1 Depois disso, ouvi no céu como que um imenso coro que cantava: Aleluia! A nosso Deus a salvação, a glória e o poder, | 1 אַחֲרֵי־כֵן שָׁמַעְתִּי קוֹל גָּדוֹל כְּקוֹל הָמוֹן רַב בַּשָּׁמַיִם הָאֹמְרִים הַלְלוּיָהּ הַיְשׁוּעָה וְהַכָּבוֹד וְהָעֹז לַיהוָֹה אֱלֹהֵינוּ |
2 porque os seus juízos são verdadeiros e justos. Ele executou a grande Prostituta que corrompia a terra com a sua prostituição, e pediu-lhe contas do sangue dos seus servos. | 2 כִּי־אֱמֶת וְיָשָׁר מִשְׁפָּטָיו כִּי־שָׁפַט אֶת־הַזּוֹנָה הַגְּדוֹלָה אֲשֶׁר־הִשְׁחִיתָה אֶת־הָאָרֶץ בְּתַזְנֻתָהּ וַיִּדְרשׁ מִיָּדָהּ אֶת־דַּם־עֲבָדָיו |
3 Depois recomeçaram: Aleluia! Sua fumaça sobe pelos séculos dos séculos. | 3 וַיִּשְׁנוּ וַיֹּאמְרוּ הַלְלוּיָהּ וַעֲשָׁנָהּ יַעֲלֶה לְעוֹלְמֵי עוֹלָמִים |
4 Então os vinte e quatro Anciãos e os quatro Animais prostraram-se e adoraram a Deus que se assenta no trono, dizendo: Amém! Aleluia! | 4 וְעֶשְׂרִים וְאַרְבָּעָה הַזְּקֵנִים וְאַרְבַּע הַחַיּוֹת נָפְלוּ עַל־פְּנֵיהֶם וַיִּשְׁתַּחֲווּ לֵאלֹהִים הַיּשֵׁב עַל־הַכִּסֵּא וַיֹּאמְרוּ אָמֵן הַלְלוּיָהּ |
5 Do trono saiu uma voz que dizia: Cantai ao nosso Deus, vós todos, seus servos que o temeis, pequenos e grandes. | 5 וְקוֹל יוֹצֵא מִן־הַכִּסֵּא וַיֹּאמַר הַלְלוּ אֶת־אֱלֹהֵינוּ כָּל־עֲבָדָיו וִירֵאָיו הַקְּטַנִּים עִם־הַגְּדוֹלִים |
6 Nisto ouvi como que um imenso coro, sonoro como o ruído de grandes águas e como o ribombar de possantes trovões, que cantava: Aleluia! Eis que reina o Senhor, nosso Deus, o Dominador! | 6 וָאֶשְׁמַע כְּקוֹל הָמוֹן רַב וּכְקוֹל מַיִם רַבִּים וּכְקוֹל רְעָמִים חֲזָקִים וַיֹּאמְרוּ הַלְלוּיָהּ כִּי־מָלַךְ אֱלֹהֵינוּ יְהוָֹה צְבָאוֹת |
7 Alegremo-nos, exultemos e demos-lhe glória, porque se aproximam as núpcias do Cordeiro. Sua Esposa está preparada. | 7 נִשְׂמְחָה וְנָגִילָה וְנִתְּנָה לוֹ הַכָּבוֹד כִּי בָאָה חֲתֻנַּת הַשֶּׂה וְאִשְׁתּוֹ הִתְקַדָּשָׁה |
8 Foi-lhe dado revestir-se de linho puríssimo e resplandecente. {Pois o linho são as boas obras dos santos.} | 8 וַיִּנָּתֶן לָהּ לִלְבּשׁ בּוּץ טָהוֹר וָצַח כִּי הַבּוּץ הוּא צִדְקוֹת הַקְּדשִׁים |
9 Ele me diz, então: Escreve: Felizes os convidados para a ceia das núpcias do Cordeiro. Disse-me ainda: Estas são palavras autênticas de Deus. | 9 וַיֹּאמֶר אֵלַי כְּתֹב אַשְׁרֵי הַקְּרוּאִים אֶל־מִשְׁתֵּה חֲתֻנַּת הַשֶּׂה וַיֹּאמֶר אֵלַי אֵלֶּה הַדְּבָרִים אֱמֶת הֵם דִּבְרֵי אֱלֹהִים |
10 Prostrei-me aos seus pés para adorá-lo, mas ele me diz: Não faças isso! Eu sou um servo, como tu e teus irmãos, possuidores do testemunho de Jesus. Adora a Deus. Porque o espírito profético não é outro que o testemunho de Jesus. | 10 וָאֶפֹּל לִפְנֵי רַגְלָיו לְהִשְׁתַּחֲוֺת לוֹ וַיֹּאמֶר אֵלַי רְאֵה אַל־תַּעֲשֶׂה־זֹּאת עֶבֶד כָּמוֹךָ אָנֹכִי וְחָבֵר לְךָ וּלְאַחֶיךָ אֲשֶׁר לָהֶם עֵדוּת יֵשׁוּעַ הִשְׁתַּחֲוֵה לֵאלֹהִים כִּי עֵדוּת יֵשׁוּעַ הִיא רוּחַ הַנְּבוּאָה |
