1 Eu, Paulo, vos exorto pela mansidão e bondade de Cristo, eu que me mostro humilde quando estou entre vós, mas, quando longe, sou ousado convosco. | 1 וַאֲנִי פוֹלוֹס הִנְנִי מַזְהִיר אֶתְכֶם בְּעַנְוַת הַמָּשִׁיחַ וְחֶמְלָתוֹ אֲשֶׁר פָּנִים בְּפָנִים שָׁפֵל אֲנִי בְּתוֹכֲכֶם וּבְרָחֳקִי תַּקִּיף עִמָּכֶם |
2 Peço-vos que, quando eu estiver presente, não me veja obrigado a usar de minha autoridade de que pretendo realmente usar com certas pessoas que imaginam que nós procedemos com intenções humanas. | 2 וְאֶתְחַנְּנָה שֶׁלֹּא אֶצְטָרֵךְ בְּבֹאִי לִהְיוֹת תַּקִּיף בַּבִּטָּחוֹן הַהוּא אֲשֶׁר אֶחֱשֹׁב לְהִתְגַּבֶּר־בּוֹ נֶגֶד הָאֲנָשִׁים הַחשְׁבִים אֹתָנוּ כְּמִתְהַלְּכִים לְפִי הַבָּשָׂר |
3 Porque, ainda que vivamos na carne, não militamos segundo a carne. | 3 כִּי בְּלֶכְתֵּנוּ בַבָּשָׂר לֹא נִלָּחֵם לְפִי הַבָּשָׂר |
4 Não são carnais as armas com que lutamos. São poderosas, em Deus, capazes de arrasar fortificações. | 4 כִּי־כְלֵי מִלְחַמְתֵּנוּ אֵינָם שֶׁל־הַבָּשָׂר כִּי אִם־חֲזָקִים הֵם לֵאלֹהִים לַהֲרֹס מִבְצָרִים |
5 Nós aniquilamos todo raciocínio e todo orgulho que se levanta contra o conhecimento de Deus, e cativamos todo pensamento e o reduzimos à obediência a Cristo. | 5 בַּאֲשֶׁר הֹרְסִים אֲנַחְנוּ תַּחְבֻּלוֹת וְכָל־מָרוֹם הַמִּתְנַשֵּׂא נֶגֶד דַּעַת הָאֱלֹהִים וְשׁוֹבִים כָּל־מְזִמָּה לְמִשְׁמַעַת הַמָּשִׁיחַ |
6 Estamos prontos também para castigar todos os desobedientes, assim que for perfeita a vossa obediência. | 6 וּנְכוֹנִים לִנְקֹם נְקָמָה מֵאֵת כָּל־מֶרִי אִם־תִּשְׁלַם מִשְׁמַעְתְּכֶם |
7 Julgais as coisas pela aparência!... Quem se gloria de pertencer a Cristo considere que, como ele é de Cristo, assim também nós o somos. | 7 הֲתִשְׁפְּטוּ לְמַרְאֵה פָנִים אִישׁ כִּי יִבְטַח לִהְיוֹת לַמָּשִׁיחַ יָשׁוּב וְיָדִין בְּלִבּוֹ כִּי־כַאֲשֶׁר הוּא לַמָּשִׁיחַ כֵּן לַמָּשִׁיחַ גַּם־אֲנָחְנוּ |
8 Ainda que eu me orgulhasse um pouco em demasia da autoridade que o Senhor nos deu, para vossa edificação e não para vossa ruína, não teria de que envergonhar-me. | 8 וְגַם כִּי־אֶתְהַלֵּל מְעַט יוֹתֵר עַל־דְּבַר הָרְשׁוּת אֲשֶׁר נָתַן־לָנוּ הָאָדוֹן לִבְנוֹתְכֶם וְלֹא לְשַׁחֶתְכֶם לֹא אֵבוֹשׁ |
9 Não quero, porém, dar a impressão de querer aterrar-vos com minhas cartas. | 9 לְמַעַן לֹא אֵרָאֶה כִּמְאַיֵּם אֶתְכֶם עַל־יְדֵי הָאִגְּרוֹת |
