Salmi 36
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA RICCIOTTI | LXX |
---|---|
1 - Salmo di David. Non ti sdegnare contro i malvagi, nè t'ingelosire di quei che fanno il male. | 1 του δαυιδ μη παραζηλου εν πονηρευομενοις μηδε ζηλου τους ποιουντας την ανομιαν |
2 Perchè seccano prestamente come fieno, e come verdi erbe tosto appassiscono. | 2 οτι ωσει χορτος ταχυ αποξηρανθησονται και ωσει λαχανα χλοης ταχυ αποπεσουνται |
3 Confida nel Signore e fa' il bene, e abiterai [tranquillo] la terra e ti pascerai delle sue ricchezze. | 3 ελπισον επι κυριον και ποιει χρηστοτητα και κατασκηνου την γην και ποιμανθηση επι τω πλουτω αυτης |
4 Riponi nel Signore la tua gioia, e ti darà quanto il tuo cuore domanda. | 4 κατατρυφησον του κυριου και δωσει σοι τα αιτηματα της καρδιας σου |
5 Mostra al Signore la tua viae in lui confida, ed egli agirà: | 5 αποκαλυψον προς κυριον την οδον σου και ελπισον επ' αυτον και αυτος ποιησει |
6 e farà sorger come luce [d'aurora] la tua giustiziae il tuo diritto come il [sol] di mezzogiorno. | 6 και εξοισει ως φως την δικαιοσυνην σου και το κριμα σου ως μεσημβριαν |
7 Assoggèttati al Signore e pregalo: non ti eccitare per chi prospera nella sua via, per l'uomo che commette ingiustizie. | 7 υποταγηθι τω κυριω και ικετευσον αυτον μη παραζηλου εν τω κατευοδουμενω εν τη οδω αυτου εν ανθρωπω ποιουντι παρανομιας |
8 Cessa dall'ira e lascia lo sdegno: non t'irritare sì da fare il male. | 8 παυσαι απο οργης και εγκαταλιπε θυμον μη παραζηλου ωστε πονηρευεσθαι |
9 Perché i malvagi saran sterminati, ma quei che speran nel Signore possederan la terra. | 9 οτι οι πονηρευομενοι εξολεθρευθησονται οι δε υπομενοντες τον κυριον αυτοι κληρονομησουσιν γην |
10 Ancora un poco, e l'empio più non sarà, e frugherai il suo luogo e non lo troverai. | 10 και ετι ολιγον και ου μη υπαρξη ο αμαρτωλος και ζητησεις τον τοπον αυτου και ου μη ευρης |
11 I mansueti invece possederan la terra, e goderanno abbondanza di pace. | 11 οι δε πραεις κληρονομησουσιν γην και κατατρυφησουσιν επι πληθει ειρηνης |
12 Sta l'empio in agguato contro il giusto, e digrigna contro di lui i suoi denti. | 12 παρατηρησεται ο αμαρτωλος τον δικαιον και βρυξει επ' αυτον τους οδοντας αυτου |
13 Ma il Signore si ride di lui, perchè vede venire il suo giorno. | 13 ο δε κυριος εκγελασεται αυτον οτι προβλεπει οτι ηξει η ημερα αυτου |
14 La spada han sguainato gli empie teso il loro arco, per abbattere il misero e il poverelloe far scempio de' retti di cuore. | 14 ρομφαιαν εσπασαντο οι αμαρτωλοι ενετειναν τοξον αυτων του καταβαλειν πτωχον και πενητα του σφαξαι τους ευθεις τη καρδια |
15 La lor spada trapasserà i loro cuori, e l'arco loro si spezzerà! | 15 η ρομφαια αυτων εισελθοι εις την καρδιαν αυτων και τα τοξα αυτων συντριβειησαν |
16 Meglio è il poco del giusto, che le molte ricchezze de' peccatori. | 16 κρεισσον ολιγον τω δικαιω υπερ πλουτον αμαρτωλων πολυν |
17 Perché le braccia de' peccatori saran spezzate, ma i giusti li sostiene il Signore. | 17 οτι βραχιονες αμαρτωλων συντριβησονται υποστηριζει δε τους δικαιους κυριος |
18 Sa il Signore i giorni degli uomini senza macchia, e il lor retaggio durerà in eterno. | 18 γινωσκει κυριος τας οδους των αμωμων και η κληρονομια αυτων εις τον αιωνα εσται |
19 Non saran confusi ne' brutti tempi, e ne' giorni di fame saran satollati. | 19 ου καταισχυνθησονται εν καιρω πονηρω και εν ημεραις λιμου χορτασθησονται |
20 Perché son gli empi che periranno. I nemici del Signore, non appena levati in onore ed esaltati, svaniscon, svaniscono come fumo. | 20 οτι οι αμαρτωλοι απολουνται οι δε εχθροι του κυριου αμα τω δοξασθηναι αυτους και υψωθηναι εκλιποντες ωσει καπνος εξελιπον |