11 Vi ainda o céu aberto: eis que aparece um cavalo branco. Seu cavaleiro chama-se Fiel e Verdadeiro, e é com justiça que ele julga e guerreia. | 11 וָאֵרֶא אֶת־הַשָּׁמַיִם נִפְתָּחִים וְהִנֵּה־סוּס לָבָן וְהָרֹכֵב עָלָיו נִקְרָא נֶאֱמָן וַאֲמִתִּי וּבְצֶדֶק הוּא שֹׁפֵט וְלֹחֵם |
12 Tem olhos flamejantes. Há em sua cabeça muitos diademas e traz escrito um nome que ninguém conhece, senão ele. | 12 וְעֵינָיו כְּלַבַּת־אֵשׁ וַעֲטָרוֹת הַרְבֵּה עַל־רֹאשׁוֹ וְיֶשׁ־לוֹ שֵׁם כָּתוּב אֲשֶׁר לֹא־יָדַע אִישׁ כִּי אִם־הוּא לְבַדּוֹ |
13 Está vestido com um manto tinto de sangue, e o seu nome é Verbo de Deus. | 13 וְהוּא לָבוּשׁ בִּלְבוּשׁ מְאָדָּם בַּדָּם וּשְׁמוֹ נִקְרָא דְּבַר הָאֱלֹהִים |
14 Seguiam-no em cavalos brancos os exércitos celestes, vestidos de linho fino e de uma brancura imaculada. | 14 וְצִבְאוֹת הַשָּׁמַיִם יֹצְאִים אַחֲרָיו עַל־סוּסִים לְבָנִים מְלֻבָּשִׁים בִּגְדֵי־בוּץ לָבָן וְטָהוֹר |
15 De sua boca sai uma espada afiada, para com ela ferir as nações pagãs, porque ele deve governá-las com cetro de ferro e pisar o lagar do vinho da ardente ira do Deus Dominador. | 15 וּמִפִּיו יֹצֵאת חֶרֶב חַדָּה לְהַכּוֹת בָּהּ אֶת־הַגּוֹיִם וְהוּא יִרְעֵם בְּשֵׁבֶט בַּרְזֶל וְהוּא דֹרֵךְ פּוּרַת יֵין חֲמַת־אַף אֱלֹהֵי הַצְּבָאוֹת |
16 Ele traz escrito no manto e na coxa: Rei dos reis e Senhor dos senhores! | 16 וְעַל־בִּגְדוֹ וְעַל־יְרֵכוֹ כָּתוּב שֵׁם מֶלֶךְ הַמְּלָכִים וַאֲדֹנֵי הָאֲדֹנִים |
17 Vi, então, um anjo de pé sobre o sol, a chamar em alta voz a todas as aves que voam pelo meio dos céus: Vinde, reuni-vos para a grande ceia de Deus, | 17 וָאֵרֵא מַלְאָךְ אֶחָד עֹמֵד בַּשָּׁמֶשׁ וַיִּצְעַק בְּקוֹל גָּדוֹל וַיֹּאמֶר אֶל־צִפּוֹר כָּל־כָּנָף אֲשֶׁר־תָּעוּף בִּמְרוֹם הָרָקִיעַ בֹּאוּ וְהֵאָסְפוּ עַל־זֶבַח הָאֱלֹהִים הַגָּדוֹל |
18 para comerdes carnes de reis, carnes de generais e carnes de poderosos; carnes de cavalos e cavaleiros; carnes de homens, livres e escravos, pequenos e grandes. | 18 וַאֲכַלְתֶּם בְּשַׂר מְלָכִים וּבְשַׂר שָׂרֵי אֲלָפִים וּבְשַׂר גִּבּוֹרִים וּבְשַׂר סוּסִים וְרֹכְבֵיהֶם וּבְשַׂר כָּל־בְּנֵי־חוֹרִין וַעֲבָדִים הַקְּטַנִּים עִם־הַגְּדוֹלִים |
19 Eu vi a Fera e os reis da terra com os seus exércitos reunidos para fazer guerra ao Cavaleiro e ao seu exército. | 19 וָאֵרֶא אֶת־הַחַיָּה וּמַלְכֵי הָאָרֶץ וַאֲגַפֵּיהֶם נִקְהָלִים לַעֲשׂוֹת מִלְחָמָה עִם־הָרֹכֵב עַל־הַסּוּס וּבִצְבָאוֹ |
20 Mas a Fera foi presa, e com ela o falso profeta, que realizara prodígios sob o seu controle, com os quais seduzira aqueles que tinham recebido o sinal da Fera e se tinham prostrado diante de sua imagem. Ambos foram lançados vivos no lago de fogo sulfuroso. | 20 וַתִּתָּפֵשׂ הַחַיָּה וּנְבִיא הַשֶּׁקֶר אִתָּהּ אֲשֶׁר־עָשָׂה הָאוֹתוֹת לְפָנֶיהָ אֲשֶׁר הִדִּיחַ בָּהֶן אֶת־נֹשְׂאֵי תָו הַחַיָּה וְהַמִּשְׁתַּחֲוִים לְצַלְמָהּ וְחַיִּים הֻשְׁלְכוּ שְׁנֵיהֶם בַּאֲגַם־הָאֵשׁ הַבֹּעֵר בְּגָפְרִית |
21 Os demais foram mortos pelo Cavaleiro, com a espada que lhe saía da boca. E todas as aves fartaram-se da suas carnes. | 21 וְהַנִּשְׁאָרִים נֶהֶרְגוּ בַחֶרֶב הַיּוֹצֵאת מִפִּי־הָרֹכֵב עַל־הַסּוּס וְכָל־הָעוֹף שָׂבְעוּ מִבְּשָׂרָם |