19 כאשר פרסתי את חמשת ככרות הלחם לחמשת אלפי איש כמה סלים מלאי פתותים נשאתם ויאמרו אליו שנים עשר
20 وحين السبعة للاربعة الآلاف كم سل كسر مملوّا رفعتم. قالوا سبعة.	20 ובשבע לארבעת אלפי איש כמה דודים מלאי פתותים נשאתם ויאמרו אליו שבעה
21 فقال لهم كيف لا تفهمون	21 ויאמר אליהם איך לא תבינו
22 وجاء الى بيت صيدا. فقدموا اليه اعمى وطلبوا اليه ان يلمسه.	22 ויבא אל בית צידה ויביאו אליו איש עור ויתחננו לו לגעת בו
23 فاخذ بيد الاعمى واخرجه الى خارج القرية وتفل في عينيه ووضع يديه عليه وسأله هل ابصر شيئا.	23 ויאחז ביד העור ויוליכהו אל מחוץ לכפר וירק בעיניו וישם את ידיו עליו וישאלהו לאמר הראה אתה דבר
24 فتطلع وقال ابصر الناس كاشجار يمشون.	24 ויבט ויאמר אראה את בני האדם כי מתהלכים כאילנות אני ראה
25 ثم وضع يديه ايضا على عينيه وجعله يتطلع فعاد صحيحا وابصر كل انسان جليّا.	25 ויוסף לשום את ידיו על עיניו ותפקחנה עיניו וירפא וירא הכל היטב עד למרחוק
26 فارسله الى بيته قائلا لا تدخل القرية ولا تقل لاحد في القرية	26 וישלחהו אל ביתו לאמר אל תבא בתוך הכפר ואל תדבר לאיש בכפר
27 ثم خرج يسوع وتلاميذه الى قرى قيصرية فيلبس. وفي الطريق سأل تلاميذه قائلا لهم من يقول الناس اني انا.	27 ויצא ישוע ותלמידיו ללכת אל כפרי קיסרין של פילפוס ויהי בדרך וישאל את תלמידיו ויאמר אליהם מה אמרים עלי האנשים מי אני
28 فاجابوا. يوحنا المعمدان. وآخرون ايليا. وآخرون واحد من الانبياء.	28 ויענו ויאמרו יוחנן המטביל ויש אמרים אליהו ואחרים אמרים אחד מן הנביאים
29 فقال لهم وانتم من تقولون اني انا. فاجاب بطرس وقال له انت المسيح.	29 וישאל אתם לאמר ואתם מה תאמרו עלי מי אני ויען פטרוס ויאמר אליו אתה הוא המשיח
30 فانتهرهم كي لا يقولوا لاحد عنه	30 ויצו אתם בגערה לבלתי דבר עליו לאיש
31 وابتدأ يعلّمهم ان ابن الانسان ينبغي ان يتألم كثيرا ويرفض من الشيوخ ورؤساء الكهنة والكتبة ويقتل. وبعد ثلاثة ايام يقوم.	31 ויחל ללמדם כי צריך בן האדם לענות הרבה וימאס על ידי הזקנים והכהנים הגדולים והסופרים ויומת ומקצה שלשת ימים קום יקום
32 وقال القول علانية. فاخذه بطرس اليه وابتدأ ينتهره.	32 והוא בגלוי דבר את הדבר הזה ויקחהו פטרוס ויחל לגער בו
33 فالتفت وابصر تلاميذه فانتهر بطرس قائلا اذهب عني يا شيطان. لانك لا تهتم بما لله لكن بما للناس	33 ויפן אחריו ויבט את תלמידיו ויגער בפטרוס לאמר סור מעל פני השטן כי אין לבך לדברי האלהים כי אם לדברי האדם
34 ودعا الجمع مع تلاميذه وقال لهم من اراد ان يأتي ورائي فلينكر نفسه ويحمل صليبه ويتبعني.	34 ויקרא אל העם ואל תלמידיו ויאמר אליהם החפץ ללכת אחרי יכחש בנפשו וישא את צלבו וילך אחרי
35 فان من اراد ان يخلّص نفسه يهلكها. ومن يهلك نفسه من اجلي ومن اجل الانجيل فهو يخلّصها.	35 כי כל אשר יחפץ להושיע את נפשו תאבד נפשו ממנו וכל אשר תאבד לו נפשו למעני ולמען הבשורה הוא יושיענה
36 لانه ماذا ينتفع الانسان لو ربح العالم كله وخسر نفسه.	36 כי מה יסכן לאדם כי יקנה את כל העולם ונשחתה נפשו
37 او ماذا يعطي الانسان فداء عن نفسه.	37 או מה יתן איש פדיון נפשו
38 لان من استحى بي وبكلامي في هذا الجيل الفاسق الخاطئ فان ابن الانسان يستحي به متى جاء بمجد ابيه مع الملائكة القديسين	38 כי כל איש אשר הייתי אני ודברי לו לחרפה בדור הנאף והחוטא הזה אף הוא יהיה לחרפה לבן האדם בבואו בכבוד אביו עם המלאכים הקדושים