21 L'empio piglia in prestito e non può saldare; il giusto si muove a compassione e largheggia. | 21 δανειζεται ο αμαρτωλος και ουκ αποτεισει ο δε δικαιος οικτιρει και διδοι |
22 Perchè quei che lo benedicono possederan la terra, e quei che lo maledicono saran dispersi. | 22 οτι οι ευλογουντες αυτον κληρονομησουσι γην οι δε καταρωμενοι αυτον εξολεθρευθησονται |
23 Dal Signore son diretti i passi dell'uomo, e della via di lui [Iddio] si compiace. | 23 παρα κυριου τα διαβηματα ανθρωπου κατευθυνεται και την οδον αυτου θελησει |
24 S'egli cade, non stramazzerà, perchè il Signore [gli] pon sotto la sua mano. | 24 οταν πεση ου καταραχθησεται οτι κυριος αντιστηριζει χειρα αυτου |
25 Son stato giovane - ormai son vecchio, -e non ho [mai] visto il giusto abbandonato, nè la sua prole mendicare il pane. | 25 νεωτερος εγενομην και γαρ εγηρασα και ουκ ειδον δικαιον εγκαταλελειμμενον ουδε το σπερμα αυτου ζητουν αρτους |
26 Ogni dì si muove a compassione e dà in prestito, e la sua prole è in benedizione. | 26 ολην την ημεραν ελεα και δανειζει και το σπερμα αυτου εις ευλογιαν εσται |
27 Rifuggi dal male e fa' il bene, e abiterai ne' secoli de' secoli. | 27 εκκλινον απο κακου και ποιησον αγαθον και κατασκηνου εις αιωνα αιωνος |
28 Perché il Signore ama la giustizia, e non abbandona i suoi fedeli: in eterno saran conservati. I malvagi saran puniti, e la stirpe degli empi sarà annientata. | 28 οτι κυριος αγαπα κρισιν και ουκ εγκαταλειψει τους οσιους αυτου εις τον αιωνα φυλαχθησονται ανομοι δε εκδιωχθησονται και σπερμα ασεβων εξολεθρευθησεται |
29 Ma i giusti possederan la terrae l'abiteranno ne' secoli de' secoli. | 29 δικαιοι δε κληρονομησουσι γην και κατασκηνωσουσιν εις αιωνα αιωνος επ' αυτης |
30 La bocca del giusto ragiona sapienza, e la sua lingua parla giustizia. | 30 στομα δικαιου μελετησει σοφιαν και η γλωσσα αυτου λαλησει κρισιν |
31 La legge del suo Dio sta nel suo cuore, e non incespicano i suoi passi. | 31 ο νομος του θεου αυτου εν καρδια αυτου και ουχ υποσκελισθησεται τα διαβηματα αυτου |
32 l'empio spia il giusto, e cerca di farlo morire. | 32 κατανοει ο αμαρτωλος τον δικαιον και ζητει του θανατωσαι αυτον |
33 Ma il Signore non l'abbandona nelle mani di lui, nè lo condanna quando se ne fa giudizio. | 33 ο δε κυριος ου μη εγκαταλιπη αυτον εις τας χειρας αυτου ουδε μη καταδικασηται αυτον οταν κρινηται αυτω |
34 Spera nel Signore e segui la sua via, e t'inalzerà su a posseder la terra: lo sterminio degli empi tu vedrai. | 34 υπομεινον τον κυριον και φυλαξον την οδον αυτου και υψωσει σε του κατακληρονομησαι γην εν τω εξολεθρευεσθαι αμαρτωλους οψη |
35 Vidi l'empio esaltato, cresciuto su come un cedro del Libano; | 35 ειδον ασεβη υπερυψουμενον και επαιρομενον ως τας κεδρους του λιβανου |
36 e passai, ed ecco non c'era [più], e lo cercai, e non si trovò il suo posto! | 36 και παρηλθον και ιδου ουκ ην και εζητησα αυτον και ουχ ευρεθη ο τοπος αυτου |
37 Custodisci l'innocenza e guarda alla rettitudine, perchè v'è posterità per l'uomo di pace. | 37 φυλασσε ακακιαν και ιδε ευθυτητα οτι εστιν εγκαταλειμμα ανθρωπω ειρηνικω |
38 Ma gl'iniqui saran distrutti insieme, la posterità degli empi sarà annientata. | 38 οι δε παρανομοι εξολεθρευθησονται επι το αυτο τα εγκαταλειμματα των ασεβων εξολεθρευθησονται |
39 La salvezza de' giusti vien dal Signore, e loro protettore egli è nel tempo della tribolazione. | 39 σωτηρια δε των δικαιων παρα κυριου και υπερασπιστης αυτων εστιν εν καιρω θλιψεως |
40 E li soccorrerà il Signore e li libererà, gli scamperà dagli empi e li salverà, perché hanno sperato in lui! | 40 και βοηθησει αυτοις κυριος και ρυσεται αυτους και εξελειται αυτους εξ αμαρτωλων και σωσει αυτους οτι ηλπισαν επ' αυτον |