Hosea 7

NEW AMERICAN BIBLE	GREEK BIBLE
1 When I would bring about the restoration of my people, when I would heal Israel, The guilt of Ephraim stands out, the wickedness of Samaria; They practice falsehood, thieves break in, bandits plunder abroad.	1 Ενω ιατρευον τον Ισραηλ, απεκαλυφθη τοτε η ανομια του Εφραιμ και η κακια της Σαμαρειας? διοτι επραξαν ψευδος? και ο κλεπτης εισερχεται, ο ληστης γυμνονει εξωθεν.
2 Yet they do not remind themselves that I remember all their wickedness. Even now their crimes surround them, present to my sight.	2 Και αυτοι δεν λεγουσιν εν τη καρδια αυτων, οτι ενθυμουμαι πασαν την ανομιαν αυτων? τωρα περιεκυκλωσαν αυτους αι πραξεις αυτων? εμπροσθεν του προσωπου μου εγειναν.
3 In their wickedness they regale the king, the princes too, with their deceits.	3 Εν τη κακια αυτων ευφραναν τον βασιλεα και εν τοις ψευδεσιν αυτων τους αρχοντας.
4 They are all kindled to wrath like a blazing oven, Whose fire the baker desists from stirring once the dough is kneaded until it has risen.	4 Παντες ειναι μοιχοι, ως ο κλιβανος ο πεπυρωμενος υπο του αρτοποιου? οστις, αφου ζυμωση το φυραμα, παυει του να θερμαινη αυτον, εωσου γεινη η ζυμωσις.
5 On the day of our king, the princes are overcome with the heat of wine. He extends his hand among dissemblers;	5 Εν τη ημερα του βασιλεως ημων, οι αρχοντες ησθενησαν υπο της φλογωσεως του οινου, και αυτος εξηπλωσε την χειρα αυτου προς τους αχρειους.
6 the plotters approach with hearts like ovens. All the night their anger sleeps; in the morning it flares like a blazing fire.	6 Διοτι ενασχολουσι την καρδιαν αυτων φλεγωμενην ως κλιβανον εν ταις ενεδραις αυτων? ο αρτοποιος αυτων κοιμαται ολην την νυκτα? την δε αυγην αυτη καιει ως πυρ φλογιζον.
7 They are all heated like ovens, and consume their rulers. All their kings have fallen; none of them calls upon me.	7 Παντες ουτοι εθερμανθησαν ως κλιβανος και κατεφαγον τους κριτας αυτων? παντες οι βασιλεις αυτων επεσον? δεν υπαρχει μεταξυ αυτων ο επικαλουμενος με.
8 Ephraim mingles with the nations, Ephraim is a hearth cake unturned.	8 Ο Εφραιμ, αυτος συνεμιγη μετα των λαων? ο Εφραιμ ειναι ως εγκρυφιας οστις δεν εστραφη.
9 Strangers have sapped his strength, but he takes no notice of it; Of gray hairs, too, there is a sprinkling, but he takes no notice of it.	9 Ξενοι κατεφαγον την δυναμιν αυτου και αυτος δεν γνωριζει τουτο? και λευκαι τριχες ανεφυησαν σποραδην εν αυτω και αυτος δεν γνωριζει τουτο.
10 The arrogance of Israel bears witness against him; yet they do not return to the LORD, their God, nor seek him, for all that.	10 Και η υπερηφανια του Ισραηλ μαρτυρει κατα προσωπον αυτου? και δεν επιστρεφουσι προς Κυριον τον Θεον αυτων ουδε εκζητουσιν αυτον δια παντα ταυτα.
11 Ephraim is like a dove, silly and senseless; They call upon Egypt, they go to Assyria.	11 Και ο Εφραιμ ειναι ως περιστερα δελεαζομενη, μη εχουσα συνεσιν? επικαλουνται την Αιγυπτον, υπαγουσιν εις την Ασσυριαν.
12 Even as they go I will spread my net around them, like birds in the air I will bring them down. In an instant I will send them captive from their land.	12 Οταν υπαγωσι, θελω εξαπλωσει επ' αυτους το δικτυον μου? θελω καταβιβασει αυτους καθως τα πετεινα του ουρανου? θελω παιδευσει αυτους καθως εκηρυχθη εν τη συναγωγη αυτων.
13 Woe to them, they have strayed from me! Ruin to them, they have sinned against me! Though I wished to redeem them, they spoke lies against me.	13 Ουαι εις αυτους, διοτι απεσκιρτησαν απ' εμου? ολεθρος εις αυτους, διοτι ησεβησαν εις εμε? ενω εγω εξηγορασα αυτους, αυτοι ελαλησαν κατ' εμου ψευδη.
14 They have not cried to me from their hearts when they wailed upon their beds; For wheat and wine they lacerated themselves, while they rebelled against me.	14 Και δεν με επεκαλεσθησαν εν τη καρδια αυτων, αλλα ωλολυζον επι τας κλινας αυτων? βασανιζονται δια σιτον και οινον και στασιαζουσιν εναντιον μου.
15 Though I trained and strengthened their arms, yet they devised evil against me.	15 Και εγω επαιδευσα αυτους ενω ενισχυσα τους βραχιονας αυτων, αυτοι ομως διελογιζοντο πονηρα εναντιον μου.
16 They have again become useless, like a treacherous bow. Their princes shall fall by the sword because of the insolence of their tongues; thus they shall be mocked in the land of Egypt.	16 Επιστρεφουσιν, ουχι εις τον Υψιστον? εγειναν ως τοξον στρεβλον? οι αρχοντες αυτων θελουσι πεσει εν ρομφαια δια την αυθαδειαν της γλωσσης αυτων? τουτο θελει εισθαι το ονειδος αυτων εν τη γη της Αιγυπτου.