10 Suas cartas, dizem, são imperativas e fortes, mas, quando está presente, a sua pessoa é fraca e a palavra desprezível. | 10 כְּאָמְרָם הֵן הָאִגְּרוֹת קָשׁוֹת הֵנָּה וַחֲזָקוֹת אֲבָל הַגּוּף בִּהְיוֹתוֹ לְנֶגְדֵּנוּ חָלוּשׁ הוּא וְנִיבוֹ נִבְזֶה |
11 Quem assim pensa, fique sabendo que quais somos por escrito nas cartas, quando estamos ausentes, tais seremos também de fato, quando estivermos presentes. | 11 יֵדַע־נָא הָאֹמֵר כָּזֹאת כִּי־כְמוֹ שֶׁאֲנַחְנוּ בְדִבּוּר עַל־יְדֵי אִגְּרוֹת בִּהְיוֹתֵנוּ רְחוֹקִים כֵּן גַּם־בְּפֹעַל אֲנַחְנוּ בִּהְיוֹתֵנוּ קְרוֹבִים |
12 Em verdade, não ousamos equiparar-nos nem comparar-nos com alguns que se preconizam a si próprios. Medindo-se eles conforme a sua própria medida e comparando-se consigo mesmos, dão provas de pouco bom senso. | 12 כִּי אַל־נָעֵז פָּנֵינוּ לִכְלֹל אֹתָנוּ עִם־הָאֲנָשִׁים הַמְשַׁבְּחִים נַפְשָׁם אוֹ לַעֲרֹךְ אֹתָנוּ לָאֵלֶּה אָכֵן נִבְעֲרוּ מִדַּעַת הַמֹּדְדִים אֶת־נַפְשָׁם בְּנַפְשָׁם וְעֹרְכִים אֶת־נַפְשָׁם לְנַפְשָׁם |
13 Nós outros não nos gloriaremos além da medida, mas permaneceremos dentro do campo de ação que Deus nos determinou, levando-nos até vós. | 13 וַאֲנַחְנוּ לֹא נִתְגַּדֵּל לִבְלִי־מִדָּה כִּי אִם־כְּפִי מִדַּת הַגְּבוּל אֲשֶׁר חָלַק לָנוּ הָאֱלֹהִים לְחֹק לְהַגִּיעַ גַּם־עָדֵיכֶם |
14 Não passamos além dos limites. Estaríamos passando, caso não houvéssemos chegado até vós. Ora, realmente temos chegado até vós, pregando o Evangelho de Cristo. | 14 כִּי לוּלֵא הִגַּעְנוּ עָדֵיכֶם לֹא נִשְׂתָּרֵעַ לְמַעְלָה מֵעֶרְכֵּנוּ הֲלֹא כְבָר קִדַּמְנוּ גַּם־אֶתְכֶם בִּבְשׂוֹרַת הַמָּשִׁיחַ |
15 Não nos ufanamos além da medida, cobrindo-nos de trabalhos alheios. Esperamos que, com o progresso de vossa fé, nossa obra cresça entre vós dentro do quadro de ação que nos foi determinado. | 15 לֹא נִתְגַּדֵּל לִבְלִי־מִדָּה בִּיגִיעַת אֲחֵרִים אֲבָל יֶשׁ־לָנוּ הַתִּקְוָה כִּי־בִרְבוֹת אֱמוּנַתְכֶם נְכֻבַּד בָּכֶם כְּפִי גְבוּלֵנוּ עַד־לְמַעְלָה |
16 Assim esperamos levar o Evangelho aos países que ficam além de vós, sem nos gloriarmos das obras realizadas por outros dentro do domínio reservado a eles. | 16 כְּדֵי־לְבַשֵּׂר הַבְּשׂוֹרָה גַּם־לְהָלְאָה מִכֶּם וְלֹא לְהִתְהַלֵּל בְּמַה־שֶּׁמּוּכָן כְּבָר בִּגְבוּל אֲחֵרִים |
17 Ora, quem se gloria, glorie-se no Senhor. | 17 וְהַמִּתְהַלֵּל יִתְהַלֵּל בַּיהוֹה |
18 Pois merece a aprovação não aquele que se recomenda a si mesmo, mas aquele que o Senhor recomenda. | 18 כִּי לֹא הַמְשַׁבֵּחַ נַפְשׁוֹ מְשֻׁבָּח הוּא כִּי אִם־אֲשֶׁר יְשַׁבְּחֶנּוּ יְהוָֹה |