Genesi (تكوين) 37
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
SMITH VAN DYKE | NOVA VULGATA |
---|---|
1 وسكن يعقوب في ارض غربة ابيه في ارض كنعان. | 1 Habitavit autem Iacob in terra Chanaan, in qua pere grinatus est pater suus. |
2 هذه مواليد يعقوب. يوسف اذ كان ابن سبع عشرة سنة كان يرعى مع اخوته الغنم وهو غلام عند بني بلهة وبني زلفة امرأتي ابيه. واتى يوسف بنميمتهم الرديئة الى ابيهم. | 2 Hae sunt generationes Iacob. Ioseph, cum decem et scptem esset annorum, pascebat gregem cum fratribus suis adhuc puer; et erat cum filiis Bilhae et Zelphae uxorum patris sui; detulitque patri malam eorum famam. |
3 واما اسرائيل فاحب يوسف اكثر من سائر بنيه لانه ابن شيخوخته. فصنع له قميصا ملوّنا. | 3 Israel autem diligebat Ioseph super omnes filios suos, eo quod in senectute genuisset eum; fecitque ei tunicam talarem. |
4 فلما رأى اخوته ان اباهم احبه اكثر من جميع اخوته ابغضوه ولم يستطيعوا ان يكلموه بسلام | 4 Videntes autem fratres eius quod a patre plus cunctis filiis amaretur, oderant eum nec poterant ei quidquam pacifice loqui. |
5 وحلم يوسف حلما واخبر اخوته. فازدادوا ايضا بغضا له. | 5 Accidit quoque ut visum somnium referret fratribus suis; quae causa maioris odii seminarium fuit. |
6 فقال لهم اسمعوا هذا الحلم الذي حلمت. | 6 Dixitque ad eos: “ Audite somnium meum, quod vidi. |
7 فها نحن حازمون حزما في الحقل. واذا حزمتي قامت وانتصبت فاحتاطت حزمكم وسجدت لحزمتي. | 7 Putabam ligare nos manipulos in agro, et quasi consurgere manipulum meum et stare, vestrosque manipulos circumstantes adorare manipulum meum ”. |
8 فقال له اخوته ألعلك تملك علينا ملكا ام تتسلط علينا تسلّطا. وازدادوا ايضا بغضا له من اجل احلامه ومن اجل كلامه. | 8 Responderunt fratres eius: “ Numquid rex noster eris? Aut subiciemur dicioni tuae? ”. Haec ergo causa somniorum atque sermonum, invidiae et odii fomitem ministravit. |
9 ثم حلم ايضا حلما آخر وقصّه على اخوته. فقال اني قد حلمت حلما ايضا واذا الشمس والقمر واحد عشر كوكبا ساجدة لي. | 9 Aliud quoque vidit somnium, quod narrans fratribus ait: “ Vidi per somnium quasi solem et lunam et stellas undecim adorare me ”. |
10 وقصّه على ابيه وعلى اخوته. فانتهره ابوه وقال له ما هذا الحلم الذي حلمت. هل نأتي انا وامك واخوتك لنسجد لك الى الارض. | 10 Quod cum patri suo et fratribus retulisset, increpavit eum pater suus et dixit: “ Quid sibi vult hoc somnium, quod vidisti? Num ego et mater tua et fratres tui adorabimus te proni in terram? ”. |
11 فحسده اخوته. واما ابوه فحفظ الامر | 11 Invidebant igitur ei fratres sui; pater vero rem tacitus considerabat. |
12 ومضى اخوته ليرعوا غنم ابيهم عند شكيم. | 12 Cumque fratres illius in pascendis gregibus patris morarentur in Sichem, |
13 فقال اسرائيل ليوسف أليس اخوتك يرعون عند شكيم. تعال فارسلك اليهم. فقال له هانذا. | 13 dixit Israel ad Ioseph: “ Fratres tui pascunt oves in Sichimis; veni, mittam te ad eos ”. Quo respondente: |
14 فقال له اذهب انظر سلامة اخوتك وسلامة الغنم وردّ لي خبرا. فارسله من وطاء حبرون فاتى الى شكيم. | 14 “ Praesto sum ”, ait ei: “ Vade et vide, si cuncta prospera sint erga fratres tuos et pecora, et renuntia mihi quid agatur ”. Missus de valle Hebron venit in Sichem; |
15 فوجده رجل واذا هو ضال في الحقل. فساله الرجل قائلا ماذا تطلب. | 15 invenitque eum vir errantem in agro et interrogavit quid quaereret. |
16 فقال انا طالب اخوتي. اخبرني اين يرعون. | 16 At ille respondit: “ Fratres meos quaero; indica mihi, ubi pascant greges ”. |
17 فقال الرجل قد ارتحلوا من هنا. لاني سمعتهم يقولون لنذهب الى دوثان. فذهب يوسف وراء اخوته فوجدهم في دوثان | 17 Dixitque ei vir: “ Recesserunt de loco isto; audivi autem eos dicentes: "Eamus in Dothain" ”. Perrexit ergo Ioseph post fratres suos et invenit eos in Dothain. |
