Livro dos Salmos 81

SAGRADA BIBLIA	Biblija Hrvatski
1 Ao mestre de canto. Com a Gitiena. Salmo de Asaf. Exultai em Deus, nosso protetor, aclamai o Deus de Jacó.	1 Zborovođi. Po napjevu »Tijesci«. Asafov.
2 Tocai o saltério, vibrai os tímbales, tangei a melodiosa harpa e a lira.	2 Kliknite Bogu, našoj jakosti, kličite Bogu Jakovljevu!
3 Ressoai a trombeta na lua nova, na lua cheia, dia de grande festa,	3 Nek’ zazvuče žice, nek’ se čuje bubanj, svirajte u milozvučnu harfu s citarom!
4 porque é uma instituição para Israel, um preceito do Deus de Jacó;	4 Zatrubite u rog za mlađaka, za uštapa, na svetkovinu našu!
5 uma lei que foi imposta a José, quando ele entrou em luta com o Egito. Eis que ouviu uma língua desconhecida:	5 Jer to je propis Izraelu, zapovijed Boga Jakovljeva.
6 Aliviei os seus ombros de fardos, já não carregam cestos as suas mãos,	6 Takav je zakon dao Josipu kad je izlazio iz zemlje Egipta.
7 na tribulação gritaste para mim e te livrei; da nuvem que troveja eu respondi, junto às águas de Meribá eu te provei.	7 Šapat tajnovit čuh: »Oslobodih od tereta rame njegovo, ruke su mu slobodne od košare.
8 Escuta, ó povo, a minha advertência: Possas tu me ouvir, ó Israel!	8 U tjeskobi si zavapio i ja te izbavih; iz gromovna oblaka odgovorih tebi, iskušah te kod vodâ meripskih.
9 Não haja em teu meio um deus estranho; nem adores jamais o deus de outro povo.	9 Slušaj, puče moj, i ja ću te opomenuti: o, da me poslušaš, Izraele!
10 Sou eu, o Senhor, teu Deus, eu que te retirei do Egito; basta abrires a boca e te satisfarei.	10 Nek’ ne bude u tebe drugog boga i ne klanjaj se bogu tuđem!
11 No entanto, meu povo não ouviu a minha voz, Israel não me quis obedecer.	11 Ja sam Jahve, Bog tvoj koji te izvedoh iz Egipta: otvori svoja usta da ih napunim!«
12 Por isso, os abandonei à dureza de seus corações. Deixei-os que seguissem seus caprichos.	12 »Ali moj narod ne slušaše glasa moga, Izrael me ne posluša.
13 Oh, se meu povo me tivesse ouvido, se Israel andasse em meus caminhos!	13 Zato ga pustih okorjelom srcu njegovu: neka hodi kako mu se hoće!
14 Eu teria logo derrotado seus inimigos, e desceria minha mão contra seus adversários.	14 O, kad bi me narod moj slušao, kad bi Izrael putovima mojim hodio,
15 Os inimigos do Senhor lhes renderiam homenagens, estaria assegurado, para sempre, o destino do meu povo.	15 brzo bih pokorio dušmane njegove, ruku bih svoju okrenuo na protivnike njegove.
16 Eu o teria alimentado com a flor do trigo, e com o mel do rochedo o fartaria.	16 Oni što ga sada mrze dodvarali bi mu se i njihov bi udes bio zapečaćen zauvijek.
	17 A svoj narod hranio bih pšenicom najboljom i sitio ga medom iz pećine.«