Salmi 43
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | VULGATA |
---|---|
1 - Al corifeo. Ode dei figliuoli di Core. | 1 In finem. Filiis Core ad intellectum. |
2 O Dio, co' nostri orecchi abbiamo udito, i nostri padri ce l' han raccontato, ciò che tu facesti a' loro giornie ne' tempi antichi. | 2 Deus, auribus nostris audivimus, patres nostri annuntiaverunt nobis, opus quod operatus es in diebus eorum, et in diebus antiquis. |
3 La tua mano le genti disperse ed essi [invece] tu piantasti, abbattesti le nazioni ed essi tu estendesti. | 3 Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos ; afflixisti populos, et expulisti eos. |
4 Perchè non con la loro spada conquistaron la terra, né il braccio loro li salvò; ma la tua destra e il tuo braccioe la luce del tuo volto, poichè in essi ti compiacesti. | 4 Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos : sed dextera tua et brachium tuum, et illuminatio vultus tui, quoniam complacuisti in eis. |
5 Tu sei pure il mio re e il mio Dio, che vuoi la salvezza di Giacobbe. | 5 Tu es ipse rex meus et Deus meus, qui mandas salutes Jacob. |
6 Con te sbaraglieremo i nostri nemici, e nel nome tuo calpesteremo i nostri aggressori. | 6 In te inimicos nostros ventilabimus cornu, et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis. |
7 Perchè non nel mio arco io spero, nè mi salverà la mia spada. | 7 Non enim in arcu meo sperabo, et gladius meus non salvabit me : |
8 Ma sei tu che ci salvi da' nostri oppressori, e svergogni coloro che ci odiano. | 8 salvasti enim nos de affligentibus nos, et odientes nos confudisti. |
9 In Dio ci glorieremo tutto il giorno, e il nome tuo loderemo in eterno. | 9 In Deo laudabimur tota die, et in nomine tuo confitebimur in sæculum. |
10 Ma ora tu ci rigetti e ci svergognie [più] non esci, o Dio, con le nostre schiere. | 10 Nunc autem repulisti et confudisti nos, et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris. |
11 Ci hai volto in fuga dinanzi a' nostri nemici, e quel che ci odiano han fatto bottino. | 11 Avertisti nos retrorsum post inimicos nostros, et qui oderunt nos diripiebant sibi. |
12 Ci hai abbandonato come pecore da mangiare, e tra le genti ci hai disperso. | 12 Dedisti nos tamquam oves escarum, et in gentibus dispersisti nos. |
13 Hai venduto il tuo popolo per un nulla, e non fu molto [il guadagno] nella sua vendita. | 13 Vendidisti populum tuum sine pretio, et non fuit multitudo in commutationibus eorum. |
14 Ci hai reso oggetto d'obbrobrio ai nostri vicini, scherno e derisione per quei che ci attorniano. | 14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris ; subsannationem et derisum his qui sunt in circuitu nostro. |
15 Ci hai ridotto la satira delle gentie una scossa di capo tra le nazioni! | 15 Posuisti nos in similitudinem gentibus ; commotionem capitis in populis. |
16 Tutto il giorno la mia vergogna è dinanzi a me e il rossore della mia faccia mi ricopre, | 16 Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meæ cooperuit me : |
17 per la voce di chi oltraggia e insulta, di fronte al nemico e persecutore. | 17 a voce exprobrantis et obloquentis, a facie inimici et persequentis. |
18 Tutto questo è piombato su noi; eppure non ti abbiamo dimenticato, e non abbiam peccato contro il tuo patto. | 18 Hæc omnia venerunt super nos ; nec obliti sumus te, et inique non egimus in testamento tuo. |
19 Non s'è tratto indietro il nostro cuore, nè han deviato i nostri passi dalla tua via, | 19 Et non recessit retro cor nostrum ; et declinasti semitas nostras a via tua : |
20 sì [da meritare] che tu ci ributtassi tra gli sciacallie ci ricoprissi con le tenebre della morte! | 20 quoniam humiliasti nos in loco afflictionis, et cooperuit nos umbra mortis. |
21 Se avessimo dimenticato il nome del nostro Dio, e avessimo stese le mani a un dio straniero, | 21 Si obliti sumus nomen Dei nostri, et si expandimus manus nostras ad deum alienum, |
22 forsechè Iddio non l'avrebbe scoperto, egli che conosce i segreti del cuore? Ma per te, invece, siam messi a morte tutto il giorno, siam reputati pecore da macello. | 22 nonne Deus requiret ista ? ipse enim novit abscondita cordis. Quoniam propter te mortificamur tota die ; æstimati sumus sicut oves occisionis. |
23 Lèvati su! perchè dormi, o Signore? lèvati su e non [ci] rigettar per sempre. | 23 Exsurge ; quare obdormis, Domine ? exsurge, et ne repellas in finem. |
24 Perché volgi altrove la tua faccia? ti dimentichi della nostra miseria e tribolazione? | 24 Quare faciem tuam avertis ? oblivisceris inopiæ nostræ et tribulationis nostræ ? |
25 E' prostrata nella polvere l'anima nostra, incollato alla terra è il nostro corpo! | 25 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra ; conglutinatus est in terra venter noster. |
26 Lèvati su, o Signore, soccorrici, e salvaci per il tuo nome [e la tua bontà]. | 26 Exsurge, Domine, adjuva nos, et redime nos propter nomen tuum. |