18 فلما ابصروه من بعيد قبلما اقترب اليهم احتالوا له ليميتوه. | 18 Qui cum vidissent eum procul, antequam accederet ad eos, cogitaverunt illum occidere. |
19 فقال بعضهم لبعض هوذا هذا صاحب الاحلام قادم. | 19 Et mutuo loquebantur: “ Ecce somniator venit; |
20 فالآن هلم نقتله ونطرحه في احدى الآبار ونقول وحش رديء اكله. فنرى ماذا تكون احلامه. | 20 venite, occidamus eum et mittamus in unam cisternarum dicemusque: Fera pessima devoravit eum. Et tunc apparebit quid illi prosint somnia sua ”. |
21 فسمع رأوبين وانقذه من ايديهم. وقال لا نقتله. | 21 Audiens autem hoc Ruben nitebatur liberare eum de manibus eorum et dixit: |
22 وقال لهم رأوبين لا تسفكوا دما. اطرحوه في هذه البئر التي في البرية ولا تمدوا اليه يدا. لكي ينقذه من ايديهم ليرده الى ابيه. | 22 “ Non interficiamus animam eius ”. Et dixit ad eos: “ Non effundatis sanguinem; sed proicite eum in cisternam hanc, quae est in solitudine, manusque vestras servate innoxias ”. Hoc autem dicebat volens eripere eum de manibus eorum et reddere patri suo. |
23 فكان لما جاء يوسف الى اخوته انهم خلعوا عن يوسف قميصه القميص الملوّن الذي عليه. | 23 Confestim igitur, ut pervenit ad fratres suos, nudaverunt eum tunica talari |
24 واخذوه وطرحوه في البئر. واما البئر فكانت فارغة ليس فيها ماء | 24 miseruntque eum in cisternam, quae non habebat aquam. |
25 ثم جلسوا ليأكلوا طعاما. فرفعوا عيونهم ونظروا واذا قافلة اسمعيليين مقبلة من جلعاد وجمالهم حاملة كثيراء وبلسانا ولاذنا ذاهبين لينزلوا بها الى مصر. | 25 Et sederunt, ut comederent panem. Attollentes autem oculos viderunt Ismaelitas viatorcs venire de Galaad et camelos eorum portantes tragacanthum et masticem et ladanum in Aegyptum. |
26 فقال يهوذا لاخوته ما الفائدة ان نقتل اخانا ونخفي دمه. | 26 Dixit ergo Iudas fratribus suis: “ Quid nobis prodest, si occiderimus fratrem nostrum et celaverimus sanguinem ipsius? |
27 تعالوا فنبيعه للاسمعيليين ولا تكن ايدينا عليه لانه اخونا ولحمنا. فسمع له اخوته. | 27 Melius est ut vendatur Ismaelitis, et manus nostrae non polluantur; frater enim et caro nostra est ”. Acquieverunt fratres sermonibus illius. |
28 واجتاز رجال مديانيون تجار. فسحبوا يوسف واصعدوه من البئر وباعوا يوسف للاسمعيليين بعشرين من الفضة. فأتوا بيوسف الى مصر. | 28 Et praetereuntibus Madianitis negotiatoribus, extrahentes Ioseph de cisterna, vendiderunt eum Ismaelitis viginti argenteis. Qui duxerunt eum in Aegyptum. |
29 ورجع رأوبين الى البئر واذا يوسف ليس في البئر. فمزّق ثيابه. | 29 Reversusque Ruben ad cisternam non invenit puerum |
30 ثم رجع الى اخوته وقال الولد ليس موجودا. وانا الى اين اذهب | 30 et, scissis vestibus, pergens ad fratres suos ait: “ Puer non comparet, et ego quo ibo? ”. |
31 فأخذوا قميص يوسف وذبحوا تيسا من المعزى وغمسوا القميص في الدم. | 31 Tulerunt autem tunicam eius et in sanguinem haedi, quem occiderant, tinxerunt |
32 وارسلوا القميص الملّون واحضروه الى ابيهم. وقالوا وجدنا هذا. حقق أقميص ابنك هو ام لا. | 32 mittentes, qui ferrent ad patrem et dicerent: “Hanc invenimus; vide, utrum tunica talaris filii tui sit an non? ”. |
33 فتحققه وقال قميص ابني. وحش رديء اكله. افترس يوسف افتراسا. | 33 Quam cum agnovisset pater, ait: “ Tunica filii mei est; fera pessima comedit eum, bestia devoravit Ioseph ”. |
34 فمزّق يعقوب ثيابه ووضع مسحا على حقويه وناح على ابنه اياما كثيرة. | 34 Scissisque vestibus, indutus est cilicio lugens filium suum multo tempore. |
35 فقام جميع بنيه وجميع بناته ليعزوه. فابى ان يتعزى وقال اني انزل الى ابني نائحا الى الهاوية. وبكى عليه ابوه | 35 Congregatis autem cunctis liberis eius, ut lenirent dolorem patris, noluit consolationem accipere et ait: “ Descendam ad filium meum lugens in infernum ”. Et flevit super eo pater eius. |
36 واما المديانيون فباعوه في مصر لفوطيفار خصي فرعون رئيس الشّرط | 36 Madianitae autem vendiderunt Ioseph in Aegypto Putiphari eunucho pharaonis, magistro satellitum. |